معرفی کامل و نقد فیلم دو روز دیرتر

همه چیز درباره چهل و دومین جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۲

خلاصه داستان فیلم دو روز دیرتر

در خلاصه داستان رسمی فیلم دو روز دیرتر آمده است: «آقا جون می‌خوای ریش گرو بذاری، بذار، می‌خوای از اون دنیا امداد غیبی بفرستی، بفرست… من دیگه رد دادم» و در سایت جشنواره فیلم فجر هم نوشته شده: «پدر مریم عاشق نوه است و برای نوه‌دار شدن آنها را تحت فشار قرار می‌دهد…» این فیلم به نوعی به ماجرای فرزندآوری زوج‌های جوان و مسائل آنها می‌پردازد.

 

نقد و بررسی فوری فیلم دو روز دیرتر

نکته: این نقد و نوشته‌ها، نظر کوتاه ولی دست‌اولِ منتقدان و نویسندگان سینمایی است؛ شاید بعدها همه چیز تغییر کند! در ضمن، انتشار آن‌ها -لزوما- به معنای تایید فیلیموشات نیست.

سید مهرزاد موسوی

خلاصه داستان فیلم را که خواندم (در همین صفحه حتما خوانده‌اید یا بخوانید)، تصور می‌کردم فیلم به موضوع فرزندآوری کمی پیچیده‌تر، در لفافه‌تر و شعورمندانه‌تر بپردازد. ولی فیلم جوری ساخته شده تا در عنبیه چشم مخاطب هضم شود یا در همان دیالوگ‌های ابتدایی فهمیده شود و البته فروشش در گیشه هم ثابت کند که فیلم اثرگذار و مردمی بوده است! فیلم کمدی‌ای که در خنده گرفتن هم (جز در مواقعی که از شب و سریع بچه‌داری حرف زده می‌شود) ناتوان است.

مجموع تیپ‌هایی که قرار است در یک خط داستانی به شدت قابل حدس، مفهوم «هرآنکس که دندان دهد نان دهد» را برای مخاطب ساده و لابد سطحی شرح دهند و او بپذیرد و از همان شب دست به اقدام بزند (بابت این اشاره در این متن عذرخواهم ولی در فیلم چنین چیزی هست!). البته فیلم در همین حد نمی‌ماند، آن را پیچیده در فشار اقتصادی و رباخواری (بله رباخواری هم در فیلم هست!) به خورد مخاطب می‌دهد و زوجی که با صدای قلب، متحول می‌شوند؛ «خدایا شکرت»!

فیلمی دم‌دستی که حتی در ایده‌هایش خلاف هدف خود عمل می‌کند؛ مثل اثر دعانویسی و باز شدن فقل در فرزندآوری… فیلمی عجیب درباره اصرار به تولید مثل. و زندگی شیرین می‌شود در حد سریال آینه‌ها.

اسم پیشنهادی دیگر برای فیلم: عزیزم؛ غلام‌حسین!

سطح فیلم: رد شدن در مرحله انتخاب / پذیرفته شدن در بخش نگاه ملی!

۳ نکته از فیلم:

• فیلم پرانرژی و خوبی دارد کاش در همین شروع می‌ماند
• بازی پردیس احمدیه همچنان خوب است
• حماقت، کمدی نیست!

محمد تقی‌زاده

فیلم دو روز دیرتر مانند شمار زیادی از فیلم‌های سینمای ایران، ضربه اساسی را از فیلمنامه لاغر و ادعاهای زیادش می‌خورد؛ از نقد اجتماعی سیاسی داشتن تا کمدی موقعیت ساختن!! فیلم اساسا منطق درستی برای روایت ندارد و به مثابه فیلمفارسی‌ها بدون رعایت انگیزه کاراکترها و روابط علی و معلولی بین رخدادها پیش می‌رود. انگیزه مهاجرت زوج اصلی شکل نگرفته به سراغ فرزندآوری می‌روند و پشت هم اتفاقاتی چون فوت پدر، نزول کردن پول و طلبکارها و استرس زندان رفتن پیش میاید بی آنکه هیچ پیش‌زمینه و پس‌زمینه‌ای برای آنها مهیا شده باشد.

بازی‌ها کاملا کلیشه‌ای و تکراری است، سینا مهراد خودش را از شادروان با همان شمایل وارد این فیلم کرده و فرهاد آییش ادامه پوپک و مش ماشالله را در فیلم اصغر نعیمی تکرار میکند؛ اصولا دو روز دیرتر فیلم کلیشه‌هاست، چه در داستان چه در اجرا. حجم زیاد دیالوگ‌ها بیش از آنکه اطلاعات خاصی به مخاطب دهد، تکه پراکنی، شیرین بازی و نوعی پرگویی کلامی است. کمدی فیلم هم از کلیشه‌ها فراتر نمی‌رود؛ از جوک‌ها و متلک‌های پیامکی تا به زعم فیلمساز نقد اجتماعی و چه آزاردهنده و سفارشی فیلمساز قصد دادن فیلمش پیام‌دار جلوه کند.

