نقد مینی سریال «منابع غیرانسانی»؛ اریک کانتونا اسلحه به دست می‌شود
سریال «منابع غیرانسانی» (Inhuman Resources) داستان زندگی شخصی را روایت می‌کند که پس از ۶ سال بیکاری درگیر گروگان‌گیری می‌شود.
پس از تماشای مجموعه «منابع غیرانسانی» (با نام اصلی Inhuman Resources)، متوجه می‌شویم که برای روایت داستان این مینی سریال، ۶ قسمت عدد کاملاً مناسبی است. این سریال به همت شبکۀ نتفلیکس با اقتباس از رمانی به نام «Cadres Noires» به قلم نویسندۀ فرانسوی، پیر لومتر ساخته شده است. روند داستان با سرعت خوب و مناسب مینی سریالی در ژانر مهیج پیش می‌رود و لحظه‌ای از ریتم نمی‌افتد. یکی از نکات قابل‌توجه این مجموعه، بازی خارق‌العادۀ بازیگرانی همچون اریک کانتونا (فوتبالیست مشهور تیم منچستر یونایتد) در کنار بقیۀ گروه بازیگران حرفه‌ای است. «منابع غیرانسانی» برای هر قسمت، داستان و گره‌ای دارد و مسیر حل این پیچیدگی‌ها سریال را دیدنی و تماشایی می‌کند. در ادامۀ نقد و بررسی فصل اول مینی سریال «منابع غیرانسانی» با فیلیمو شات همراه باشید.
داستان مینی سریال «منابع غیرانسانی» پیرامون شخصیت آلن دلامبری می‌چرخد. او با چندین سال سابقۀ مدیریت منابع انسانی، پس از ۶ سال بیکاری، هنوز نتوانسته کاری برای خود پیدا کند. در این مدت او فقط با انجام‌دادن کارهای جزئی و بی‌ارتباط با حرفه‌اش توانسته درآمدی بخورونمیر برای گذران زندگی‌اش داشته باشد. در ادامۀ داستان، او برای تأمین خانواده‌اش از لحاظ مالی، شغلی را می‌پذیرد که وی را درگیر ماجرای گروگان‌گیری در نقشه‌ای بزرگ می‌کند. رسالت چنین شخصیتی بیرون‌کشیدن توانایی بازیگر در موقعیت‌هایی است که هرچند سکوت و آرامش برقرار است، اما شخصیت به‌شدت تحت‌فشار قرار دارد. شخصیت آلن در این سریال، به دنبال بازپسگرفتن زندگی ایده‌آلش است و در این مسیر، از انجام‌دادن هیچ کاری کوتاهی نمی‌کند؛ حتی اگر جان عزیزان و افراد مهم زندگی‌اش را به خطر بیندازد.
نگاهی به سریال داستان هایی از لوپ | بی‌رحمیِ تحمل‌ناپذیرِ هستی
شخصیت‌پردازی‌ها و داستانِ توأم با تعلیقِ هر قسمت از سریال «منابع غیرانسانی» موجب می‌شود که این مجموعه اثری متفاوت از بقیۀ آثار ژانر تریلر باشد.
سرعت و روند فیلم بیانگر ثبات در شیوۀ روایت داستان است و نویسنده با انتخاب درست زمان و تعداد قسمت‌ها از هر زیاده‌گوییِ بی‌محتوایی پرهیز کرده است. به تمام نقاط قوت این مجموعه باید شخصیت‌پردازی حرفه‌ای و بسیار دقیق آلن را هم اضافه کنیم. نویسندۀ سریال با ظرافت خاصی شخصیت او را از مردی افسرده و بیکار به مردی با‌انگیزه و با‌برنامه تبدیل می‌کند که از انسان‌های دوروبر خود نیز در مسیر رسیدن به اهدافش استفاده می‌کند.
با وجود همۀ تاکتیک‌های مرموزانه و خطرناک شخصیت آلن، سریال «منابع غیرانسانی» با پردازشی خاص، توانسته مخاطب را به‌سمت او جذب کند، آن‌هم فارغ از تمام کارهای خطرناک و وحشتناکی که آلن می‌تواند انجام می‌دهد.
شخصیت آلن در این سریال مسیری شبیه شخصیت والتر وایت در سریال «بریکینگ بد» (با نام اصلی Breaking Bad) را طی می‌کند. در آغاز، ما او را مردی متعهد و وفادار به خانواده می‌بینیم که در ادامه، درگیر مسائلی پیچیده می‌شود و وقتی فرصت و شانس دوباره‌ای برای او از راه می‌رسد، فارغ از تمام مفاهیم اخلاقی، وارد مسیر جرم و جنایت می‌شود و از هیچ تلاشی برای بازپسگرفتن زندگی‌اش مضایقه نمی‌کند.
نقد سریال کوتاه «خطرناک‌ترین بازی»؛ کارهای خطرناکی که برای تأمین خانواده انجام می‌دهیم
بازی اریک کانتونا برای مخاطب واقعی و باور‌پذیر است. انگار که شخصیت آلن را خیاطی برای تن اریک دوخته باشد. در بخش‌هایی از هر قسمت، نگاهی به گذشته او داریم و روند تغییراتش را بررسی می‌کنیم. بازیگران دیگر نیز به‌شدت در نقششان فرو رفته‌اند و همه با هم، ترکیب خارق‌العاده‌ای را خلق کرده‌اند.
مینی سریال «منابع غیرانسانی» به معضلات اجتماعی چون بیکاری، تنش‌های موجود برای پیدا‌کردن شغل پس از سنی خاصی و صحبت‌ها و توضیحاتی جزئی دربارۀ سلامت روانی می‌پردازد. در حقیقت، نویسنده در روند پرداختن به این موضوعات دقیق و ظریف، آن‌ها را با مسیر داستان همراه کرده است.
معرفی بهترین سریال‌های سال ۲۰۲۰ را در فیلیمو شات بخوانید
مجموعۀ تماشایی و خوش‌ساخت «منابع غیرانسانی» به خوبی مخاطب را با خود همراه می‌کند؛ به‌گونه‌ای که بیننده می‌تواند تمام ۶ قسمت را در یک یا دو روز تماشا کند. این سریال به تمام نکات ریزودرشتی که محصولی جنایی و مهیج باید به آن توجه کند، اهمیت داده است. با مجموعه‌ای از پیچیدگی‌ها و جذابیت‌های موضوعی، مینی سریال «منابع غیرانسانی» مخاطب را درگیر می‌کند و نمی‌گذارد شما لحظه‌ای چشم از نمایشگر تلویزیون بردارید. شکی نیست که این سریال یکی از بهترین‌ها در ژانر جنایی و مهیج است.
منبع: The Review Geek