درباره فیلم چشمانت را ببند چه میدانید؟
فیلم Close Your Eyes یکی از آثار شاخص سینمای اسپانیا است
درام اسپانیایی-آرژانتینی چشمانت را ببند با عنوان اصلی Cerrar los ojos را ویکتور اریسه کارگردانی کرده است که یکی از فیلمسازان برجسته سینمای اسپانیا به شمار میرود. او با دو فیلم بلند قبلیاش شناخته میشود: روح کندوی عسل The Spirit of the Beehive و جنوب El Sur که اولی یکی از بهترین فیلمهای اسپانیایی تاریخ سینما به حساب میآید. اولین نمایش جهانی چشمانت را ببند – که خیلیها آن را یکی از بهترین آثار سینمایی ۲۰۲۳ ارزیابی کردهاند – در یکی از بخشهای جنبی جشنواره کن ۲۰۲۳ رقم خورد.
فهرست بهترین فیلم های عاشقانه جهان؛ ۳۹ پیشنهاد
خلاصه داستان فیلم چشمانت را ببند
داستان فیلم چشمانت را ببند Close Your Eyes را باید اینطور تعریف کرد؛ سال ۲۰۱۲ و بیست سال پس از ناپدید شدن مرموز بازیگری به نام خولیو آرناس در ساحل دریا و در جریان فیلمبرداری اثری با عنوان «نگاه وداع» در دهه ۱۹۹۰، یک برنامه تلویزیونی پرسوزوگداز دست روی این پرونده میگذارد و با میگل گارای، کارگردان فیلم که دوست صمیمی خولیو هم بوده، گفتوگو میکند. در این میان، میگل دوباره با آنا، دختر خولیو، تدوینگر فیلم و آرشیویستی به نام مکس، و دوست متقابل و معشوق خولیو دیدار میکند. برنامه تلویزیونی پخش میشود و زنی تماس میگیرد که اصرار دارد خولیو زنده است و او هر روز وی را میبیند…
عوامل و بازیگران فیلم Close Your Eyes
کارگردان: ویکتور اریسه، فیلمنامهنویسان: اریسه و میشل گاستامبیده، مدیر فیلمبرداری: والِنتین آلوارِز، تدوینگر: آسین مارچینا، آهنگساز: فدریکو خوسید.
بازیگران: مانولو سولو (میگل گارای)، خوزه کرونادو (خولیو آرناس/ گاردِل)، آنا تورنت (آنا آرناس)، ماریا لئون (بلین گرانادوس)، پترا مارتینس (خواهر کونسوئلو)، آنتونیو دِشِنت (تیکو مایورِل) و ماریو پاردو (مکس روکا) و…
حاشیه پخش فیلم چشمانت را ببند در جشنواره کن
ویکتور اریسه پس از اینکه «چشمانت را ببند» برای بخش مسابقه اصلی جشنواره کن ۲۰۲۳ انتخاب نشد، یک مشاجره علنی با تیئری فرمو، دبیر هنری این رویداد سینمایی داشت. داستان از این قرار بود که اریسه نسخهای نهایینشده از فیلم را در ماه مارس ۲۰۲۳ به کن میفرستد و سپس نسخهای نهایی را با اصلاح رنگ و میکس صدای کاملشده به جشنواره ارسال میکند و از فرمو میخواهد که به او خبر بدهد که فیلم در بخش مسابقه اصلی نمایش داده میشود یا نه؛ اریسه میخواست اگر فیلمش به بخش مسابقه اصلی کن راه پیدا نکرد آن را به جشنواره دیگری مثل ونیز یا لوکارنو ببرد. اریسه در این باره میگوید: «فرمو هیچ تماسی با من نگرفت و در نهایت پس از اعلام فهرست آثار پذیرفتهشده در کن، در روز سیزدهم آوریل بود که فهمیدم چشمانت را ببند در بخش اولین نمایشهای کن Cannes Première روی پرده خواهد رفت. به همین خاطر بود که اریسه در نمایش افتتاحیه فیلم در کن حاضر نشد. دو فیلم بلند قبلی اریسه با نامهای جنوب (۱۹۸۳) و رویای روشنایی (۱۹۹۲) در بخش مسابقه اصلی کن روی پرده رفته بودند و دومی جایزه هیات داوران را برنده شده بود.
نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم چشمانت را ببند
نیویورک مَگِزین | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰
بیلگه اِبیری | چهارمین فیلم بلند اریسه، داستانی الهامبخش درباره حافظه، هویت و رفاقت است که عمیقا – و تقریبا به شکلی هراسانگیز – شخصی احساس میشود.
هالیوود ریپورتر | امتیاز ۹۰ از ۱۰۰
جردن مینتزِر | فیلم که بهعمد ضرباهنگی آهسته دارد به سمت اوجی در بخش پایانیاش پیش میرود که فیلم درون داستان (فیلمی که واقعا روی سلولویید فیلمبرداری شده و بر پرده سینما نقش میبندد) برای آن نقشی اساسی را بازی میکند و زندگیها و خاطرههای فراموششده را احیا میکند؛ درست همانطور که سینما میتواند چنین کاری کند.
