فیلم کنفرانس چقدر ترسناک است؟
در فیلم The Conference زیرژانر اسلشر با فیلمهای کمدی محل کار ترکیب شده است
این فیلم کمدی ترسناک سوئدی جدید نتفلیکس، یک اسلشر به سبک جمعه سیزدهم Friday the 13th است. فیلمی که شخصیت قاتل آن به وضوح از جیسون ورهیز نقابدار فیلم شان اس کانینگهام الهام گرفته شده است. از طرفی، کنفرانس پاتریک اکلوند مثل این میماند که مثلث غم Triangle of Sadness روبن اوستلوند با فیلم اسلشر جوانانه میدانم تابستان پیش چه کردی I Know What You Did Last Summer ملاقات کند. فیلمی که در آن گروهی از سرمایهداران عمدتا حریص که زمین آدمهایی سحتکوش را از چنگشان درآوردهاند، قبل از اینکه کلنگ راهاندازی یک مرکز خرید را زمین بزنند، قلع و قمع میشوند. با فیلیموشات و معرفی و نقد فیلم کنفرانس همراه باشید.
فهرست ترسناک ترین فیلم های جهان
خلاصه داستان فیلم کنفرانس
خلاصه داستان فیلم کمدی ترسناک کنفرانس The Conference از این قرار است؛ یک گردهمایی تیم سازی (فرآیند تقویت پیوند و روحیه تیمی اعضای یک گروه تا از طریق آن بتوانند اهداف خود را به بهترین شکل دنبال کنند) برای کارمندان شهرداری، با مطرح شدن گمانهزنیهایی درباره فساد و فریبکاری که دهان به دهان میانشان میچرخد، به یک کابوس تبدیل میشود. همزمان، یک شخصیت مرموز شروع به کشتن شرکتکنندگان این کنفرانس میکند.
عوامل و بازیگران فیلم کنفرانس
کتیا وینتر که مخاطبان احتمالا او را بیشتر بخاطر بازی در فیلم شوالیه جامها Knight of Cups از ترنس مالیک و سریالهایی مانند دکستر Dexter و پسران The Boys، میشناسند، در نقش شخصیت لینا، دوستداشتنیترین عضو گروه شخصیتهای منفعتطلب کنفرانس است. بازیگر نقش ویاچسلاو براجنیک در سریال چرنوبیل Chernobyl، آدام لوندگرن، در نقطه مقابل شخصیت وینتر در نقش منفورترین عضو این گروه، یوناس، حضور دارد. اوا ملاندر، بهار پارس، آمد بوزان، ماریا سید، لولا زکوف و سسیلیا نیلسون، از دیگر بازیگران فیلم کنفرانس هستند.
کارگردان فیلم کیست؟
پاتریک اکلوند از اوایل دهه ۲۰۰۰ فعالیت فیلمسازی خود را شروع کرد. این فیلمساز سوئدی در طول دو دهه فعالیت، ۹ فیلم کوتاه و تعدادی سریال و فیلم تلویزیونی کارگردانی کرده است. اکلوند با فیلمهای کوتاهش که عمدتا آثاری کمدی هستند در فستیوالهای سینمایی بسیاری شرکت کرده و جوایزی از جشنوارههای معتبری مانند کن، ساندنس و ادینبرو، برنده شده است. او با فیلم کوتاه Instead of Abracadabra که جایزه بزرگ هیئت داوران بخش کوتاه جشنواره ساندنس را دریافت کرد، در سال ۲۰۱۰ نامزد اسکار بهترین فیلم کوتاه شد. بنابراین اگرچه کنفرانس اولین فیلم بلند اکلوند محسوب میشود، اما به هیچوجه با فیلمسازی کم تجربه مواجه نیستیم. کنفرانس شاید کم و کاستیهایی داشته باشد، اما نوید ظهور فیلمسازی هیجانانگیز در حیطه ژانر را به ما میدهد.
