اطلاعات کامل و نقد فیلم بدون قرار قبلی

خلاصه داستان فیلم بدون قرار قبلی

فیلم بدون قرار قبلی روایتی از زندگی پزشکی است که پس از سال ها به کشورش بازمی‌گردد. یاسمین به سن و سال پسر ۶ ساله‌اش بوده که به آلمان (مونیخ) مهاجرت کرده و حالا با مرگ پدر ناچار است پس از ۳۰ سال به ایران بازگردد؛ پسر یاسمن دچار اوتیسم است و این سفر را برایش دشوار می‌کند. یاسمین شناختی از پدرش ندارد و بیش از آن، میراثی که پدرش برایش گذاشته باعث تعجب می‌شود؛ اقامت کوتاه و ناخواسته او در زادگاه پدر و دیدار با کسانی که پدرش را می‌شناسند یاسی را به درک تازه‌ای از انسان و مفهوم مرگ می‌‌رساند.

بازیگران و عوامل فیلم بدون قرار قبلی

بازیگران فیلم بدون قرار قبلی؛ پگاه آهنگرانی، الهام کردا، مصطفی زمانی، امین میری، محمد کیانی، عرفان ابراهیمی، رضا صابری، حامی ترابی و صابر ابر.

کارگردان: بهروز شعیبی، مدیر پروژه: علیرضا رضاداد، نویسنده: فرهاد توحیدی، مهدی تراب‌بیگی، مجری طرح: محمد حسین انصاری، مشاور پروژه: بهزاد هاشمی، مدیر تولید: امیر نشاط، مدیر فیلمبرداری: محمد حدادی، تدوین: عطا مهراد، عکاس: امید صالحی، مدیر صدابرداری: عباس رستگارپور، طراح صحنه: کیوان مقدم، طراح لباس: هدی میرزائی، طراح چهره‌پردازی: فاطمه کمالی و زهرا کمالی، جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیک، جلوه‌های ویژه کامپیوتری: میلاد فرج الهی و سرپرست گروه کارگردانی و دستیار اول کارگردان: صالح غربی جوان

 

تیزر رسمی فیلم بدون قرار قبلی

نقد و بررسی بدون قرار قبلی بهروز شعیبی

سید آریا قریشی

برای ساخت یک فیلم معنویت‌گرا با محوریت سفر درونی یک شخصیت، باید نکاتی را رعایت کرد. در مرحله فیلمنامه باید نیاز درونی تأثیرگذاری برای شخصیت اصلی تراشید و انگیزه کنش‌های مختلف را به‌شکل باورپذیری پردازش کرد. در مرحله اجرا هم باید بتوانیم «فضا» بسازیم. فیلم بدون قرار قبلی (علی‌رغم برخی از پتانسیل‌ها در مرحله فیلمنامه و معدودی از نماهای بیان‌گر و سینمایی در مرحله اجرا) در هر دو بخش ناکام می‌ماند. آن‌چه در فیلم از حال‌وهوای معنوی سنت‌های فرهنگی و هنری ایران می‌بینیم به‌ندرت از حد نمایش چند عنصر پراکنده (از انار گرفته تا ساز و آواز ایرانی) فراتر می‌رود. می‌توان به مشکلات دیگری همچون یکدست نبودن لحن و لهجه برخی از بازیگران نیز اشاره کرد (در رأس همه، پگاه آهنگرانی قرار دارد که، در قالب شخصیتی که سال‌ها از ایران دور بوده، گاه به‌درستی فارسی را با کمی لهجه صحبت می‌کند و گاه بدون لهجه). به‌واسطه وجود چنین مشکلاتی، «بدون قرار قبلی» فیلمی است که اگر ظهر جمعه در تلویزیون پخش می‌شد می‌توانستیم آن را یک تله‌فیلم کم‌وبیش قابل‌قبول بدانیم اما برای پرده سینما کوچک است.

