نقد فیلم میدسامر ؛ اثر دیگری از کارگردان فیلم معروف Hereditary
فیلمی متفاوت با ژانر ترسناک در محیطی غیرمتداول که در سال ۲۰۱۹ حریف می‌طلبد.
ماجرا از آنجا آغاز می‌شود که دنی (فلورانس پیو نقش او را بازی می‌کند) ایمیلی از خواهر دردسرسازش دریافت می‌کند و این ایمیل از شروع دوره بسیار بدی در زندگی او خبر میدهد. او تصمیم میگیرد تا همراه دوست‌پسرش (که جک رینور نقش او را بازی می‌کند) به سوئد سفر کند. دنی امیدوار است که با این سفر به او نزدیک‌تر شود و این رابطه در آستانه فروپاشی را ترمیم کند، اما در حقیقت آن‌ها گرفتار یک فرقه مذهبی خواهند شد که برای هر دوی آن‌ها نقشه‌ای طراحی کرده است.
هر کس که فیلم قبلی آری استر (Ari Aster) کارگردان این فیلم را دیده باشد ممکن است نگران باشد، که باز هم با صحنه‌هایی از بریدن گردن و احضار شیطان مثل آنچه در فیلم Hereditary (موروثی) دیده‌اید (موروثی، اولین فیلم آری استر است که به عنوان ترسناک‌ترین فیلم در آثار سالهای اخیر سینما شناخته شده است.) مواجه شود؛ اما نگران نباشید و نترسید چون آری استر به هالیوود رفته است. شاید هم نه، باید بترسید چون از آنجا به هلسینگلاند (Hälsingland) رفته است. این بار، نویسنده و کارگردان این فیلم، در دومین فیلمش، فیلم میدسامر (Midsommar)، سعی کرده یک کابوس خشن و بلندپروازانه را در ناحیه‌های دور افتاده در شمال سوئد به تصویر بکشد. او در این فیلم از عناصر و المان‌هایی استفاده کرده است که به طور معمول در فیلم‌های ترسناک از آن استفاده نمی‌شود. آسمان آبی است. خورشید در آسمان است و همه جا، شخصیت‌های شبیه فرشته می‌بینی که با گل آراسته و مزین شده‌اند و با شادی می‌رقصند. این دقیقا قطب مخالف آن خانه غم‌زده و دلگیر و تنگ و تاریک در فیلم موروثی است.
یادداشتی بر فیلم ارثیه | داستان دختری ثروتمند با ارثیه‌ای غافلگیرکننده
درعین‌حال، آستر در فیلم میدسامر هم تجربه‌ای همان‌قدر ناخوشایند که در فیلم موروثی داشتید برایتان ایجاد می‌کند، آن هم با توصیف دقیقی از موضوع هبوط و رانده شدن انسان از بهشت به‌جای دیگری. این یک تجربه هنرمندانه، تکان‌دهنده و پر از دست‌انداز و چالش است. بعد از دیدن فیلم میدسامر، دور کردن حسی که این فیلم در شما ایجاد می‌کند خیلی سخت است. شما ممکن است برای مدتی از گل‌فروشی گل بیشه هیچ‌چیز سفارش ندهید!
مجموعه تنظیمات و پرداخت‌های فیلم میدسامر ، به‌طور مبهمی به فیلم Hostel (یا مسافرخانه، فیلم ترسناک و مهیجی به کارگردانی الی راث است که سال ۲۰۰۵ ساخته شد.) شبیه است: پس از گذراندن یک مقدمه سخت، که در آن یک تراژدی وحشتناک و فاجعه افتضاح برای خانواده دنی (Pugh) رخ داد، قرار شد که دنی به همراه دوست‌پسرش کریستین (Reynor) و رفقای دوره دبیرستان او، برای استراحتی کوتاه سری به سوئد بزنند. به نظر می‌رسید که ارتباط دنی و کریستین در اوج خودش است: اما دنی از اینکه بیش‌ازحد به کریستین تکیه می‌کند و وابسته او شده، می‌ترسد و نگران است. از طرف دیگر، دوستان کریستین مدام او را تشویق می‌کنند تا دنی را رها کند و با دختران دیگر باشد و خوش بگذراند. شکل دراماتیک این رابطه در فیلم میدسامر به خوبی نشان داده شده است. به‌خصوص در یک صحنه که مکالمه طولانی تلفنی دنی را نشان میدهد، وضعیت روحی او را کاملا آشکار می‌کند. صحنه‌ای که با زوم آهسته دوربین روی یک پنجره تاریک همراه شده و حسی شبیه سقوط به یک پرتگاه را برای بیننده تداعی می‌کند.
