آشنایابی در جوکر
در عالم سینما و نمایش همواره با دو مفهوم «آشنایی زایی» و «آشنایی زدایی» روبرو هستیم که اولی به معرفی و شناساندن یک شخصیت یا موقعیت می‌پردازد و دومی تصویری که مخاطب از یک شخصیت و موقعیت دارد را تغییر داده و به نوعی دست به ساختارشکنی می‌زند. اما در عالم تولیدات سرگرم کننده و ملزومات آن می‌توان مفهومی مثل «آشنایابی» یا «آشنایی یابی» را هم خلق کرد که ناظر به بازشناسی یا بازآشنایی برخی شخصیت‌ها و کاراکترهایی هستند که در حافظه تصویری مخاطب فراموش یا کمرنگ شده اند. یکی از ویژگی‌ها یا کارکردهای مهم برنامه «جوکر» را می‌توان همین مسئله دانست.
به این معنا که «جوکر» در کنار دعوت از چهره‌های آشنا و امروزین عرصه‌های سینما و تلویزیون و چه بسا بتوان گفتن سلبریتی ها، به سراغ برخی از چهره‌های فراموش شده در این عرصه هم رفته و دوباره آن‌ها را احیاء کرده است. نمونه اخیر و بارزش «مجید شاپوری» است که چهره شناخته شده جُنگ‌های تلویزیونی در دهه ۶۰ و ۷۰ بود و دو دهه است که به دلایل مختلف شاهد حضور او در عرصه فعالیت‌های نمایشی و طنز تلویزیونی نبودیم. او که در برنامه «جوکر» در نقش زامبی ظاهر شده بود یکی از اساتید و چهره‌های شاخص تقلید صدا بود که برای نخستین بار این هنر را در عرصه عمومی و رسانه‌ای ارائه داده بود.
مصادیق آشنایابی برنامه جوکر است که به ورود و شهرت بیشتر این چهره‌ها کمک کرد و از این حیث می‌توان گفت جوکر فرصت و امکانی برای دیده شدن استعدادهایی در حوزه طنز و کمدی کمک می‌کند که می‌تواند زمینه ساز فعالیت‌های بعدی آن‌ها در عرصه‌های نمایشی باشد. امکانی برای دیده شدن یا بازگشت هنرمندانی که یا فراموش شده بودند یا قدر ندیدند
از این حیث برخی او را بنیانگذار تقلید صدا و بیت باکس کاری می‌دانند. او متولد سال ۱۳۳۹ در مازندران و شهر چالوس، استاد تقلید صدا و کمدین و بازیگر طنز و بیت باکس کار است. در واقع شاپوری بنیانگذار تقلید صدا و صداسازی با حنجره در ایران است که از در دهه ۶۰ و ۷۰ در تلویزیون برنامه‌های متعددی را اجرا می‌کرد و یکی از چهره‌های هنری معروف در آن زمان بود. مجید شاپوری سال‌هاست که از اجرای برنامه در صدا و سیما و تلویزیون کناره گیری کرده و بیشتر در مراسم و مناسبت‌ها و تدریس تقلید صدا مشغول است. او بدون آلات موسیقی و فقط با حنجره و لب و دهان خود صداسازی و تقلید صدا می‌کند، انواع صداهای طبیعت و پرندگان و افراد و ماشین و هلیکوپتر و… را به راحتی با دهان و لب خود تقلید می‌کند.
در واقع مهارت‌های او را می‌توان در ذیل صداپیشگی قرار داد. به هر حال برنامه جوکر با دعوت هوشمندانه و البته مهرطلبانه از او، شاپوری را از خاطره مخاطب به حافظه او برگرداند و در کانون توجه قرار داد. ضمن اینکه نسل‌های جدید را هم که شناختی از او نداشتند با او و توانمندی‌هایش آشنا کرد. این کارکرد آشنایی‌یابی درباره برخی از چهره‌های شرکت کننده دیگر در جوکر نیز اتفاق افتاد. از جمله غلامرضا نیکخواه که اغلب او را با مجموعه طنزهای مهران مدیری به یاد می‌آورند و چند سالی بود که حضورش در برنامه‌های طنز و نمایشی کم شد.
اما حضور پر قدرت و تاثیر گذار او در «جوکر» نه تنها به احیای دوباره و در کانون توجه قرار گرفتن مخاطب قرار گرفت که بر جذابیت مسابقه هم افزود. آشنایابی جوکر البته سویه‌های دیگر هم دارد. مثلا دعوت از «وحید آقاپور» که در برنامه «ممیزی» در پلتفرم فیلیمو به شدت مورد استقبال قرار گرفت و محبوب شد یا حضور «سهیل مستجابیان» که بیش از تئاتر به دلیل دابسمش‌هایش در شبکه‌های اجتماعی به محبوبیت رسید از جمله مصادیق آشنایابی برنامه جوکر است که به ورود و شهرت بیشتر این چهره‌ها کمک کرد و از این حیث می‌توان گفت جوکر فرصت و امکانی برای دیده شدن استعدادهایی در حوزه طنز و کمدی کمک می‌کند که می‌تواند زمینه‌ساز فعالیت‌های بعدی آن‌ها در عرصه‌های نمایشی باشد. امکانی برای دیده شدن یا بازگشت هنرمندانی که یا فراموش شده بودند یا قدر ندیدند.