برگزیده از فیلم بدون قرار قبلی:

• تلاش برای پرهیز از شعاری شدن
• ناتوانی در فضاسازی
• ضعف در پرداخت نیاز درونی شخصیت و ناکامی در پرورش باورپذیر انگیزه‌های موجود پشت برخی از کنش‌های کلیدی

نقد شفاهی سید احسان عمادی بر بدون قرار قبلی

رضا صائمی

فیلم بدون قرار قبلی قصه شخصیت‌محوری است که به روایت سفری از آفاق به انفس را به تصویر می‌کشد و به میانجی این روایت، مخاطب را هم به سفری درونی دعوت می‌کند. این و دعوت و سفر البته صرفا یک تجربه وجودی نیست بلکه دامنه آن به سرزمین و فرهنگ و سنت‌های بومی و ملی هم گسترش می‌یابد. یاسمن از آلمان به ایران می‌آید تا در خاکسپاری پدری که ۳۰ سال او را ندیده حضور یابد و به وصیتش عمل کند. اما این نه بازگشت به پدر که به خانه پدری است. به وطن و میهن. نشانه‌هایی که فیلمساز از فرهنگ و تمدن ایران با مولفه‌های ملی و مذهبی می‌گذارد تاکیدی نمادین بر همین دعوت است. دعوت به بازگشت به خویشتن.

یاسمن در این سفر ۳ مکان و جغرافیا را تجربه می‌کند. از برلین به تهران و از تهران به مشهد. او وقتی به مشهد می‌رسد گویی به تجربه‌ای شهودی دست می‌یابد و نوعی رهایی دورنی و رستگاری را تجربه می‌کند. از حال بد به حال خوب می‌رسد حتی فرزند اوتیسمش هم بهتر می‌شود. «بدون قرار قبلی» را باید فیلمی مکاشفه‌ای و جست‌وجوگرانه دانست که در این جست‌وجو بیش از هویت خانوادگی این هویت فردی یاسمن است که تطهیر می‌شود و تغییر می‌کند. حتی بار دیگر عشق را هم تجربه می‌کند و از رنج تنهایی رها می‌شود. در واقع «بدون قرار قبلی» یک فیلم سفرنامه‌ای است که از سفر در آفاق به سفر در انفس می‌رسد.

برگزیده از فیلم بدون قرار قبلی:

• فیلم سفرنامه‌ای و مکاشفه‌ای
• حضور پررنگ نشانه‌های فرهنگ ایرانی
• بازی متفاوت پگاه آهنگرانی

کمال پورکاوه

بدون قرار قبلی ساخته بهروز شعیبی یکی از گل‌درشت‌ترین آثار به نمایش درآمده در جشنواره چهلم فجر است که برای نشر معانی مورد نظر فیلمساز (همچون وطن دوستی، انصراف از مهاجرت، نمایش مهربانی و صمیمیت مردم ایران بعنوان مهمترین مکانی در جهان که می‌تواند انسان را به معنویت و خودشناسی برساند) چنان مسیر سطحی و کلیشه‌ای را انتخاب می‌کند که بیشتر لحظات فیلم را به یک وله یا میان برنامه تبلیغاتی تلویزیونی مبدل ساخته است.

فرهاد توحیدی بعنوان فیلمنامه‌نویسی که بی‌اعتنا به اصولی چون شخصیت‌پردازی و روابط علت و معلولی، همواره انگیزه‌های لازم کاراکترهایش برای هر کنش و واکنشی را نادیده می‌گیرد، (نگاه کنید به شخصیت پگاه آهنگرانی و عجله‌ای که برای بازگشت به کشور آلمان دارد اما به بهانه‌های غیر منطقی و کودکانه‌ای ماندگار شده و در یک تغییر ماهیت عجیب به دنبال کشف عشق می‌رود) بهترین انتخاب ممکن برای سقوط هر پروژه به دام سطحی نگری به نظر می‌رسد.

فیلم بدون قرار قبلی، در ادامه همان سیاست شکست خورده تولید آثار به اصطلاح معناگرا، با چاشنی «نفی مهاجرت» و «درک زیبایی‌های وطن»، نشان می‌دهد تولید آثاری که قرار است تصویر ساز تحول درونی شخصیت‌ها بر روی پرده سینما باشد، ایده جذابی است که بیش از هر چیز به تعمق و تفکر در لایه‌های ذهنی و درونی شخصیت‌ها وابستگی پیدا میکند. در این مسیر هر گونه سطحی نگری می‌تواند اثر تولیدی را تا حد گفتگوهای روزمره درون تاکسی و اتوبوس تقلیل دهد. اتفاق تاسف‌باری که با بی‌حوصلگی نویسنده‌های فیلمنامه، برای بدون قرار قبلی نیز افتاده است.

