به نظر اما استون بد بودن خیلی هم عالی است!
دیزنی تاکنون فیلم‌های زیادی در مورد کارکترهای شرور و دوست‌داشتنی خودش ساخته است. اما سوالی که اینجا برای مخاطبان پیش می‌آید این است که فیلم بعدی درمورد کدام شرور خواهد بود؟ برای اطلاعات بیشتر با فیلیمو شات همراه باشید.
پخش فیلم کروئلا و چند فیلم جدید دیگر، خبر از این می‌دهند که بازی در نقش‌های ضدقهرمان برای اما استون جذابیت بیشتری پیدا کرده و به گفتۀ خودش، در این نقش‌ها احساس رهایی زیادی می‌کند. برای آشنایی با این بازیگر توانمند که برنده جایزه اسکار نیز بوده، با فیلیمو شات همراه باشید.
از چهار سال پیش که اما استون برای فیلم موزیکال لالالند (La La Land) برندۀ جایزۀ اسکار شد، این بازیگر ۳۲ ساله قدم در مسیر جدیدی گذاشته است. بازی در فیلم سوگلی (The Favorite) ثابت کرد که او می‌تواند جسارت را به خوبی معصومیت بازی کند، و حالا علاقۀ اما استون برای حضور در نقش شخصیت‌های شرور با بازی در فیلم کروئلا، لایو اکشن ۱۰۱ سگ خالدار کمپانی دیزنی، یکبار دیگر تحقق پیدا کرده است.
استون می‌گوید: «من عاشق شخصیت کروئلا هستم. البته منظورم این نیست که از کارهایی که او انجام می‌دهد خوشم می‌آید، چون کروئلا مسلماً از نظر روانی بیمار است، ولی شخصیت او در کل برایم خیلی جذاب است.»
در این فیلم، کروئلا د ویل هنوز تبدیل به شکارچی سگ‌ها نشده است: او دختری یتیم به نام استلاست که برای راه پیدا کردن به صنعت مد بریتانیا -که مالک آن طراحی متکبر و خطرناک به نام بارونس است (با بازی اما تامپسون)– شخصیتش را به ضد قهرمانی شرور به نام کروئلا تغییر می‌دهد.
این داستان با داستان زندگی خود اما استون هم شباهت‌هایی دارد: استلا موهایش را قرمز رنگ می‌کند، درست مثل استون، که موهایش به طور طبیعی بلوند است و برای بازی در اولین فیلمش یعنی سوپر بد (superbad) آنها را رنگ کرد. او همینطور شخصیت عمومی (کاری)اش را شخصیت متفاوتی از خودش می‌داند و می‌گوید: «اسم اصلی من امیلی است، و وقتی که کسی مرا اِما صدا می‌کند متوجه می‌شوم که مسأله کاری است.»
البته بلندپروازی‌های کروئلا هم کم شبیه به استون نیست: زمانی که اِما استون در دورۀ نوجوانی می‌خواست پدر و مادرش را برای ادامۀ حرفۀ بازیگری در لس‌آنجلس متقاعد کند، یک پاورپوینت برایشان درست کرد تا از علاقه‌اش به این کار بگوید.
او در یکی از فوتوکال‌های اخیر به من گفت: «خدای من، هیچوقت تصور چنین موقعیتی را نمی‌کردم. حتی جرأت تصورش را نداشتم. همۀ چیزی که من آن روزها می‌خواستم این بود که در یک سیتکام نقش یک دختر را بازی کنم!»
اینها بخش‌هایی از گفتگوی ما هستند:
فکر کنم چند سالی می‌شد که از پروژۀ کروئلا مطلع بودی. چه چیزی در مورد این فیلم وجود داشت که جذبت کرد؟
«اواسط فیلمبرداری لالالند بود که در مورد پروژۀ کروئلا چیزهایی شنیدم، و بازی کردن در نقش یک شرور برایم جذابیت زیادی داشت؛ چون تنها نقش تقریباً منفی که تا اون‌زمان بازی کرده بودم سالی بولز در تئاتر میخانه (Carabet) بود. نقش یک دختر معتاد که تصمیم‌های غیرعاقلانه‌ای می‌گرفت.
فکر کردن به این نقش خیلی هیجان انگیز بود. بعد از لالا لند، در مینی سریال مجنون (Maniac) و فیلم سوگلی (Favorite The) نقش‌های متفاوتی بازی کردم. بازی کردن در نقش این زن‌ها رو دوست داشتم؛ چون اون‌ها آدم‌هایی بودن که اهمیت نمی‌دادن بقیه در موردشون چی فکر می‌کنند، و حتی در زندگی شخصی‌ام روی این موضوع کار کردم، و یک نوع همزیستی جالب برقرار شد.»
