فیلم پسر هیچ کس

The Son of No One

بنام خداوند،خوب فیلمی بود ولی خیلی ناعادلانه و دردناکه که کسی از بچگی با فقر،درد و آرزو بزرگ بشه تا جاییکه بیمار روانی بشه،عشق را اصلاتجربه نکنه،رفیقی نداشته باشه و تنها رفیق نوجوانی هم یکباره ازش جدا بشه،فقط یه مادر یامادر بزرگ،و هیچ و هیچ کس دیگر،در آخر هم نه کائنات،ن معجزه ای،ن تقدیرش،ن آنان که به امر خداوند صاحب کل دنیا،اموراتی در کره ی زمین بدست دارند نجاتش بدهند و با شلیک گلوله به طرفش،بخاطر قضاوت اشتباه کشته شود،دردی بالاتر از تنهایی و فقر و شانس بد نیست.

چرا اسم آل پاچینو را در بازیگران فیلم ننوشته.

نه خوب نه بد.معمولی وپیش پاافتاده .خیلی خیلی ساده .....Alit۸۱۰

خوب