همه چیز درباره فیلم بی همه چیز
هدیه تهرانی، پرویز پرستویی، هادی حجازی‌فر، باران کوثری و... از بازیگران این فیلم پرستاره هستند
فیلم بی همه چیز کاری از محسن قرایی است که با الهام از نمایشنامه معروف ملاقات با بانوی سالخورده اثر فریدریش دورنمات ساخته شده؛ فیلمی که در سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و در ۱۴ رشته نامزد شد و ۴ سیمرغ بلورین کسب کرد. اطلاعات و معرفی این فیلم را اینجا می‌خوانید.
خلاصه داستان فیلم بی همه چیز
فیلم بی همه چیز برگرفته از «ملاقات با بانوی سالخورده» نمایشنامه معروف فریدریش دورنمات است و با نام جهانی Majority شناخته می‌شود. در اصل نمایشنامه، زنی متمول به شهر کوچک محل زادگاهش برمی‌گردد تا از عشق سال‌های دور خود انتقام بگیرد؛ مرد معتمد و محترم شهر. زن اعلام می‌کند که در ازای به قتل رساندن مرد، حاضر است پول کلانی را به مردم شهر اهدا کند. در فاصله‌ای کوتاه رفتار مردم تحت تأثیر این پیشنهاد، با مرد تغییر می‌کند… این طرح قصه که در متن اصلی مایه‌های کمدی پررنگی دارد، در این فیلم، در قالب یک درام تاریخی و در بستری بومی بازآفرینی شده است.
اما در خلاصه داستان رسمی فیلم بی‌همه‌چیز آمده؛ زنی مرموز در آستانه ورود به یک روستای دورافتاده است که سال‌هاست رونق قبلی را ندارد. اهالی یا مجبور به مهاجرت شده‌اند یا در فقر و فلاکت به سر می‌برند. مهمان جدید روستا که در اینجا متولد شده و ۲۰ سال از مهاجرتش می‌گذرد و ثروتمند شده است، به روستا آمده تا آنها را از این بدبختی نجات دهد، اهالی روستا رویاپردازی میکنند اما…
بازیگران و عوامل فیلم بی همه چیز
بازیگران: پرویز پرستویی (امیر)، هدیه تهرانی (لیلی)، باران کوثری (نوری)، هادی حجازی فر، مهتاب نصیرپور، پدرام شریفی، بابک کریمی، فرید سجادی حسینی، لاله مرزبان، زهیر یاری، عیسی یوسفی‌پور، خسرو پسیانی، مهدی صباغی و….
کارگردان: محسن قرایی، فیلمنامه: محسن قرایی و محمد داوودی، تهیه‌کننده: جواد نوروزبیگی، سرمایه‌گذار: امید اخباراتی، مدیر فیلمبرداری: مرتضی هدایی، تدوین: عماد خدابخش، موسیقی: حامد ثابت، طراح صحنه: امیرحسین قدسی، طراح چهره‌پردازی: محمود دهقانی، صدابردار: امین میرشکاری، طراحی و ترکیب صدا: علیرضا علویان، طراح لباس: مارال جیرانی، مدیر برنامه‌ریزی: مانفرد اسماعیلی، جلوه‌های ویژه بصری: جواد مطوری، جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیک، منشی صحنه: محسن بهاری و عکاس: نوشین جعفری
محسن قرایی (متولد ۱۳۶۲) قبل‌تر ۲ فیلم «خسته نباشید» و «سد معبر» را ساخته که هر دو جزو آثار موفق بوده‌اند. او برای فیلمنامه فیلم «قصر شیرین» ساخته رضا میرکریمی، همراه با محمد داوودی برنده سیمرغ بلورین شد. فیلم بی همه چیز سومین فیلم قرایی است و در واقع بزرگ‌ترین و پربازیگرترین پروژه فیلمسازی او.
