نقد انیمیشن خانواده آدامز | یک بازسازی سینمایی جذاب و دل‌نشین
جدیدترین اثر کنراد ورنن و گرگ تیرنان، تقریبا همان چیزی است که از یک اثر متفاوت انتظار دارید.
جدیدترین اثر کنراد ورنن و گرگ تیرنان، کارگردانان انیمیشن «مهمانی سوسیسی»، تقریبا همان چیزی است که از یک اثر متفاوت انتظار دارید. برای نقد و بررسی انیمیشن خانواده آدامز، با فیلیمو شات همراه باشید.
در سال ۲۰۱۹، حتی وحشتناک‌ترین، عجیب‌ترین و غیرعادی‌ترین شخصیت‌های یک فیلم هم باید داستان‌های اصیل خود را داشته باشند. نسخه انیمیشن فیلم «خانواده آدامز» با ازدواج گومز (با صداپیشگی اسکار ایزاک) و مورتیشیا (با صداپیشگی شارلیز ترون) شروع می‌شود؛ قبل از اینکه توسط روستاییان عصبانی مورد تعقیب قرار گیرند. آنها که از شهر خودشان رانده‌شده‌اند، در نیوجرسی پناه می‌گیرند و یک آسایشگاه متروکه را به‌عنوان محل زندگی انتخاب می‌کنند؛ جایی که تینگ به لورچ درباره نواختن پیانو راهنمایی‌ها و آموزش‌هایی ارائه می‌کند. اجرای دونفره این زوج از «پیازهای سبز» صحنه‌ای دیدنی را رقم می‌زند.
کارتون‌های چارلز آدامز در مجله نیویورکر حتی پیش از سریال‌های تلویزیونی دهه ۱۹۶۰ منتشر می‌شدند و بازگشت خانواده آدامز به شکل مصورشان، آنها را به موقعیت اصلی و اولیه‌شان بازمی‌گرداند اما انیمیشن «خانواده آدامز»، در سایه فیلم‌های لایو اکشن بری سوننفلد قرار می‌گیرد که با اقتباس از داستان آنها در سال‌های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳ ساخته شده بود. درست به‌مانند صداپیشگی ایزاک و ترون که نقطه عطف فیلم جدید است اما درعین‌حال، به‌اندازه حضور فیزیکی و بازی رائول جولیا و آنجلیکا هوستون در نسخه لایو اکشن گیرا نیست.
انیمیشن «خانواده آدامز»، لحظات سرگرم‌کننده‌ای را که انتظار دارید برایتان فراهم می‌کند و با نمایش تفاوت‌هایی که بین این خانواده و جامعه ای عادی که در همسایگی عمارتشان سکونت دارند، لحظات بسیار خنده‌داری را ایجاد می‌کند؛ این تفاوت‌ها خصوصا بابت غم و اندوه ذاتی این خانواده به‌وجود آمده‌اند. آلیسون جنی هم به‌عنوان صداپیشه یک شخصیت شرور، اسرارآمیز و ترسناک به جذابیت ماجرا می‌افزاید.
پاگزلی (با صداپیشگی فین ولفهارد)، با اضطراب فراوان، خود را برای مازورکا (نوعی رقص نشاط‌انگیز سه ضرب لهستانی) آماده می‌کند؛ تمرینی که بیشتر به اجرای یک آیین مذهبی یهودی شباهت دارد که نه‌فقط بخش‌های مربوط به کتاب تورات از آن حذف شده است بلکه همراه با شمشیر اجرا می‌شود؛ در همین زمان، ونزدی (با صداپیشگی کلویی گریس مورتس)، استرس‌های حاصل از دوران نوجوانی را تجربه می‌کند. اگرچه این بخش که بیشتر به مسائل تربیتی می‌پردازد (و باید پذیرفت که هر خانواده‌ای در مواجهه با این مسائل به سبک خودش عجیب‌وغریب است) کمی خشک و انعطاف‌ناپذیر به نظر می‌رسد اما در فیلم، به‌اندازه کافی شوخ‌طبعی و عجیب بودن وجود دارد که حق مطلب را درباره منبع اصلی ادا کند و آن را محترم شمارد.
منبع: NY Times