۳ نکته از فیلم:

• مثبت: نقد ایده فرزندآوری با وجود مشکلات اجتماعی
• منفی؛ کلیشه، تکرار در اجرا و بازی‌ها
• پرگویی‌های بیجا

سعیده نیک اختر

یک کمدی خوش‌ریتم و خوش‌ساخت که تم پرنشاطی دارد. با اینکه انتهای داستان در آغاز آن لو می‌رود ولی مخاطب به لحاظ رنگ و لعاب و نشاط و دیالوگ‌های طنز، جذب می‌شود تا پایان، فیلم را دنبال کند. ساختن فیلم‌هایی با داستان فرزندآوری مثل خود فرزنددار شدن واقعی، تکراری ولی جذاب است با این حال دو روز دیرتر با پلان‌های کوتاه، دیالوگ‌های موجز، دیدنی‌تر شده است. تدوین خوب و صداگذاری درست به دیده شدن آن کمک زیادی خواهد کرد.

نعیمی نسبت به دو فیلم قبلی‌اش قدم بهتری برداشته و خبری از پلان‌های طولانی و دیالوگ‌های بی‌محتوا نیست. استفاده از موسیقی کارکرد اساسی در فیلم دارد. فیلم هر چقدر در نمایش خصلت‌های غلامحسین موفق است در نمایش شغل و خانواده و عقبه سهیل ناتوان است. با این حال فروش خوبی را می‌توان برای فیلم پیش‌بینی کرد.

۳ نکته از فیلم:

• خوش رنگ و بامزه
• یک فیلم شنیدنی
• بچه خوب است

کمال پورکاوه

فیلم دو روز دیرتر به کارگردانی اصغر نعیمی، در امتداد همان به اصطلاح کمدی رمانتیک‌هایی است که فیلمساز پیشتر از این با ساخت آثاری چون «خط استوا» و نویسندگی فیلم‌هایی چون «آپاچی» و «آس و پاس» برای فتح گیشه اقدام کرده بود. این‌بار اصغر نعیمی با بهره‌برداری از توصیه مسئولان دولتی مبنی بر فرزند‌آوری بیشتر، به سراغ ایده‌ای شبه‌فیلمفارسی رفته تا داستان بارها تکرار شده‌ای را روایت کند که در آن یک ارثیه هنگفت قرار است به شرط ازدواج (در اینجا به شرط بچه‌دار شدن) کاراکتر اصلی به او اعطا شود.

اینجاست که مجالی به فیلمساز دست می‌دهد تا پای شوخی‌های جنسی مد روز را هم وسط کشیده و در ادامه با طراحی سکانس‌های رقص و آواز، خودش و سرمایه‌گذار فیلم را در برابر گیشه بیمه کند. اما به نظر می‌رسد برای کارگردانی همچون اصغر نعیمی که فضاسازی ملودراماتیک و خلاقیت در اجرا را امری زائد و تجملاتی می‌داند، به‌کارگیری همین عناصر گیشه‌پسند هم پاسخ چندان مثبتی در زمان اکران دریافت نخواهد کرد. ایده کلی فیلم بر پایه اجرای یک پرده موسیقی و رقص، یک پرده ملودرام پر از اشک و آه، یک پرده خنده، یک پرده نصیحت پندآموز شکل گرفته و باعث شده به شکل عجیبی فیلمی که خودش را در رقابت با آثاری از جنس «نقص فنی» ساخته مرحوم وحدت آماده کرده است، سر از جشنواره فیلم فجر درآورد.

۳ نکته از فیلم:

• بازی غیر قابل تحمل فرهاد آئیش
• فیلمنامه ضعیف و شعاری
•  کارگردانی ضعیف

سپیده شریعت رضوی

اگر قرار بود تیتری برای یادداشت خود انتخاب کنم، از این عبارت بهره می‌بردم: «هیاهو برای هیچ» تیتری که ارتباطی به کتاب ویلیام شکسپیر یعنی «هیاهوی بسیار برای هیچ» ندارد. بلکه آن را برای فیلم «دو روز دیرتر» ساخته اصغر نعیمی استفاده می‌کنم؛ اثری که حتی درست نمی‌تواند درباره موضوع اصلی خود یعنی فرزندآوری صحبت کند، چه برسد به آنکه بخواهد مسایل ریز و درشتی که منجر به این اتفاق می‌شود، شرح دهد؛ هرچند به صورت کوتاه.

