همه چیز درباره فیلم با من حرف بزن

فهرست ترسناک ترین فیلم های جهان

خلاصه داستان با من حرف بزن

این فیلم ترسناک با من حرف بزن Talk to Me را اینطور می‌توان تعریف کرد: وقتی گروهی از دوستان متوجه می‌شوند که چگونه با استفاده از یک دست مومیایی شده می‌توانند ارواح را احضار کنند، آن‌ها مجذوب این ماجراجویی هیجان‌انگیز جدید می‌شوند. اما زمانی‌که یکی از آن‌ها در استفاده از این دست زیاده‌روی می‌کند، نیروهایی ماوراء‌الطبیعه وحشتناکی را رها می‌کند.

فیلم داستان نوجوانی به نام میا (سوفی وایلد) را دنبال می‌کند که به تازگی مادرش را از دست داده و از طریق مهمانی‌های دوستش به دنبال آرامش است. در این مهمانی‌ها، دوستان میا درگیر یک سرگرمی‌ ماورا‌ء‌االطبیعه می‌شوند و سعی می‌کنند با استفاده از یک دست مومیایی شده که با نوشته‌هایی اسرارآمیز پوشانده شده، با ارواح ارتباط برقرار کنند. به نظر می‌رسد که هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند که این دست از کجا آمده است. آن‌ها این فعالیت‌های خطرناکشان را روی گوشی‌های همراه خود ضبط می‌کنند و به صورت آنلاین به اشتراک می‌گذارند. اما این سرگرمی که به عنوان یک بازی هیجان‌انگیز فراطبیعی شروع می‌شود، در نهایت به شکل یک بازی مرگ و زندگی درمی‌آید.

بازیگران و عوامل فیلم با من حرف بزن

سوفی وایلد در مهم‌ترین نقش سینمایی‌اش تا به امروز، شخصیت اصلی فیلم با نام میا را به تصویر می‌کشد. این بازیگر جوان و خوش‌آتیه مدتی قبل با مینی سریال تام جونز (Tom Jones)، در قاب تلویزیون ظاهر شد. اما شاید شناخته‌شده‌ترین فرد در میان بازیگران فیلم میراندا اتو باشد که طرفداران او را بیش‌تر از همه با بازی در فرانچایز ارباب حلقه‌ها (The Lord of the Rings) به یاد می‌آورند. السکاندرا ینسن، جو برد، اوتیس دانجی، زوئی تریکس، مارکوس جانسون، السکاندریا استفنسن، آری مک‌کارتی و سانی جانسون، فهرست بازیگران با من حرف بزن را تکمیل می‌کنند. اگرچه بیش‌تر این بازیگران در زادگاه خود استرالیا شناخته شده‌اند، اما موفقیت گسترده و بین‌المللی با من حرف بزن می‌تواند به آن‌ها این فرصت را بدهد تا در خارج‌ از مرزهای کشور توانایی‌های خود را بیش از گذشته به نمایش بگذارند. بازیگرانی که شاید تعداد زیادی از آن‌ها را در فیلم‌های ترسناک آینده یا پروژه‌های بزرگ‌تر هالیوودی ببینیم.

کارگردان و عوامل سازنده تاک تو می

با من حرف بزن اولین فیلم بلند داستانی دو یوتیوبر، دنی و مایکل فیلیپو، محسوب می‌شود. این دو برادر فیلمساز که همچنین تجربه‌هایی در زمینه بازیگری دارند، دنباله‌ای بر فیلم با من حرف بزن با عنوان Talk 2 Me در مرحله پس از تولید دارند. دنی که در کارگردانی از برادرش مایکل سابقه بیش‌تری دارد به همراه بیل هینزمن فیلمنامه را براساس ایده‌ای از دیلی پیرسون به نگارش درآورده‌اند. آرون مک‌لیسکی که سال گذشته فیلم پوکر فیس (Poker Face) را بازی راسل کرو مقابل دوربین برده بود، فیلمبرداری با من حرف بزن را انجام داده است.

