نقد و بررسی فیلم خ مثل خوشبختی | جست‌وجوی شور زندگی
فیلم خ مثل خوشبختی کاوش در مفاهیم غم و اندوه، دوستی و چگونه شاد بودن است؛ این اثر تلنگری برای تنفس و تفکر در قسمت‌هایی از زندگی‌ست که شوق را سبب می‌شوند.
فیلم خ مثل خوشبختی (با عنوان اصلی H Is For Happiness) فیلمی جمع‌وجور است که در بطن زندگی افراد بالغ، به دنبال شور و شوق کودکی برای رسیدن به اهداف لذت‌بخش می‌گردد. این فیلم داستان دختربچه‌‌ای دوازده‌ساله است که می‌خواهد طراوت و خوشحالی را به خانوادهاش بازگرداند. برای نقد و بررسی این فیلم با فیلیمو شات همراه باشید.
بهترین فیلم های عاشقانه و رمانتیک خارجی
بهترین فیلم های کمدی و طنز خارجی
مروری کوتاه بر فیلم اِیب | روایتی از غذا و خانواده، بدون خوش‌گذرانی
فیلم خ مثل خوشبختی اولین فیلم جان شیدی استرالیایی و اقتباسی از رمان نوشته بری جانزبرگ برای گروه سنی نوجوانان است. در واقع این فیلم تقریباً در محدوده جهان قصه‌های کودکانه وس اندرسن و تایکا وایتیتی قرار می‌گیرد. بعضی از ایده‌ها از دنیای اندرسن و وایتیتی وارد جهان فیلم خ مثل خوشبختی شده‌اند. این موارد شامل کاوش در مفاهیم غم و اندوه، دوستی، معنای بیگانه بودن با رنگ‌های روشنِ خاص و زنده (بیگانه بودن با زندگی: دل‌مردگی)، جست‌وجوی امید و شور زندگی هستند. حال به تمام این‌ها، سبک فیلم‌سازی‌ای را اضافه کنید که انگار از انفجار در یک مغازه شرینی‌فروشی الهام گرفته‌شده! این فیلم معجونی دوست‌داشتنی است که از دریچه چشم دو کودک به جهان پیرامونش نگاه می‌کند. البته همراهی با دیدگاه به‌ظاهر ساده‌اندیشانه بچه‌ها، باعث نشده که فیلم از پیچیدگی‌‌های دنیای بزرگسالان، احساسات دشوار و واقعیت‌های بغرنج مشکلات آن‌ها چشم‌‌پوشی کند؛ هرچند درنهایت، نمایش قدرتمند رهبران نوجوان فیلم و روحیه بخشنده و امیدوار آن‌هاست که پیروز می‌شود.
پدر و مادر کندیس، پس از گذشت چند سال، همچنان از مرگ خواهر خردسال او اندوهگین‌اند. مادر (با بازی اما بوث) که زمانی پر از شور زندگی و انرژی بوده است، اکنون افسرده است و بیشتر وقتش را در رختخواب می‌گذراند. پدر (با بازی ریچارد راکسبرا) با مشکلات مالی و همسر ناامیدش درگیر است و علاوه بر این، به دلیل سرمایه‌گذاری تجاری، با برادر جوان‌تر خود، عمو برایانِ ثروتمند (با بازی جوئل جکسون) تنش و اختلافی قدیمی دارد. (کندیس سایر کاراکتر‌ها را نیز با نام کامل و ویژگی‌های شخصیتی آن‌ها صدا می‌زند.)
کندیس در مدرسه با پسربچه عجیب‌و‌غریبی به نام داگلاس بنسون (یا به قول کندیس «داگلاس بنسون از بُعد دیگر» ) وارد رابطه‌ای دوستانه، جذاب و دلپذیر می‌شود که برایش آرامش و خوشی به همراه دارد. داگلاس دانش‌آموز باهوشی است که به فرضیه چند جهانی اعتقاد دارد و ادعا می‌کند که براثر افتادن از درخت و آسیب‌‌دیدگی سرش، وارد بعد دیگری شده است. او کندیس را تشویق می‌کند تا روحیه خانوادهاش را بالا ببرد و شور زندگی را به آن‌ها بازگرداند. همراهی این دو درنهایت، به‌پایانی هیجان‌انگیز و نشاط‌آور ختم می‌شود. جایی که کندیس و داگلاس، در اجرایی جذاب و شیرین، ترانه Islands In The Streams (نسخه کنی راجرز و دالی پارتن) را روی صحنه لب‌خوانی می‌کنند.
میزانسن‌های متقارن فیلم خ مثل خوشبختی و نماهای بالاسری (Overhead) از غذا، یادآور سبک بصری فیلم‌های وس اندرسن است. پالت‌های رنگی تشکیل‌شده از رنگ‌های اصلی درصحنه‌های مدرسه و قسمت‌های مربوط به شهر، با شدت و اشباع بسیار زیاد ظاهر می‌شوند و در نقطۀ مقابلِ تاریکیِ سایه‌دار خانۀ کندیس و جنگل جادویی قرار می‌گیرند؛ جنگل جادویی‌ای که به پناهگاهی برای کندیس و داگلاس از بُعد دیگر تبدیل می‌شود. با همۀ این موارد، نقطه قوت اصلی خ مثل خوشبختی، اجرای قدرتمند دو شخصیت مرکزی آن است. وسلی پاتن در نقش شخصیت خیال‌پرداز و ازلحاظ اجتماعی مشکل‌دار داگلاس، عملکرد جذابی از خود نشان می‌دهد. دیزی اکسون، از ابتدا تا انتهای فیلم، در مسیری مشخص، با چابکی و سرزندگی فراوان گام برمی‌دارد، بدون آنکه ذره‌ای از مسیرش منحرف شود. در حقیقت، خوش‌بینی و انرژی بسیار او هرگز شکل آزاردهنده‌ای پیدا نمی‌کند؛ او «ف» مثل فوق‌العاده است.
فیلم خ مثل خوشبختی فقط فیلمی سرخوش و نوجوانانه نیست که بخواهد به دنیای بزرگسالان تلنگر بزند. در حقیقت، این فیلم موفق می‌شود ایده‌هایش را در مسیری آشنا اما جذاب منتقل کند. به‌جز این موارد، چه کسی می‌تواند در برابر تماشای فیلمی با شخصیتی به نام داگلاس بنسون از بُعد دیگر، مقاومت کند؟
منبع: EmpireOnline
