کیت وینسلت: ضبط حرکت، ناب‌ترین شکل بازیگری است

کیت وینسلت در ترکیب بازیگران این قسمت از مجموعه فیلم‌های «آواتار» با نام فرعی راه و رسم آب، نقش رونال را بازی می‌کند که رهبری در دنیای زیر آب مِتکایینا است و غواصی ماهر به شمار می‌رود. از این رو «راه و رسم آب»، در فرهنگی تازه از مردمان سرزمین ناوی کاوش می‌کند، همان‌طور که قرار است قسمت‌های سوم و چهارم «آواتار» نیز چنین کاری را در جغرافیاهای دیگری از این کره انجام بدهند و تماشاگران را با بخش‌های دیگری از دنیای پهناور پاندورا آشنا کنند. این فیلم اولین همکاری وینسلت با کامرون پس از تجربه‌شان در «تایتانیک» (Titanic) در سال‌های دور و اواخر دهه ۱۹۹۰ است.

همه چیز درباره آواتار ۲؛ راه آب

• پس از سال‌ها دوباره با جیمز کامرون همکاری کرده‌اید. چه چیزی شما را مجذوب بازی در «راه و رسم آب» و همکاری دوباره با جیمز کرد؟

کیت وینسلت: خب، اصلا راه نداشت که جواب منفی بدهم. او وقتی برای اولین بار با من درباره بازی در این نقش صحبت کرد و شخصیت رونال را توصیف کرد، چنین توضیح داد: «ببین، او مادرسالار است. او رهبر جنگجو و الهه خاندان خود است.» منظور این‌که چه کسی چنین نقش‌هایی را برای زنان می‌نویسد؟ البته موضوع فقط این نیست که چنین شخصیتی یک زن قوی است بلکه چنین زنانی که در ذهن او نقش می‌بندند از نظر فیزیکی بیونیک هستند و قدرت‌هایی فراتر از معمول دارند. این شخصیت، شجاع و قوی و بزرگ‌منش و روحیه‌بخش است. او مادر است و مادران قدرتی درون خود دارند که تجربه کردنش قطعا حیرت‌انگیز است. پس فقط مایه مباهاتم بود که چنین درخواستی از من شده بود؛ بماند که وقتی به ترکیب بازیگران فکر می‌کردم می‌دیدم قرار است پا به پروژه‌ای بگذارم که پر از استعداد و تعهد و هنرمندی است و با چنین عناصری سروشکل خواهد گرفت. از این رو، واقعا هیجان‌زده بودم که می‌توانم بخشی از این فیلم باشم.

• می‌توانید کمی درباره شخصیت رونال و نقش مادرسالاری او برای مردمانش صحبت کنید؟ چون نه‌فقط در این دنیای داستانی یک شخصیت جدید است بلکه ما به‌واسطه او با یک فرهنگ جدید هم آشنا می‌شویم.

خب، جیم (جیمز کامرون) این را هم به من گفته بود که قبیله متکایینا تفاوت چندانی با مردمان نیتیری و جیک ندارد. آن‌ها از نظر ظاهری باله‌هایی در بخش پایین بازوی خود دارند و دم‌های آن‌ها عریض‌تر است تا بتوانند با قدرت در آب شنا کنند. این ویژگی‌ها فوق‌العاده هیجان‌انگیزند و همان‌طور که اشاره شد رونال مادرسالار است و ارزش‌های زیادی دارد که اغلب همانی هستند که نیتیری هم از آن‌ها برخوردار است؛ و البته که دلیل برخورد این ۲ شخصیت با هم این است که در نهایت یک هدف را دنبال می‌کنند که صلح و توازن و حفاظت از خانواده‌های خودشان است؛ اما نمی‌توان ۲ مادرسالار داشت. ایفای نقشی که این‌قدر پویا است خیلی جالب بود و من هم واقعا دوست داشتم با زویی (سالدانا، بازیگر نقش نیتیری) همکاری کنم. او بسیار مهربان، بزرگ‌منش و بلندنظر است و به همین دلیل همکاری واقعا خاصی بود.

