سرنوشت انسان در دست اندرویدها

دو اندروید (ربات هوشمند) به نام‌های مادر (با بازی آماندا کالین) و پدر (با بازی ابوبکر سلیم) از کرۀ زمین که در معرض نابودی است فرار می‌کنند تا در سیاره‌ای دور چند جنین باقیمانده از نسل انسان‌ها را بزرگ کنند. با این حال، محیط آن سیاره خشن و نامطلوب است و زمانی که گروهی دیگر از فراری‌های زمینی به نام میترایی‌ها (پیروان خورشید) نیز به آن سیاره راه پیدا می‌کنند، اوضاع از قبل هم پیچیده‌تر می‌شود.

بهترین و محبوب ترین سریال های علمی تخیلی

شاید هیچکس بهتر از ریدلی اسکات نمی‌تواند فلسفۀ هستی انسان را بوسیلۀ ژانر علمی تخیلی به تصویر بکشد. با این وجود، گرچه بزرگ شده توسط گرگ ها – داستانی با محوریت اندرویدها – ممکن است یاد آور بلید رانر (Blade Runner) باشد، اما اینجا چیز جدیدی داریم که نقطۀ جذابیت داستان است: سیاره‌ای دوردست و مرموز به نام کپلر ۲۲. گرچه اسکات، تهیه کنندۀ اجرایی این مجموعه، تنها کارگردان دو قسمت ابتدایی بوده است (پسرش لوک اسکات نیز دو قسمت دیگر را کارگردانی کرده است)، اما ردپای او روی تمامی قسمت‌های سریال آرون گازیکوفسکی (نویسندۀ زندانیان و جادۀ سرخ) دیده می‌شود.

در سریال بزرگ شده توسط گرگ ها دیگر خبری از دنیای رنگ‌های نئونی بلید رانر نیست. کپلر یک سیارۀ بی‌آب و علف و خشک است. اندروید ها با یک کشتی کپسول‌مانند به آنجا می‌رسند، درحالی‌که لباس‌های سرهمی خاکستری به تن دارند که با بودجۀ نه‌چندان چشمگیر این پروژه همخوانی دارد. سیاره‌ای که اسکات نشانمان می‌دهد به هیچ‌وجه قابل‌سکونت نیست، اما اندرویدها تلاش می‌کنند تا زندگی‌شان را آنجا ادامه دهند و جنین‌های انسانی را بزرگ کنند. با ورود میترایی‌ها، این یکنواختی در رنگ تصاویر کمی تغییر می‌کند. 

زمانی که این خانواده (که توسط آتئیست‌های کرۀ زمین برنامه ریزی شده‌اند و فرزندان انسان را نیز بر همین اساس بزرگ می‌کنند) با معتقدان متعصب روبه‌رو می‌شوند، اسطوره‌شناسی سریال تازه شروع می‌شود و ما به سفری می‌رویم تا دریابیم که مسئولیت نگهداری و تربیت فرزندان، نقش اعتقاد و باور، و همچنین ماهیت انسان واقعاً چه معنایی دارند. هیچ‌یک از این ایده‌ها جدید نیستند و اسکات هم با عمق بیشتری به آنها نپرداخته است. داستان نیز اغلب چنان کند پیش می‌رود که بیشتر شبیه به یک مدیتیشن است تا سرگرمی. حتی شوخی‌هایی که برای پدر (ابوبکر سلیم) نوشته شده کمکی به سریال نمی‌کند و در کل حس شوخ طبعی خاصی در این مجموعه وجود ندارد.

شاید برگ برندۀ سریال بزرگ شده توسط گرگ ها نقش مادر است. آماندا کالین نقش‌آفرینی جذابی دارد و در نقش یک اندروید مادر بسیار مهربان ظاهر شده، اما در برابر دشمنان کاملاً خطرناک است؛ بخصوص با داشتن چشم‌های مسلح. بنابراین شاید بتوان شخصیت او را کاراکتر درخشان و کلیدی این مجموعه دانست. البته از نیام الگار و تراویس فیمل (در نقش کیلب، آتئیستی که خود را معتقد نشان می‌دهد) نیز نباید گذشت. کالین خود به تنهایی می‌تواند مخاطبین را به ادامۀ سریال امیدوار نگه دارد. گرچه سریال بزرگ شده توسط گرگ ها ریتم، سرعت و تعلیق چشمگیری ندارد، اما داستان‌گویی و در کل فیلمنامۀ خوب آن تا حد زیادی جبرانش کرده است. این مجموعه شاید حرف خیلی جدید و متفاوتی از دیگر فیلم و سریال‌های علمی تخیلی نداشته باشد، اما با داشتن شخصیت‌های جذاب و داستانی منسجم و هیجان انگیز می‌تواند انتخاب خوبی باشد. فصل ۱ پایانی دیوانه‌وار دارد و مخاطب را برای دیدن فصل ۲ منتظر نگه‌داشته است، تا ببینیم که بعد از این چه اتفاق‌هایی خواهد افتاد.