معرفی و نقد فیلم منوی غذا

خلاصه داستان فیلم منوی غذا Menu

در خلاصه داستان فیلم منوی غذا Menu یک زوج (آنیا تیلور-جوی و نیکلاس هولت) به جزیره‌ای ساحلی سفر می‌کنند تا در رستورانی اختصاصی غذا بخورند. جایی که سرآشپز (رالف فاینز) یک منوی مجلل با سوپرایزهای ناخوشایند و شوکه‌کننده مهیا کرده است.

 

آشنایی با بازیگران فیلم منو غذا

اسطوره بازیگری و نامزد جایزه اسکار، رالف فاینز با ایفای نقش شخصیت‌های شیطانی غریبه نیست. شخصیت سرآشپز اسلوویک در منوی غذا، یک نقش شرور ماندگار دیگر به سیاهه شخصیت‌های شرور او می‌افزاید. این بازیگر کهنه‌کار هالیوودی در فیلم‌های به یاد ماندنی‌ای مانند فهرست شیندلر، بیمار انگلیسی، باغبان وفادار، فرانچایز هری پاتر و هتل بزرگ بوداپست بازی کرده است.

آنیا تیلور-جوی و نیکلاس هولت، زوج اصلی فیلم، مارگو و تایلر هستند. تیلور-جوی و هولت هر ۲ از ستاره‌های در حال ظهور در سال‌های اخیر بوده‌اند. جوی از زمانی که با بازی در فیلم جادوگر (The Witch) به موفقیتی بزرگ رسید، در پروژه‌های مطرحی مانند شکافته (Split)، دیشب در سوهو و گامبی وزیر، حضور پیدا کرده است. او امسال ۲ فیلم دیگر مرد شمالی و آمستردام را نیز روی پرده داشت.

هولت ابتدا در درباره یک پسر (About a Boy) مورد توجه قرار گرفت، اما به لطف نقش‌هایش در فیلم‌هایی مانند مکس دیوانه: جاده خشم، سوگلی و سریال کبیر شبکه هولو نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. هانگ چائو، جان لگویزمائو، جانت مک‌تیر، جودیت لایت، ایمی کاره‌رو، پل آدلستین، آرتورو کاسترو، پیتر گروسز، رید بیرنی و راب یانگ، از دیگر بازیگران منوی غذا هستند.

کارگردان و عوامل تولید فیلم منوی غذا

مارک مایلود در سال‌های اخیر بیش‌تر در تلویزیون مشغول به کار بوده و قسمت‌هایی از سریال‌های شناخته‌شده‌ای نظیر بازی تاج و تخت، بی‌شرم (Shameless) و وراثت را کارگردانی کرده است. آدام مک‌کی، تهیه‌کننده اجرایی وراثت، در اینجا نیز به عنوان تهیه‌کننده در کنار مایلود حضور دارد. منوی غذا اولین‌ فیلم بلند مایلود از سال ۲۰۱۱ و  فیلم شماره‌ات چنده؟ (What’s Your Number?) محسوب می‌شود. بنابراین بسیار هیجان‌انگیز است که ببینیم مایلود از تجربه کار خود در تلویزیون در ۱۰ سال اخیر، در یک فیلم تقریبا ۲ ساعته چه بهره‌ای می‌برد.

ست ریس و ویل تریسی که هر ۲ تجربه نوشتن برای وب‌سایت طنز پرطرفدار دی آنین را دارند، با همکاری یک‌دیگر فیلمنامه منوی غذا را به نگارش درآورده‌اند. در فهرست بقیه عوامل فیلم نام افرادی با تجربه در ژانر وحشت دیده می‌شود. این افراد شامل پیتر دمینگ فیلمبردار (توئین پیکس)، کریستوفر تلفسن تدوین‌گر (یک مکان آرام)، طراح تولید ایتن تابمن (جن‌گیر) و آهنگساز کالین استتسون (موروثی)، هستند.

معرفی و نقد فصل سوم سریال وراثت

تاریخ اکران و فروش فیلم menu

فیلم منوی غذا اولین‌بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲ به نمایش درآمد و از تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۲ اکران خود را بطور انحصاری در سینماها آغاز کرد. همچنین این فیلم از ۳ ژانویه ۲۰۲۳ از پلتفرم‌های پخش دیجیتال برای تماشا در دسترس است. شما می‌توانید فیلم منوی غذا را از طریق سایت فیلیمو با دوبله اختصاصی تماشا کنید.

فروش باکس‌آفیس منوی غذا

با اکران در ۳۲۱۱ سالن سینما، گسترده‌ترین اکران تاریخ سرچ‌لایت پیکچرز را در اختیار دارد. این فیلم با بودجه ۳۰ میلیون دلار تا ۳۰ دسامبر در آمریکا و کانادا ۳۵.۴ میلیون دلار و در سایر جاها ۳۴.۸ میلیون دلار و در مجموع در کل جهان ۷۰.۲ میلیون دلار فروش داشته است.

