قسمت هفدهم سریال یاغی در حالی پنجشنبه ۱۰ شهریور پخش شد که به نظر میرسد روزگار سعی و خطا برای جاوید قهرمان داستان هنوز هم ادامه دارد.
سکانسهای قسمت هفدهم سریال یاغی به خصوص در سکانس لحظه وصال ابرا و جاوید یکی از دراماتیکترین سکانسها در تاریخ سریالسازی ایران است. هوشمندی محمد کارت برای استفاده از دو عروسک و نوع دکوپاژ صحنه رسیدن ابرا و جاوید به یکدیگر با تلفیق موسیقی مرا ببوس حس خوب آن لحظه را در نظر مخاطب به خوبی القا میکند.
جاوید باانگیزهتر از هر زمان دیگر به دنبال درخشش در مسابقات قهرمانی جهان است. او خوب میداند رمز بقا در فضا و اتمسفری که درونش است موفقیت در این مسابقات است. جاوید برای رسیدن به ابرا و پشت سر گذاشتن تمام سختیها باید از تمام موانع بگذرد و یکی از پلهایی که او را به سمت خوشبختی میبرد کشتی است. ورزشی که حتی میتواند روی منش و انسانیت او نیز تاثیر مثبت بگذارد.
صحبتهای مربی تیم ملی درباره جایگاه فرهنگ کشتی در میان ایرانیان و توجه به این نکته که در آوردگاه جهانی باید از تمام وجود خرج کرد تا یک ملت و یک کشور سربلند باشد چیزی است که به خوبی جایگاه این ورزش را نشان میدهد.
سکانسهای مسابقات کشتی به لحاظ قاببندی و شیوه کشتی گرفتن حریفان به مسابقات واقعی نزدیک بود و محمد کارت به خوبی میداند که در چه فضایی بازیگرانش را نسبت به این فضا قرار دهد تا نتیجه کار با نمونههای واقعی تنه بزند.
طلا و رحمان پا به مرکز اروپا گذاشتند تا با معامله مواد مخدر بزرگترین قدم را در زندگیشان بردارند. هر چند در قسمت هفدهم یاغی خبری از خروش اکبر مجلل بعد از صحبتهای طلا نشد اما این معامله در سایه رفتارهای طلا و حاشیهای که برای بهمن ایجاد شده است سرنوشت تلخی را در آینده میتواند رقم بزند. سرنوشتی که آدمهای داستان را به جهانی غیرقابل پیشبینی پرتاب میکند.
عکاسی از صحنههای سریالی همچون یاغی که ضرباهنگ تندی دارد و دوربین مدام در حال حرکت است سخت است و نگاهی ویژه برای آن میطلبد. عکسهای مجید طالبی و پیموده باران از این سریال با تنوع لوکیشن و تعدد شخصیتها به معرفی بیشتر و بهتر سریال کمک کرده و مخاطب را کاملا در فضای داستان و اتفاقهای هر قسمت قرار میدهد.