نویسنده هایی که از اقتباس آثارشان متنفر بودند
باورتان نمیشود که از استیفن کینگ تا ترومن کاپوتی در این فهرست هستند
اقتباس سینمایی از یک کتاب موفق همیشه در وهله اول ایده خوبی به نظر میرسد. هم هواداران یک کتاب خوب دوست دارند شخصیتهای یک داستان تخیلی را به صورت زنده روی پرده سینما تماشا کنند، هم نویسنده دوست دارد نسخه سینمایی اثر مکتوبش در همه جای دنیا به نظر مخاطبان بیشتری برسد.
اما حاصل یک اقتباس سینمایی همیشه خوشایند نیست. گاهی هواداران متعصب یک کتاب از نتیجه کار راضی نیستند و بدتر از آن گاهی خود نویسنده با وجود فروش حق اقتباس کتابش، از نتیجه کار رضایت ندارد. به تصویر کشیدن آنچه در یک کتاب توصیف شده، وصف حالات و احساسات دقیق شخصیتها و فضاها کار آسانی نیست و حاصل کار ممکن است زمین تا آسمان با چیزی که در ذهن نویسنده کتاب بوده فرق کند یا حتی در تضاد با آن قرار بگیرد. به همین دلیل گاهی نویسندهها از اقتباس سینمایی اثرشان دل خوشی نخواهند داشت. در این مطلب میخواهیم ۷ نویسنده را که از اقتباس سینمایی از یکی از آثارشان متنفر بودند را به شما معرفی کنیم.
استیفن کینگ | فیلم درخشش
آثار «استیفن کینگ» همیشه جزو بهترین منابع سینما برای اقتباس بوده است. «درخشش»، این ساخته سترگ و خیرهکننده کوبریک نیز به اعتقاد خیلیها نه تنها یکی از برترین اقتباسهای ادبی تاریخ سینما، یکی از بهترین ساختههای تاریخ است.
با این حال خود جناب کینگ خیلی تحتتاثیر اقتباس وسواسآمیز کوبریک قرار نگرفته بود. دلیل ناراحتی کینگ این بود که شخصیت «جک تورنس» در کتاب مرد عمیقا خوشقلبی است که تحت تاثیر ارواح شیطانی داخل هتل به آن روز میافتد، اما کوبریک و «جک نیکلسون» جوری وجوه شیطانی و شرارتبار وجود جک را برجسته کردند که گویی او ذاتا یک هیولا بود. این ماجرا اصلا به مذاق آقای نویسنده خوش نیامد و کینگ حتی از کاراکتر «وندی تورنس» همسر جک هم نفرت داشت، چون معتقد بود شخصیتپردازی سینمایی او هیچ عمقی ندارد و او در فیلم فقط تبدیل به یک زن جیغجیغو و روی اعصاب شده است.
کن کسی | فیلم پرواز بر فراز آشیانه فاخته
در ایران شاهکار «میلوش فورمن» را به نام «دیوانهای از قفس پرید» میشناسیم. اینجا هم جک نیکلسون توانست جوری به یکی از جذابترین شخصیتهای تاریخ سینما جان ببخشد که اسکار بگیرد. از آنسو «لوئیز فلچر» برای بازی در نقش پرستار شیطانصفت فیلم نیز اسکار برد.
اما تمام این تحسینها باعث نشد تا «کِسی» از اقتباس فورمن راضی باشد. تازه به او فرصت داده شده بود تا خودش هم در نوشتن فیلمنامه نقش داشته باشد، اما او همیشه از نسخه نهایی فیلم بیزار بود و هیچگاه دلش با این اقتباس جانانه صاف نشد.
ترومن کاپوتی | فیلم صبحانه در تیفانی
اجرای «آدری هپبورن» در «صبحانه در تیفانی» یکی از تحسین برانگیزترین بازیهای اوست. با این حال، نویسنده کتاب اصلی جناب «ترومن کاپوتی» بزرگ، نه از فیلم راضی بود و نه از هپبورن. کاپوتی همیشه دوست داشته به جای هپبورن چشموابرو مشکی، «مرلین مونرو» نقش «هالی گولایتلی» را بازی کند، بنابراین وقتی هپبورن این نقش را دریافت کرد، هرگز از فیلم خوشش نیامد.