جایزه ها و افتخارات فیلم بی همه چیز
محسن قرایی و محمد داوودی | سیمرغ بلورین فیلمنامه اقتباسی | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹
عماد خدابخش | سیمرغ بلورین تدوین | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹
امیرحسین قدسی | سیمرغ بلورین طراحی صحنه | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹
حامد ثابت | سیمرغ بلورین موسیقی متن | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹
سیمرغ جایزه ویژه هیئت داوران | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹
عماد خدابخش | جایزه بهترین تدوین | بیست و دومین جشن حافظ – ۱۴۰۲
امیرحسین قدسی | جایزه بهترین دستاورد فنی و هنری | بیست و دومین جشن حافظ – ۱۴۰۲
پخش فیلم بی‌همه‌چیز در فیلیمو
فیلم بی همه چیز در سال ۱۳۹۹ ساخته شد و در جشنواره فیلم فجر همان سال به نمایش درآمد و با نامزدی در ۱۴ رشته، موفق شد ۴ سیمرغ بلورین و یک سیمرغ جایزه ویژه هیئت داوران را به دست آورد. فیلم از ۲۴ آذر ۱۴۰۰ در سینماها به نمایش عمومی درآمد و بیش از ۹ و نیم میلیارد تومان در گیشه فروخت و چهارمین فیلم پرفروش سال لقب گرفت. بعد از مدتها بی‌خبری از این فیلم دیدنی و البته لو رفتن نسخه‌ای از آن در شبکه‌های ماهواره‌ای، نسخه اصلی و باکیفیت فیلم بی‌همه چیز در نوروز ۱۴۰۳ در فیلیمو به نمایش درآمد و با کلیک روی عکس زیر در دسترس است.
نقد و بررسی فیلم بی‌همه‌چیز
ظاهراً ساخته شدن چنین فیلمی در سینمای ایران که همه به دنبال پروژه‌های بی‌دردسر کوچک و شهری می‌گردند، در نوع خودش شجاعانه و جسورانه است و موجب شده پس از سال‌ها با فیلمی مواجه باشیم که سعی کرده به الگوهای فیلمسازی کلاسیک نزدیک شود. در نتیجه از نظر جنبه‌های مختلف اجرا و تکنیک، بخش‌های فنی و هنری، فیلم بی همه چیز یکی از فیلم‌های شاخص سال‌های اخیر به حساب می‌آید و در جشنواره امسال نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت.
اقتباس و بومی‌سازی یک متن شناخته‌شده، در نوع خود تصمیم جالب توجهی است و به راه انداختن یک پروداکشن بزرگ و حرفه‌ای نیز رویکردی فراموش‌شده در سینمای ایران. تمام این‌ها فیلم بی همه چیز را در موقعیتی ویژه قرار میدهد و فرای علاوه کنترل روی جنبه‌های فنی و تکنیکی اجرا، حفظ تعادل در بیان حس و حال و لحن فیلم شرط اصلی موفقیت قرایی خواهد بود.
از سویی دیگر فیلم بی همه چیز در روز اول جشنواره سی و نهم فیلم فجر برای منتقدان و اهالی رسانه به نمایش درآمد و هرچند واکنش‌ها سراسر تشویق و تحسین نبود، اما می‌توان گفت که عموما از تماشای فیلم رضایت داشتند. قابل پیش‌بینی بود که اقتباس از متن درخشان دورنمات به عامل اصلی و مشترک در واکنش‌های منتقدان تبدیل شود. بدین صورت که در نگاه مثبت به اثر، همچنان جانمایه اصلی که تحسین‌برانگیز است از متن دورنمات می‌آید و مشکل عمده هم قرار گرفتن کلیت فیلم زیر سایه یک شاهکار ادبی است. در مقایسه با متن مورد اقتباس، خبری از لحن خاص و کمدی سیاه دورنمات نیست و همه چیز در قالب یک درام جدی برگزار شده. در بعضی جنبه‌ها نیز مانند پایان‌بندی، شاهد تغییر هستیم، تغییراتی که موجب شده اثر نهایی از نظر ایده و نگاه کلی تا حدود زیادی از متن فاصله بگیرد و حتی عقب‌تر باشد. به نوعی که می‌توان بی همه چیز را اثری در نقد جامعه و مردمانش ارزیابی کرد که همین نگاه نیز خود جای نقد و بحث دارد.
فیلم در اجرا یکی از بهترین نمونه‌های تولید در سینمای چند سال اخیر به شمار می‌آید و فیلمبرداری، موسیقی، طراحی صحنه و لباس و تدوین آن درخشان است، درست مانند بازیگران فیلم که نمایش موفق و جذابی را ارائه داده‌اند.
