معرفی و نقد فیلم چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم؟

خلاصه داستان فیلم چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم

در خلاصه داستان فیلم چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم How to Blow Up a Pipeline تئو و سوچی (ساشا لین و آریلا بارر) که اکنون در دهه ۲۰ زندگی خود بسر می‌برند، بهترین دوستان یک‌دیگر هستند. آن دو در لانگ بیچ کالیفرنیا که یکی از آلوده‌ترین شهرهای آمریکا و مکان چندین پالایشگاه است، بزرگ شده‌اند. هنگامی‌که مادر سوچی در جریان یک موج گرمای غافلگیرکننده – که سوچی آن را به تغییرات آب‌وهوایی نسبت می‌دهد – می‌میرد، و بعد از اینکه او از کنش‌های محیط زیستی مسالمت‌آمیز ناامید می‌شود به تئو که به سرطان خون مبتلا است اقدامات زیست محیطی رادیکال‌تر را پیشنهاد می‌دهد. آن‌ها در نهایت ۶ نفر دیگر را با خود همراه می‌سازند تا در نقشه‌ای برای منفجر کردن یک خط لوله نفت در غرب تگزاس با یک‌دیگر مشارکت داشته باشند. اقدام خرابکارانه‌ای که می‌تواند عرضه جهانی نفت را مختل کند. آیا آن‌ها حاضرند همه چیزشان را برای این هدفشان به خطر بیندازند؟

 

بازیگران و عوامل فیلم

همچون فیلم قبلی گلدهابر، مجموعه‌ای از بازیگران جوان و بااستعداد در نقش‌های اصلی چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم حضور دارند. در راس آن‌ها می‌توان به آریلا بارر اشاره کرد که همانطور که گفتیم در نگارش فیلمنامه نیز مشارکت داشته است. اگرچه بارر بیش از این در فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی متعددی مانند آناتومی گری (Grey’s Anatomy) و غیرمعمولی (Atypical) حضور داشته است، اما شخصیت سوچی در خط لوله به نوعی نخستین نقش جدی او در یک فیلم بلند محسوب می‌شود. کریستین فروست بازیگر نقش آلاسکا یانگ در مینی‌سریال در جستجوی آلاسکا (Looking for Alaska)، در کنار لوکاس گیج از فیلم ملت ترور (Assassination Nation)، فارست گودلاک بازیگر فیلم بازگشته (The Revenant)، ساشا لین ستاره فیلم عزیز آمریکایی (American Honey) که بعدتر او را در فصل اول لوکی (Loki) در نقش شکارچی C-20 ملاقات کردیم و جیک ویری که او را از بازی در فیلم‌های ترسناکی مانند تعقیب می‌کند (It Follows) و آن: بخش دوم (It: Chapter Two) می‌شناسیم، از دیگر بازیگران برجسته و جوان فیلم تازه گلدهابر و اعضای گروه فعال محیط زیستی آن هستند. از دیگر بازیگران این فیلم می‌توان به جیم لاوسون، مارکوس اسکریبنر و آیرین بدارد، اشاره کرد.

دومین فیلم دنیل گلدهابر

چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم، دومین فیلم بلند داستانی دنیل گلدهابر محسوب می‌شود. گلدهابر در سال ۲۰۱۸ با نخستین فیلم بلندش، فیلم ترسناک روانشناختی دوربین (Cam)، خود را به عنوان فیلمسازی آتیه دار معرفی کرد. دوربین با استقبال مثبتی از جانب منتقدان همراه شد و کارگردانی و قدرت فضاسازی گلدهابر در آن مورد تحسین قرار گرفت. بنابراین گلدهابر در حالی بعد از گذشت ۵ سال با دومین فیلم خود بازگشته است که کنجکاوی زیادی نسبت به این فیلم تازه او وجود دارد. گلدهابر به همراه بازیگر اصلی خود آریلا بارر و جردن شول که همچنین یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی فیلم است، فیلمنامه خط لوله را براساس ایده‌های ارائه شده در کتاب سال ۲۰۲۱ آندریاس مالم به نگارش درآورده‌‌اند.