برگزیده از فیلم بدون قرار قبلی:

•  فیلمنامه ضعیف و سطحی
• بازی ضعیف مصطفی زمانی
• موسیقی پر حجم مسعود سخاوت دوست

نقد شفاهی فاطمه پاقلعه‌نژاد بر فیلم بدون قرار قبلی

صحبت‌های عوامل فیلم در جشنواره فیلم فجر

بهروز شعیبی، کارگردان: اگر از زندگی پرمشغله خود فاصله بگیریم، با خانواده‌هایی مواجه می‌شویم که روابط انسانی برای آن‌ها در اولویت قرار می‌گیرد. گاهی اوقات در قصه و نقطه‌ عطف به‌دنبال کنش یا کشمکش بیرونی می‌گردیم؛ اما در فیلم‌هایی چون «بدون قرار قبلی» این حالت رخ نمی‌دهد و هدفش انتقال احساسی خاص به‌‌مخاطب است. هیچ‌کدام از حمایت‌ برای من جوری نبود که سفارش از جانب ارگان‌ها باشد بلکه این پیگیری من برای ساخت بود که به این پشتیبانی منجر شد و برای هر موضوع دیگری می‌توانست رخ دهد. من ۲۵ سال در سینما کار کردم و اگر کارمند جایی بودم، الان در آستانه بازنشستگی قرار می‌گرفتم. من کارهایی را می‌سازم که به آن‌ها باور دارم. سینما در ذات نیاز به سرمایه‌گذار دارد. یک بار زندگی می‌کنم و حاضر نیستم این یک بار زندگی را در خدمت چیزهایی قرار دهم که یا دوستشان ندارم و یا برای بقیه و در خدمت بقیه باشد. من سینما را یک رسانه و صنعت می‌دانم و‌ مواضع افراد نسبت به مسائل سیاسی موضوعی شخصی است که من به آن کاری ندارم. زمانی که برای نقش یاسمین به دنبال بازیگر بودم هدفم این بود، کسی که انتخاب می‌شود پیش‌تر چنین نقشی را بازی نکرده باشد. باید بگویم که پگاه آهنگرانی یکی از بهترین بازیگرانی بود که در ده سال اخیر با او کار کرده بودم.

محمود بابایی، تهیه‌کننده: ما تا شب پیش از رفتن به مشهد چالش‌هایی داشتیم که ممکن بود اصلا این اثر به مرحله ساخت نرسد. به‌لحاظ برآورد هزینه فیلم بسیار معقول و حتی به نسبت خودش کم‌هزینه است. آستان قدس رضوی قطعا در روند ساخت به ما کمک کرده است اما این کمک‌ها لزوما مالی نبودند.

مصطفی زمانی: من در دوران کرونا بسیار کم‌کار شدم تا پیشنهاد آقای شعیبی به من رسید و‌ چون بیشتر پلان‌ها خارجی بود و از حیث ابتلا به بیماری در امان بودم کار را پذیرفتم. ایفای نقش‌های کوتاه بسیار سخت‌تر از نقش‌های بلند است و این می‌توانست برایم چالش‌پذیر باشد. این روزها سینمای ما بیشتر در محله‌هایی روایت می‌شود که چون من در آن محله‌ها بزرگ نشده بودم توانایی ایفای نقش در آن‌ها را ندارم. ضمن این که من در خودم قابلیت این را می‌دیدم که جوری کار کنم که بازی‌ام فرم محور نباشد و بتوانم شخصیت پدید آورم. فیلم بدون قرار قبلی اولین تجربه من با بهروز شعیبی بود. قطعا اختلاف سلیقه‌هایی با هم داشتیم اما چون به هدایت او باور داشتم توانستم به راحتی با شعیبی همکاری کنم.

الهام کردا: درباره لهجه مشهدی همچون همه بازیگرانی که تمرین لهجه می‌کنند، تمرین کردم. آقای شعیبی برای من معلم لهجه گرفتند و در طول فیلمبرداری نیز تمرین می‌کردم.

همه چیز درباره جشنواره فجر ۱۴۰۰

پوستر فیلم بدون قرارقبلی

عکس های فیلم بدون قرار قبلی بهروز شعیبی