 

فرایند تولید فیلم با من حرف بزن

در ژانویه ۲۰۱۹، دنی فیلیپو در اینستاگرام خود از نگارش فیلمنامه‌ای برای یک فیلم ترسناک به نام با من حرف بزن براساس طرحی از دیلی پیرسون، خبر داد. او در سپتامبر ۲۰۲۰ فاش کرد که پیش‌نویس نهایی فیلمنامه تکمیل شده و انتخاب بازیگران فیلم در حال انجام است. فیلمبرداری در ابتدا برای اوایل سال ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی شده بود، اما در نهایت یک سال به تعویق افتاد. در ۵ مارس ۲۰۲۲، فیلیپو اعلام کرد که هفته اول فیلمبرداری به پایان رسیده است. فیلمبرداری در استرالیا انجام شد.

اولین نمایش جهانی با من حرف بزن در جشنواره فیلم ساندنس سال ۲۰۲۳ بود. پس از اینکه فیلم با استقبال گسترده‌ای از جانب مخاطبان و منتقدان همراه شد، ای‌۲۴ حق پخش فیلم را در ایالات متحده به دست آورد. سپس این غول سینمای مستقل، فیلم را برای اکران در ۲۸ ژوئیه در برنامه نمایش سینماها قرار داد. به این ترتیب این فیلم همزمان با عمارت متروکه (Haunted Mansion) دیزنی و فیلم ترسناک روانشناختی همدردی با شیطان (Sympathy for the Devil) با بازی نیکلاس کیج و جوئل کینامن، راهی پرده سینماها شد. با من حرف بزن بعد از گذشت حدود دو ماه، اکنون برای تماشا در دسترس مخاطبان قرار گرفته است. شما نیز می‌توانید این داستان ترسناک و جذاب را از طریق فیلیمو به تماشا بنشینید.

نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم با من حرف بزن Talk to Me

We Got This Covered | امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰

اریل سوداریو | با من حرف بزن نقطه اوج ارزش خلق محتوای ویروسی و ترکیب آن با قصه‌گویی استرالیایی است. ترکیبی که یک طرح داستانی مختصر و کمدی را به چیزی تبدیل کرده است که ضربان قلب شما را بالا می‌برد.

Original-Cin | امتیاز: ۹۱ از ۱۰۰

تام ارنست | برای برادران فیلیپو باید بخاطر اصالت‌شان، ارائه لحظاتی کاملا مضطرب‌کننده و آشوبی هراس‌انگیز، اعتبار قائل شد.

سیاتل تایمز | امتیاز: ۸۸ از ۱۰۰

کیتی والش | با من حرف بزن تنها یک فیلم اول پر زرق و برق نیست. فیلمی که براداران فیلیپو با آن توانایی خود در جهش از صفحه کوچک به پرده سینما را نشان می‌دهند. بلکه این فیلم همچنین یک معرفی شگفت‌انگیز از یک بازیگر زن برجسته در نقشی است که بدون شک ثابت می‌کند یک قهرمان کلاسیک فیلم ترسناک است.

پلی لیست | امتیاز: ۸۳ از ۱۰۰

مایک دی‌آنجلو | با من حرف بزن در ظاهر انفجاری از وحشت شیطانی است که شما را به شدت می‌ترساند. اما در لایه زیرین، انحراف تازه‌ای از فیلم‌های وحشت نوجوانانه ارائه می‌دهد که پیچیدگی‌های غم و اندوه و گذر از کودکی به بزرگسالی را بررسی می‌کند.

لس‌آنجلس تایمز | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

جاستین چانگ | حتی زمانی‌که با من حرف بزن نامنسجم و نسنجیده به نظر می‌رسد، وایلد آن را از سقوط نجات می‌دهد. او بیش‌ از آنکه صرفا یک ملکه جیغ عالی باشد (بازیگر زنی که در فیلم‌های ترسناک چشمگیر و تاثیرگذار باشد)، احساسات ویران‌کننده میا را به وضوح درک می‌کند و نشان می‌دهد که او بیش‌تر از اینکه اسیر قلمرو روح باشد گرفتار غم و اندوه تسکین‌ناپذیر خودش است. او به سادگی منبع الهام فیلم است.

آسوشتید پرس | امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰

مارک کندی | این یک فیلم خوش ساخت و پرزرق و برق است که نشان‌دهنده ورود خوش یمن دو فیلمساز استرالیایی دوقلو، مایکل و دنی فیلیپو، است.