به گفته گلدهابر کل فرایند پروژه، از نقطه شروع تا اولین نمایش آن حدود ۱۹ ماه طول کشیده است: «۲ ماه تحقیق، ۴ ماه نگارش فیلمنامه، ۳ ماه برای انتخاب بازیگران، تامین مالی و پیش تولید، ۲۲ روز فیلمبرداری اصلی و ۶ ماه تدوین».

نقد و بررسی فیلم چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم

کلایدر | امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰

چیس هاچینسون | چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم، با شخصیت‌های قوی خود که با  داستانی موثر درباره یک عملیات خرابکارانه در هم تنیده شده، تابلویی جذاب و پرجزئیات از مخمصه‌ای است که جنبش عدالت اقلیمی مدرن با آن مواجه است.

گلوب اند میل | امتیاز: ۹۰ از ۱۰۰

بری هرتز | فیلم مهیج جدید فتنه‌انگیز، سهمگین، صریح و جسورانه چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم نه تنها بهترین عنوان سال را تا الان یدک می‌کشد، بلکه همچنین بهترین موسیقی، گروه بازیگران و جذاب‌ترین، هیجان‌انگیزترین و پرشورترین کارگردانی را به خود اختصاص داده است.

اسکرین رنت | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

گریم گوتمن | از نماهای کلوزآپ گرفته تا قاب‌بندی‌های عریض از شخصیت‌ها در برابر صحرای بی‌آب و علف تگزاس، حسی از بی‌واسطگی و نزدیکی وجود دارد که به عناصر هیجان‌انگیز فیلم جذابیت بیش‌تری می‌بخشد.

 LarsenOnFilm | امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰

جاش لارسن | چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم یک تریلر موثر با جاه‌طلبی‌های اکو پولیتیکال (سیاست‌های سبز مربوط به محیط زیست) است.

رولینگ استون | امتیاز: ۶۰ از ۱۰۰

دیوید فیر | چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم علی رغم دلهره‌آور بودنش صرفا یک فیلم مهیج نیست. بلکه همچنین قصد دارد مانیفستی از رادیکالیزه شدن نسل زد در همان حال و هوای کتاب – البته نه با همان شدت و تندی – باشد.

ایندی‌وایر | امتیاز: ۴۲ از ۱۰۰

جود درای | با پیشروی اکشن بنظر می‌رسد که فیلم بیش‌تر از فرستادن شخصیت‌هایش به یک سفر احساسی، به ضرب‌ آهنگ داستان و نقاط عطف آن توجه دارد.

نقد فیلم چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم برگرفته از سایت لس آنجلس تایمز

کارلوس آگیلار | در سال ۲۰۱۳، دو فیلم مهیج درباره اقدامات رادیکال گروه‌های فعال حامی محیط زیست منتشر شد: حرکات شبانه (Night Moves) به کارگردانی کلی رایکارد و شرق (The East) به کارگردانی زال باتمانقلیچ. اکنون دقیقا بعد از یک دهه  تنها می‌توان گفت که فوریتی که باعث به وجود آمدن این ۲ فیلم شد، بیش از قبل احساس می‌شود. علی رغم آگاهی زیاد از پیامدهای فوری بحران زیست محیطی ما، هنوز تغییرات اساسی رخ نداده است.

در حالیکه به یک فاجعه آخرالزمانی اقلیمی نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود، فیلم جدید چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم با یقینی خشمگینانه از ضرورت نابودی – به هر روش ممکن – سیستم‌های حریصانه‌ای که به زودی شاید مرگ ما را رقم بزنند، صحبت می‌کند. فیلمی به کارگردانی دنیل گلدهابر که از ایده‌های بیان شده در کتابی به همین نام از آندریاس مالم که نیز منبع اقتباس فیلم است فاصله می‌گیرد. این فیلم مانیفستی صریح و قدرتمند است که در انتخابی مناسب موضوع خود را به شکلی حیاتی مطرح می‌سازد.