مروری بر فیلم رادیواکتیو | روایت عشق و پرتوهای آن
بعد به سوئد می‌رسیم. ظاهرا فیلم هیچ عجله‌ای برای آشنا کردن ما با هارگا (Harga) ندارد، این قبیله که همیشه خندان و عجیب‌وغریب هستند، در یک چمن‌زار و در محیطی خیلی شاد که دور آن با جنگل احاطه شده است زندگی می‌کنند. آن‌ها طی سفر خود، توقف‌هایی برای مصرف مواد دارند و گاهی هم همراه مارک، رفیق همیشه خمار کریستین که ویل پلاتر نقش او را بازی می‌کند، دیدی هم به زنان اسکاندیناوی می‌زنند.
هنگامی‌که آن‌ها به دهکده می‌رسند، بیننده فورا در آداب‌ورسوم باستانی این قبیله غوطه‌ور می‌شود. بدون آن‌که در فیلم میدسامر توضیحی داده شود که آیا این فعالیت‌ها شوم و بدشگون است یا نیست، هرچه که هست در پس‌زمینه همه فریم‌ها، ادامه دارد. استر و طراح مجموعه او Henrik Svensson، به همین قصد ساختار روستا را با جزئیات متراکمی پرکرده‌اند که تا به شکل معمایی باقی بماند، اگرچه نشانه‌ها و سرنخ‌هایی وجود دارد که نشان میدهد یک جای کار می‌لنگد و چیزهایی غیرعادی است. مثلا در آن ساختمان بزرگ و زردرنگ مثلثی شکل چه چیزی وجود دارد؟ و دقیقا چرا چیزهای غیرطبیعی روی دیوار نصب شده‌اند؟
اتفاقات زیادی در این فیلم رخ میدهد و چیزهای زیادی اتفاق می‌افتد که قطعا از روی آن، می‌شود میلیون‌ها جوک خنده‌دار ساخت. بعد از اینکه آرام‌آرام، اهالی روستا از بین می‌روند، درنهایت فیلم به نقطه اوج خود می‌رسد، پایانی که در مقابل پایان معروف فیلم The Wicker Man مانند مستندی در فستیوال Fyre است. با وجود اینکه ظاهرا قرار است تمرکز فیلم میدسامر از روی دنی و کریستین برداشته شود و با بسیاری چیزهای عجیب‌وغریب دیگر موجود درصحنه حواس بیننده را پرت کند، اما نهایتا معلوم می‌شود که این فیلم درواقع نمایش رابطه بین این دو نفر است. البته هم Pugh و هم Reynor در پرده نهایی فیلم، همه تلاش خود را کردند تا شخصیت‌های خود را به‌درستی هدایت کرده و به اوج نقش‌آفرینی خود برسند، آن‌ها فوق‌العاده بودند. فیلم میدسامرنه تنها بازیگران خود بلکه تماشاچیان آن را هم مورد آزمایش قرار میدهد: این فیلم سفری است که هر عاشق سینما باید حتما آن را برود.
فیلم میدسامر یک تجربه خاص، منحصربه‌فرد و تنش‌زاست که حتما باید در پرده سینما دیده شود. فیلم میدسامر، اوج فیلم‌های ترسناک سال ۲۰۱۹ است که هر فیلم دیگری باید با آن رقابت کند.
توجه: این فیلم حاوی مقدار زیادی موسیقی فولکلور آزاردهنده است.
۴۰ فیلم برتر ژانر وحشت ؛ ترسناک ترین فیلم های قرن ۲۱
منبع: Empire
نمیشه گفت فیلم ترسناکی فیلم رو در صورتی ترسناک میشه گفت که با دیدن این فیلم اون فلسفه فیلم رو درک کنی و قبولش کنی و فلسفه فیلم در رابطه با تناسخ بود که روح افراد بعد مرگ به جایگاه های مختلف می‌ره و میگه که روح افراد بعد مرگشون وارد گل ها درختان افراد حیوانات و … غیره میشه و زندگی تازه ای کسب میکنن کسی که بعد این فیلم اینارو قبول کنه دیدش به موجودات و گیاهان عوض میشه در کل بستگی به فرد داره اینو بفهمه قبول کنه یا نکنه .