فیلنامهنویسان کنفرانس چه کسانی هستند؟
اکلوند و فیلمنامهنویس نروژی توماس مولدستاد، فیلمنامه کنفرانس را بر اساس رمانی به همین نام از نویسنده سوئدی متس استراندبری نوشتهاند. استراندبری که بخاطر نوشتن داستانهای ترسناک شناخته میشود، با نخستین اثر خود هیولای شب Jaktsäsong در سال ۲۰۰۶ به شهرت رسید. فیلم ترسناک سوئدی دایره The Circle محصول ۲۰۱۵ اقتباسی از یکی دیگر از کتابهای مطرح استراندبری به همین نام است. مولدستاد نیز عمده شهرت خود را مدیون مشارکتش در نگارش فیلمنامههای آثاری مانند مجموعه فیلم اسلشر نروژی طعمه سرد Cold Prey و فیلم دلهرهآور گریز Escape است.
نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم کنفرانس
راجر ایبرت | امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰
برایان تالریکو | اکلوند در کنفرانس رویکرد صرفه جویانهای دارد و وقت خود را برای سخنرانی یا خلق تنش و تعلیقی آهسته سوز تلف نمیکند. او شخصیتهای احمق خود را در مکانی به دام میاندازد و با ابداع روشهایی هوشمندانه یکی یکی آنها را از میان برمیدارد.
مجله پیست | امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰
مت دوناتو | اگر حس و حال تماشای مثله کردن دروغگوها و آدمهای متظاهر و به صلابه کشیدن و شکنجه کردنشان تا حد مرگ را دارید، این فیلم گزینهای مناسب برای شما است. کنفرانس یکی از بهترین اسلشرهای سینمای امسال بود.
Movie Nation | امتیاز: ۶۳ از ۱۰۰
راجر مور | یک تریلر سوئدی که شخصیتهایش را به سبک جیغ Scream یا ده سرخپوست کوچولو Ten Little Indians، مورد هدف قرار میدهد، اما در طول مسیر خود، به ویژه در بخش پایانی عالی و خونین آن، انتظارات ما را برآورده میکند.
نقد فیلم کنفرانس برگرفته از سایت In Review Online
دانیل گورمن | کنفرانس به کارگردانی پاتریک اکلوند بهطرز ماهرانه و فریبندهای ساخته شده است، اما این کمدی ترسناک معمولی فراموش میکند که خندهدار یا ترسناک باشد. در اینجا، گروهی از کارکنان شهرداری به قصد تیم سازی و همچنین جشن راهاندازی یک مرکز خرید جدید در شهر کوچک سوئدی کولارنگن، عازم یک تعطیلات آخر هفته مفرح میشوند. این گروه کلکسیونی متنوعی از شخصیتها است: انگلا (ماریا سید) رهبر تیم؛ یوناس (آدام لوندگرن)، یک نر آلفای خودشیفته؛ لینا (کتیا وینتر) که اخیرا از مرخصی پزشکی بازگشته و مشخصا علاقهای به شرکت در جشن و شادی آنها ندار؛ و امیر (آمد بوزان) شخصیت آرامی که ظاهرا به لینا علاقهمند است.
شخصیتهای دیگری هم وجود دارند که البته چندان نقش مهمی در داستان ندارند. پس از رسیدن آنها به محل اقامتشان، خیلی زود مشخص میشود که اهالی آنجا از احداث قریب الوقوع مرکز خرید خوشحال نیستند. در واقع، اقامتگاه تفریحیای که اعضای این گروه در آن اسکان دارند، تنها مکانی محسوب میشود که مایل است پذیرای آنها در این آخر هفته باشد. بنابراین احتمالا به همین خاطر است که اعضای گروه با اتاقهای فرسوده، وای فای ضعیف و غذای سرد آنجا کنار میآیند. زمان زیادی نمیگذرد که همه چیز رو به وخامت میرود: وقتی شخصیتی مرموز شروع به تعقیب و کشتن کارمندان هتل میکند و سپس مهمانان آنجا را هدف قرار میدهد. آیا گروه برای غلبه بر این نیروی بدخواهد با یکدیگر متحد میشوند؟ یا استرس موقعیت، خصومتهای قدیمی و کینههای عمیقا ریشهدار میان آنها را برملا خواهد کرد؟ خیالتان آسوده، پاسخ این سوالات به هیچ وجه شما را شگفتزده نمیکند.