حسین جوانی | فیلم بی همه چیز بر اساس نمایشنامه ملاقات با بانوی سالخورده نوشته فردریش دورنمات ساخته شده. نمایشنامه‌ای معروف و شناخته‌شده که مضامینی مناقشه‌برانگیز دارد. فیلم بی همه چیز با پُررنگ کردن یکی از این مضامین اصلی، داستان را از تراژی کمدی به درام تغییر داده و با محدود کردن شخصیت‌ها باعث می‌شود بیننده تا انتهای فیلم به شکلی متمرکز درگیر موقعیت مرکزی داستان باقی بماند.
فیلم بی همه چیز زمان داستان را پیش از انقلاب در نظر گرفته. در روستایی که زندگی مردمانش به معدن زغال سنگ گره خورده است، اهالی چشم انتظار رسیدن زنی هستند که قرار است بعد از سال‌ها به محل تولد خود بازگردد. امیر خان (با بازی پرویز پرستویی) بزرگ روستا و مرد مورد اعتماد اهالی است که به همراه همسرش (با بازی مهتاب نصیرپور) مغازه خواربارفروشی را اداره می‌کند. دختر امیر، آسیه (با بازی لاله مرزبان) معلم مدرسه است و دل در گروه معلم دیگر مدرسه (با بازی پدرام شریفی) دارد. دهدار (با بازی هادی حجازی‌فر)، دکتر (با بازی بابک کریمی) و سرکار دشتکی (با بازی فرید سجادی حسینی) هم در تلاش‌اند تا استقبالی در خور جایگاه زن داشته باشند.
همه هم با این انگیزه که ثروت هنگفت زن می‌تواند مردم اهالی را از فقر نجات دهد. بالاخره لیلی (با بازی هدیه تهرانی) وارد می‌شود. زنی میانسال، با زیبایی باشکوه که آرام و موقر است و دوست دارد به داد اهالی روستا برسد. اما برای کمک‌هایش یک درخواست دارد؛ درخواستی که موقعیت اجتماعی امیر خان را متزلزل می‌کند… گذشته‌ای که بین امیر و لیلی وجود دارد موجب شکل‌گیری زخمی شده که بعد از سال‌ها سر باز کرده. همین زخم کهنه است که پرده از حقیقتی پنهان برمی‌دارد و آبروی امیر را نزد اهالی روستا می‌برد. در ادامه، فیلم با حوصله به کالبدشکافی کینه‌ای می‌پردازد که لیلی را به موجودی بی‌رحم تبدیل کرده. فرآیندی که از لیلا، لیلی ساخته.
فیلم بی همه چیز فیلمی پر کاراکتر است و داستانش را از طریق تقابل مردم روستا با دو شخصیت اصلی پیش می‌برد. فیلم در به تصویر کشیدن جمعیتی که نیروی پیش‌برنده درام هستند موفق عمل می‌کند و اتمسفر روستا و طرز تفکر آنها را به روشنی به بیننده منتقل می‌کند. بازیگران فیلم بازی‌های یکدستی دارند و با وجود اینکه موقعیت‌ها پتانسیل بازی‌های اغراق‌آمیز را در خود دارند، اما هیچ یک از بازیگران از محدوده نقش خارج نمی‌شوند و بازی غلو‌آمیزی ارائه نمی‌دهند. پرویز پرستویی بهترین بازی چند سال اخیر خود را به نمایش می‌گذارد و چشم برداشتن از هدیه تهرانی در شمایلی که برای او طراحی و ساخته شده کار سختی است.