نمیشه گفت فیلم ترسناکی فیلم رو در صورتی ترسناک میشه گفت که با دیدن این فیلم اون فلسفه فیلم رو درک کنی و قبولش کنی و فلسفه فیلم در رابطه با تناسخ بود که روح افراد بعد مرگ به جایگاه های مختلف می‌ره و میگه که روح افراد بعد مرگشون وارد گل ها درختان افراد حیوانات و … غیره میشه و زندگی تازه ای کسب میکنن کسی که بعد این فیلم اینارو قبول کنه دیدش به موجودات و گیاهان عوض میشه در کل بستگی به فرد داره اینو بفهمه قبول کنه یا نکنه
فیلم ترسناکی نبود صحنه خشن زیاد داشت اما بنظرم از لحاظ طبیعت و لوکیشن حس خوبی داشت
از لحاظ مفهمی ام مفهوم جالبی نداشت و کلا مورد پسند نبود
تنها تاثیری ک داشت تاثیر روی روح و روانه و توصیه نمیکنم ک هر کسی فیلم رو ببینه
خیلی فیلم خوبی بود به صدا ها باید توجه کنید […] خیلی فیلم ظریفیه روی نکات زیر کار شده و باید کاملا توجه کنید بهش
ببینین ما یه ناخودآگاه خودآگاه داریم یه خودآگاه ، چیزی که اکثرا میدونیم
این فیلم ها نه تنها اثر سو روی ناخودآگاه هر شخص میزاره ، بلکه اثر روانی بسیار مخرب روی اعصاب هم میزاره .
برای اثبات حرفم اون صحنه ای که دنی خانوادشو از دست میده ، وقتی تصویر برداری از این دونفر که در حال همدردی هستند میگذره … چی رو نشون میده ارتفاع که برف شدیدی میباره که نشون یاس و نامیدی و در نتیجه خودکشی 🙁
و در این فیلم یه جورایی مقدسات و آیین های مختلف رو زیر سوال میبره یه جورایی دید جامعیت رو به سمت گریز از مقدسات و آیین ها میکشونه…
برداشتم از این فیلم بسیار مزوخیسم و سادیسمی این بود
خیلی فیلم بدی بود. خصوصا برای بیماران قلبی و اونهایی که شرایط خاص دارند. حتما باید قبلش بگید این فیلم رو نبینند
چرند چرند چرند خاک بر سر اونیک پول گذاشته واسه ساخت همچی فیلم بیخود و چرند
فیلم زیبایی بود
انقدر ترسناک بود که خیلیا تا تهش نبینن
آسیا فرهنگ شمنو فراموش کرده و درکی ازش نداره معلومه که براتون جالب نیست
من بعد از دیدن فیلم اون و‌سریع پاک کردم چون واقعا چرت و مزخرف بود ، حیف وقت
اصلا فیلم هدف داری نبود و واقعا جای هیچ تعریف و تمحیدی نداشت . اصلا توصیه نمی کنم وقتتون رو هدر بدید.
فیلم خوبی بود ولی اونقدر ترسناک نبود ولی خیلی زیبا این فیلمو ساخته بودن من خوشم اومد ازش و اون حسی که بعد فیلم به ادم منتقل میشه یعنی این فیلم کار خودشو خوب انجام داده که همچین حسی شما نسبت به فیلم دارید
فیلم اصلا جالب نبود و وقت تلف کنی بود . چرا فیلمی به این مزخرفی و بیمزگی رو در ژانر وحشت و جذاب نقد میکنید؟! فیلم احمقانه بود و بهتره اصلا نبینید و سراغ فیلم بهتری برید.
سلام به نظر من که دیدن فیلم هیچی که بهتون اضافه نمیکنه تایمتونم میگیره هیچ چیز جالبی نداشت و نویسنده فک کرده اگه با ی سری دلایل و صحنه سازی های مختلف میتونه سرتونو گرم کنه
فیلم اشغالی بود در کل
واقعا اگر از جمله کسایی هستید که جز رمانتیک و درام های سانسورشده هیچی نگاه نمیکنید و از نمادپردازی سینما سردرنمیارید این فیلم رو نگاه نکنید. میدسومار یکی از شاهکارهای ژانر وحشت ۲۰۱۹ بود. هیچ کارگردانی نمیتونست همچین فیلم ترسناکی رو با تمام جزییاتش تو روز روشن بسازه و تاثیری بیشتر از فیلم های ترسناک کلیشه ای و کلاسیک رو مخاطب بزاره.
