وحشت در خاموشی‌های پی‌درپی

نقد و بررسی فیلم قدرت

ماجرای فیلم قدرت (با عنوان اصلی The Power) از این قرار است که پرستار جوانی به نام وال (با بازی رز ویلیامز) در اولین روز کاری خود و در دوران خاموشی‌های پی‌درپی سال ۱۹۷۴ به بیمارستانی در شرق لندن می‌رود و در حالی که مجبور است در شیفت شب‌کار کند، باید با تاریکی‌ها و یک روح پلید نیز دست‌وپنجه نرم کند. برای نقد و بررسی این فیلم با فیلیموشات همراه باشید.

فهرست ترسناک ترین و وحشتاک ترین فیلم های جهان

آشوب‌های سیاسی و نابسامانی‌های داخلی دهۀ ۱۹۷۰ و زمستان نارضایتی (دورۀ اعتصاب‌ و اعتراض اتحادیه‌های کارگری) بهترین فضا را برای ساختن یک فیلم ترسناک فراهم می‌کند تا به نوع خود انتقادی باشد علیه بی‌عدالتی‌های آن دوران که هنوز هم ملموس هستند.

کورینا فیث، نویسنده و کارگردان فیلم قدرت با الهام از فیلم‌های زنان سیاه‌پوش (با عنوان اصلی The Women In Black) و فیلم دیگران (با عنوان اصلی The Others) روحیۀ زنانه را در مکانی دورافتاده در یک بیمارستان در منطقه‌ای متروکه در شرق لندن با راهروهایی تاریک به تصویر می‌کشد. کادر پزشکی در فیلم قدرت به شکلی عالی و دقیق به نمایش درآمده و شامل بومیان غربی، زنان ایرلندی و طبقۀ کارگر که گروه پرستاران می‌شود که دیوین هنری، نوالا مک گوان، بمیسولا ایکوملو و اما ریگبی در این گروه ایفای نقش می‌کنند، درحالی‌که پزشکان مردانی سفیدپوست از طبقۀ ثروتمند جامعه هستند. حال و هوای این دوران با طراحی صحنه و لباس پررنگ‌تر شده و اتمسفری مرموز را ایجاد کرده است؛ فضایی که در آن رز ویلیامز تلاش می‌کند تا بفهمد چرا حضور روح‌وار یک زن جوان بیمار می‌خواهد در بخش کودکان بیمارستان خرابکاری کند و قصد آزار و اذیت خود او را نیز دارد.

هرچقدر که وال چیزهای بیشتری در مورد تاریخچه بیمارستان و همکاران نه‌چندان مهربانش می‌فهمد، آن روح پلید بیشتر عذابش می‌دهد و او را به ورطۀ دیوانگی می‌کشاند. ویلیامز با حرکات مناسب بدن و نگاه‌های خیرۀ خود با آن چشمان گودرفته حالت فیزیکی پرتنش را به خوبی به بیننده منتقل می‌کند.

فیلم قدرت تمامی مؤلفه‌های لازم را برای یک داستان دلهره‌آور دارد و از جلوه‌های ویژه و بصری مناسبی نیز استفاده‌شده تا حس ترس بهتر شکل بگیرد. بااین‌حال، شاید ادیت‌های دقیق‌تر و فیلم‌برداری اثرگذارتر موجب می‌شد تا ترس و وحشت به بالاترین حد خود برسد و به خوبی بر فضای فیلم حاکم شود. اما در عوض، وحشت واقعی در برابر پیام فمینیستی فیلم شکل می‌گیرد. به قول یک جملۀ قدیمی: هیچ‌چیز ترسناک‌تر و خشمگین‌تر از زنی نیست که تحقیر شده است.

جلوه‌های ویژۀ هوشمندانه، جلوه‌های بصری و بازی تأثیرگذار ویلیامز باعث درخشش فیلم قدرت شده‌‌، اما وحشتی که می‌آفریند به‌اندازۀ انتقاد علیه زن‌ستیزی مخاطب را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.

نظر شما چیست؟

ایمیل شما منتشر نخواهد شد

از اینکه نظرتان را با ما در میان می‌گذارید، خوشحالیم

fosil