معرفی و نقد فیلم برادر و خواهر

خلاصه داستان برادر و خواهر

فیلم برادر و خواهر Brother and Sister به کارگردانی آرنو دپلشن فرانسوی و با حضور ماریون کوتیار، درباره روابط خانوادگی و راز‌های تاریک آن است؛ آلیس و لوئیس خواهر و برادر هستند. آلیس یک بازیگر و لوئیس یک معلم و شاعر است. آلیس بیش از ۲۰ سال است که از برادرش نفرت دارد. آن‌ها در تمام این مدت یک‌دیگر را ندیده‌اند، اما مرگ والدینشان آن ۲ را رو در روی یک‌دیگر قرار می‌دهد.

بهترین فیلم های خواهر برادری سینما

کدام بازیگران در برادر و خواهر حضور دارند؟

در کارنامه حرفه‌ای ماریون کوتیار همکاری با فیلمسازان بزرگی مانند مایکل مان، وودی آلن، ژاک اودیار، جیمز گری، برادردان دارن و لئوس کاراکس دیده می‌شود. بازیگری که در طیف مختلفی از آثار سینمایی، از فیلم‌های پرهزینه و جریان اصلی مانند سرآغاز کریستوفر نولان تا فیلم‌های کوچک و مستقل هنری مانند ماری (Mary) آبل فرارا، نقش‌ آفرینی کرده است. این بازیگر برنده جایزه بفتا و اسکار در سومین همکاری خود با آرنو دپلشن پس از ۲ فیلم چطور درگیر مشاجره شدم و ارواح اسماعیل (Ismael’s Ghosts)، در خواهر و بردار در یک نقش یک ستاره تئاتر حضور دارد.

ملویل پوپو نیز که به عنوان بازیگر فیلم‌های رائول روئیز شیلیایی و فرانسوا اوزون شناخته می‌شود نقش برادر کوتیار یعنی لوئیسِ نویسنده را ایفا می‌کند. این دومین همکاری پوپو با دپلشن پس از یک داستان کریسمسی است. علاوه بر این ۲ می‌توان به گلشیفته فراهانی و پاتریک تیمسیت به ترتیب در نقش فونیا همسر لوئیس و زِوی بهترین دوست او، اشاره کرد. بازیگر رومانیایی کوسمینا استراتان که در سال ۲۰۱۲ برای فیلم آن سوی تپه‌ها به کارگردانی کریستین مونجیو جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن را به دست آورد در نقش لوسیا طرفدار مرموز آلیس حضور دارد.

تاریخ تولید و اکران برادر و خواهر

آرته در ۱۲ آوریل ۲۰۲۱ اعلام کرد که از فیلم بعدی آرنو دپلشن با عنوان برادر و خواهر حمایت خواهد کرد. فیلمبرداری نیز در اکتبر ۲۰۲۱ در پاریس و بین نوامبر و دسامبر در لیل و روبه، انجام شد. اولین نمایش جهانی فیلم در هفتاد و پنجمین دوره جشنواره کن در بخش رقابتی این جشنواره در ۲۰ مه ۲۰۲۲ اتفاق افتاد. همچنین توزیع‌کننده فرانسوی برادر و خواهر همزمان با جشنواره کن آن را در فرانسه منتشر کرد. برادر و خواهر پس از ۹ هفته اکران و ۲۹۶ نمایش، در مجموع ۲۳۵۱۹۸ بلیط فروخت.

 

مروری بر نظر منتقدان درباره فیلم برادر و خواهر

هالیوود ریپورتر | امتیاز: ۹۰ از ۱۰۰

شری لیندن | هیچ لحظه قابل پیش‌بینی‌ای وجود ندارد و کوتیار و ملویل پوپو با جسارتی پرشور نقش‌های‌شان را زندگی می‌کنند.

فیلم استیج | امتیاز: ۸۳ از ۱۰۰

دیوید کاتز | برادر و خواهر در ادامه کارهای قدرتمند اخیر دپلشن قرار می‌گیرد اگرچه هنوز به فیلم‌های خیره‌کننده او در دهه ۹۰ و ۲۰۰۰ نزدیک نمی‌شود. با اینحال به عنوان یک موخره (یا تجدیدنظری بالغانه) از مضامین فیلم‌های گذشته او، با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند و اعتبار به دست می‌آورد. فیلمی که به ما یادآوری می‌کند که چقدر کارگردانان کمی حساسیت، اصالت و استعداد ادبی او را در خود دارند.

اسکرین اینترنشنال | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

لیزا نسلسون | دپلشن استعدادی برای بررسی غم و اندوه دارد اما اغلب این ترس و نومیدی را با شوخ‌طبعی و آیرونی (کنایه) در هم می‌آمیزد.