• چرا شخصیت رونال بیش از همتای خود در پذیرش غریبه‌ها مقاومت نشان می‌دهد؟

به نظرم احساس من از این شخصیت و موقعیت‌هایش در انتقال این احساس بسیار اهمیت داشت که او یک مادرسالار تمام و کمال است. او رهبر قبیله خود است و فکر می‌کنم هیچ چیزی نمی‌تواند مانع او در حمایت و حفاظت از قبیله‌اش و آنچه شود که با هم خلق کرده‌اند. آن‌ها نه‌فقط حامی و مراقب خانواده‌های خود هستند بلکه همین نگاه را در قبال کل دهکده و جامعه و قبیله متکایینا دارند. پس این تصور که هر عنصری از دنیای بیرون ممکن است به هر طریقی یک تهدید به حساب آید، از نگاه یک مادر و به طور غریزی نگران‌کننده است و در برخورد با آن باید با احتیاط عمل کرد. او عاشق قبیله کوچک خود است. او عاشق خانواده‌اش است. او می‌خواهد آن‌ها آزادی خودشان را داشته باشند و به گمانم به هیچ وجه نمی‌خواهد آن‌ها محدود شوند یا مورد تهدید قرار بگیرند. از این رو برای من مهم بود که این جنبه از شخصیت رونال را واقعا به تصویر بکشم.

• همان‌طور که همه می‌دانیم، جیمز کامرون همیشه از جدیدترین فناوری‌های فیلمسازی بهره برده است. من خیلی زحمت کشیدم فقط برای ۳۳ ثانیه توانستم در زیر آب نفسم را حبس کنم؛ اما شنیدم که شما برای بازی در این نقش ۷ دقیقه یا همچین حدودی نفس‌تان را حبس می‌کردید؟

۷ دقیقه و ۱۴ ثانیه.

• می‌توانید برای ما از چگونگی استفاده از فناوری ضبط حرکت در زیر آب بگویید؟

فرایند ضبط حرکت در واقع روی زمین خشک انجام می‌شد؛ فرایندی که به نظرم ناب‌ترین قالب بازیگری است چون در تمام نقاط استودیو دوربین هست و همه روی شما تمرکز دارند. شما در حالت عادی وقتی سر صحنه فیلمی هستید با ۲-۳ دوربین طرف هستید اما سر صحنه این فیلم با حدود ۲۰ دوربین طرف بودیم. علاوه بر این، کلاهی با دوربین بر سر می‌گذاشتیم که هر حرکت و جنبش یا لرزش ماهیچه‌های صورت ما و حتی کره‌های چشمان‌مان را می‌دید. پس در این شیوه از بازیگری، نمی‌توانید مخفی شوید و همه چیز باید قوی و تمام‌عیار باشد تا دوربین‌ها بتوانند به‌درستی تک‌تک بخش‌ها را بگیرند و انتقال بدهند؛ اما انجام بخش‌های زیر آب به‌مراتب چالش‌برانگیزتر بود چون باید نفس‌تان را بگیرید و نمی‌توانید حباب بیرون بدهید؛ که اگر این کار را بکنید آشفته‌بازاری از حباب راه می‌افتد و دوربین نمی‌تواند چیزی ببیند. از این رو، سر صحنه این فیلم چیزهای زیادی برای یاد گرفتن وجود داشت؛ اما همه با هم بودیم و کارها را پیش می‌بردیم. برای همین بود که سر صحنه روحیه همکاری حاکم بود و به همه خوش هم می‌گذشت.

• البته شنیده‌ام که همکاری با برخی بازیگران کم‌سن‌وسال از جمله ترینیتی جو-لی بلیس که هنگام شروع فیلمبرداری فقط ۷ سال داشت، هم خاطرات جالب و بامزه‌ای برای‌تان داشته است مثل قُلَک ناسزا که باعث می‌شد هر بار شما پولی را به عنوان جریمه در آن بریزید. در کل چقدر برای شما آب خورد؟!

خب، همان کلمه‌ای که با حرف «اف» شروع می‌شود بارها از زبانم در رفت؛ و بله، من بیش‌تر از بقیه به دردسر افتادم. ترینیتی دائم چنین به من هشدار می‌داد: «کیت! ۵ دلار شد!» بیش‌تر روزها حسابی به دردسر می‌افتادم و حتی به خاطر پرکردن قلک ناسزا، جیبم کاملا خالی می‌شد.