بهترین و دیدنی‌ترین فیلم های وس اندرسن

بهترین فیلم های وس اندرسون بر اساس کیفیت به سلیقه نویسنده مرتب شده‌اند

فیلم هتل بزرگ بوداپست | ۲۰۱۴ | Grand Budapest Hotel

اگر وس اندرسن به یک ویژگی مشهور باشد، این است که می‌تواند جهان‌های بصری خیره‌کننده و خوش‌رنگی خلق ‌کند و او در هیچ فیلمی به اندازه «هتل بزرگ بوداپست»، در انجام این کار خبرگی و استادی به خرج نداده است. داستان فیلم در سال ۱۹۳۲ روی «گوستاو اچ» (رالف فاینس) متمرکز است، یک سرنگهبان افسانه‌ای در یک هتل بزرگ اروپایی که پس از متهم شدن به قتل، باید با کارکنانش متحد شود تا خودش را از اتهامات مبرا کند. با وجود روکش براق فیلم و لحن سرخوشانه و خل‌خلی فیلم، غمی دل‌نشین در مرکز آن وجود دارد؛ گویی ادای دینی است به روزگار سرشار از ظرافت و جذابیتِ سپری‌شده.

وس اندرسون با «بوداپست» نامزد بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه اصلی شد. اما فیلمش علی‌رغم دریافت جوایز برای طراحی تولید، لباس، موسیقی و گریم، هر سه نامزدی اصلی را به «بردمن» ساخته «ایناریتو» واگذار کرد تا دست اندرسون از رسیدن به مجسمه طلایی باز بماند.

فیلم خانواده اشرافی تتنبام | ۲۰۰۱ | The Royal Tenenbaums

دنیای وس ​​اندرسون عموما مدام در حال گذاری بازیگوشانه بین پوچی و ژرفی است. از طریق لنز دقیق و ژرف‌نگر دوربین او هم می‌شود لحظات کمدی ابزورد را تماشا کرد و هم حقایق احساسی زخمت و خشنی را.

در «خانواده اشرافی تتنبام»، ویژگی‌های عجیب و غریب، ویژگی‌های خاص و سخت‌گیر بودن او در کنار هم قرار می‌گیرند تا داستانی خنده‌دار و شگفت‌انگیز و تکان‌دهنده از یک خانواده ناکارآمد طبقه بالا را روایت کنند. «رویال تننبام» (جین هکمن) و همسرش «اتلین» (آنجلیکا هیوستون) خانواده‌ای از اعجوبه‌ها را بزرگ کرده‌اند شامل یک غول املاک و مستغلات (بن استیلر)، یک نمایشنامه‌نویس (گوئینت پالترو) و یک تنیس‌باز حرفه‌ای (لوک ویلسون) علی‌رغم موفقیت‌های‌شان، بزرگ‌سالانی آسیب‌دیده‌اند.

اندرسون با هر یک از شخصیت‌های رنگارنگ خود با مهربانی و همدلی رفتار و غم و اندوه ناشی از ناتوانی در رسیدن به پتانسیل‌های انسان را بررسی می‌کند. فیلم که نامزد دریافت بهترین فیلمنامه اریجینال در اسکار بود، این جایزه را به نویسندگان «گاسفورد پارک» واگذار کرد.

فیلم قلمروی طلوع ماه | ۲۰۱۲ | Moonrise Kingdom

اندرسون علی‌رغم شوخ‌طبعی و زبان کنایه‌آمیزش، صاحب قلبی پر از احساسات است و این ویژگی او هرگز به اندازه و شکل فیلم «قلمروی طلوع ماه»، عمیق و شاعرانه بیان نشده است؛ دو عاشق دوازده ساله (جرد گیلمن و کارا هیوارد) تصمیم می‌گیرند با هم فرار کنند، اما از آن‌جایی که در جزیره‌ای در نیوانگلند زندگی می‌کنند، فرار کردن کمی دشوار است.

در همین حال بزرگ‌سالان سعی می‌کنند قبل از وقوع یک طوفان شدید، این عاشقان فراری را ردیابی کنند. «قلمروی طلوع ماه» آن فیلم کمیابی است که جادوی دوران کودکی را بدون تلاش برای جذاب و بامزه بودن به تصویر می‌کشد. در عوض، اندرسون دردهای دوران نوجوانی رو به رشد را از طریق لنز تند و تیز مشهور خود که با با مقدار مناسبی نوستالژی آمیخته شده، می‌بیند و ما را هم در تماشایش سهیم می‌ند. اندرسون و رومن کاپولا نویسنده همکارش، در اسکار برای بهترین فیلمنامه اریجینال رقابت کردند و از «کوئنتین تارانتینو» (جنگوی زنجیرگسسته) شکست خوردند.

