فیلم من مادر هستم

I Am Mother

بررسی فیلم من مادر هستم؛ سیمای فرشته یا سایه شیطان؟

«من مادر هستم» فیلمی است که در آن طنین صدا هایی آشنا را می شنویم؛ این اثر علمی- تخیلی مجموعه ای از ایده ها و استعاره ها را مانند تکه های لحافی چهل تکه به هم می دوزد. هرکدام از این تکه ها، هویتی جداگانه دارند اما در بررسی فیلم من مادر هستم درمی یابیم که محصول نهایی، جذاب و به یادماندنی است. هر دیالوگی که در این فیلم آمریکایی- استرالیایی می شنویم می تواند ما را به «شماره ۱۰ خیابان کلاورفیلد (Cloverfield Lane 10)» ، «ماه (Moon)»، «Retreat»، «آینه سیاه (Black Mirror)»، «چپی (Chappie)»، «اکس مشینا (Ex Machina)» و هرکدام از سری فیلم های «نابودگر (Terminator)» ببرد؛ چیزی که درنهایت به ضرر فیلم تمام می شود چون هر صحنه یا دیالوگ، یادآور نمونه ای قدیمی تر در پیشینه همین ژانر است.