آریزونا ریپابلیک | امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

بیل گودی‌کونتز | این یک فیلم ترسناک است که واقعا می‌ترساند؛ ایده خوبی دارد که هم باورپذیر و هم معاصر به نظر می‌رسد؛ و همچنین فیلمی واقعا قبیح و نابهنجار است (البته این یک امتیاز محسوب می‌شود، زیرا بالاخره با یک فیلم ترسناک روبرو هستیم). تنها ای کاش کمی منطق آن را بهتر متوجه می‌شدم.

Slashfilm | امتیاز: ۶۵ از ۱۰۰

کریس اوانجلیستا | برادران فیلیپو تسلط بسیار خوبی به وحشت ناخوشایند و تکان‌دهنده به سبک سام ریمی دارند که باعث می‌شود کفه ترازو به سمت لذت‌بخشی سنگینی کند. مطمئنا، شخصیت‌ها انتخاب‌های احمقانه‌ای انجام می‌دهند، اما به اندازه کافی کنش‌های رعب‌آور، وهم‌انگیز و خون‌آلود وجود دارد که شما را به دام بیندازد.

LarsenOnFilm | امتیاز: ۶۳ از ۱۰۰

جاش لارسن | صحنه‌های تسخیر جسم مشخصه کار برادران فیلیپو به عنوان فیلمساز است. جاییکه دوربین ۳۶۰ درجه آن‌ها هم لحن ماورایی مضطرب‌کننده مراسم تسخیر و هم سادگی نابخردانه نوجوانان را به نمایش می‌گذارد.

سان فرانسیسکو کرونیکل | امتیاز: ۵۰ از ۱۰۰

کارلا مایر | پیش از آنکه فیلم ترسناک خوش‌ساخت دست جن‌زده با من حرف بزن کاملا استرالیایی بشود، به خوبی فرهنگ جوانانی را که از رسانه‌های اجتماعی تغذیه می‌کنند، به تصویر می‌کشد.

نقد فیلم با من حرف بزن برگرفته از سایت ای‌. وی. کلاب

لورن کوتس | هیچ شکی نیست که ای‌۲۴ باتوجه به عناوینی مانند موروثی (Hereditary) و میدسامر (Midsommar) از آری استر، ایکس (X) و پیش درآمد آن پرل (Pearl) از تی وست، و فیلم‌های آیکونیک تازه‌ای مانند مردان (Men)، جسد جسد جسد (Bodies Bodies Bodies) و جادوگر (The Witch)، پیشران ژانر وحشت معاصر است. جدیدترین عنوان این شرکت، با من حرف بزن به کارگردانی مشترک دنی و مایکل فیلیپو است که اوایل امسال با نمایش در جشنواره فیلم ساندنس هیاهوی زیادی به پا کرد. اگرچه این فیلم بر کلیشه‌های آشنای ژانر و قراردادهای سبکی متکی است، فیلمنامه کوبنده و بازیگران کاریزماتیک (به رهبری سوفی وایلد)، با من حرف بزن را به قصه‌ای رعب آور و کاملا متاثر کننده از غم و انده تبدیل می‌کند.

با من حرف بزن با بازی وایلد، السکاندرا ینسن، جو برد و میراندا اتو، یک نوجوان استرالیایی به نام میا (وایلد)‌ را دنبال می‌کند که در تلاش برای کنار آمدن با اُوردوز تصادفی مادرش است. میا از بعد مرگ مادرش، با بهترین دوستش جید (ینسن) و برادر کوچک او رایلی (برد) و مادر روان‌رنجور و خیراخواهشان (اتو) زندگی می‌کند و رابطه‌ نزدیکی با آن‌ها دارد.

هنگامی‌که میا به شکل غیرمنتظره‌ای درگیر بازی‌ای در یک مهمانی حز‌ن‌انگیز می‌شود که در فضای آنلاین در حال پخش است، او از کشف یک ترفند به ظاهر جعلی (یک دست سرامیکی که به کاربر اجازه می‌دهد تا با مردگان صحبت کند) که ویژگی‌هایی بسیار واقعی و هراس‌آور دارد، شوکه می‌شود. به زودی، فکر و ذکر میا این می‌شود که با استفاده از دست برای برقراری ارتباط با مادر مرحومش تلاش کند. اما نومیدی او برای غلبه بر این فراغ به زودی اثرات فاجعه آمیزی بر جید و خانواده‌اش می‌گذارد.

