رضا بهبودی بازیگر سریال ملکه گدایان: کاراکتر شبیر در فضایی تعاملی شکل گرفت
رضا بهبودی بازیگر نقش شبیر در سریال ملکه گدایان است که پخش فصل دوم آن از فیلیمو به‌تازگی به پایان رسیده. گفتوگوی فیلیمو شات را با این بازیگر بخوانید.
رضا بهبودی بازیگر نقش شبیر در سریال ملکه گدایان است که پخش فصل دوم آن از فیلیمو به‌تازگی به پایان رسیده. او در فیلم سینمایی گورکن ساخته کاظم ملایی که در سینمای آنلاین فیلیمو به اکران درآمده هم نقش‌آفرینی کرده است.
بهبودی با پشتوانه‌ای تئاتری، در زمینه بازیگری، کارگردانی و آموزش بازیگری مشغول به کار است و نه‌تنها درصحنه تئاتر، بلکه در مدیوم تصویر نیز حضور تأثیرگذاری دارد. او عضو انجمن بازیگران خانه تئاتر ایران و گروه تئاتر لیو و یکی از مهمترین اساتید بازیگری ایران است که برخی از چهره‌های مستعد و سرشناس امروز، ازجمله هومن سیدی و پدرام شریفی، از شاگردانش بوده‌اند.
در ادامه، گفتوگوی فیلیمو شات با رضا بهبودی را می‌خوانید:
- درباره نقش شبیر در ملکه گدایان بگویید… چطور به این نقش رسیدید؟
بعد از آنکه برای بازی دعوت شدم، نسخه‌های قسمت‌های موجود سریال را خواندم و با توجه به توضیحات نویسندگان در توصیف اولیه ظاهر کاراکتر شبیر و ادبیات مخصوصی که داشت، دریافت‌هایی از این کاراکتر داشتم که اینها را با نویسندگان و کارگردان مطرح کردم و سوالات و ابهاماتم در این باره برطرف شد؛ در نهایت، به این جمع‌بندی رسیدیم که باید شبیر را در مرز بین تیپ و کاراکتر بازی کنم، یعنی هم اغراق‌هایی در رفتار، حال و هوا و طرز حرف زدنش دیده می‌شود و هم وجوه دیگری از او در جدیتی که دارد و برنامه‌ریزی‌هایی که برای زندگی‌اش دارد تا به مقصد برسد، شاهد باشیم.
خوشبختانه در این سریال، فضای تعاملی بسیار خوبی میان کارگردان، بازیگر و نویسنده وجود داشت و در این فضای تعاملی هم کاراکتر شبیر به شکلی که دلخواه همه بود، شکل گرفت.
- بازخوردهایی که از ایفای نقش شبیر در ملکه گدایان داشتید، چطور بود؟
درمجموع، بازخوردهای مثبت و خوبی دریافت کردم. همه‌کسانی که سریال را دیده بودند، اعم از دوستان و شاگردانم، این کاراکتر برایشان جذاب بود و او را دوست داشتند. به این معنا که هم متوجه بعد منفی کاراکتر بودند و هم از نحوه اجرا و ارائه آنچه از دل متن فیلمنامه و کارگردانی بیرون آمده بود، راضی بودند.
- شما ازجمله بازیگرانی هستید که با پشتوانه تئاتری و تدریس بازیگری جلوی دوربین حضور داشته‌اید؛ فکر می‌کنید پشتوانه تئاتری لازمه بازی خوب بازیگران در سینما و تلویزیون و جلوی دوربین است یا اینکه صرفا یک تجربه خوب برای بازی در فضای تصویری است؟
دلم می‌خواهد بگویم پشتوانه تئاتری برای یک بازیگر الزام دارد و کمک‌کننده است. در روش‌های کلی مرسوم در فضای تئاتر، بازیگر در زمان تمرین می‌آموزد که با متن درگیر شود و این به‌صورت ناخودآگاه، روش بازیگر تئاتر است که هر دیالوگی را بر زبان نیاورد و خرج نکند و این از آموزه‌های پیدا و پنهان‌کار تئاتر است که در جان بازیگر ته‌نشین می‌شود.
نکته مهم بعدی، مسئله بدن بازیگر است. بازیگر تئاتر باید روی صحنه حضور بدنی و بیان بدنی موفقی داشته باشد و زبان بدن ازجمله نکات مهم در بازیگری تئاتر است و بازیگری که این داشته‌ها و تجربه‌ها را در اندازه مقتضی و نیاز هر نقش جلوی دوربین بیاورد، حتما در عمق بخشیدن به کاراکتر کمک می‌کند.
البته منظور من این نیست که اگر کسی تئاتر کار نکرده باشد، بازیگر نیست؛ بلکه معتقدم که یک بازیگر تئاتر می‌تواند از این دستاوردهای سال‌ها کار و تجربه روی صحنه تئاتر به نحو شایسته‌ای استفاده کند و نتیجه آن را می‌توانید در نوع بازی بازیگرانی که عقبه و پشتوانه تئاتری دارند، مشاهده کنید.
بازیگر تئاتر به خاطر شیوه کار تئاتر و الزامات آن در تحلیل نقش‌ها وقتی متنی را می‌خواند، فهمی را به‌دست می‌آورد که برای کسانی که کمتر کار تئاتر کردند، کمتر اتفاق می‌افتد. البته این نظر من است و ممکن است اشتباه باشد اما در زمینه آمادگی بدنی و بیانی، بازیگران تئاتر جلوترند که البته باید از این داشته‌ها به‌اندازه نیاز برای جهان یک نقش در فضای تصویر استفاده شود.
