هاوارد هیوز؛ خلبانی که عاشق سینما بود
امروز تولد این هنرمند و تاجر آمریکایی است
هاوارد هیوز (۲۴ دسامبر ۱۹۰۵ – ۵ آوریل ۱۹۷۶) یک تاجر آمریکایی، سرمایه‌گذار، خلبان صاحب رکورد، مهندس، کارگردان سینما و خیری بود که در طول زندگی‌اش به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و از نظر مالی موفق‌ترین افراد جهان شناخته می‌شد. او ابتدا به عنوان تهیه‌کننده سینما درخشید و سپس به چهره مهمی در صنعت هوایی بدل شد. او در آخرین سال‌های عمرش، سبک زندگی گوشه‌گیرانه‌ای را برگزید که بخشی از آن به خاطر اختلال وسواس فکری-عملی تشدیدشونده‌اش، درد مزمن از سانحه هوایی‌ای که او را تا سر حد مرگ پیش برد و از دست‌دادن هرچه بیش‌تر قدرت شنوایی‌اش بود. هاوارد هیوز پس از سال‌ها تحلیل رفتن جسمی و ذهنی، سال ۱۹۷۶ به دلیل نارسایی کلویی در ۷۰ سالگی درگذشت. امروز میراث او به‌واسطه موسسه پزشکی هاوارد هیوز و شرکت هاوارد هیوز باقی است.
در این مطلب سعی کردیم به سراغ بخش های ناگفته زندگی این کارگردان مطرح سینما برویم.
نقل‌قول‌های هاوارد هیوز
پیش از آن‌که در قالب هفت نکته کم‌تر گفته و شنیده‌شده از زندگی هاوارد هیوز به مرور بخش‌هایی از زندگی‌اش بپردازیم، بد نیست چند جمله جالب او را هم بخوانیم تا شاید کمی با روحیه‌اش آشنا شویم:
- هر کسی قیمت خودش را دارد یا فردی مثل من که پا پس نمی‌کشد.
- پدرم گفت: «هرگز شریک نداشته باش.»
- ما انحصاری نداریم. هر کسی که می‌خواهد بدون سرمته‌های هیوز چاه حفر کند، همیشه می‌تواند از یک بیل و کلنگ استفاده کند.
- (درباره کلارک گیبل) گوش‌هایش او را مثل تاکسی‌ای کرده که دو درش باز است.
- (درباره جین راسل) دو دلیل خوب وجود دارد که مردان به دیدن او می‌روند. همین دوتا کافی است.
در ۱۸ سالگی میلیونر بود
۱. کشف سال ۱۹۰۱ نفت در اسپیندل‌تاپ، نزدیک شهر بومانت ایالت تگزاس، تولد صنعت نفت بود. پدر هیوز، هاوارد سینیور که تحصیل در دانشگاه هاروارد را رها کرده بود، به تگزاس شرقی رفت و شانس خود را آزمود. او پس از ناامیدی در کاوش با سرمته‌های استاندارد آن روزگار، خودش سرمته‌ای جدید و بهتر را طراحی کرد که انقلابی در صنعت استخراج نفت به وجود آورد. پس از درگذشت پدر در سال ۱۹۲۴، هاوارد جونیور که تنها فرزند خانواده بود و مادرش هم ۲ سال پیش از آن مرده بود، وارث کمپانی پدر و میلیونر شد. هیوز ۱۸ ساله تحصیل در دانشگاه رایس را رها کرد و با واگذاری تجارت ابزارهای استخراج نفت به دیگران، خودش در ۱۹۲۵ راهی هالیوود شد.
«فرشتگان جهنم» گران‌ترین فیلم روزگار
۲. هیوز فعالیت‌های سینمایی‌اش را از سال ۱۹۲۶ با تهیه‌کنندگی فیلم Swell Hogan آغاز کرد که آن قدر بد بود که هرگز اکران نشد. با وجود این، او خیلی زود موفقیت در گیشه را با «دو شوالیه عرب» (۱۹۲۷) تجربه کرد که جایزه اسکار بهترین کارگردانی کمدی را هم برنده شد. هیوز اولین فیلمش را با نام «فرشتگان جهنم» زمانی کارگردانی کرد که دو کارگردان اولیه فیلم به خاطر مخالفت با او پروژه را ترک کردند. او هم در تلاش برای ساخت هرچه واقعی‌تر صحنه‌های هوایی فیلم که اکشنی ماجرایی درباره خلبانان جنگ جهانی اول بود، هواپیماهای زیادی را جمع‌آوری کرد و خلبانان و مکانیک‌های بسیاری را استخدام کرد. ۳ خلبان در جریان تولید کشته شدند و خود هیوز هم با هواپیمایی دچار سانحه شد.