همین جا بگویم که نداشتن فیلمنامه منسجم و درست جزو مهمترین مولفه‌هایی‌ست که باعث شده است این اثر لاغر جلوه کند؛ اتفاقی که دیگر می‌توان گفت گریبان اکثر آثار سینمایی را گرفته است. شریف و سالم ۲ کلمه‌ای هستند که این روزها برای آثار کمدی به کار می‌روند و حتی عده‌ای در جشنواره فجر برای این اثر نیز استفاده کردند. اما چگونه می‌توان اثری را حداقل در نیمه اول خود پُر از شوخی‌های اروتیک و جنسی‌ست کمدی شریف و سالم نامید؟ آیا فیلمی که حتی نمی‌شود آن را با خانواده در سینما تماشا کرد؛ اثری شریف است یا سالم؟

ذکر این نکته خالی از لطف نیست که «دو روز دیرتر» بیشتر از آنکه سینمایی باشد؛ یک فیلم تلویزیونی است که می‌تواند در اعیاد مختلف از شبکه‌های مختلف تلویزیون صرفا با انگیزه سرگرم ساختن مخاطب پخش شود. نه بیشتر نه کمتر. البته قطعا این فیلم برای پخش از تلویزیون نیز با سانسور مواجه می‌شود؛ اتفاقی که ممکن است برای اکران عمومی نیز گریبان فیلم را بگیرد اما حداقل در پخش تلویزیون قابل‌ تحمل‌تر از پرده سینماست چون ریتم کند اثر به ویژه در دو سوم پایانی از حوصله مخاطب سینما خارج است.

ناگفته نماند که «دو روز دیرتر» در شخصیت‌پردازی نیز موفق عمل نکرده است. ما با خانواده و شغل سینا مهراد به عنوان یکی از بازیگران نقش اصلی آشنا نمی‌شویم. از سوی دیگر انگار بازیگر، کاراکتر خود را در اثر درک نکرده و بسیار دور از شخصیتش است. از آن سو انتظار می‌رفت پردیس احمدیه پس از بازی موفق و چشمگیر در سریال «پوست شیر»، نقش‌آفرینی بهتری از خود ارایه کند اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد و بازی او نیز به اصطلاح درنیامده است. تنها نقطه قوت تیم بازیگران شاید بازی فرهاد آییش باشد. اگرچه این هنرمند پیشکسوت نیز نقش مش ماشاالله خود در فیلم «پوپک و مش ماشاالله» فرزاد موتمن را تکرار کرده اما همچنان شیرین است.

از آنجاکه شرایط اکران در سینمای ایران بسیار پیچیده است از الان نمی‌توان پیش‌بینی برای موفقیت اثر در سینما و یا عدم آن داشت. این اثر با همه نواقصی که بدان اشاره کردیم، از مخاطب خنده می‌گیرد و بازیگران اصلی آن برای مخاطب جذاب هستند و آنها را به سینما می‌کشاند. باید منتظر اقبال عموم ماند.

۳ نکته درباره فیلم:

• بازی غیرقابل باور پردیس احمدیه
• فیلمنامه غیرمنسجم
• ضعف شخصیت پردازی

 

بازیگران و عوامل فیلم ۲ روز دیرتر

سینا مهراد، پردیس احمدیه، فرهاد آئیش، گوهر خیراندیش، کمند امیرسلیمانی، ناهید مسلمی، سید جواد یحیوی، سیاوش چراغی پور، محمد فیلی، علیرضا داوودنژاد، آزاده اسماعیل‌خانی و علی مهربان به عنوان بازیگر در فیلم اصغر نعیمی حضور دارند.

محسن شیرازی تهیه‌کننده فیلم دو روز دیرتر است و سید جمال ساداتیان، مشاور تهیه کننده است. دیگر عوامل فیلم ۲ روز دیرتر هم عبارتند از؛ فیلمنامه: حمید اکبری خامنه (بر اساس طرحی از رضا مقصودی)، مدیر فیلمبرداری: مرتضی هدایی، تدوین: میثم مولایی، آهنگساز: مسعود سخاوت‌دوست، صدابردار: رشید دانشمند، طراحی و ترکیب صدا: حسین ابوالصدق، طراح چهره‌پردازی: عباس عباسی، طراح صحنه: محسن غلامی و عکاس: حمید جانی‌پور.