کاپوتی در باقی عمرش همیشه فیلم را قربانی انتخاب بازیگر بد دانست و نشان داد که گاهی آنچه در ذهن نویسنده کتاب میگذرد، فرسنگها با برداشت کارگردان از آن کتاب و شخصیتهایش فرق دارد.
برت ایستون الیس | فیلم روانی آمریکایی
اقتباس سال ۲۰۰۰ «مری هارون» از رمان «روانی آمریکایی» با بازی «کریستین بیل» در نقش «پاتریک بیتمن»، یکی از بهترین اقتباسهای کتاب به فیلم قرن حاضر است. با این حال الیس از تلاشهای هارون راضی نبود. در واقع، او احساس میکرد که کتابش اساسا به نسخه سینمایی نیازی نداشته!
او یکبار گفته بود: «روانی آمریکایی کتابی بود که فکر نمیکردم نیازی به تبدیل شدن به فیلم داشته باشد. فکر میکنم مشکل روانی آمریکایی این بود که بهعنوان یک رمان، بهعنوان یک اثر ادبی با راوی بسیار غیرقابل اعتماد در مرکز آن، قابل تبدیل یه یک اثر در مدیوم سینما نبود.» بدیهی است که الیس احساس می کرد که یک فیلم به سادگی نمیتواند روش داستانسرایی رمان را آنگونه که هست به کار بگیرد.
آنتونی برجس | فیلم پرتقال کوکی
کوبریک ید طولایی در اقتباس از کتاب داشت. درخشش، لولیتا، چشمان کاملا بسته و همین پرتقال کوکی از جمله آثار اقتباسی استاد بودند. به اعتقاد خیلیها، پرتقال کوکی یک شاهکار تمامعیار بود، اما «آنتونی برجس» نویسنده صاحب سبک کتاب چنین نظری نداشت.
برجس نه تنها فیلم را دوست نداشت، که تا پایان عمرش بابت نوشتن رمان عذاب وجدان تحمل کرد؛ چرا که معتقد بود کوبریک و تماشاگران درباره نیات داستان دچار سوءبرداشت شدهاند و فیلم به اثری پلید در ستایش جنسیت و خشونت تبدیل شده است!
وینستون گروم | فیلم فارست گامپ
«تام هنکس» در اقتباس «رابرت زمهکیس» از رمان «گروم»، احتمالا بهترین بازی عمرش را تقدیم تاریخ سینما کرد. هنکس در نقش مردی با ضریب هوشی نه چندان بالا، اما بسیار خوشقلب و موفق ظاهر شد. گروم هم با ماهیت فیلم مشکلی نداشت، اما به خاطر مسائل مالی از این اقتباس متنفر بود.
۱۰ حقیقت جذاب درباره فیلم فارست گامپ
به گروم قول داده بودند که سه درصد از مبلغ فروش فیلم را دریافت میکند، اما تهیهکننده در پایان اعلام کرد هزینههای تولید فیلم را از فروش آن کسر کرده و به این ترتیب یک پاپاسی هم نصیب نویسنده نشد. گروم بعدتر دنبالهای بر داستان فارست گامپ نوشت و گفت: «هرگز اجازه نده داستانت را به فیلم تبدیل کنند. اینکه اقتباسشان خوب یا بد باشد هم اهمیت ندارد!»
رولد دال | فیلم چارلی و کارخانه شکلاتسازی
وقتی میگوییم «چارلی و کارخانه شکلاتسازی»، منظور اقتباس اول و کلاسیکی است که در سال ۱۹۷۱ از روی آن ساخته شد، وگرنه عمر «دال» به عنوان یکی از بهترین نویسندگان حوزه کودک و نوجوان به تماشای نسخه «تیم برتون» قد نداد.
دال که یکی از رکوردداران ساخت فیلم از روی آثارش است، با شخصیت «ویلی وونکا» مشکل داشت. دال میگفت در فیلم نقش وونکا از «چارلی» شخصیت کودک فیلم برجستهتر شده و فیلم را روی شخصیت وونکا بنا کردهاند. او همچنین نمیخواست «جین وایلدر» نقش وونکا را بازی کند و «پیتر سلرز» را برای آن نقش مناسبتتر میدانست.