بهترین فیلم های جولین مور

بهترین فیلم های جولین مور بر اساس سال انتشار مرتب شده‌اند

فیلم می دسامبر |  ۲۰۲۳ | May December

• کارگردان: تاد هینز

نقش جولین مور: گریسی همسر ۵۹ ساله جو، خیلی از او جوان‌تر است. پیوند خلاف عرف آن‌ها شروع خوبی هم نداشته است: گریسی به خاطر رابطه با جو سیزده‌ساله در دهه ۱۹۹۰ روانه زندان می‌شود ولی آن‌ها پس از آن در کنار یکدیگر باقی می‌مانند. رسوایی آن‌ها سوژه فیلم مستقل جدیدی می‌شود و این دو می‌پذیرند که الیزابت بریِ بازیگر (ناتالی پورتمن) یک هفته زندگی‌شان را دنبال کند.

آنچه درباره فیلم می دسامبر باید بدانیم

چرا دیدنی است؟ بحث‌های پیرامون «مه دسامبر» (که عنوانش اصطلاحی است برای اشاره به «ازدواج با اختلاف سنی زیاد») بیش‌تر متوجه این است که پورتمن بهترین بازی کارنامه‌اش را ارایه داده و چارلز مِلتِن هم ستاره‌ای نوظهور است؛ اما مور همچنان عالی است و وهم و خودقربانی‌پنداری خاص زنان سفیدپوست را تجسم بخشیده است. شخصیت او ابتدا کمی کارتونی به نظر می‌رسد اما مور کیفیتی حقیقتا هراس‌انگیز را در بی‌توجهی عامدانه گریسی به عواقب کارهایش پیدا کرده است. اینجا مور در نفرت‌انگیزترین حالت خود قرار دارد.

فیلم بچه‌ها حال‌شان خوب است | ۲۰۱۰ | The Kids Are All Right

• کارگردان: لیسا چولودِنکو

نقش جولین مور: جولز همسر نیکول (اَنِت بنینگ) است و آن‌ها با کمک هم دو بچه را بزرگ می‌کنند؛ اما روزی می‌رسد که بچه‌ها می‌خواهند پدرشان را پیدا کنند که در نهایت، وارد زندگی آن‌ها می‌شود.

چرا دیدنی است؟ این فیلم در وهله اول با بازی عالی انت بنینگ به یاد می‌آید اما شخصیت مور پیش‌برنده پیرنگ است و درام فیلم به لطف رنجش‌های پنهان و هویت جنسی پیچیده مور جلو می‌رود. او شخصیتی دوست‌داشتنی و تا حدی خشم‌انگیز را خلق کرده است که احساساتش را کاملا بروز می‌دهد و بارها مرتکب خرابکاری می‌شود.

فیلم دور از بهشت | ۲۰۰۲ | Far From Heaven

• کارگردان: تاد هینز

نقش جولین مور: مور در ادای دین هینز به ملودرام‌های دهه ۱۹۵۰ داگلاس سیرک، نقش کتی ویتاکر را بازی کرده است؛ زنی خانه‌دار از دهه ۱۹۵۰ که زندگی خانوادگی دلپذیرش زمانی کاملا از هم فرومی‌پاشد که متوجه می‌شود شوهرش (دنیس کویید) با مردان رابطه دارد. او به همین خاطر وارد رابطه‌ای با یک باغبان سیاه‌پوست به نام ریموند (دنیس هِیزبِرت) می‌شود.

چرا دیدنی است؟ پاستیش «دور از بهشت» اگر چنین بازیگر متعهدی را در کانون خود نداشت به‌سادگی می‌توانست به دام احساسات‌گرایی مفرط و ابتذال بیفتد. مور کاملا در خدمت نقش قرار گرفته است و به‌خوبی سبک بازیگری قهرمان‌های سیرک مثل جِین وایمن را پیاده کرده بدون این‌که به تقلید یا نسخه‌برداری متهم شود. او غم‌زده، بی‌ریا و فروتن است در حالی که کاملا در خدمت جنبه‌های ملودرامی قرار می‌گیرد که فیلم را چنین زیبا و دلربا کرده‌اند.

فیلم ساعت‌ها | ۲۰۰۲ | The Hours

• کارگردان: استیون دالدری

نقش جولین مور: این اقتباس از رمان سال ۱۹۹۹ مایکل کانینگهام، روی زندگی سه زن در دوره‌های تاریخی متفاوت تمرکز دارد که با رمان تاثیرگذار ویرجینیا وولف با نام «خانم دالووی» به هم مرتبط می‌شوند. مور نقش لورا، زنی خانه‌دار را در سال ۱۹۵۶ بازی کرده است که از زندگی‌اش راضی نیست و برای همین با همسایه‌اش کیتی (تونی کولت) وارد رابطه می‌شود.

چرا دیدنی است؟ مور برای نقش‌آفرینی در «ساعت‌ها» چهارمین نامزدی اسکارش را به دست آورد و با این‌که برنده نشد اما بازی چشمگیری دارد. زن خانه‌دار، نقشی است که مور بارها و بارها در سینما ایفا کرده (او همان سال نقش مشابهی را در «دور از بهشت» بازی کرد) اما هر بار به جزییات تازه‌ای در خصوص این زنان – و در این مورد لورا – دست پیدا کرده است.

