موسیقی به روایت دهه شصت

معرفی مینی‌سریال حیثیت گمشده

هنوز هستند آهنگسازانی که به ملودی و تم به همان شکل کلاسیک موسیقی فیلم نگاه می‌کنند، برای گوش مخاطبی که قرار است تحت تاثیر صحنه‌های فیلم و سریال قرار بگیرد، آهنگ می‌نویسند و دل به دلش می‌دهند. یکی از این معدود آهنگسازان کلاسیک‌باز باقیمانده روی کره سینمای ایران مسعود سخاوت‌دوست است. او همچنان ملودی می‌نویسد، همچنان برای اشک مخاطب که برای موسیقی ریخته می‌شود احترام قائل است. سخاوت‌دوست طی سال‌های اخیر، بیش از هر چیز با موسیقی فیلم‌های نرگس آبیار شناخته شد هرچند در همان موسیقی فیلم اولی که برای بدرود بغداد نوشت نشان داد که آهنگساز قابل و به قول قدما خوش آتیه‌ای است. دو سیمرغ پشت هم گواه این ماجراست. او آهسته و پیوسته این مسیر را در سینمای ایران طی کرده است.

حالا او که در سریال‌سازی هم با ساخت موسیقی می‌خواهم زنده بمانم  توانست با مخاطبان نمایش خانگی ارتباط خوبی برقرار کند، این روزها با حیثیت گمشده بار دیگر میهمان خانه‌هاست. موسیقی حیثیت گمشده موسیقی آرامی است؛ یک ارکستر زهی با همراهی پیانویی که خودش نواخته است. یک موسیقی دراماتیک کلاسیک به معنای موسیقی فیلمیِ آن که با هر سکانس، رنگ تصویر را به خود می‌گیرد. فراز و فرودهای موسیقی این مجموعه در اندازه خودش است. با اوج‌هایش اوج می‌گیرد و با فرودهایش پایین می‌آید. اما در این لحظات ملودی چندان ملودیِ ماندگار و به یادماندنی‌ای نیست. شاید هم هنوز بعد از قسمت دوم، زمان مناسبی برای اینکه درباره تم اصلی حیثیت گمشده قضاوت کنیم نیست.

سخاوت‌دوست در ساخت موسیقی این مجموعه همه تلاشش را کرده تا موسیقی به ورطه سانتی مانتالیسم نیفتد و اشک‌انگیز نشود، اما در عین حال به سنت موسیقی فیلم‌های دهه ۶۰ و ۷۰ وفادار مانده و پا به پای سکانس‌ها پیش رفته است. مانور اصلی او در ارکستر روی ویولن‌هاست و نوای محزون‌شان. بعد از آن باید به این نکته توجه کرد که آهنگساز توجه ویژه‌ای به شخصیت امیر با بازی مهدی حسینی‌نیا داشته. او برای مردانگی زیر سوال رفته او نواهایی غمگین و آرشه‌هایی کشدار نوشته است تا بتواند به درون او و حیثیت گمشده‌اش مخاطب را نزدیک کند. او همراه شخصیت اصلی شده است، با غصه‌های او جلو می‌آید، با غم‌هایش همراه می‌شود با شوک‌هایش اوج می‌گیرد و با تردیدهایش نبض موسیقی هم می‌زند. حتی در لحظاتی که او با خواهر زن کوچکش مشغول بازی می‌شود و در عین حال هنوز در تردیدهای محیط اطرافش گیر کرده است، موسیقی فضایی احساسی به خود می‌گیرد و با ملودی‌هایی که با پیانو در همراهی با سازهای زهی دارد، سعی در بازنماییِ موسیقایی آن دارد. سخاوت‌دوست با اینکه موسیقی حیثیت گمشده را  هنوز به سطح بهترین کارهای خودش نرسانده، اما موسیقی آبرومندی نوشته که لحظات خوبی هم دارد و در تلاش است تا مخاطبش را آزرده نکند.

دانلود موسیقی تیتراژ سریال حیثیت

موسیقی تیتراژ پایانی را هم معین زندی یا همان معین زد اجرا کرده که از همان قسمت اول مخاطب خودش را پیدا کرده است. هم ترانه را خودش نوشته، هم اجرا و ملودی را . صدای معین زند از جنس راک و خشن است و با شخصیت امیر همخوانی دارد. انگار صدای او با تمام زخم‌ها و ندانستن‌ها و تردیدهایش است که در پایان سریال شنیده می‌شود.