داستان کروئلا که تلاش می‌کنه از یه موقعیت نه‌چندان خوب به جایی که می‌خواد برسه من رو یاد ابیگیل می‌ندازه؛ همون دختر درباری قرن هجدهم که نقشش رو بازی کردی.
«دقیقاً همینطوره. ولی به نظر من ابیگیل اخلاقی داره که کروئلا اون رو نداره: ابیگیل تلاش می‌کنه خودش رو معصوم و بی‌گناه نشون بده، ولی من چنین چیزی رو در کروئلا نمی‌بینم. چون کروئلا شخصیت رهایی هست. کروئلا کاملاً خودشه و از این عصبانیه که چرا تمام این مدت این موضوع رو پنهان می‌کرده.»
خودت تاحالا توی زندگی تحت شرایطی قرار گرفتی که مجبور بشی غیر از اون چیزی که هستی نشون بدی؟
«جدا از بازیگر بودن، به نظرم این سوالیه که باید از همۀ افراد پرسیده بشه: شما کسی هستید که سعی می‌کنه لبخند به لب مردم بیاره، یا کسی که فقط میشینه و نگاه می‌کنه؟ من شخصاً، به‌عنوان امیلی، آدمی هستم که دوست دارم آدم‌ها رو خوشحال کنم و کاری کنم که احساس رضایت و راحتی داشته باشند. فکر نمی‌کنم که این کار رو از روی عمد یا نیت خاصی انجام بدم، بلکه ذاتاً اینطوری هستم. ولی وقتی که سن‌ات میره بالاتر، متوجه میشی که مجبور نیستی همیشه این کار رو انجام بدی.
یکی از دلایل جذابیت بازیگری هم همینه؛ شخصیت‌هایی رو می‌بینی که به چهره‌شون نقاب میزنن و از خودت می‌پرسی:
چی باعث میشه که من این کار رو انجام بدم؟
طی پنج سال گذشته، مدام در مورد ظاهرسازی تو زندگی شخصیم از خودم سوال‌هایی می‌پرسیدم. اینکه چرا وقتی که حتی نیازی نیست سعی می‌کنم مشکلات رو عادی‌تر از اون چیزی که هستند جلوه بدم و خب برام مفید هم بود. تونستم سوال‌تون رو جواب بدم؟»
بله، جواب دادید.
«می‌بینید؟ همچنان سعی می‌کنم شما رو راضی نگه دارم.»
چطور تونستی کاری کنی تا شخصیتی مثل کروئلا که موردعلاقه‌ات بود یه‌جورایی بدجنس به نظر برسه؟
«اون یه‌جورایی بدجنس نیست، بلکه بدجنس‌ترینه! شکل‌گیری این شخصیت بر اساس این بود که درک درستی از بد بودن و تفاوت اون با سرکش بودن و همینطور متفاوت از آدم‌های دیگه فکر کردن داشته باشی.»
یکی از راه‌هایی که کروئلا متفاوت بودنش رو نشون میده از طریق مد هست، درسته؟
«مد خیلی وقت‌ها یک چیز بی‌اهمیت یا غیرضروری تعریف میشه، ولی من فکر می‌کنم که برای خیلی از افراد یک نوع روش برای ابراز وجود هست و باعث میشه که بیشتر خودت باشی. حتی لباس پوشیدن روزمره هم اهمیت زیادی تو این قضیه داره.
شخصیت استلا از ابتدا متوجه موضوعی میشه: اینکه وقتی احساس می‌کنه کنترلی روی زندگیش نداره، طور دیگه‌ای ابراز وجود می‌کنه، و با عوض کردن لباس‌هاش، خودش هم تبدیل به آدم متفاوتی میشه. خود من هم فقط وقتی می‌تونستم کروئلا باشم که اون موها رو روی سرم داشته باشم و اون میکاپ رو روی صورتم. نمی‌تونستم وقتی خونه هستم روی کاناپه بشینم و بدون اینکه کروئلا باشم صدا و خندۀ اون رو تمرین کنم.»
وقتی که کروئلا با بارونس روبرو میشه، انگار به یه مبارزه اومده. وقتی برای همچین موقعیتی در زندگی واقعی آماده میشی، مثل مراسم فرش قرمز، باز هم احساس می‌کنی داری به یه مبارزه میری؟
«البته این اصلاً زندگی واقعی نیست. وقتی که من روی فرش قرمز هستم مثل اینه که سر صحنۀ فیلمبرداری‌ام. واقعاً لحظات پر استرس و عجیبیه؛ ولی من با خودم فکر می‌کنم که دارم لباس می‌پوشم و میرم سرکار و قراره بهم خوش بگذره. در غیر این صورت ممکنه زیادی جدی‌اش بگیری و اونوقته که میگی:
خدای من! خیلی ترسیدم، همه چیز خیلی وحشتناکه!