با من حرف بزن با بهره‌مندی کامل از تدوین و انتخاب موسیقی هوشمندانه (از جف لمب و کورنل ویلچک)، یک داستان نوجوانانه از نومیدی، میل و ویرانی را روایت می‌کند. یک فیلم ترسناک ساده و در عین حال چشمگیر که حسی از وحشت را القا می‌کند که به معنای واقعی کلمه هرگز محو نمی‌شود

لحنی کاملا مدرن و جوان‌پسند در فیلمنامه و بازی‌های با من حرف بزن وجود دارد که بی‌درنگ به آن کیفیتی دوست‌داشتنی می‌بخشد. البته، بسیاری از فیلم‌های ترسناک در ۱۵ سال گذشته با رواج تلفن‌های همراه در فرهنگ پاپ و اینکه چگونه ویدئوهای اینترنتی ویروسی مخاطبان جوان را مجذوب خود می‌کنند، بازی کرده‌اند.

میا و دوستانشان دائما تلفن‌های‌شان را در دست می‌گیرند، اما فیلم علاقه‌ای به انتقاد از آن‌ها بخاطر آن ندارد. در عوض، از تلفن‌های آن‌ها به عنوان شیوه‌ای برای تاکید بر ارتباط دائمی آن‌ها با یک‌دیگر و حتی کسانی‌که فوت کرده‌اند، استفاده می‌کند. با من حرف بزن، علی رغم مدت زمان یک ساعت و نیمه‌اش، بخش زیادی از پرده اول خود را به ایجاد پیوندهای ملموس بین میا و خانواده جید اختصاص می‌دهد که مطمئنا اقدامی مخاطره‌آمیز برای یک فیلم ترسناک محسوب می‌شود، اما در اینجا نتایج خوبی بهمراه دارد. رفتارها و شوخی‌های خودمانی و رابطه خواهر و برادری میان میا و جید و رایلی، آن‌ها را به شخصیت‌هایی فراتر از کاراکترهای کلیشه‌ای فیلم‌های ترسناک ارتقا می‌دهد و آن‌ها را به پژواکی از خانواده یا دوستانی تبدیل می‌کند که ممکن است در زندگی واقعی بشناسیم.

هنگامی‌که اوضاع شروع به آشفته شدن می‌کند، شما از جید و رایلی می‌ترسید، اما همزمان نمی‌توانید از میا بخاطر تمایل مداومش به استفاده از دست آزرده شوید. زیرا ما قبلا زمان زیادی را با او گذرانده‌ایم و می‌دانیم که او چقدر بخاطر از دست دادن مادرش ویران شده است. مطمئنا فیلمنامه خوددارانه و در عین حال استادانه دنی فیلیپو و بیل هینزمن عنصری حیاتی در ترسیم چنین پرتره‌ای درونی از غم و اندوه میا است، اما نیروی احساسی واقعی با من حرف بزن از اجرای تمام عیار وایلد می‌آید. ویلد با چشمان بزرگ و تن نحیف خود، گاهی اوقات بیش‌تر از یک زن جوان شبیه به یک حیوان وحشی و ترسیده به نظر می‌رسد. او مدام بدن خودش را جمع می‌کند و مملو از تنش است و هرچه بیش‌تر به دست به عنوان راهی برای ارتباط با مادرش تکیه می‌کند، مانند یک معتاد دچار انقباض ناگهانی می‌شود.

البته برخی استعاره‌ها و مولفه‌های موضوعی، کلیشه‌هایی هستند که پیش از این دیده‌ایم: مانند استفاده از حیوانان مرده به عنوان چیزی بدشگون و هشداردهنده، انعکاس‌های شبح‌مانند در شیشه‌های پنجره‌ها و آینه‌ها و جابجایی مداوم میان واقعیت و توهم. اما این عناصر بقدری استادانه و در خدمت این داستان احساسی هستند که به راحتی می‌توان برخی از کلیشه‌های پراکنده آن‌ها را بخشید، به ویژه وقتی‌که وایلد روی پرده است.