فیلم از یک نگاه نشون میده که چطور یک انسان رشدیافته در فرهنگ غربی (دنی) میتونه در یک فضای غیرعادی و زمخت آرامش بدست بیاره. شاید به نحوی پاسخی باشه بر سوال رایج سالهای اخیر سیاستمداران غربی که چطور فرزندان تحصیل کرده در مدارس بلژیک و فرانسه و انگلیس به داعش پیوستند، چطور انتحار در این فرقه ها میتونه عملی باشه. کارگردان به جای اشاره ی مستقیم به اسلامگراها و گروه های اسلامی، مخاطب غربی رو به دل یک فرقه کاملا سفیدپوست میبره. دنی که در امریکا و مرکز دنیای فردگرای ایده آل غربی نتونسته آرامش پیدا کنه در این فرقه عجیب ملکه میشه و با دستور قتل دوست پسرش کریستین (اسم با دقت انتخاب شده) به آرامش و حتی قدرت میرسه. در انتهای فیلم وقتی برای قربانی نیاز به داوطلب بود، یکی از پسرهای بومی که اتفاقا تحصیلات دانشگاهی دارد تصمیم به قربانی شدن میگیرد. یعنی حتی یک رشد یافته ی این فرقه که دنیای آزاد را با تمام تسلط تفکرات اومانیستی هم دیده، چنان شیفته این فرقه است که مرگ در راه قبیله را به ادامه زندگی ترجیح میدهد
این فیلم بسیار جالبه ولی نه برای کسانی که قبلا مطالعه ای در زمینه فرهنگ های قبایل اروپایی و انسان شناسی نداشته باشند.
میدسامر، بازگو کننده یکی از آیین های مذهبی بسیار قدیمی در اروپاست که گویا هنوز هم در جاهایی رواج داره ولی نه به این شکل که در فیلم می بینید بلکه الان تلطیف شده و نمایشی شده آن باقی مونده.
این آیین که بیشتر در ارتباط با ستایش درختان در دوران پیش از مذهب بوده، طبق بررسی های انسان شناسان بزرگی نظیر جیمز جرج فریزر به نظر می رسه که برای باروری زمین و محصولات برگزار میشده و البته در آن دوران قربانی انسان نیز برای آن داده می شده.
در واقع این رسم دارای پیشینه ای هست که اکنون از بین رفته و فیلم داره اشاره ای به ریشه اون می کنه. یک مثال ساده برای فهم بهتر: مثلا ما ایرانی ها در جشن عید نوروز، کاراکتری به نام حاجی فیروز رو داریم. حاجی فیروز در طول زمان تغییر کرده و به صورت فعلی دراومده، در حالی که طبق بررسی های حرفه ای به نظر میاد این رسم ، همان رسم “کوسه بر نشین” بسیار قدیمی بوده که در نوع بسیار قدیمی اون، انسان قربان می شده!!
برای فیلم فوق پیشنهاد می کنم اگر زبانتون خوب هست، در مورد “ملکه ماه می” داخل ویکی پدیا تحقیق کنید و بعد فیلم رو ببینید. یا اگر حرفه ای تر می خواید این موضوعات رو دنبال کنید به کتاب “شاخه زرین” از جیمز جورج فریزر مراجعه کنید.
ضمن تشکر از زحمتی که برای بررسی فیلم نوشتید ولی از نویسنده درخواست دارم مطالعه کوچکی روی موضوع ملکه ماه می داشته باشند و بعد نقد رو مجدد بازنویسی کنند.
با احترام
مزخرف بود اصلا ارزش دیدن نداره واقعا پشیمون میشین از نگاه کردنش
نمیشه که و نمیخواهم که وقت بیشتری رو برای این فیلم هدر بدم چون زمانی که برای تماشای این فیلم گذاشتم رو واقعا از دست دادم در یک کلام برای وقت و شعورتون ارزش احترام قائل باشید و این فیلم رو نبینید