۷ فیلم درباره فجایع محیط زیستی

مجموعه‌ای از شخصیت‌ها که به راحتی به عنوان نماد طیف گسترده‌ای از گروه‌های جمعیتی انتخاب شده‌اند، در زمین‌های خشک غرب تگزاس با یک‌دیگر ملاقات می‌کنند. هدف آن‌ها مختل کردن عملیات یک میدان نفتی و نشان دادن آسیب‌پذیری صنعت با استفاده از مواد منفجره دست‌ساز است. ساختار روایی چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم، با تدوین درخشان دنیل گاربر، از جابجایی میان لحظات پرتنش آماده‌سازی و اجرای نقشه خرابکارانه و فلاش‌بک‌هایی که پیش داستان و انگیزه‌های ویژه هر یک از افراد درگیر در آن را آشکار می‌سازد، شکل گرفته است.

سوچی (اریلا بارر)، یک لاتین‌تبار اهل لانگ بیچ، به عنوان سردسته این گروه انقلابیون معمولی، معرفی می‌شود. بهترین دوست او تئو (ساشا لین) که بیماری‌‌‌ای لاعلاج دارد، قربانی مدلی از سرطان است که اغلب در جوامع رنگین‌پوست کم‌درآمد اتفاق می‌افتد. مکان‌هایی که پالایشگاه‌ها و سایر عوامل آلاینده بصورت استراتژیک توسط شرکت‌ها در آن‌ها مستقر می‌شوند. در حالیکه هر کسی با آرزو برای فردایی بهتر به جلو حرکت می‌کند، قوس شخصیتی تئو با آرزی او برای تبدیل وضعت تراژیکش به یک عمل مقاومت نهایی تقویت می‌شود.

جیک ویری به عنوان دوئین، یک کشاور و تجسمی از مرد مسیحی سفیدپوست، فارست گودلاک در نقش مایکل یک جوان بومی آمریکایی که مطمئن است زمان تعامل مسالمت‌آمیز گذشته و دانش شیمی و مهارت استفاده از ابزار را دارد، لوکاس گیج در نقش کاراکتر حاضر جواب و گستاخ لوگان و همچنین شخصیت مضطرب و نگران آلیشا با بازی جیم لاوسون، دیگر اعضای این گروه هستند.

در یکی از صحنه‌های ابتدایی فیلم، این تشکیلات بی‌نام که احتمالا فقط برای این یک ماموریت وجود دارد، نگران است که رسانه‌ها آن‌ها را به عنوان تروریست معرفی کند. اما هر میراثی که پیش روی آن‌ها و عمل در اصل عدالت‌جویانه‌شان قرار داشته باشد، آن‌ها نسبت به آنچه که می‌تواند الهام‌بخش باشد احساس امیدواری می‌کنند. از سوی دیگر همانطور که روایت و بخش‌های مختلف آن بسط می‌یابد – برش میان زمان حال خطرناک و کاتالیزورهای فردی آن‌ها – گلدهابر نشان می‌دهد که تصمیم شجاعانه آن‌ها برای پذیرش چنین خطراتی، که هم سلامت فیزیکی آن‌ها و هم اتهاماتی که شاید با آن‌ها روبرو شوند را در برمی‌گیرد، به نوعی تیر آخر محسوب می‌شود. این واقعیت که همه چیز در حال فروپاشی است هیچ راه دیگری برای آن‌ها باقی نگذاشته است. اجراهای عمدتا خوددارانه و سرسختانه اعضای کل گروه، این نیت صادقانه را در تمام طول فیلم حفظ می‌کند.