فرشتگان جهنم به عنوان فیلم صامت فیلمبرداری شد اما پس از اکران «خواننده جاز» (۱۹۲۷) که اولین فیلم بلند با دیالوگ‌های سینک‌شده بود، هیوز تصمیم گرفت فیلمش را با صدا دوباره فیلمبرداری کند. او ۴ میلیون دلار صرف تولید فیلم کرد که در سال ۱۹۳۰ اکران شد و یکی از گران‌ترین فیلم‌های دوران خودش شد. «فرشتگان جهنم» چنان موفق شد که هیوز در هالیوود مطرح شد. او بعداً فیلم‌های دیگری را هم تهیه کرد ولی تنها تلاش دیگرش به عنوان کارگردان به وسترن «یاغی» (۱۹۴۳) برمی‌گردد که جین راسل را به سینما معرفی کرد.
هاورد هیوز رکورددار پرواز دور دنیا
۳. هیوز در دهه ۱۹۳۰ خیلی جدی‌تر علاقه‌اش به پرواز را دنبال کرد و کمپانی هواپیمایی هیوز را در سال ۱۹۳۲ بنیان گذاشت و به مجموعه‌ای از رکوردهای پرواز دست یافت. او در ۱۹۳۵ رکورد پرواز با هواپیما را زد و به سرعت ۳۵۲ مایل بر ساعت رسید. دو سال بعد، به رکورد سرعت عبور از سراسر قاره امریکا دست یافت و از بربنک در کالیفرنیا تا نیوارک در نیوجرسی را در ۷ ساعت و ۲۸ دقیقه و ۲۵ ثانیه طی کرد. هیوز روز دهم ژوییه ۱۹۳۸ با گروهی چهارنفره عازم سفری هوایی به دور دنیا شد. او پس از چند بار سوخت‌گیری در مسیر به بروکلین بازگشت تا با استقبال هزاران نفر روبه‌رو شود. او رکورد جدیدی را زده بود و در سه روز و نوزده ساعت و هفده دقیقه زمین را دور زده بود. او به عنوان یک قهرمان مورد تجلیل قرار گرفت و جشن‌های متعددی در سراسر کشور برپا شد.
هواپیمای مشهوری که یک بار پرواز کرد
۴. هیوز در جریان جنگ جهانی دوم و در سال ۱۹۴۲ قراردادی با دولت ایالات متحده بست تا طراحی و ساخت هواپیمایی با قابلیت جابه‌جایی ۷۰۰ سرباز یا ۶۰ تن بار را انجام دهد. این هواپیمای عظیم که با نام‌های مختلفی شناخته می‌شد مثل هرکول اچ-فور یا قایق پرنده و مشهورتر از همه، غاز صنوبری (با اشاره به این واقعیت که از چوب ساخته شد چون در زمان جنگ با محدودیت فولاد و آلومینیوم مواجه بودند؛ و البته نه با چوب صنوبر بلکه با چوب درخت توس) که خود هیوز از این عنوان آخر متنفر بود. این هواپیما با طول بال‌هایی ۳۲۰ فوتی (کمی بیش از ۹۷ و نیم متر) بزرگترین هواپیمایی بود که تا آن روز ساخته شده بود.
به هر حال، جنگ پیش از تمام شدن هواپیما به پایان رسید و در ۱۹۴۷ هیوز به هدردادن میلیون‌ها دلار از پول دولت متهم شد. او در جلسه پاسخ‌گویی گفت: «من تجربه زندگی‌ام را صرف این کار کردم و اعتبارم را وسط گذاشتم. چند بار هم گفتم که اگر شکست خوردم احتمالاً این کشور را ترک می‌کنم و هرگز برنمی‌گردم.» هیوز پس از این جلسه در واشینگتن، مصمم شد تا پرواز هواپیمای غول‌آسای خود را به نمایش بگذارد و در دوم نوامبر ۱۹۴۷ برای اولین و آخرین بار با آن پرواز کرد. پس از آن، هیوز میلیون‌ها دلار پرداخت کرد تا هواپیما را در شرایط آب‌وهوایی کنترل‌شده‌ای تا زمان مرگش در ۱۹۷۶ نگهداری کنند. این هواپیما حالا در موزه هوانوردی اورِگِن نگهداری می‌شود.
هاوارد هیوز عضوی از نقشه سیا
۵. در مارس ۱۹۶۸ و در جریان جنگ سرد، یک زیردریایی شوروی با موشک‌های بالستیک هسته‌ای، تصادفاً در اقیانوس آرام غرق شد. روس‌ها پس از جست‌وجویی دوماهه نتوانستند آن را پیدا کنند ولی مدتی بعد، آمریکایی‌ها آن را در ۱۵۰۰ مایلی شمال غربی هاوایی در عمق ۱۶۵۰۰ فوتی یافتند. سیا (سی‌آی‌اِی) که این زیردریایی ۱۷۵۰ تُنی را منبع اطلاعاتی فوق‌العاده‌ای می‌دید یک مأموریت مخفی پیچیده با اسم رمز «پروژه آزوریئن» برای بازیافت آن ترتیب داد و سفارش ساخت کشتی باری خاصی را برای انتقال زیردریایی از اعماق دریا داد.