ورایتی | امتیاز ۹۰ از ۱۰۰
گای لاج | نخستین فیلم اریسه پس از ۳۱ سال، مثل چیزی میان واحهای وسط بیابان و یک سراب به نظر میرسد: اوجی لرزان و پربار از ایدهها و حذفها، در کارنامهای که بهدشواری توصیف میشود و به همین خاطر کیفیتی اسطورهای به خود گرفته است.
فیلم اِستِیج | امتیاز ۸۳ از ۱۰۰
دیوید کَتز | اریسه و همکار نویسندهاش میشل گاستامبیده بهگونهای رضایتبخش معمای اولیه داستان را حل میکنند ولی اجازه میدهند برخی رویدادها و جزییات ضمیمهاش در ذهن شما شناور باقی بمانند و بازیگوشانه فکرتان را درگیر خودشان کنند.
ایندیوایر | امتیاز ۸۳ از ۱۰۰
دیوید ارلیش | چشمانت را ببند از برخی جهات صریحترین فیلم شخصی فیلمسازی به نظر میرسد که امروز ۸۳ ساله است؛ اما از دیگر جنبهها، به تنها فیلمی میماند که اریسه در کارنامهاش ساخته است!
گاردین | امتیاز ۸۰ از ۱۰۰
پیتر بردشا | چشمانت را ببند فیلمی اسرارآمیز، پراکندهگو، طولانی و متورم است که انسانیت و غنای متمایزی را در خود جای داده است؛ و همه چیز به توازنی برمیگردد که میان خاطرات و فراموشی ایجاد شده است، موضوعی که همه ما زمانی دربارهاش گفتوگو میکنیم که به پایان زندگیمان نزدیک میشویم.
اسکرین دیلی | امتیاز ۶۰ از ۱۰۰
لی مارشال | چشمانت را ببند بالاخره در نیم ساعت پایانیاش حالوهوایی احساسی پیدا میکند؛ فیلمی که به مسائلی در خصوص هویت میپردازد و این موضوع را بررسی میکند که وقتی حافظه از دست میرود چه چیزی باقی میماند.
امتیازهای سایت های سینمایی به Close Your Eyes
تا زمان تولید این مطلب
نام سایت | امتیازدهندهها | امتیاز میانگین | تعداد آراء | |
IMDb | کاربران | ۷.۴ از ۱۰ | ۱۷۰۰ کاربر | |
متاکریتیک | منتقدان برتر | ۸۶ از ۱۰۰ | بر اساس ۱۰ نقد | |
راتن تومیتوز | عموم منتقدان | ۸.۶ از ۱۰ | بر اساس ۳۱ نقد |
حرفهای کارگردان فیلم چشمانت را ببند
ویکتور اریسه: سینماها پسمانده دنیای قدیم هستند
- سرنوشت در یک هنر صنعتی مثل سینما نقشی کلیدی دارد و در امر فیلمسازی مداخله میکند؛ اما فکر میکنم سرنوشت باعث بهبود فیلمنامه شما میشود. وقتی فیلم میسازید با یک موجود زنده طرف هستید. تمام مراحل فیلمسازی هم با عوامل خلاقه گره خوردهاند و نباید هیچ فرایندی بیروح باشد. سرنوشت یا شانس در چگونگی بداههپردازیهای من اهمیت ویژهای دارد.
- سینما به من و مردمان نسلم – در روزگار بدبختی و فقدان آزادی – دستکم برای چند ساعت این توانایی را میبخشید که به شهروندانی جهان بدل شویم؛ و ما میتوانستیم تصمیم بگیریم که چه کسانی معلمان ما باشند.
- هرگز هدف پروژههای من، خلق هنر نبوده است؛ این امری است که یا اتفاق میافتد یا نمیافتد. راهورسم خلقت همین است.
- فیلمها در حال حاضر به شیوهای کاملا جدید در دنیایی پخش میشوند که آن را دنیای دیداری-شنیداری میخوانم. سینماها پسمانده دنیای قدیم هستند. استودیوها نیاز دارند که تمام فضاها را اشغال کنند از تبلتها گرفته تا گوشیهای هوشمند؛ و این موضوع است که جوهر تماشای فیلم – که تامل و تعمق است – را تغییر میدهد. شما باید از دیگر کارهایتان دست بکشید و پیش از دیدن فیلم، در سینما با دیگران دیدار کنید. فناوری باعث شده تعمق شما در هنگام فیلم دیدن به درون خانه و مثلا سالن پذیرایی کشیده شود که با تعمق در سالن تاریک سینما یکی نیست. من از تجربه عمومی فیلم دیدن دفاع میکنم و مخالف این هستم که تکتک در گوشه خانههای خود کز کنیم و با ابزارهای دمدستمان فیلم ببینیم.
- وقتی سینما تدریس میکنم فرصت خوبی است برای من تا درباره چالش فناوریهای جدید صحبت کنم. جوانها با چالش خلق تصویر در دنیایی از تصاویر – که بهشدت آلوده است – روبهرو هستند. فکر میکنم این کار برای آنها سختتر از من است.