سریال فوتبالی، حلقه مفقوده سرگرمی
فوتبال به عنوان پر طرفدارترین ورزش دنیا و یکی از پر درآمدترین صنعت های امروز جهان از افبال عمومی بالایی نزد مردم برخوردار است. پر بیننده‌ترین ورزش دنیا که در ایران بیش از خیلی از کشورها بیننده هم دارد می‌تواند موضوع جذاب یک سریال باشد و سیل مخاطب را به سمتش سرازیر کند اما اینکه چرا در سالهای گذشته کمتر سریال‌های فوتبالی مورد اقبال مردم قرار گرفتند خودش جای سوال دارد.
پخش سریال نیوکمپ به کارگردانی منوچهر هادی و تهیه‌کنندگی زینب تقوایی که این روزها از پلتفرم فیلیمو پخش می‌شود و اتفاقا با اقبال خوب مخاطبان همراه شده بهانه‌ای است تا درباره سریال‌های فوتبالی که تا امروز پخش شده و جز یکی دو مورد بقیه مورد استقبال قرار نگرفته بنویسیم. در سالهای دور و اواسط دهه ۷۰ سریال «بسوی افتخار» به کارگردانی سیروس مقدم موفقیت خوبی نزد مخاطب داشت و همچنان خیلی‌ها داریوش ارجمند را به عنوان هادی خضوعی سریال آن سال‌ها به یاد دارند. در ادامه تلویزیون هرگز نتوانست سریال پر مخاطب فوتبالی تولید کند و سریال‌هایی مثل «۲-۵-۳» و «آخرین بازی» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده، «لژیونر» به کارگردانی مسعود آب‌پرور، «در مسیر زاینده رود» به کارگردانی حسن فتحی و … با استقبال مردم مواجه نشدند.
یکی از سختی‌های ساخت سریال فوتبالی، جذابیت ذاتی خود فوتبال است! چون این ورزش به ذات آنقدر جذابیت دارد که مخاطب با این پیشینه ذهنی به تماشای سریال می‌نشیند و وقتی با فضایی کم هیجان‌تر مواجه می‌شود در ناخودآگاه سریال را نمی‌پسندد. نکته دوم اتمسفر سریالی است که با موضوع فوتبال مواجه می‌شود. شما اگر یک فیلمنامه کم نقص و عوامل حرفه‌ای و بازیگرهای درجه یک هم تحویل کارگردانی بدهید که خودش با فضای فوتبال بیگانه است بازهم نتیجه دلچسب نخواهد بود.
اتفاقی که در سریال «نیوکمپ» افتاد و تماشاگر را بعد از ۳ قسمت وابسته سریال کرد اتمسفر فوتبالی درست و نزدیک به واقعیت است که در سکانس به سکانس آن جاری است. وقتی مادر بزرگ خانواده رفتار فوتبالی درست در مواجهه با یک مسابقه فوتبال دارد و مخاطب ما به ازای آن را در اطرافش دیده ناخودآگاه با سریال احساس نزدیکی می‌کند. منوچهر هادی خودش فوتبالی است و سال‌هاست فوتبال را با جزییاتش دنبال می‌کند، یکی از بیننده‌های پر و پا قرص برنامه نود بوده و اتفاقات فوتبال برایش جذاب است و شما این اتمسفر فوتبالی درست و نزدیک به واقعیت را در سریال هم می‌توانبد ببینید.
اتفاقی که یک دهه قبل در سریال « پژمان» افتاد و البته جدا از متن کم نقص قاسمخانی‌ها و کارگردانی سروش صحت قطعا خود پژمان جمشیدی فوتبالیست ارزش افزوده آن شد تا یکی از سریال‌های موفق فوتبالی ساخته شود. «نیوکمپ» جدا از داستان جذاب و تازه‌اش، سکانس‌هایی دارد که عین فوتبال پر تنش، پر هیجان و دراماتیک دنبال می‌شود و به همین دلیل توانسته در همین ۳ قسمت مخاطب را اسیر خودش کند. امیدواریم در قسمت‌های پیش رو همین اتمسفر با پیش رفتن قصه در لحظات «نیوکمپ» جاری باشد تا مخاطب بعد از مدت‌ها از تماشای یک سریال فوتبالی لذت ببرد.