آن‌ها داستانی جور کردند که این کشتی با نام «هیوز گولمار اِکسپلورِر» برای هاوارد هیوز ساخته شده و قرار بود از آن در سفرهای تجاری جدید به منظور جمع‌آوری مواد معدنی از کف اقیانوس استفاده شود. کشتی در تابستان ۱۹۷۴ به منطقه رسید ولی نتوانست کل زیردریایی را بیرون بکشد. دومین تلاش هم پس از دزدی از دفتر مرکزی شرکت هیوز در لس‌آنجلس منتفی شد چون در میان وسایل سرقت‌شده سند محرمانه‌ای بود که هاوارد هیوز را به سیا و گولمار اکسپلورر ربط می‌داد. رسانه‌ها از جریان دزدی باخبر شدند و هدف واقعی از ساخت چنین کشتی‌ای در سال ۱۹۷۵ علنی شد.
بزرگترین مالک افسرده لاس‌وگاس
۶. هیوز که اواخر سال ۱۹۶۶ با مالیات خیلی زیاد ایالت کالیفرنیا روبه‌رو شد، تصمیم گرفت به لاس‌وگاس نقل مکان کند. او با قطار کوچک و شخصی خودش رفت و در طبقه بالای هتل «مهمانخانه صحرا» مستقر شد. وقتی مالک هتل سعی کرد هیوز و خدمه‌اش را بیرون کند چون آن‌ها قمار نمی‌کردند (و جا را برای مهمانان قمارباز باز کند) هیوز تصمیم گرفت هتل را به قیمت ۱۳ میلیون دلار بخرد؛ و این اولین خرید او در لاس‌وگاس بود که با دیگر هتل-کازینوها، یک هواپیما و آژانس هوایی و زمین‌های بعدی ادامه یافت.
هیوز که منزوی شده بود و هرگز پنت‌هاوس خود در هتل را ترک نمی‌کرد، می‌خواست فیلم‌های قدیمی محبوبش را دیروقت در تلویزیون تماشا کند و از آن‌جایی که این شهر چنین ایستگاه تلویزیونی‌ای نداشت، برای خودش یک ایستگاه محلی تلویزیون خرید. هیوز پس از چهار سال زندگی در لاس‌وگاس، به یکی از بزرگترین صاحبکاران و مالکان شخصی نوادا بدل شد ولی ناگهان در ۱۹۷۰ آن‌جا را ترک کرد. او شش سال پایانی زندگی‌اش را در هتل‌های مختلفی در باهاما، نیکاراگوا، ونکوور، لندن و آکاپولکو گذراند.
دوست‌داشتنی‌ترین گنگستر نیویورکی
کتاب خودزندگینامه‌ای جعلی هاوارد هیوز
۷. نشر مک‌گرا-هیل شهر نیویورک، در دسامبر ۱۹۷۱ اعلام کرد کتاب خودزندگینامه‌ای هیوز را منتشر خواهد کرد و بخش‌هایی از این پروژه را در مجله «لایف» چاپ کرد؛ اما مدت کوتاهی پس از این خبر، مسئولان کمپانی «هیوز تول» این کتاب را جعلی خواندند. مک‌گرا-هیل و لایف این اتهام را رد کردند و با اعتماد گفتند آن‌چه در دست دارند حاصل همکاری هیوز با کلیفورد ایروینگ نویسنده است که آثاری داستانی و غیرداستانی مختلفی از او منتشر شده است. یک شرکت معتبر هم صحت نامه‌های دست‌نویس و سایر اقلام مربوط به پروژه را با امضای هیوز تأیید کرد؛ اما هیوز منزوی در ژانویه ۱۹۷۲ که در هتلی در باهاما زندگی می‌کرد، یک نشست مطبوعاتی تلفنی با گروهی از ژورنالیست‌هایی که از قدیم می‌شناخت برپا کرد.
او که سال‌ها با رسانه‌ها حرف نزده بود، گفت این کتاب جعلی است و هرگز با ایروینگ دیداری نداشته است. هفته‌ها بعد، ایروینگ که پیش‌پرداختی ۷۵۰ هزار دلاری برای کتاب دریافت کرده بود، به جعلی بودن دست‌خط اعتراف کرد و برای این شیادی استادانه هفده ماه روانه زندان شد. این ماجرا در سال ۲۰۰۶ به سوژه فیلمی با نام «حقه»/ The Hoax با بازی ریچارد گر در نقش ایروینگ بدل شد.
منبع: الیزابت نیکس در سایت «هیستوری» و مقالات دیگر درباره هاوارد هیوز