با من حرف بزن با بهره‌مندی کامل از تدوین و انتخاب موسیقی هوشمندانه (از جف لمب و کورنل ویلچک)، یک داستان نوجوانانه از نومیدی، میل و ویرانی را روایت می‌کند. یک فیلم ترسناک ساده و در عین حال چشمگیر که حسی از وحشت را القا می‌کند که به معنای واقعی کلمه هرگز محو نمی‌شود.

امتیازهای فیلم با من حرف بزن

تا زمان آماده سازی مطلب

وبسایت	میانگین امتیاز
IMDB	۷.۲ از ۱۰
کاربران متاکریتیک	۷.۳ از ۱۰
منتقدان راتن تومیتوز	۹۵ درصد بر اساس ۲۷۶ نقد
کاربران راتن تومیتوز	۸۲ درصد
منتقدان متاکریتیک	۷۶ درصد براساس ۴۴ نقد

مصاحبه با کارگردانان با من حرف بزن

دنی فیلیپو: نحوه پیوند دست‌ها با ارتباطات انسانی، همیشه ایده‌ای قوی در ذهن من بود

• من در ۱۶ سالگی یک تصادف رانندگی داشتم. صورتم چاک برداشته بود و آن‌ها فکر می‌کردند که شاید ستون فقراتم شکسته باشد. من در بیمارستان بودم و نمی‌توانستم جلوی لرزش خودم را بگیرم. دکترها می‌آمدند، بخاری‌ها را روشن می‌کردند و پتوهای اضافه به من می‌دادند تا گرمم کنند، اما آن‌ها نتوانستند. من تنها می‌خواستم لرزشم متوقف بشود. مدتی بعد خواهرم کنارم نشست. او دستم را گرفت و لرزشم قطع شد. لمس کسی که دوستش دارم من را از این حالت شوک بیرون آورد.
• نحوه پیوند دست‌ها با ارتباطات انسانی، همیشه ایده‌ای قوی در ذهن من بود. از ابتدا تا انتهای اولین پیش‌نویس فیلمنامه، فبل از اینکه حتی به ایده دست مومیایی شده برسیم، دست‌ها یک موتیف بسیار مهم بودند. یک ایده موضوعی تکرار شونده که نشان دهنده ارتباط میان افراد است.

مایکل فیلیپو: رسانه‌های اجتماعی دیوانه‌کننده هستند

• این دنیایی است که ما در آن بزرگ شدیم. اگر قرار بود فیلمی بسازیم که در دنیایی اتفاق بیفتد و جریان داشته باشد که ما می‌فهمیم، حاصل آن باید اینطور می‌شد. رسانه‌های اجتماعی و این میل زیاد به توجه که درون ما است، هم نکات مثبت و هم نکات منفی دارد. شما همچنین می‌بینید که بچه‌ها از رسانه‌های اجتماعی به عنوان مکانیزمی برای انفصال استفاده می‌کنند. وقتی اتفاق وحشتناکی رخ می‌دهد، گوشی خود را بیرون می‌آوریم و شروع به ضبط می‌کنیم. این شیوه‌ای است که از طریق آن خود را از آنچه که در مقابلتان اتفاق می‌افتد، جدا می‌کنید.
• رسانه‌های اجتماعی دیوانه‌کننده هستند، زیرا آنچه همه در تلاش برای دست یافتن به آن هستند، غیرممکن است. این تصویری است که فکر می‌کنم همه می‌دانند واقعی نیست، اما همه همچنان به دنبال آن هستیم. زندگی هیچکس مانند استوری اینستاگرامش نیست، اما همه به دنبال اعتبار بخشیدن به آن هستیم.  این روزها جوانان نمی‌توانند اشتباه کنند. در گذشته، اگر کاری شرم‌آور انجام می‌دادید یا حرف اشتباهی می‌گفتید، در مورد آن صحبت می‌شد و سپس فراموش می‌شد. در حالی‌که اکنون می‌توان آن را جاودانه ساخت و بعدتر برای تنبیه کردنتان آن را مطرح کرد. دوران بسیار عجیبی برای جوانان در حال بزرگ شدن است، زیرا هنوز درست و غلط را یاد نگرفته‌ایم.

 

تیزر و پوستر فیلم ترسناک با من حرف بزن Talk to me