TheWrap (درپ) | امتیاز: ۶۵ از ۱۰۰

نیکولاس باربر | شاید برادر و خواهر همانقدر که مملو از داستان‌های فرعی و خصلت‌های سبکی است باید به سادگی روی رابطه خواهر و برادر تمرکز می‌داشت.

ایندی وایر | امتیاز: ۵۰ از ۱۰۰

بن کرول | برادر و خواهر بیش‌تر از فیلم‌های قبلی دپلشن شبیه یک بازخوانی بنظر می‌رسد. فیلمی که یک گام جدید رو به جلو برای کارگردان ستایش شده خود رقم می‌زند.

امتیاز سایت های سینمایی به فیلم برادر و خواهر

برادر و خواهر میانگین امتیاز ۴.۱ از ۵ را بر اساس امتیازهای ۲۵ منتقد فرانسوی از وبسایت سینمایی آلوسینه دریافت کرد. اریک نئوف از فیگارو که به فیلم ۵ ستاره داده در نقد خود نوشته است:«این یک فیلم دلپذیر و زیبا است. دپلشن بر موضوع خود تسلط کامل دارد. تصاویر، زبان ذاتی او هستند. البته او از کلمات و دیالوگ‌ها نیز واهمه‌ای ندارد. اعتقاد بر این بود که او وارث تروفو است. اما در حال تبدیل شدن به برگمان عصر ما است».

تیری چزه از پریمیر به فیلم ۴ ستاره داد و نوشت:«پس از فریب (Deception) ناامیدکننده، دپلشن با فیلمی که قصه‌های عشق و نفرت خانوادگی را با مهارتی بسیار جذاب بررسی می‌کند، به شکل ایده‌آل خود بازگشته است. ماریون کوتیار یکی از بهترین‌ نقش‌هایش را در اینجا ایفا می‌کند». کایه دوسینما نیز به برادر و خواهر ۴ ستاره داده است.

وبسایت	میانگین امتیاز
IMDB	۵.۹ از ۱۰
کاربران متاکریتیک	هنوز نمره‌ای ثبت نشده است (تا زمان انتشار مطلب)
منتقدان راتن تومیتوز	۵۶ درصد بر اساس ۱۶ نقد
کاربران راتن تومیتوز	هنوز نمره‌ای ثبت نشده است (تا زمان انتشار مطلب)
منتقدان متاکریتیک	۶۰ درصد براساس ۸ نقد

نقد و بررسی مفصل فیلم برادر و خواهر از سایت پلی لیست (Playlist)

النا لازیچ | آخرین فیلم آرنو دپلشن در ظاهر به برخی از محبوب‌ترین و بهترین آثار او شباهت دارد: درام‌های خانوادگی با شخصیت‌های بسیار متنوع، عصبی، گاهی اوقات تکانشی و به نوبه خود به شکلی متناوب بسیار صمیمانه و طعنه‌آمیز و پرحرف و پنهان‌کار در فیلم‌هایی مانند یک داستان کریسمسی. اما برادر و خواهر برخلاف آن‌ها معمایی درون خود دارد.

صحنه ابتدایی فیلم، این برادر و خواهر و همچنین معمای اصلی فیلم را معرفی می‌کند: لوئیس و آلیس کاملا از یک‌دیگر متنفرند. آن‌ها تا زمانی که آلیس بخاطر مرگ پسر ۶ ساله لوئیس در سکانس ابتدایی به دیدن او می‌آید –پسری که تا زنده بود آلیس هرگز او را ملاقات نکرده بود -، برای سال‌ها با هم تماسی نداشته‌اند. لوئیس با عصبانیت همسر آلیس را از آپارتمانش بیرون می‌کند و سر خواهرش که عاقلانه در ایوان خانه منتظر ایستاده بود فریاد می‌زند. پیش از این در مطلبی نوشته بودم که بسیاری از درام‌های فرانسوی این روزها با صحنه‌هایی از دعوای آدم‌ها شروع می‌شوند، اما تعداد کمی از آن‌ها به اندازه این صحنه در ابتدای برادر و خواهر ناخوشایند و ناگوار هستند. این صحنه با فضای به نسبت خوشایندی که معمولا در فیلم‌های دپلشن دیده می‌شود تضادی غافلگیرکننده دارد و از آنجایی که این رابطه متعارض خود را به عنوان دینامیک اصلی داستان نشان می‌دهد، ممکن است برخی مخاطبان به کلی از فیلم جدا شوند. این درگیری بقدری نامعقول و رفتار این برادر و خواهر آنچنان غیرمنطقی حس می‌شود که فهمیدن اینکه چه چیزی می‌تواند منشا آن باشد شاید نامربوط به نظر برسد.