فیلم مگنولیا | ۱۹۹۹ | Magnolia

• کارگردان: پل تامس اندرسن

نقش جولین مور: لیندا یکی از شخصیت‌های پرشمار این داستان حماسی اندرسن است که شامل زندگی‌های چند ساکن دره سن فرناندو می‌شود که با هم تلاقی پیدا می‌کنند. لیندای معتاد به مورفین به خاطر پول با اِرل (جیسن روباردز) ازدواج کرده که تهیه‌کننده یک مسابقه پرسش‌محور است؛ اما وقتی مرد به خاطر ابتلا به سرطان در بستر مرگ می‌افتد مورد توجه عشق و محبت لیندا قرار می‌گیرد.

چرا دیدنی است؟ مور در نقش لیندا در آسیب‌پذیرترین حالت ممکن قرار دارد؛ و گرچه فقط یک صحنه مهم برای هنرنمایی در اختیار دارد (جایی که لیندا در واکنش به احساس گناهش در مورد مرگ شوهر، می‌کوشد جایی در وصیت‌نامه او نداشته باشد) اما با نقش‌آفرینی متعهدانه و طبیعی‌اش حق این نقش را کاملا ادا می‌کند.

فیلم لبوفسکی بزرگ | ۱۹۹۸ | The Big Lebowski

• کارگردان: برادران کوئن

نقش جولین مور: ماد دختر پرمدعا، هنرمند و سنگی لبوفسکی بزرگ است و به‌نوعی معشوقه شخصیت دود با بازی جف بریجز.

چرا دیدنی است؟ همان‌طور که از این فهرست پیداست، مور در فیلم‌های کمدی زیادی بازی نکرده است؛ اما فیلم کلاسیک کوئن‌ها ثابت می‌کند که توانایی‌اش را دارد. او طبیعت مضحک و غیرعادی شخصیت ماد را به‌صراحت به نمایش می‌گذارد و مکمل شگفت‌انگیزی برای پروتاگونیست سست و بی‌حال داستان می‌شود.

فیلم شب‌های خوش‌گذرانی | ۱۹۹۷ | Boogie Nights

• کارگردان: پل تامس اندرسن

نقش جولین مور: اَمبِر وِیوز بازیگری است در دهه ۱۹۷۰ و اوج صنعتی که در آن مشغول به کار است.

چرا دیدنی است؟ مور اولین نامزدی اسکارش را به‌شایستگی برای بازی در این فیلم کسب کرد. او یکی از نقاط قوت فیلم است و کمی شهامت را با آسیب‌پذیری آشکارش ترکیب کرده تا رابطه مادرپسری عجیبش با شخصیت دِرک (مارک والبرگ) را به‌آرامی پیش ببرد. این رابطه در اغلب بسترهای داستانی می‌توانست چندش‌آور باشد اما مور راهی را پیدا می‌کند تا خوشایند شود.

فیلم ایمن | ۱۹۹۵ | Safe

• کارگردان: تاد هِینز

نقش جولین مور: کارول یک زن خانه‌دار معمولی است که زندگی آرام او زمانی مختل می‌شود که ناگهان و بدون توضیح، نسبت به مواد شیمیایی عادی موجود در خانه، حساسیت پیدا می‌کند.

چرا دیدنی است؟ فیلمی از تاد هینز باید در راس این فهرست قرار می‌گرفت چون مور همیشه در فیلم‌های هینز (که بیش‌ترین همکاری را با او داشته) در بهترین حالت خود قرار می‌گیرد؛ و در این میان، اولین همکاری این زوج بازیگر و کارگردان، همچنان بهترین اثرشان به شمار می‌رود: داستانی هراس‌انگیز، عجیب‌وغریب و تغییرشکل‌دهنده درباره ملال و پوسیدن در حومه شهر. مور به‌گونه‌ای غم‌انگیز در قالب کارولِ ناخشنود و فروتن، همدردی‌برانگیز است و زوال جسمی و روحی او را با دقتی مثال‌زدنی ترسیم می‌کند. بازی جولین مور فوق‌العاده است.

فیلم وانیا در خیابان چهل‌ودوم | ۱۹۹۴ | Vanya on 42^nd Street

• کارگردان: لویی مال

نقش جولین مور: یِلینا همسر جوان و مسحورکننده دکتری مسن به نام سِرِبریاکوف است که وانیا (والاس شان) مجذوب او می‌شود.

چرا دیدنی است؟ مور در طول فعالیت‌های بازیگری‌اش تقریبا هیچ‌وقت روی صحنه تئاتر حاضر نشده و فقط به پرده نقره‌ای چسبیده است. پس قرار گرفتن او در چنین محیطی در این فیلم، هیجان‌انگیز است، به‌خصوص از این بابت که نشان می‌دهد چقدر خوب است. ایفای نقش او برنده جایزه بهترین بازیگر زن اصلی از انجمن منتقدان فیلم باستن شد.

فیلم میانبر‌ها | ۱۹۹۳ | Short Cuts

• کارگردان: رابرت آلتمن

نقش جولین مور: مور در اقتباس سینمایی آلتمن از چند داستان کوتاه ریموند کاروِر، نقش ماریان را بازی کرده که همسر دکتر رالف (متیو مودین) است.

چرا دیدنی است؟ این نخستین نقش سینمایی مهم مور بود و او در کنار چند بازیگر جاافتاده مثل مودین، جنیفر جیسن لی، فرانسیس مک‌دورمند و لی‌لی تاملین قرار گرفت؛ اما اگر این موضوع را ندانید به‌واسطه دیدن فیلم متوجه آن نمی‌شوید. مور در قالب ماریانِ با دل و جرات، حضوری چشمگیر دارد و با تیزبینی خصوصیات شخصیتش را برجسته کرده است.

با کلیک روی تصویر زیر می‌توانید آرشیو و کلکیسونی ببینید از بهترین فیلم های جولین مور در آرشیو فیلیمو