حتی اگر کمی تصنعی بنظر برسد، این واقعیت که هر یک از اعضای این گروه پیشینه‌ای متمایز دارند تاییدکننده این است که آنچه آن‌ها را متحد می‌سازد وفاداری به یک ایدئولوژی سیاسی یا معنوی منحصربفرد نیست، بلکه تصور یک دشمن مشترک است: آن‌هایی که برای کسب سود مایل به تماشای نابودی سیاره هستند.

چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم اگرچه همزمان هیجان‌انگیز و تکان‌دهنده است، اما مایوس‌کننده نیست. فیلم با مرگ آدم‌ها، آنگونه که در حرکات شبانه کلی رایکارد اتفاق می‌افتاد، موقعیت داستانی خود را پیچیده نمی‌کند و از این منظر شاید در انتها  فیلمی ساده و تر و تمیز بنظر برسد. با اینحال، بهنگام بودن آن، مجذوب‌کننده است. هنگامیکه سوچی هوشمندانه بیان می‌کند که «این یک عمل دفاع از خود است»، در واقع بطور ضمنی بیانگر این است که که آنچه او به شدت از آن محفاظت می‌کند، شانس یک آینده جمعی است. در واقع مبارزه آن‌ها به همان اندازه مبارزه ما است.

امتیازهای فیلم چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم

وبسایت	میانگین امتیاز
IMDB	۷.۵ از ۱۰
کاربران متاکریتیک	۶.۶ از ۱۰
منتقدان راتن تومیتوز	۹۴ درصد بر اساس ۱۲۵ نقد
کاربران راتن تومیتوز	۷۰ درصد
منتقدان متاکریتیک	۷۶ درصد براساس ۲۴ نقد

بخشی از صحبت‌های کارگردان فیلم

همیشه دوست داشتم یک انفجار واقعی را به نمایش بگذارم

یکی از نویسندگان و تهیه‌کنندگان اجرایی فیلم، جردن شول، یک استاد دانشگاه است. او همیشه به شوخی می‌گوید:«اکنون دوران کپی رایت و اقتباس است. چرا هیچکس از مطالب آکادمیک اقتباس نمی‌کند؟» او خط لوله را به من توصیه کرد و تقریبا در میانه‌های آن بودم که تصویری از یک گروه جوان که در یک بیابان با بمب دست‌وپنجه نرم می‌کنند به ذهنم آمد. از میان این ایده‌ها و کتاب،ایده یک فیلم دزدی در ذهن من شکل گرفت. آریلا (بارر) کسی‌ بود که این ایده‌ها را گرفت و آن سکانس آغازین را نوشت که در آن همه زندگی خود را رها می‌کنند.

ما شروع کردیم به این فکر که قرار نیست انفجار را نشان بدهیم. اما داستان در نهایت اصرار داشت که آن را به تصویر بکشیم. چگونه یک خط لوله را منفجر کنیم تقریبا قلاب دراماتیکی متضاد حرکات شبانه کلی رایکارد دارد: برای اینکه شخصیت‌ها احساس پیروزی داشته باشند، باید ببنید که چه کاری کرده‌اند.

همچنین از جنبه فیلمسازی یکی از کارهایی که همیشه دوست داشتم آن را انجام بدهم این بود که یک انفجار واقعی را به نمایش بگذارم. اساسا همه انفجارهای فیلم واقعی هستند، اگرچه میزان کمی جلوه‌های بصری به انفجار خط لوله اضافه شده است.

این انتفاد نسبت به فیلم مطرح می‌شود که شخصیت‌ها به اندازه کافی باورپذیر و غنی نیستند و بیش‌تر نماینده یک ایده خاص هستند. خط لوله اقتباسی از یک مانیفست است …و ما قاطعانه از ارائه یک قوس روایی متداول خودداری کردیم که بگوییم:«این داستان یک فرد نیست، این داستان یک جمع است».