اما یکی از چیزهایی که فیلم‌های دپلشن را فوق‌العاده منحصربفرد و لذت‌بخش می‌کند این واقعیت است که شخصیت‌های او صرفا ابزاری در خدمت پیرنگ داستانی و یا معنا بخشیدن به آن نیستند. بلکه بنظر می‌رسد آن‌ها مستقل از هر داستان برنامه‌ریزی شده‌ای، به شکلی غیرقابل‌پیش‌بینی و غیرقابل‌ کنترل ظاهر می‌شوند و پیرو خواسته‌ها و احساسات خود هستند و دپلشن فقط عاشقانه آن‌ها را در مبارزه‌های‌شان دنبال می‌کند. در برادر و خواهر، کلوزآپ‌های چهره‌های خسته و شوریده ۲ قهرمان داستان، شدت رابطه خصمانه آن‌ها را مجسم می‌کند. اما همچنین بنظر می‌رسد آن ۲ ما را به همراهی با خودشان وامی‌دارند. اینکه اعتماد کنیم این آدم‌های اغلب ناخوشایند، آسیب‌پذیر و غیرمنطقی، ارزش توجه کردن دارند.

البته این تنها دلیل نیست. چراکه اگر خواهر و برادری دارید به احتمال زیاد حداقل یکبار هم که شده در زندگی‌تان افزایش ناگهانی احساسات ناپسند و غیرمنتظره را نسبت به او تجربه کرده‌اید. این هماورد نیز دلیل کافی برای ادامه تماشای فیلم است. وقایع اصلی فیلم پس از اینکه در پی یک حادثه بسیار دراماتیک والدین آلیس و لوئیس در بیمارستان بستری می‌شوند، اتفاق می‌افتند. حادثه ناگواری که انتظار می‌رود منجر به آشتی این ۲ دشمن بشود. اما در عوض، هر کدام رنجش و تلخی خود را مانند یک نشان افتخار با خود به همه جا حمل می‌کنند. برادر و خواهر با نگاه کردن به بخش‌های کلیدی گذشته شخصیت‌ها و همچنین – بیش‌تر – با مشاهده رفتار اکنون آن‌ها، کلاف پیچیده سال‌ها نزاع آن ۲ را به آرامی باز می‌کند.

از طریق صحنه‌های گفت‌وگوی آن‌ها با خانواده و دوستانشان، جزئیات کوچکی از دوران کودکی آلیس و لوئیس به دست می‌آوریم که کاملا پیش پا افتاده بنظر می‌رسند، اما وقتی که این جزئیات در کنار هم قرار می‌گیرند، حاکی از دلایل احتمالی درگیری میان آن ۲ هستند. آلیس بزرگ‌تر است و برادر کوچک‌ترش لوئیس همیشه با تحسین به او نگاه می‌کرده است. آلیس بعدها یک هنرپیشه موفق می‌شود اما زمانی که لوئیس نیز به یک نویسنده محترم تبدیل می‌شود و از زیر سایه خواهر بزرگش بیرون می‌آید با واکنش خوبی از جانب او روبرو نمی‌شود. والدینشان اهمیت دستیابی به چیزهای بزرگ را در همان سنین نوجوانی به آن‌ها القا کرده‌اند… و البته باید به خلق و خوی طبیعی متفاوت آن ۲ نیز اشاره کنیم. مشکل آن‌ها تحت چنین روانشناسی عامه‌پسند ساده‌ای، آنقدر هم پیچیده بنظر نمی‌رسد و مطمئننا ارزش ۲ پاره شدن خانواده را برای یک دهه ندارد. اما برادر و خواهر به همان اندازه که به دلیل اصلی این شکاف علاقه‌مند نیست سعی می‌کند به شیوه خود همه چیز را حول لوئیس و آلیس شکل بدهد.

لوئیس هرجا که می‌رود نوعی جدل و انرژی مزاحم با خود به همراه می‌آورد. ملویل پوپو، لوئیس را به عنوان مردی پرانرژی، تندمزاج و کنایه‌زن ترسیم می‌کند. دیدگاه خشمگینانه او در کتاب‌هایش منعکس می‌شوند که بسیاری‌شان فقط درگیر لکه‌دار کردن شهرت خواهرش هستند. همچنین این نگرش او در سبک کلی زندگی‌اش نیز مشهود است. جایی که او در یک خانه سنگی با همسرش فونیا (گلشیفته فراهانی) دور از شهر زندگی می‌کند. فونیا در جایی از فیلم در توضیح اینکه چرا همراه همسرش برای دیدن والدین او نمی‌رود  – خود لوئیس حداقل ۵ سال است که آن‌ها را ندیده – می‌گوید:«لوئیس یک آدم طرد شده است و من می‌خواهم همسر یک آدم مطرود باشم». وضعیت نامطلوب شخصیت لوئیس بسیار فراتر از رابطه او با خواهرش است.

