فیلم مارپیچ یاد و خاطرۀ مجموعۀ قدیمی ارّه را دوباره زنده کرد و از این حیث قابل توجه است، اما استعداد نقشآفرینی ستارگانش را هدر داده و در ارائه ایدهای تازه و به ثمر رساندن آن ناموفق بوده است.
چندین سال پس از مرگ قاتل ارهمویی، با گزارشهای جدید از قتل سریالی افسران پلیس، کارآگاه زک (با بازی کریس راک) مامور میشود تا این قاتل را پیدا کند. اما امکان دارد که این قضیه بیشتر یک خصومت شخصی باشد؟ و اینکه مارکوس (با بازی ساموئل ال. جکسون) پدر زک، چه نقشی در این درگیری دارد؟ برای نقد و بررسی فیلم سینمایی مارپیچ (Spiral: From The Book Of Saw) با فیلیمو شات همراه باشید.
۲۳ قاتل سریالی سینما | دلهره و خشونت بر پرده نقرهای
فیلم اَرّه را که یادتان هست؟ مجموعه فیلمهای ارّه با ایدهای جذاب، خلاقانه و دلهرهآور در سال ۲۰۰۴ توسط لی وانل و جیمز ون آغاز شد و به شهرت و محبوبیت خیلی زیادی رسید، اما رفتهرفته با تولید سریهای بعدی و تکراری شدن شخصیتها و سکانسها از جذابیت این اثر کاسته شد. مگر قرار است چند بار قربانیان یکمرتبه به قاتل تبدیل شوند؟ یا چند بار دیگر جان کریمر (با بازی توبین بل) باید به شکلی خارقالعاده دوباره زنده میشد و به میدان بازمیگشت؟
ترسناکترین فیلم های جهان تا سال ۲۰۲۰
این فیلمها دیگر برای مخاطب هیجانانگیز نیستند. در سال ۲۰۱۰ آخرین فیلم مجموعۀ ارّه با نام ارّه: فصل پایانی (Saw: The Final Chapter) منتشر شد و انتظار میرفت اثری متفاوت را تماشاگر باشیم، اما چنین نشد و با تولید فیلمی جدید در دنباله، ارّه: فصل پایانی، دریافتیم که حتی نام این اثر خالی از هیجان نیز اشتباه انتخاب شده است!
حالا بعد از چندین سال، جدیدترین نسخۀ این فیلم به سینما آمده و به جای اینکه صرفاً یک فیلم ترسناک باشد، یک درام پلیسی و هیجانانگیز است. کریس راک در نقش یک کارآگاه ظاهر شده که باید بهدنبال قاتلی بگردد که هویتش برای هیچکس آشکار نیست.
در فیلم مارپیچ یا اره ۹ دیگر خبری از صحنههایی که مخاطب را شکنجۀ روحی روانی میکنند، نیست و سعی بر این بوده که نوعی تازگی در آن ایجاد شود. بهخاطر همین هم پای یک ماجرای پلیسی به آن باز شده است. ماجرایی که جذاب، اما کمجان و ضعیف است. پلیسها یکی یکی به دست قاتل کشته میشوند و زک میخواهد معمای این پرونده را حل کند.
وقتی سریهای بعدی این فیلم مدام پشت سر هم ساخته شد، شکستن قالب همیشگی دیگر دشوار بود.
یکی از مشکلات در تدوین این اثر است: فلشبکهای غیر حرفهای و گاهی خندهدار، مثل چسباندن ریش و سبیل مصنوعی برای نشان دادن گذشته و حال و دیالوگهای وحشتناکی مثل دیالوگ زک که میگوید: «زنها در روز روشن خیانت میکنند.»
در کل به نظر میرسد تلاشهایی که برای فیلم مارپیچ یا اره ۹ صورت گرفته به ثمر نرسیده و سطحش خیلی پایینتر از آن است که ستارههایی مثل راک و ساموئل ال. جکسون در آن بازی کنند و حضور این دو نیز کمک چندانی به بهبود فیلم نکرده است. در واقع به جز چند صحنۀ هیجانانگیز و دلهرهآور و بازیگران درجه یک، فیلم چیز دیگری برای ارائه ندارد.
البته ناگفته نماند که طرفداران پر و پا قرص فیلمهای ارّه از این فیلم هم خوشششان خواهد آمد. ولی بههرحال بعد از انتشار ۹ سری از این مجموعه با داستانهایی مشابه، دیگر نمیتوان بیننده را مثل روز اول شوکه کرد. فیلم مارپیچ میتوانست متفاوت عمل کند، اما از بخت بد در همان مسیر همیشگی افتاد و تبدیل شد به اثری ناامید کننده!
فیلم مارپیچ یاد و خاطرۀ مجموعۀ قدیمی ارّه را دوباره زنده کرد و از این حیث قابل توجه است، اما استعداد نقشآفرینی ستارگانش را هدر داده و در ارائه ایدهای تازه و به ثمر رساندن آن ناموفق بوده است.
منبع: EmpireOnline
از اره۸ همه چیز خراب شد و داستان نابود شد برای مثال برگشتن جان در ۸ منطقی نبود و در اره ۴ نشون داده بود که اونو کالبد شکافی میکنن و نواری رو از تو شکمش که دیدیم اونو خورده بود در میارن
و در اره ۹ داستان به کلی نابود میشه و اثری از اون شکنجه ها که آدم حالش بد میشد نیست بعضیا میگن این خوبه ولی من اینطور فکر نمیکنم ،وقتی نمیتونید یا اجازه نمیدن یه فیلم مثل فیلم های قبل درست کنید نباید کل کالکشن اره رو خراب کنین که اره یه فیلم مثبت ۲۱ سال بود و شکنجه ها و تله هاش واقعا عالی بودن و وقتی نمیتونید اونو ادامه بدید اشتباه میکنید کالکشن اره رو خراب میکنید و هویت رو از بین میبرید سازنده ها مجبور نبودن یه فیلم به نام اره ۹ درست کنن !
درست مثل بازی اساسین کرید این فیلم هم هویت خودش رو گم کرده و مردم فراموش کردن که در اره ۵ اون آونگ رو که روده معده قربانی رو میریزه بیرون و مردم فراموش کردن اون اره ای که دکتر گوردن مجبور بود پاش رو ببره و میبره !! میتونن یه فیلم دیگه درست کنن به جای اینکه بیان اسم اره رو خراب کنن !! امیدوارم درک کرده باشید. sawفیلمی برای بزرگسالان بود برای افراد بالای ۱۹ سال
اره ۹ افتضاح بود. کاش قبل دیدنش نقدش رو میخوندم…
تموم شد؟
خلی تاثیر گذار بود
این گروه فیلمها را تحت عنوان ژانر “سینمای وحشت” قلمداد کردن، نابجا و یک قهقرا در فرهنگ سینمایی است. بواقع، برای ترساندن، متوسل به نشان دادن صحنه های “سلاخی” و بسیار “سفاکانه”، حتی تحت عنوان سینمایی که ترویج “خشونت” را در جوامع بدنبال داشته، نیز برنمی تابد!! بعبارتی؛ بسیار ضروری است میان ” سینمای وحشت” و “فیلمهای خشن” و “فیلمهای سفاکانه”تفکیک قائل شد.و بدون رعایت آن هرگونه بررسی و نقد فیلم، فاقد رویکرد فرهنگی و تهی از ارزشهای انسانی و اخلاقی است. همچنانکه سازندگان این ژانر! قطعا از سلامت روحی و روانی برخوردار نیستند. تماشای این نوع فیلمها برای عموم بینندگان نیز خالی از آسیبهای روحی نخواهد بود.