ولی باید یه نفس عمیق بکشی. تو روی فرش قرمز یه بازیگری، نه خود واقعیت.»
یکی از ویژگی‌های ظاهری کروئلا که توی لایواکشن دیدیم، قاب سیگارشه. فکر کنم این مسأله دیگه توی فیلم های دیزنی ممنوع شده.
«آره! سال ۲۰۲۱ دیگه اجازۀ این کار رو نداریم (خنده). دیگه نمی‌تونیم تو فیلم‌های دیزنی سیگار بکشیم. ولی نمی‌شد که اون قاب سیگار رو نداشته باشم.»
ولی مثلاً شد که پیش خودت احساس کنی یجورایی باعث تبلیغ این قاب سیگار میشی؟
«من از داشتن اون قاب سیگار خیلی هیجان‌زده بودم، ولی در عین حال سیگار کشیدن رو تبلیغ نمی‌کنم؛ همینطور که اذیت و آزار سگ‌ها رو هم تبلیغ نمی‌کنم!»
منبع: NyTimes
اما استون مشتاق دیدن کاراکتر اورسولا در فیلم پری دریایی کوچک است
منتشرشده در تاریخ ۱۹ خرداد ۱۴۰۰
دیزنی تاکنون فیلم‌های زیادی در مورد کارآکترهای شرور و دوست‌داشتنی خودش ساخته؛ به عنوان مثال می‌توانیم به جدیدترین آن، یعنی کروئلا اشاره کنیم که همین چند هفته پیش منتشر شد. کروئلا داستان قدیمی ۱۰۱ سگ خالدار را به شیوه‌ای جدید برایمان تعریف می‌کند. اما سوالی که اینجا برای مخاطبان پیش می‌آید این است که فیلم بعدی درمورد کدام کاراکتر شرور خواهد بود؟ برای اطلاعات بیشتر با فیلیمو شات همراه باشید.
نقد فیلم کروئلا یا Cruella | شرور دوست داشتنی
کالکشن فیلم های دیزنی در فیلیمو شات
خب، شاید بهتر باشد که بعد از کروئلا با بازی اما استون سراغ جادوگر دریا، یعنی اورسولا در داستان پری دریایی کوچک برویم. استون در مصاحبه‌ای که اخیراً با مجلۀ ورایتی انجام داد، گفت: «اورسولا یک هشت‌پاست و قرار است به دنیای او قدم بگذاریم. تابه‌حال هیچ شخصیت شرور غیرانسانی در دیزنی وجود نداشته که انقدر طرفدار داشته باشد.»
ملیسا مک‌کارتی قرار است که در لایو اکشن پری دریایی نقش اورسولا را بازی کند و راب مارشال نیز کارگردانی این فیلم را بر عهده خواهد داشت. هنوز مشخص نیست که آیا ویژگی‌های دیگری نیز قرار است به این شخصیت اضافه شود یا نه.
جدیدترین و بهترین فیلم‌های ۲۰۲۱
نقدهای بسیاری در مورد پیش‌زمینۀ شخصیت کروئلا توسط منتقدان نوشته شد. کیت اربلند در ایندی وایر نوشت:
«فیلم کروئلا در پایان به این سوال پاسخ می‌دهد که «چه چیزی باعث شد کروئلا تبدیل به چنین شخصیتی شود؟»، اما همچنان ابهام‌هایی را در ذهن مخاطب باقی می‌گذارد تا بازهم این فرصت وجود داشته باشد که روزی فیلم دیگری در مورد آن ساخته شود.»
پاول والتر هوزر که در نقش هوراس بازی می‌کند در مورد انتقادات پیش‌آمده گفته:
«اگر از یک یا دو سکانس فیلم خوشتان نیامده، به ۱۰ سکانس عالی آن نگاه کنید! آن‌وقت دیگر نمی‌توانید به مردم بگویید که این فیلم را تماشا نکنند. درست مثل این است که من بگویم نباید در این رستوران غذا بخورید چون از جنس دستمال دستشویی‌اش خوشم نیامده، یا چهرۀ گارسونش به نظرم جذاب نیست. اما اگر ازمن بپرسی، خب غذایش چطور بود؟ آن‌وقت این یک سوال منطقی است. این تمام حرفی است که من برای منتقدین دارم.»
و در پایان اشاره کرد:
«شاید مردم در مورد این فیلم دچار سوء‌برداشت شده‌اند. برخی فکر می‌کنند که با فیلمی طرف هستند که فضای تاریکی دارد، اما نه! این‌طور نیست. این فیلم مجموعه‌ای از کمدی، اکشن، ماجراجویی و درام است و اگر از بازی اما استون و اما تامپسون لذت نمی‌برید باید در سلیقه‌تان کمی تجدید نظر کنید.»
منبع: IndieWire