در این مقطع است که خصلتهای اخلاقی بیرحمانه و خشن سرمایهداری در قالبی کاملا کلیشهای ارائه میشوند. اگرچه ما باید در اینجا به اکلوند بخاطر اینکه قاتل را نه به عنوان یک گناهکار بلکه به عنوان قربانی منفعتطلبی نئولیبرال به تصویر میکشد، اعتبار بدهیم. بالاخره مخاطب تقریبا با شخصی که از این وضعیت خسته شده است و تنها میخواهد رگ و ریشه این چوپانهای متجاوز اقتصاد بازار آزاد را بخشکاند، احساس همدلی میکند. اما مشکل اینجاست که هر کسی که به این ایده علاقه دارد، احتمالا پیش از این فیلمهایی مانند ضرب و شتم Mayhem، یا آزمایش بلکو The Belko Experiment، یا جداسازی Severance کریس اسمیت که پرده اول کنفرانس تقریبا بهطور کامل از آن گرفته شده را دیده است. اشارههای موضوعی نصفه نیمه و نه چندان جدی دیگری در فیلم وجود دارد: به عنوان نمونه یکی از کارمندان مسنتر مدام از جوانان امروزی شکایت میکند و چیزهایی که قبلا بود را به یاد میآورد، در حالیکه انگلا نماینده آن دسته از مدیران میانی بیمصرفی است که از کلمات قلمبه سلمبه بسیار برای پنهان کردن ناتوانی خود در برقراری ارتباط مانند یک انسان معمولی، استفاده میکند.
کمدی کنفرانس، تقلیدی کماهمیت از سریال اداره The Office است و تلاش برای عمیقتر کردن فیلم با حقههای غیرقانونی یوناس ترسو و پست، هیچ چیزی به آن اضافه نمیکند. فیلم در نهایت تنها یک اسلشر است که حتی با اینحال به ندرت عملکردی موفق از خود نشان میدهد. هیچ تعلیقی و یا حتی تلاشی برای ترساندن در اینجا وجود ندارد. شخصی که یک کله بزرگ شگوننما (جسم یا عروسکی که در فرهنگ اروپایی و برخی فرهنگهای دیگر به عنوان سمبل خوشیُمنی شناخته میشود) به سر کرده است، به راحتی وارد مکانهای مختلف میشود و یکی یکی قربانیان خود را با چوبدستی یا تبر ناکار میکند. از آنجایی که هیچ کدام از شخصیتها بهطور خاص جالب نیستند، وقتی کشته میشوند یا به سختی از مهلکه میگریزند، اهمیت چندانی برایمان ندارند. در واقع کل فیلم هیچ رغبتی در ما برنمیانگیزد، و در حالی که فیلم خشن است، نه آنقدر جسورانه و صریح عمل میکند که علاقهمندان فیلمهای ترسناک خونین را به وجد آورد و نه آنقدر خلاقانه است که تازه و بدیع بهنظر برسد. فیلمبرداری معمولی و تدوین نیز تقریبا بهطور کامل حول شوخیهای بیمزه و ناخوشایند عمل میکند (به عنوان مثال نمایی از چاقویی که قرار است به بدن شخصی اصابت کند ناگهان به سس کچاپی که روی بشقاب پاشیده میشود برش میخورد). هیچ چیزی برای دیدن در کنفرانس وجود ندارد!
امتیاز سایت های سینمایی به فیلم
تا زمان آماده سازی مطلب
وبسایت | میانگین امتیاز |
IMDB | ۵.۷ از ۱۰ |
کاربران متاکریتیک | ۶ از ۱۰ |
منتقدان راتن تومیتوز | ۷۴ درصد بر اساس ۱۹ نقد |
کاربران راتن تومیتوز | ۵۲ درصد |
منتقدان متاکریتیک | ۷۱ درصد براساس ۳ نقد |
روی هم رفته به نظرم با روحیات اکثر مردم ( کمدی=ترسناک ) باشه خیلی بهتر از کلا ترسناک ممنون .
در ظمن برای اولین بار که برای فیلمو پیام فرستادم .
روی هم رفته به نظرم با روحیات اکثر مردم ( کمدی=ترسناک ) باشه خیلی بهتر از کلا ترسناک ممنون .