آلیس با بازی ماریون کوتیار در ابتدا معقول‌تر بنظر می‌رسد. او کم‌حرف و بیش‌تر از این عصبانی باشد آسیب دیده است. آلیس هنوز با بقیه اعضای خانواده‌اش در ارتباط است و حضور خوبی روی صحنه دارد و ظاهرا فردی مهربان است. البته دقیقا همین رفتار مقدس مابانه است که برادرش را خشمگین می‌کند. اما این موقعیت او به عنوان یک حامی حساس دیگران (چیزی که او از خود نشان می‌دهد) تاثیرات خود را بر او می‌گذارد: وقتی چیزی او را آزرده می‌سازد از حال می‌رود و یا شروع به لرزیدن می‌کند. بطور کلی بنظر می‌رسد که او قادر به تحمل هیچ نوع تنشی نیست.

این سندی بر احترام دپلشن به شخصیت‌هایش است. او به دنبال این نیست که شخصیت‌های خود را به عنوان احمق‌هایی که نقش خاصی را پذیرفته‌اند به شکل بی‌رحمانه مقابل دیدگان مخاطبان به تصویر بکشد، زیرا به راحتی می‌توانست به آن‌ها نقش یک آدم قربانی خشمگین یا آزاردیده صرف بدهد. برادر و خواهر بجای اینکه شیوه زندگی آلیس و لوئیس را به شکل موشکافانه‌ و تندی مورد کاوش قرار بدهد فضایی به وجود می‌آورد که بیش‌تر به پر کردن هر صحنه فرعی از جزئیات در یک بوم گسترده‌تر، متمرکز است. فضای داستانی‌ای که بیش‌تر از آنکه قطعی و مشخص باشد امپرسیونیستی است. به این ترتیب درک ما از چرایی رفتار ۲ قهرمان داستان نه به شکلی تعلیمی و اخلاقی بلکه به صورتی تجمعی شکل می‌گیرد. فیلم سخاوتمندانه برای تمام زندگی و گذشته آن‌ها فضایی ایجاد می‌کند و امکان تغییر را برای‌شان فراهم می‌آورد.

مصاحبه با آرنو دپلشن و ماریون کوتیار

ماریون کوتیار: کشف انسانیت آلیس چالش‌برانگیزترین بخش این نقش بود

بسیار خوش‌شانس هستم که آرنو می‌خواست دوباره با من کار کند. همچنین بسیار خوش شانس بودم که به خانواده وویار که او پیش از این به آن‌ها پرداخته بود وارد شدم. من عاشق یک داستان کریسمسی هستم، بنابراین از ورود به این خانواده و پروژه صمیمی آرنو احساس خوشبختی می‌کردم.

آنچه که در اجرای نقش آلیس برایم چالش‌برانگیز بود کشف انسانیت این زن بود. زنی که بدون هیچ توضیحی پر از خشم و نفرت است. برخی از کارهایی که او انجام می‌دهد و برخی چیزهایی که از سر می‌گذراند سوال‌برانگیز هستند. فکر می‌کنم این واقعیت که او را قضاوت نکردم به من کمک کرد تا وجوه انسانی او را کشف کنم. آرنو فقط یک چیز به من گفت:«لطفا نجاتش بده».

آرنو دپلشن: من انسان بهتری هستم چون فیلم‌ دیدم!

من تصور می‌کنم که می‌توان بدنه زندگی را در فیلم‌ها ترمیم کرد و این زیبایی فیلم‌ها است. این به هیچ‌وجه یک توهم نیست، زیرا اگر کار خود را به عنوان یک کارگردان به درستی انجام بدهید، مخاطب می‌تواند زندگی خود را اصلاح کند. این سوالی بود که استنلی کاول پرسید:«آیا فیلم‌ها دنیا را جای بهتری می‌کنند؟ آیا فیلم‌ها ما را بهتر از آنچه هستیم می‌سازند؟» پاسخ من بله است. من انسان بهتری هستم چون فیلم‌ دیدم. من از فیلم‌ها یاد می‌گیرم. هنگامیکه نوجوان هستید و می‌خواهید با شخصی قرار بگذارید دیالوگ‌های مناسب را از فیلم‌ها یاد می‌گیرید و شروع به برقراری رابطه می‌کنید. این شما را در زندگی رشد می‌دهد!