پوستر فیلم بی همه چیز
ننگ بر ملت دروغگو نمک نشناس بنده شکم و حکومت دروغین که چنین ملتی تربیت کرده
امروز بعد مدتها فیلم دیدم البته انلاین چندین ساله سینما نمیرم بهترین حسن داستان فیلم بود که اونهم ایرانی نبوده و نشاندهنده بی جراتی نویسنده ها و حکومتی بودن اکثر انها دارد نشان میده بجز مردم ما جای دیگر دنیا ملت نمک نشناس وبنده شکم وحود داره مردمی که به شکم بیشتر از شرافت بها میدن و بنده شکم هستند نه انسانیت .افسوس !!! صد در صد منتقدین نگران داستان قابل لمس فیلم بودن
۸ اسفند ۱۳۵۷ یعنی کمتر از یک ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی عباس امیرانتظام معاون نخست‌وزیر و سخنگوی دولت موقت که بعدها به اتهام جاسوسی برای آمریکا بازداشت و پس از محاکمه به حبس ابد محکوم شد اعلام کرد: لوایح بسیاری در مورد رفع مشکل مردم بخصوص طبقه کم درآمد از تصویب هیئت وزیران گذشته است و برای تصویب به شورای عالی انقلاب ارسال شده است، یکی از این لوایح مربوط به بخشودگی بهای آب و برق است که امیدوارم روز پنج‌شنبه عین تصویب نامه را با سایر لوایح تصویب شده اعلام کنم.
این خبر و به نقل از سخنگوی دولت در صفحه اول روزنامه کیهان مورخه ۸ اسفند ۱۳۵۷ به این صورت منتشر شد که: «برای کم درآمدها؛ آب و برق مجانی می‌شود»
نگاه به متن خبر نشان میدهد که اولاً رایگان شدن آب و برق برای کم درآمدها و آن هم به صورت لایحه‌ای مطرح بود که در آن برهه تقدیم شورای انقلاب شده بود تا بررسی و در صورت امکان اجرایی شود.
با توجه به آنچه ذکر شد مشخص می‌شود که این وعده نه از سوی امام خمینی (ره) رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی که از سوی سخنگوی دولت موقت مطرح شده بود، امام خمینی (ره) نیز در سخنرانی‌های متعدد خود به این وعده و تلاش دولت‌اشاره و تصریح کرده بودند که به این وعده‌ها دل خوش نکنید و صد البته که امام در دیدارهای متعدد خود از مسئولین می‌خواستند تا محرومین را مورد توجه قرار داده و به مشکلات آنان رسیدگی کنند و این با آنچه که رسانه‌های معاند و از جمله صفحات فارسی زبان وزارت خارجه آمریکا در پی القای آن هستند کاملاً متفاوت است.
در پایان این را هم بیاورم که تأکید رسانه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان بر این وعده از دو وجه مایۀ شگفتی است: اول این که اگر مردم به خاطر آب و برق رایگان به خیابان آمدند چرا اصرار دارند آن دوران را برای همۀ طبقات رفاه‌آمیز تصویر کنند؟ دوم این که مگر تا سال‌ها بعد از انقلاب و تا قبل از هدف‌مندی یارانه‌ها بهای آب و برق ناچیز نبود و با حذف یارانۀ غیر مستقیم با وعدۀ پرداخت یارانۀ مستقیم گران نشد؟ کافی است به قبوض آب و برق خود پیش از پرداخت یارانۀ خود نگاهی بیندازید!
فیلم. ایده ی خوبی داره.. اما از هر نظر بد ساخته شده. از نظر تدوین ،طراحی صحنه. طراحی لباس بازی‌ها. کارگردانی.بیشتر به یک فانتزی شبیه بود تا یه فیلم رئال. ریتم فیلم هم بسیار تند وباور ناپذیر بود. گریم وشخصیت پردازی بد و آبکی باران کوثری و هادی حجازی فر مثل یک فاجعه تو خاطرم میمونه. اما خوشحالم که این بالاخره فیلم بد رو دیدم. وگرنه هی یه کرمی تو مغزم وول میخوردکه چرا ندیدیش. ؟واز طرفی فهمیدم که مکانیزم خراب کردن یک ایده ی خوب چطور اتفاق میفته
از حق نگذریم بعضی از دیالوگهای فیلم قشنگ بود
فیلم. ایده ی خوبی داره.. اما از هر نظر بد ساخته شده. از نظر تدوین ،طراحی صحنه. طراحی لباس بازی‌ها. کارگردانی.بیشتر به یک فانتزی شبیه بود تا یه فیلم رئال. ریتم فیلم هم بسیار تند وباور ناپذیر بود. گریم وشخصیت پردازی بد و آبکی باران کوثری و هادی حجازی فر مثل یک فاجعه تو خاطرم میمونه. اما خوشحالم که این بالاخرهفیلم بد رو دیدم. وگرنه هی یه کرمی تو مغزم وول میخورد. که چرا ندیدیش. واز طرفی فهمیدم که مکانیزم خراب کردن یک ایده ی خوب چطور اتفاق میفته
از حق نگذریم بعضی از دیالوگهای قشنگ بود
سلام. خوبید؟ میگم این فیلم مگه ۲۱ روز اکران آنلاینش تموم نشده چرا نمیاد نمایش خانگی؟
سلام
نه تموم نشده!
