نگاهی به ارادتمند نازنین بهاره تینا ساخته عبدالرضا کاهانی
رکب خوردن از پوچی
فیلم ارادتمند نازنین بهاره تینا یک فیلم به شدت لوس، بیمزه، بلاتکلیف، کهنه، گل درشت و از بیخ بیسر و ته، پا در هوا، فاقد هر نوع هدف و معنایی (حتی معنای بیمعنایی) است که تماشای آن تا انتها حقیقتا کار دشواری است. هیچ بخشی از فیلم حتی اندکی امید برای همراهی با آن را در مخاطب ایجاد نمیکند. ایده و خط…