فیلم The Initiation یا پاگشایی یک فیلم ترسناک، هیجانانگیز مستقل و منحصربهفرد است؛ فیلمی که در پرداخت و مضمون خود پختگی بینظیری دارد و حس وحشت غریزی مدنظرتان را به شما میدهد. برای نقد و بررسی این فیلم با فیلیموشات همراه باشید.
فهرست کامل ترسناک ترین فیلم های جهان
در فیلم The Initiation از یک سو لحظات پرتحرک و از دیگر سو، سکون فراوان وجود دارد. دوربین بهصورت مدام در حال چرخش است و تقریباً هر صحنۀ فیلم شامل عناصر پویا و ترکیببندیهای حرکتی میشود؛ همچنین صحنههای فیلم سرشار از نشانههای تکنولوژی است. تلفنهای همراه و عناصر ارتباطی تقریباً بهصورت مداوم، در هر قابی به چشم میآیند. در این فیلم، شخصیتها فراتر از سطوح استعارهایشان بررسی میشوند و بهدقت روی آنها تمرکز شده است، نه اینکه صرفاً روی اقدامات خونین قاتل سریالی حساب باز شود و فقط صحنههای خون و خونریزی یکی پس از دیگری به نمایش درآیند. (اگرچه جای نگرانی نیست، صحنههای خون و خونریزی فیلم همچنان تأثیرگذارند.)
یک خواهر و برادر با نام خانوادگی اسکات (لیندسی لاوانشی و فرای گوتیرز) نمونه ایدهآل «دانشجویان موفق دانشگاه» هستند. لاوانشی در نقش الری، در فضای دانشگاه، یک انجمن خواهری را رهبری میکند که بسیار محبوب است؛ درحالیکه برادرش (گوتیرز در نقش وس) شناگری حرفهای در سطح المپیک است. اما هنگامیکه مهمانی مشترک انجمن خواهری و برادری به دلیل گذشتۀ اخلاقی مشکوک وس در مسیری اشتباه پیش میرود، همهچیز دگرگون میشود و قاتلی ناشناس شروع به شکار تک به تک دانشجویان میکند. شیلین (با بازی شیرین لای) بهترین دوست الری است. او و زن جوانی (با بازی ایزابلا گومز)، که شاید قربانی وس شده باشد، ضمن تلاش برای نجات جان خود سعی دارند راز این معمای هولناک را حل کنند.
جان براردو، کارگردان فیلم The Initiation فیلمنامه را با همکاری دو نویسندۀ دیگر، برایان فراگر و لیندسی لاوانشی نوشته و در حقیقت این اثر را از یکی از فیلمهای کوتاه خود اقتباس کرده است. او تمایل چندانی به نمایش خون و خونریزی فیلمهای اسلشر محبوب مخاطبان جوان ندارد و بهجای آن ترجیح میدهد فیلم هیجانانگیز برجسته و هشداردهندهای را پیش روی آنها بگذارد. براردو و مدیر فیلمبرداریاش، جاناتان پوپ، موفق شدهاند با بودجهای محدود، به زبان بصری قدرتمندی برسند که نمیتوان آن را تحسین نکرد. استفادۀ هوشمندانه از قابهای عریض و حرکات سیال دوربین مخاطب را کاملاً جذب جهان فیلم میکند. آنها به لطف این بیان سینمایی قدرتمند و ترسهای ناگهانی یا اصطلاحاً جامپاسکرهای فیلم، حس وحشتی واقعی را به مخاطب منتقل میکنند.
از نظر موضوع، فیلم پاگشایی بسیاری از مسائل مرتبط به فرهنگ جوانان امروزی را به روشی ظریف و برانگیزاننده بررسی میکند. حادثۀ محرک فیلم از یک بازی بیرحمانه و شرمآور در رسانههای اجتماعی ناشی میشود؛ اتفاقی که اعضای انجمنِ برادری دانشگاه آن را رقم میزنند. در ادامۀ فیلم، بدون آنکه اشارۀ مستقیمی به این مسائل شود، شخصیتها را مدام درگیر فضاهای دیجیتال میبینیم. تلفنهای هوشمند آنها در اکثر صحنههای فیلم عنصری بازتابدهنده هستند. این فیلم واقعیت زندگی معاصر این جوانان را در مقابل آنها قرار میدهد و این موضوع را به تصویر میکشد که چگونه بسیاری از ما به گفتوگوی مداوم دیجیتال اعتماد میکنیم. این فیلم تصویری مؤثر و گیراست که نمونۀ آن در سینمای معاصر کمتر پیدا میشود.
علاوهبر این، فیلم به بررسی آسیبها، شکستها و ناکارآمدیهای سیستم مؤسسات مراقبتی میپردازد؛ همچنین آثار عاطفی و پیامدهای منفی آنها را بر آدمهایی نشان میدهد که در این مراکز گیر افتادهاند. آنها در حاشیۀ هر رفتار، اقدام، واکنش، تنش احساسی و حتی صحنههای قتل فیلم پنهان شدهاند. تأکید زیاد فیلمساز بر نشاندادن بهجای گفتن، بازیگران را با دشواریهای زیادی روبهرو کرده است. پاگشایی نمایشی ایدهآل برای این هنرپیشههای جوان است؛ بازیگرانی که برای تماشای بازی آنها در نقشهایی درخور، دیگر نمیتوانیم صبر کنیم.
در پایان فیلم، بعضی از مفاهیم فیلم به شکلی واضح بیان میشوند و با صراحت بیشتری مورد بررسی قرار میگیرند. مجموعهای از آدمکشیهای جذاب که در تابلوهای تصویری فوقالعاده هیجانانگیز به تصویر کشیده میشوند و پیچش نهاییای که قبل از تمامشدن فیلم و سیاهشدن تصویر، شما را تحتتأثیر قرار میدهد. اگرچه به نظر میرسد که فیلم The Initiation برخی مسائل و موضوعات را نایده میگیرد، اما پس از به پایان رسیدنش ذهن شما را به خود مشغول میکند و نمیتوانید فکرکردن به آن را متوقف کنید. این بدین معنی است که فیلم با استفاده از تکنیکهای جذاب و هیجانانگیزش موفق شده مخاطب را به شکلی بیعیب و نقص در جهان خود غرق کند. این هدف مهمی است که فیلم از عهدۀ محققکردن آن برمیآید. فیلم The Initiation یا پاگشایی یک فیلم کاملاً شگفتانگیز کمبودجۀ ژانری است؛ فیلمی هیجانانگیز که به شکلی عمیق و بیرحمانه به شخصیتهای خود اهمیت میدهد. پاگشایی مانند این است که سام لوینسون، زن جوان نویددهنده (Promising Young Woman) را با جیغ (Scream) ترکیب کرده باشد؛ بنابراین ارزش آن را دارد که برای تماشایش وقت بگذارید.