- برای پذیرش نقش‌ها چقدر وسواس به خرج می‌دهید؟
جدا از خود نقشی که پیشنهاد می‌شود، اگر کلیت قصه را در نمایشنامه و فیلمنامه دوست نداشته باشم یا شیوه روایت آن را نپسندم و یا فضای غیرواقعی را در روایت قصه حس کنم، حتی اگر نقش اول یک اثر باشد، چنین پیشنهادی را نخواهم پذیرفت.
در ابتدا کلیت یک متن و اینکه چطور حرفش را می‌زند، برای من بسیار مهم است؛ بعد از این مرحله، به ویژگی‌های خود نقش می‌پردازم که چقدر چالش‌برانگیز است، چه جذابیت و چه جایگاهی در متن دارد.
- فیلم‌ها و سریال‌های بسیاری برای شبکه نمایش خانگی تولید شده و در حال تولید است، به نظرتان کیفیت فیلمنامه‌های این آثار تاکنون چطور بوده؟
کیفیت فیلمنامه‌ها، یک خط در میان، بالا و پایین است. از عزیزانی که در پلتفرم‌ها شورای انتخاب دارند، خواهش می‌کنم کمی نترس و جستجوگر باشند و کمی هم برای جوانان و کسانی که معروف نیستند وقت بگذارند و آثارشان را بخوانند. ما نویسندگان مهجوری داریم که معروف نیستند و راه ارتباطی با پلتفرم‌ها و سرمایه‌گذاران ندارند، اما نویسندگان بسیار مستعدی هستند که سوژه‌های تازه‌تری را می‌توانند به فیلم‌ها و سریال‌ها تزریق کنند و فیلم‌سازی و سریال‌سازی ما را غنا ببخشند.
می‌توان از این نویسندگان خلاق با گشاده‌دستی و بلندنظرانه دعوت به همکاری کرد تا بر طبق قوانین کشور، دست به خلق آثار تازه‌تری بزنند.
وقتی نقشی به من پیشنهاد می‌شود، بسیاری از طرح‌ها را که سوژه‌های تکراری و سفارشی دارند، رد می‌کنم؛ چون برایم جالب نیست و حقیقت زندگی ما و مشکلات امروز مردم ما را بازتاب نمی‌دهد.
- بازیگر مقابل تا چه اندازه برایتان اهمیت دارد؟
موضوع مهم برای من، بده‌بستان میان بازیگران است و معمولا وقتی برای نقشی دعوت می‌شوم، چاره‌ای نیست و باید با بازیگر مقابل کار کرد؛ ولی به نظرم در برخی موارد باید در انتخاب‌ها وسواس بیشتری به خرج بدهند، چون گاهی دیده می‌شود که بازیگران جلوی دوربین ضعف بدنی دارند یا بیان آنها و ادراکشان از نقش ضعیف است و اینها به دلیل نداشتن تجربه است.
باید برخی از این بازیگران کم‌تجربه را توجیه کرد که با دو ماه و شش ماه آموزش بازیگری نباید متوقع باشید که نقش پررنگی را در یک اثر نمایشی داشته باشید، اما این فرهنگ اشتباهی است که جاافتاده و هرکدام به نحوی مقصریم و به این حرص و طمع جوانان دامن می‌زنیم که با کلاس رفتن یا بدون کلاس رفتن و با پول، نقش بگیرند درحالی‌که هم ما و هم خودش می‌دانیم که به این روش نمی‌تواند در عرصه پرپیچ‌وخم بازیگری دوام بیاورد.
- آینده سریال سازی و فیلم‌سازی برای شبکه نمایش خانگی را چطور می‌بینید؟
آثاری که از شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، با اقبال مردم همراه شده، اما باید بدانیم که اگر کیفیت این آثار نمایشی شامل قصه و داستان و دیگر ویژگی‌های تولید رعایت نشود، این مخاطب را از دست خواهیم داد.
در حال حاضر شبکه‌ها و پلتفرم‌های جهانی، سریال‌هایی را با بهترین کیفیت پخش می‌کنند که در دسترس همه جهانیان قرار دارد و این وظیفه را برای دست‌اندرکاران پلتفرم‌های ایرانی خطیرتر می‌کند که اگرچه تاکنون استقبال خوبی از آثار این پلتفرم‌ها صورت گرفته، اما چاره‌ای نیست جز آنکه بر کیفیت بیشتر اصرار کنیم و با صبر و حوصله، تولید بیشتر در سریال‌سازی را با کیفیت بیشتر همراه کنیم.
تعجیل، خطری است که سریال‌سازی در شبکه نمایش خانگی را تهدید می‌کند.
همه دست‌اندرکاران ساخت سریال‌ها شامل نویسندگان، کارگردانان، بازیگران و دیگر عوامل تولید نباید فقط به فکر مصرف باشند که تمام شود؛ باید قسمتی از سریالی باشیم که نه فقط در منطقه خاورمیانه، بلکه در ابعاد جهانی دیده شود.
نشست خبری عوامل و بازیگران سریال ملکه گدایان
یادداشتی درباره سریال ملکه گدایان
دقیقا
کاش میشد من شبیرو میکشتمD-: