فیلم های برتر لارنس الیویه که نباید از دستشان داد

لارنس الیویه را بیشتر به‌خاطر بازی‌های درخشانش در آثار اقتباسی از کارهای «شکسپیر» می‌شناسند. انصافا هم او نقش مهمی در شناساندن شکسپیر به عامه مردم داشت. استاد ۱۱ بار نامزد جایزه اسکار شد و البته فقط یک‌بار این مجسمه را برای بخش رقابتی به خانه برد، هرچند دو اسکار افتخاری هم به پاس یک عمر فعالیت هنری درخشان گرفت. نقش او در تئاتر هم آن‌قدر پررنگ بود که مهم‌ترین جایزه تئاتری انگلیس به نام اوست.

چهره‌ها از نمای فیلیموشات

فیلم هنری پنجم | ۱۹۴۴ | Henry V

در بین تمام اجراهای درخشان شکسپیری لارنس الیویه، بازی در نقش اصلی فیلم «هِنری پنجم» را می‌توان بهترین بازی لارنس الیویه قلمداد کرد. فیلم داستان آغاز پادشاهی هنری، پادشاه جوان بریتانیا در سال ۱۴۱۵ و در بحبوحه جنگ ۱۰۰ ساله است. مهم‌ترین چالش پیش روی هنری جوان، فتح فرانسه محسوب می‌شود. فیلم برای بالا بردن روحیه مردم بریتانیا در سال‌های پایانی جنگ مرگبار جهانی دوم ساخته شد و لارنس الیویه پررنگ‌ترین نقش را در شکل‌گیری این فیلم عهده‌دار بود.

فیلم ربکا | ۱۹۴۰ | Rebecca

اقتباس جذاب «آلفرد هیچکاک» از رمان محبوب «دافنه دوموریه»، بدون حضور بازیگری با قابلیت‌های الیویه مضمحل می‌شد. در این فیلم «جوآن فونتین» در نقش زنی جوان و ساده‌لوح و بدون نام ظاهر شده و الیویه هم نقش «ماکسیم دی وینتر» خوش‌تیپ و دمدمی‌مزاج را بازی می‌کند که به‌تازگی همسر جوانش «ربکا» را به‌طرز مشکوکی از دست داده. ورود زن جوان به خانه عجیب شوهرش و برخورد خدمتکاران خانه که همچنان عاشق «خانم قبلی» خانه هستند، ماجراهای ترسناکی را رقم می‌زند.

یک اجرای تمیز از لارنس الیویه در نقش مردی که در ابتدا دوستش داریم و به‌تدریج باید از او و رفتارهای عجیبش بترسیم!

فیلم آن خانم همیلتون | ۱۹۴۱ | That Hamilton Woman

لارنس الیویه در بخش زیادی از کارنامه‌اش ستاره بی‌چون‌وچرای فیلم است، اما در عین حال از بازی در نقش‌های مکمل زیر سایه بازیگران زنی که نقش پررنگی در فیلم دارند هم ابایی ندارد. مثلا نقش او در «غرور و تعصب» به پررنگی نقش بازیگر زن فیلم نیست، اما این ماجرا در فیلم «آن خانم همیلتون» به‌شدت برجسته‌تر است. فیلم داستان زندگی «اما همیلتون» زن نه چندان خوش‌نامی است که در اوایل قرن نوزدهم همزمان با دو مرد صاحب‌منصب وارد رابطه عاطفی شده که نقش یکی از آن‌ها را که یک دریاسالار است، الیویه بازی می‌کند.

جالب است بدانید که «لی» و الیویه در آن زمان زن و شوهر بودند و عشق زندگی واقعی‌شان به خوبی در فیلم جاری و به شکل‌گیری یک شیمی بی‌نقص منجر شده است. فیلم یکی از فیلم‌های مورد علاقه «وینستون چرچیل» نخست‌وزیر شهیر بریتانیا در آن دوران بود.

فیلم غرور و تعصب | ۱۹۴۰ | Pride and Prejudice

در اولین اقتباس سینمایی از رمان «غرور و تعصب» نوشته «جین آستین» (که بعدها هم بارها مورد اقتباس قرار گرفت)، لارنس الیویه در نقش آقای «فیتزویلیام دارسی» متکبر درخشش برجسته‌ای دارد. فیلم داستان دل‌باختگی دختری جوان از خانواده‌ای فقیر و محترم به یک نجیب‌زاده ثروتمند است که به تفرعن و تکبر مشهور است.

فیلم ایرادات روایی زیادی دارد و زمان زیادی را هم برای پرداختن به عمق و جزئیات زوج قصه‌اش صرف نمی‌کند، بااین‌حال اجرای الیویه قانع‌کننده و بزرگ‌ترین نقطه قوت فیلم است.

فیلم بلندی‌های بادگیر | ۱۹۳۹ | Wuthering Heights

باز هم حضور لارنس الیویه در یک اقتباس ادبی دیگر از کتابی که بارها در سینما و تلویزیون مورد اقتباس قرار گرفته است: این‌بار رمان «بلندی‌های بادگیر» نوشته «امیلی برونته».

در اواخر دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۴۰، اگر به دنبال یک بازیگر مرد برجسته می‌گشتید، لارنس اولیویه اولین انتخاب شما بود. او از آموزش کلاسیک و درستی که در تئاتر دیده بود، به بهترین نحو در آثار سینمای‌ای که در آن‌ها ظاهر شد استفاده کرد که درام حال‌گیرانه «بلندی‌های بادگیر» یکی از آن‌ها بود. او در فیلم نقش «هیث‌کلیف مرکوریال» را بازی می‌کند که عشقش به «کتی» آن‌قدر خام و پرشور است که هر دوی آن‌ها را نابود می‌کند.