معرفی انیمه نامه ای به مومو A Letter to Momo

پر از سِحر و احساسات

نسترن پارسا شریف به‌روزرسانی: ۱۹ آذر ۱۴۰۱

نامه‌ای به مومو (۲۰۱۱) که با نام (Momo e no tegami) نیز شناخته می‌شود به کارگردانی هیرویوکی اوکیورا در استودیو پروداکشن آی.جی تهیه شده است. این انیمه در ژانر کمدی ماجراجویی قرار می‌گیرد و در جشنواره‌های مختلف برنده جوایز متعددی شده است. مینا کوبوتا آهنگسازی موسیقی انیمه نامه‌ای به مومو را برعهده داشته.

هیرویوکی اوکیورا کارگردان و انیماتور ژاپنی، خالق انیمه محبوب جین رو: فرقه گرگ‌ها (Jin-Roh: The Wolf Brigade) علاقه زیادی به تولید انیمه در ژانرهای متفاوت دارد و در انجام آن نیز توانمند به‌نظر می‌رسد. اگر مخاطب انیمه‌های اوکیورا باشید متوجه می‌شوید که اغلب تحت تاثیر فضای انیمه‌های استودیو جیبلی است. گاهی در طراحی محیط‌های روستایی یا کاراکترهای تخیلی، مخاطب انیمه او را تداعی کننده آثار استودیو جیبلی می‌بیند، با این وجود ویژگی قصه و فضای احساسی کارهای اوکیورا می‌تواند تا حدود زیادی منحصر به خودش باشد. در انیمه‌های او مانند تمام انیمه‌های دیگر، رنج، روی حقیقی زندگی و کودکان، در اولویت قصه قرار دارند.

هیرویوکی اوکیورا مانند دیگر ژاپنی‌ها بسیار علاقه‌مند به افسانه‌های ژاپن است و برای به تصویر کشیدن آن‌ها تمام ذوق خود را خرج می‌کند، همین می‌شود که تماشای افسانه‌های ژاپنی در این انیمه‌ها مخاطب را مشتاق و علاقه‌مند به ژاپن، افسانه‌های ژاپنی، غذاها، خیابان‌ها، روستاها و شکوفه‌های گیلاس این سرزمین می‌کند.

بهترین انیمه های ژاپنی سینما

خلاصه داستان انیمه نامه ای به مومو

انیمه نامه ای به مومو روایتی از ماجرای دختری نوجوان است که پدرش را از دست داده و ناچار می‌شود همراه مادرش در شهری کوچک زندگی کند. مومو، شخصیت اول انیمه نامه‌ای به مومو، در ابتدای پذیرش رنج زندگانی قدم برمی‌دارد. مومو مادری جوان و تا حدودی افسرده دارد، از توکیو به شهری کوچک مهاجرت کرده و هیچ دوستی ندارد و علاوه بر تمام این‌ها پدرش را به‌تازگی از دست داده است. آنچه بر رنج مومو می‌افزاید بحثی است که در آخرین روز با پدرش داشته، آخرین خاطره او از پدرش جمله تیز و ناراحت کننده‌ای است که به او گفته و حالا عذاب وجدان و اندوه همزمان گریبانش را گرفته.

مومو حین زندگی در روزهای ملال‌آور با سه دیو در خانه‌شان روبه‌رو می‌شود. این دیوها همیشه گرسنه‌اند و عادت به دزدیدن خوراکی دارند. مومو مدام در تلاش است تا رفتار آن‌ها را کنترل کند اما این تلاش مداوم هر بار با ناامیدی روبه‌رو می‌شود. ورود دیوها به قصه مومو راه نجاتی است برای عبورش از روزهای سیاه و سخت. این دیوها وظیفه‌ای دارند و درباره وظیفه‌شان اینگونه با مومو صحبت می‌کنند که:

«آدم‌ها بلافاصله بعد از مرگ بالا نمیرن، مثل یک دوره انتظار میمونه! اون‌ها در این مدت دور زمین پرسه می‌زنند و بعد منتقل میشن اون بالا… بعد از منتقل شدن دیگه نمیتونن از عزیزانشون مراقبت کنند و این مسئولیت برعهده ماست.»

در ادامه ماجرا می‌بینیم که مومو شروع به کنار آمدن با زندگی می‌کند و کم کم یاد می‌گیرد چطور با مسائلی که از اختیارش خارج است کنار بیاید. او تبدیل به شخصیتی منعطف شده اما جسارتش را در این مسیر از دست نمی‌دهد. تماشای انیمه نامه ای به مومو از این بابت برای کودکان مهم است که آموزه‌های زیادی برای کنار آمدن، پذیرفتن و آشتی کردن با روی رنج‌آور زندگی دارد.

نقد و بررسی انیمه نامه ای به مومو

انیمه نامه ای به مومو در بخش اول کمی آهسته پیش می‌رود. داستان در شروع کمی مبهم و کمی خسته‌کننده به‌نظر می‌رسد، درواقع در ابتدا مخاطب باید حوصله کند و پای تماشای این انیمه بماند تا برایش مشخص شود آیا ارزشش را دارد یا نه؟ بنابراین اگر این شانس را دریغ کند انیمه نامه ای به مومو فرصتی برای تحسین یا تقبیح شدن نمی‌یابد. این اثر از همان ابتدا به ما دلیلی برای میخکوب شدن یا ادامه دادن به تماشا نمی‌دهد.

مورد دیگری که درباره این انیمه قابل بررسی است ویژگی تداعی کننده کاراکترهای آن‌ است. به‌وضوح روح‌های سفید رنگ کوچکی که در جنگل دیده می‌شوند شبیه به روح‌های معروف و بامزه‌ای هستند که در انیمه شاهزاده مونونوکه دیده‌ایم. حتی جایی که دیوها به همراه باقی هم‌نوع‌هایشان به کمک مومو می‌آیند احساس می‌شود تقلیدی از گربه اتوبوسی انیمه همسایه من توتورو در جریان است.

در مجموع می‌شود انیمه نامه‌ای به مومو را اثری شایسته تماشا معرفی کرد. این ماجرا که اغلب انیمه‌های ژاپنی وجه اشتراکی با انیمه‌های استودیو جیبلی دارند از علاقه و تحسینی می‌آید که نسبت به میازاکی و انیمه‌هایش دارند. در آثار اکثر کارگردان‌های ژاپنی این احساس تداعی انیمه‌های میازاکی دیده می‌شود؛ اما نمی‌تواند نقصان اثر به‌حساب آید چرا که آنچه برای ما تحسین‌برانگیز است ناگزیر قسمتی از ما خواهد شد و اتفاق خوب این است که آن را به ورژنی قویتر تبدیل کنیم و من احساس می‌کنم هیرویوکی اوکیورا توانسته این کار را بکند.