تفریق؛ بی‌خصومت و غرض
فیلم تفریق یک فیلم صاف و ساده از روابط پیچیده انسانهاست که در بستر فلسفه و روانشناسی به تماشاگر ارایه می شود. تضاد درونی و پیچیده روابط انسانی در قالب روایتی امروزی و مطابق با شرایط اجتماعی جهان معاصر بخصوص ایران امروز. ساده‌انگارانه است بقبولانیم منظور کارگردان، پوچی جامعه امروز ایران بر پایه اندیشه اسلامی است بلکه نقب و برشی از روابط و اندیشه‌های حاکم است اما نه در خصومت و غرض، بلکه در اصلاح و پویش.
قصه و روایتی که می‌توان به هر دوره تاریخی نسبت داد اما کارگردان در قالب یک داستان به ظاهر ساده، یعنی شباهت دو زن و شوهر به یکدیگر اما با روش زندگی متفاوت خصلت‌های درونی انسان‌ها را به نمایش می‌گذارد تا قدری تفکر کنند چه می‌کنند و چه باید بکنند در این چند روز عمری که خداوند فقط به انسان‌ها هدیه کرده تا با عقل و وجدان خود روزگار بگذرانند. انسان‌ها در ظاهر شبیه هم هستند اما ذات درونی آنها مشخص می‌کند چگونه زیست می‌کنند؛ پلیدی را انتخاب می‌کنند یا پاکی و نجابت را، یار ی و همدلی را یا تقلب و تخلف را…
روایت دیگر «تفریق» نوع رابطه زناشویی، محیط خانواده و مشکلات عدیده از جمله دروغ است که می‌توان به سادگی گره‌ها را باز کرد اما بدخلقی و پلیدی جای محبت و عشق ورزی را می‌گیرد و بچه‌ها که نشانه پاکی و زلالی هستند -چه آنها که به دنیا آمدند و چه آنها که قرار است به دنیا بیایند- شاهد این تلخی‌ها، مشقت‌ها، دروغ‌ها، دورویی‌ها، کلک‌ها و بی‌صداقتی‌های درون خانواده و اجتماع هستند.
فیلم لایه‌های دیگری هم دارد اما کم‌عمق و سطحی است که برای جذابیت بکار رفته است.
مانی حقیقی این بار با بهره‌برداری از دو چهره محبوب سینمایی و جهانی و با ایجاد گره و تعلیق به موقع درصدد جذاب تماشاگر عام برآمده و اگر نبود این حاشیه‌های سیاسی و جناحی که سینما و سینماگر ایرانی را دچار مصیبت کرده و هنر سرافراز ایران را به نابودی کشانده یک فیلم معمولی اما جذاب و قابل تعمق و تحلیل محسوب می‌شد. هر فیلمسازی دیدگاه و ایدئولوژی خود را دارد که قابل احترام است و هر کس که کارگردان را می‌شناسد می‌د‌اند «مانی حقیقی» نویسنده و کارگردان فیلم‌های کنعان، آبادان، کارگران مشغول کارند، پذیرایی ساده، اژدها وارد می‌شود و خوک و صد البته فرزند لیلی گلستان و نعمت حقیقی و نوه ابراهیم گلستان، روحیه جسورانه، رک و صریح در بیان عقاید خود دارد -که من گاهی به شدت مخالف عقایدش هستم- اما خروجی اثرش و تاثیر آن بر تماشاگر امروز مهم است. یعنی فیلمی که فلسفه خلقت را متذکر می‌شود.
