نقد و بررسی سریال نرگس سیاه یا Black Narcissus
سریال نرگس سیاه روایت‌گر ماجرای گروهی از راهبه‌هاست که طی سفری سخت به هیمالیا می‌رسند و در صومعه‌ای تسخیر شده ساکن می‌شوند؛ در این صومعه ایمان و باور آن‌ها دچار چالش می‌شود.
جما آرترتون در سریال نرگس سیاه (Black Narcissus) گروهی قدرتمند را رهبری می‌کند. اما سریال در مقایسه با پیشکسوت سینمایی خود احساس کوچکی می‌کند و نمی‌تواند به اتمسفری قوی و هیجان‌انگیز برسد. برای نقد و بررسی سریال نرگس سیاه با فیلیمو شات همراه باشید.
۳۵ نمونه از بهترین سریال های خارجی ۲۰۲۱ که منتظر دیدنشان هستیم
گروهی از راهبه‌ها، به سرپرستی خواهر کلودا (با بازی جما آرترتون) برای انجام‌دادن مأموریتی جدید، در سفری طولانی و دشوار به اطراف هیمالیا می‌روند. اما با شکل‌گیری تدریجی صومعه، کلودا و خواهران روحانی تحت طلسم قصری تسخیر‌شده و پیشکار فاسد قصر، آقای دین (با بازی آلساندرو نیوولا) قرار می‌گیرند.
روحی شجاعانه نرگس سیاه را احاطه کرده است. در حقیقت، اقتباس سال ۱۹۴۷ مایکل پاول و امریک پرسبرگر از رمان رومر گودن نقطه‌عطفی در سینمای انگلستان بود؛ فیلمی که از رنگ‌های اشباع‌شده، پس‌زمینه‌های نقاشی‌شدۀ حیرت‌انگیز، موسیقی چشمگیر و بازیگرانی عالی برای خلق شاهکاری دربارۀ تنهایی، هوس، جنون و ناامیدی بهره می‌برد. حال، اقتباس تازۀ بی‌بی‌سی/اف‌ایکس، به نویسندگی آماندا کو و کارگردانی شارلوته بروس کرایستنسن سعی دارد مسیر مخصوص خود را طی کند و در عین حال، از مصالح نسخۀ اصلی نیز بهره ببرد.کرایستنسن، کارگردان این اثر، خود پیش‌تر فیلم‌برداری فیلم‌های بازی مالی (Molly’s Game) و یک مکان ساکت (A Quiet Place) را بر عهده داشته است. در مجموع، نتیجۀ همکاری او با آماندا کو ساخت سریالی محترم و جسورانه است که البته در خلق جهان ویژۀ خود موفقیتی کسب نمی‌کند.
نقد و بررسی یک مکان ساکت بخش ۲ (A Quiet Place 2)
البته سریال نرگس سیاه اسکلت کلی داستان اصلی را حفظ می‌کند. خواهر کلودا مسئولیت راه‌اندازی صومۀ جدیدی را در اطراف هیمالیا به عهده دارد. او به همراه چندین راهبۀ باتجربه از جمله خواهر فیلیپای باغبان (با بازی کرن برایسون)، خواهر براینی خوشبین (با بازی رزی کاوالیرو) و خواهر راث بی‌ثبات (با بازی اشلینگ فرنچوسی) برای انجام‌دادن مأموریت، به این صومعۀ خوفناک دامنۀ کوه اعزام شده است. آن‌ها در خانه‌ای بدآوازه ساکن می‌شوند که قبلاً ژنرالی محلی (با بازی کولویندر گیر) در آن زندگی می‌کرده است. پیشکار ژنرال، آقای دین، با اقدامات تحریک‌آمیزش، ترس فراوانی در دل خواهران ایجاد می‌کند. در نتیجه، هر‌کدام از راهبه‌ها به‌تدریج سلامت عقلی و ایمان خود را زیر سؤال می‌برند.
امتیاز اصلی نرگس سیاه بازیگر اصلی آن است. جما آرترتون، کلودا را با حس برتری و دلسوزی در قبال سایر خواهران به تصویر می‌کشد. بازیگران شایسته‌ای مانند جینا مک کی، جیم برودبنت و دایانا ریگ در آخرین نقش خود، از او پشتیبانی می‌کنند. ریگ به عنوان نسخه‌ای کلیسایی از کاراکتر ام (کاراکتری در مجموعۀ جیمز باند) این مأموریت را به کلودا می‌سپارد. همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد سریال برای شخصیت‌های آسیایی خود بازیگران مناسبی را انتخاب کرده است؛ برای مثال، می‌توان به حضور چانیل کولار در نقش کاراکتر دیلیپ رای اشاره کرد. شخصیتی که با دانش‌آموزی فرومایه اما جذاب به اسم کانچی وارد رابطه‌ای عاشقانه می‌شود. (ادیپیکا کونوار در نقشی ظاهر شده که پیش از این جین سیمونز در آن بازی کرده بود.) همچنین در اقتباس آماندا کو، هرازگاهی از فلاش‌بک‌‌های صریحی استفاده شده است (کاری که پاول و پرسبرگر هرگز نمی‌توانستند انجام بدهند). این شیوه سبب شده است که کو بتواند جزئیات بیشتری از پیشینۀ خواهر کلودا به تصویر بکشد؛ زیرا این گذشته در زمان حال نیز نمود دارد.
اما در مجموع، سریال نرگس سیاه هرگز به معنای واقعی کلمه کشش و جذابیت زیادی ایجاد نمی‌کند. در ابتدای سریال، اشاره‌هایی به مسائل ماوراءالطبیعه می‌شود؛ ولی این اشاره‌ها هیچ‌گاه کاملاً بررسی نمی‌شوند و بسط پیدا نمی‌کنند. سریال نمی‌تواند جذابیت و شیمی مثلث رابطۀ میان کلودا، راث و آقای دین را به تصویر بکشد. این مسئله به‌ویژه در رابطۀ کلودا/آرترتون و آقای دین/نیوولا دیده می‌شود. از سوی دیگر، اشلینگ فرنچوسی، در ایفای نقشی که کاتلین بایرون در نسخۀ سال ۱۹۴۷ آن را به شکلی فراموش‌نشدنی مجسم کرده بود، کاری بسیار دشوار داشته است. در حقیقت، او جلوه‌ای آسیب‌پذیرتر به این شخصیت می‌بخشد، اما نمی‌تواند جنون، شکنندگی و بی‌ثباتی او را نشان دهد.
کرایستنسن علاوه‌بر کارگردانی، فیلم‌برداری این اثر را نیز انجام داده است. نرگس سیاه از لحاظ بصری چشمگیر، ظریف و مهار‌شده است؛ هرچند هنگامی‌که به لحظه‌های بزرگ و کلیدی خود می‌رسد، به سبک بصری پاول و پرسبرگر بسیار نزدیک می‌شود. سکانس‌های معروف برج ناقوس ظاهراً نما به نما بازسازی شده‌اند. این اثر سریالی ظریف و ماهرانه است، اما شما می‌توانید با تماشای فیلم سال ۱۹۴۷، در مدت‌زمانی کوتاه‌تر، هیجان و لذت بیشتری را تجربه کنید.
منبع: EmpireOnline