فیلم راشمور | ۱۹۹۸ | Rushmore

این فیلم حاوی «وس اندرسونی‌ترین شخصیت» فیلم‌های اوست! شخصیت «مکس فیشر» با بازی «جیسون شوارتزمن». یک نوجوان جاه‌طلب در یک مدرسه خصوصی که در فعالیت‌های فوق برنامه عالی است، اما در تحصیل و کارهای اساسی مدرسه خود سست است.

او توجه یک سرمایه‌دار ثروتمند حوزه فولاد (بیل موری) را جلب می‌کند و عاشق یک معلم کلاس اولی (اولیویا ویلیامز) می‌شود، اما ابراز عشق نوجوان به معلم یعنی اعلان جنگ به آن غول ثروتمند. راشمور یک کمدی ظریف و هوشمندانه است که به جهان سینما نوید ظهور یک کارگردان خوش‌فکر، طناز و تیزبین را داد.

فیلم آقای روباه شگفت انگیز | ۲۰۰۹ | Fantstic Mr.Fox

چه چیزی جذاب‌تر از این‌که کارگردانی با شیوه بصری و نگاه وس اندرسن، سراغ انیمیشن هم برود؟ خوشبختانه اندرسون این کار را کرد و انتخاب سوژه‌اش هم عالی بود: داستان «آقای فاکس شگفت‌انگیز»، یکی از شاهکارهای «رولد دال» نویسنده مطرح و یگانه داستان‌های کودک و نوجوان.

«جرج کلونی» در نقش آقای فاکس شوخ، حیله‌گر و خوش‌لباس، از یک دزد مرغ تبدیل به یک مرد خانواده می‌شود که باید به جنگ سه کشاورز بداخلاق برود. اندرسون از تکنیک قدیمی و دوست‌داشتنی استاپ‌موشن برای زنده کردن این شخصیت‌های کارتونی و دنیای آ‌ن‌ها استفاده کرد و در این راه از ستارگان بزرگی مانند «مریل استریپ» و «جیسون شوارتزمن» برای صداپیشگی کمک گرفت.

اندرسون که می‌توانست به راحتی اسکار انیمیشن را ببرد، باز هم بدشانسی آورد و جایزه را به رقیب گردن‌کلفتش فیلم «بالا» باخت.

فیلم منوّر | ۱۹۹۶ | Bottle Rocket

اندرسون اولین فیلمش را با کمک رفقای قدیمی‌اش، برادران «ویلسون» ساخت. او که در نگارش «تننبام‌ها» هم از «اوون ویلسون» کمک گرفته بود، نخستین فیلمش را هم با همکاری او نوشت و از اوون و برادرش «لوک» دعوت کرد که در فیلم بازی کنند.

حاصل کار یک کمدی-جنایی تمیز و عجیب‌وغریب بود که در گیشه شکست سختی خورد، اما توجه منتقدان را به سبک کار اندرسون جلب کرد. فیلم براساس فیلم کوتاهی که اندرسون و ویلسون‌ها به همین نام ساخته بودند شکل گرفت. فیلم درباره سه دوست ابدی است که یک سرقت پیچیده و احمقانه از یک کتاب‌فروشی را به راه می‌اندازند و هنگام فرار و مخفی شدن در یک متل، ماجراهای بامزه‌ای برای‌شان اتفاق می‌افتد. ارزش‌های فیلم در طول زمان به مرور مورد توجه قرار گرفت، تا جایی که «مارتین اسکورسیزی» فیلم را یکی از ۱۰ فیلم مورد علاقه‌اش در دهه ۹۰ میلادی نامید!

فیلم استروید سیتی | ۲۰۲۳ | Asteroid City

جایگاه حقیقی آخرین فیلم استاد احتمالا در طول زمان بیشتر مشخص می‌شود، اما این فیلم سرشار از ستاره را که سبک بصری اندرسون در آن به اوج رسیده، نمی‌توان نادیده گرفت. دفعه بعدی که با یک خوره‌فیلم مدعی آشنا شدید که فکر می‌کند فیلم‌های وس ​​اندرسون همگی سطحی هستند، می‌توانید او را به تماشای «استروید سیتی» دعوت کنید.

معرفی و نقد کامل فیلم استروید سیتی

بله، علائم تجاری آشنای اندرسون (انیمیشن، صفحه‌های تقسیم‌شده و…) همه این‌جا در این نگاه چندلایه کارگردان به زندگی در صحرایی در دهه ۱۹۵۰ هستند. فیلم دارای دو شخصیت کلیدی است، دو روح تنها! یکی «آگی» عکاسی جنگی (جیسون شوارتزمن) و دیگری «میج» که ستاره سینماست (اسکارلت جوهانسون). این دو اکثر روزها و اوقات خود را صرف گفتگو از طریق پنجره‌های کابین محل زندگی‌شان می‌کنند تا از ارتباطات انسانی واقعی دور نباشند. آن‌ها با هم، قلب تپنده‌ای به «استروید سیتی» می‌دهند که صدای تپش آن مدت‌ها پس از پخش تیتراژ نهایی در ذهن شما باقی می‌ماند.