بسیار فیلم با محتوا و زیبایی بود. به خوبی نشان میدهد که مردم حزب باد هستن و دنبال منافع خودشان. وعده پرداخت بدهی شان به بقال و سه هزار تومان آنقدر برایشان جذاب است که حاضر هستن بخاطرش قهرمانشان و نماد شرف و انصاف را اعدام کنن. مردمی که در مواجهه با صاحب پول و قدرت، پاچه خواری میکنند و به خاطر منافع روی همه اعتقاداتشون پا میگذرانند و…
بسیار عالی و مسحور کننده همه چیز جای خود . اطلاعات از روی برنامه به مخاطب داده نمیشه بدون هیجان کاذب تنها نقطه ضعف فیلم پایان بندیش بود
کسانی که میگن این فیلم بد مطمئن باشید از حسادته .. در ایران فیلمی اینچنینی که ماهیت تکیه بر مردم رو نشون میده ساخته نشده
فیلم خوبی بود. به خوبی نمک نشناسی و بوقلمون صفت بودن مردم مارو نشون میده. مردمی که با وعده پول دست به هرکاری میزنند. حتی قتل قهرمانشون. داستانی آشنا بزای ما که با وعده آب و برق مجانی لگد به بخت خودمون زدیم.
ضمن خسته نباشید به همه عوامل
فکر می‌کنم دوست عزیزی که نقد نوشتن شاید فیلم رو ندیدن!
فیلمنامه فیلم خیلی ضعیفه، و انتظار از آقای قرایی بعد ساختن فیلم سد معبر بیشتر از این‌ها بود
فیلم شروع خوبی داره و داستانشو خوب شروع می‌کنه اما بعد از “مهمانی لی لی” داستان فیلم خوب جلو نمیره و به شخصه دیگه جذابیتی برای من نداشت و پایان بندی فیلم هم ضربه آخر رو میزنه
احساس می‌کنم خود عوامل هم از ضعف فیلمنامه آگاه بودند و با استفاده از بازیگران مطرح متعدد خواستند این ضعف رو کمی بپوشونند
کارگردانی فیلم در حد متوسطه اما ضعف فیلمنامه به حدی هست که اجازه نده اصلا به کارگردانی خیلی توجه بشه
فقط تعجبم از اینه که چطور همچین فیلمنامه ای ، از جشنواره سیمرغ میگیره
با احترام به نظر بقیه دوستان
در یک جمله : خالص مزخرف بود
معلومه فیلم ندیدین
شما که از سینما اومدی بیرون ، برداشتت از این فیلم چی بود؟ اگه خواستی واسه کسی تعریف کنی واقعا حرفی داری یا فقط بلدی بگی فیلمی بودا
فیلم مزخرف با فیلمنامه ای مزخرف تر ، حیف از اینهمه هنرپیشه، جای تاسف داره یعنی یه دور فیلمنامه رو نخوندن ؟ هرچند بازگرانی رو که کسی بهشون نقش نمیده رو پیدا کردن
توهین به شعور مردم و قانون مملکت بود.
هیچ جای ایران همچین مردمی پیدا نمیشن
در طول دوران تاریخ و حتی زمانیکه طاعون و وبا و جذام و گرسنگی همه جا رو گرفته بود مردم هرگز همچین کاری نکردن
الکی تعریف بکنم منتشر میشه؟
کجا میشه قانونی فیلم رو دانلود کرد یا آنلاین دید؟
سلام
این فیلم هنوز وارد شبکه نمایش خانگی نشده.
یعنی چند سال بود فیلمی ایجوری حال نداده بود برای من معرکه بود
عالی بود بی نظیر ده دقیقه است از سالن اومدم بیرون ولی هنوز مسخم