درباره اصغر نعیمی؛ کارگردان فیلم

اصغر نعیمی فعالیت در عرصه سینما را با نقد فیلم آغاز کرد و در دهه ۷۰ به عنوان روزنامه‌نگار سینمایی فعالیت می‌کرد. او در دهه ۸۰ دستیاری کارگردان‌های مطرحی چون کیانوش عیاری و فریدون جیرانی را پشت سر گذاشت تا در میانه دهه ۸۰ اولین فیلم خود را با حضور حمید گودرزی و الناز شاکردوست تولید کند. حضور او در سینما به فیلم بی وفا منتهی نشد و او بعد از این فیلم ۵ فیلم دیگر ساخت که دو روز دیرتر جدیدترین فعالیت سینمایی او محسوب می‌شود.

 

نکته‌ها و حواشی فیلم ۲ روز دیرتر

• بنیاد فرهنگی روایت فتح سرمایه گذار اصلی این پروژه سینمایی است که با همکاری بنیاد سینمایی فارابی و مؤسسه بهمن سبز حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی مشارکت دارد.
• بنیاد فرهنگی روایت فتح در دور جدید تولید آثار سینمایی خود اقدام به تهیه و تولید چند اثر سینمایی در استان های کشور کرده است.
• ۲ روز دیرتر ششمین تجربه فیلمسازی اصغر نعیمی است که پیش از این هم تجربه ساخت کمدی اجتماعی بی وفا را در اولین فیلمش داشت.
• پردیس احمدیه که با بازی در سریال پوست شیر به محبوبیت زیادی دست پیدا کرد بعد از آخرین تجربه سینمایی‌اش یعنی فیلم لامینور ساخته داریوش مهرجویی در فیلم اصغر نعیمی حاضر شده است.

 

صحبت‌های عوامل فیلم در نشست خبری جشنواره فجر

محسن شیرازی |  تهیه کننده: نطفه فیلم ما تقریبا یک سال و نیم پیش شکل گرفت و ما حس کردیم این قصه را می‌توانیم در بستر طنز اجتماعی روایت کنیم.

اصغر نعیمی | کارگردان: سال عجیبی بر سینمای ایران گذشت. سال گذشته موفقیت هایی در عرصه جذب مخاطب داشتیم و ضایعه بزرگ قتل آقای مهرجویی و همسر هنرمند ایشان را باعث تاسف ما بود. مایلم در اولین روز جشنواره ادای احترامی به روح این هنرمند بزرگ و تاریخ‌ساز سینما داشته باشیم و به همین علت خواهش می‌کنم به احترام آقای مهرجویی و همسرشان یک دقیقه سکوت کنیم.  آن چیزی که همواره در فیلمسازی برای من مهم است یک مسیر تجربی اما در عرصه سینمای حرفه‌ای است. دنبال راهکارهایی هستم تا به صورت سالم با مردم ارتباط برقرار کنم. وقتی به فیلم‌هایم‌ نگاه می‌کنم وجوه افتراق زیادی با هم دارند اما براساس تجربه به نظرم رسید که جامعه ما در شرایطی است که گونه کمدی رمانتیک در آن گم شده است.

ما فیلم های اجتماعی خوبی داریم، از طرفی فیلم های کمدی مطلق داریم که موفق بوده اند اما علاقه‌مندی شخصی من گونه کمدی رمانتیک است. یکی از فیلم هایی که من دوستش دارم فیلم‌ بی‌وفا بود که حس شیرینی داشت. در فیلم «دو روز دیرتر» هم سعی کردم ضمن حفظ این موضوع زمینه های اجتماعی را هم‌ به قصه اضافه کنم. برای من پرداختن به مسائل خانواده های متوسط بدون چیزی که به آن سیا‌‌ه‌نمایی می‌گویند، اهمیت دارد. درنهایت امیدوارم موفق بوده باشیم که به خوبی دو جوان را در جامعه امروزی به تصویر بکشیم.

محسن غلامی | طراح صحنه:  مقوله صحنه و طراحی صحنه همیشه برای تولید و تهیه‌کننده بار مالی کم و زیادی دارد. باتوجه به شرایط اقتصادی، تهیه کردن یک فیلم با تعدد لوکیشن انصافا برای تهیه‌کننده که از منابع مالی ایشان هم اطلاع داشتیم، سخت بود. در این فیلم باید حواسمان به فضاسازی، رضایت کارگردان و فیلمبردار بود. باید همه این فاکتورها را جمع‌بندی می‌کردیم تا طراحی صحنه فضایی را ایجاد کند که فضاسازی درستی داشته باشد. تقریبا همه لوکیشن‌های ما مخروبه و خالی بودند و ما از پایه همه چیز را تعمیر کردیم.

پوستر و عکس های فیلم ۲ روز دیرتر + پشت صحنه