نقد و نظر منتقدان درباره فیلم منوی غذا

Original Cin | امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰

تام ارنست | منوی غذا سرگرم‌کننده‌ترین فیلم گروهی (فیلمی که چند شخصیت مرکزی دارد و داستان آن حول چند کاراکتر می‌چرخد) از زمان چاقوکشی (Knives Out) و جذاب‌ترین فیلم کمدی ترسناک از زمان برو بیرون (Get Out) است. البته مهم نیست چه مقایسه‌ها و پیش‌فرض‌هایی به وجود بیاید، منوی غذا فیلمی نخواهد بود که انتظار دارید.

ایندیپندنت | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

نیک هیلتون | مانند بسیاری از تجربه‌های ژانری هیبریدی اخیر (هیبریدی یعنی فیلم‌هایی که ترکیب ۲ ژانر هستند) در هر ۲ سر طیف ژانری خود موفق عمل می‌کند؛ به اندازه کافی آزاردهنده است که مخاطب را ناخوش کند و به اندازه کافی خنده‌دار است که در لحظاتی او را از خنده روده بر کند.

شیکاگو سان تایمز | امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰

ریچارد روپر | کارگردان بریتانیایی مارک مایلود، با فیلمنامه‌ای هوشمندانه و البته گاهی بطرز مسخره‌ای اغراق‌آمیز از ست ریس و ویل تریسی و یک گروه بازیگری خوب، یک هجویه بی‌روح از فیلم‌های وحشت مدل کلبه‌ای در جنگل (The Cabin in the Woods) را در فضایی شبیه سریال نیلوفر آبی سفید (The White Lotus) ارائه می‌دهد.

Movie Nation | امتیاز: ۶۳ از ۱۰۰

راجر مور | منوی غذا به اندازه کافی وسوسه‌کننده است. اما خوراکی‌های آن – مانند منطق فیلم ترسناک –  سرسری ساخته شده‌اند اگرچه به شکل مجللی ارائه شده باشند.

کلایدر | امتیاز: ۵۰ از ۱۰۰

چیس هاتچینسون | علی رغم بازیگران اصلی برجسته و طرح داستانی هیجان‌انگیزش، منوی غذا فیلمی است که بنظر می‌رسد از ذهن شما خارج می‌شود.

نقد و بررسی فیلم منوی غذا از سایت آسوشیتدپرس

دیوید سمیز | اجازه بدهید همان ابتدا خیالتان را راحت کنم؛ منوی غذا فیلمی درباره کانیبالیسم (آدمخواری) نیست. البته هدفم از گفتن این جمله لو دادن فیلم برای مخاطبان بالقوه‌اش نیست، بلکه برای اطمینان خاطر این گزاره را در ابتدای متن آوردم. زیرا این اولین سوالی است که تقریبا هر کسی که از این فیلم باخبر است از من می‌پرسد. بنابراین در این کمدی بسیار سیاه مارک مایلود درباره یک سرآشپز مشهور که آماده کردن یک وعده غذایی بسیار ویژه را برای افراد ثروتمند و مشهور به عهده دارد، چه می‌گذرد؟ بله چیزی شوم با ذهنیت «پولدارها را بخور» در آن وجود دارد، اما جولیان اسلوویک (رالف فاینز) نه مهمانان خود را به غذا تبدیل می‌کند و نه آن‌ها را به غذای دیگران تبدیل می‌کند.

دنیای غذاهای مجلل پر از همه‌چیزدان‌های متظاهر و آدم‌های آویزان خنده‌دار است و این فیلم مملو از هر ۲ است. گروهی از آدم‌های لوده مرفه در یک رستوران جزیزه‌ای منحصربفرد دور هم جمع می‌شوند. جایی که سرآشپز اسلوویک، سرو غذای عمرشان را به آن‌ها وعده می‌دهد. فیلم بلافاصله لحنی تند و گزنده به خود می‌گیرد و اجرای فاینز به شکل خنده‌داری مثل آدمکش‌ها است، بنابراین مخاطبان خیلی زود متوجه می‌شوند که آشپز برنامه‌ای ناخوشایند و کثیف برای آن‌ها دارد.

منوی غذا فیلمی کاملا هنرمندانه نیست. فیلمی که شوخی‌های خود را در مجموعه‌ای از لحظات غافلگیرکننده ارائه می‌دهد و مطمئن می‌شود که مهمانان خود را به دور از هر امیدی برای رستگاری، بد و شرور جلوه بدهد. ارائه تصویری مضحک و رقت‌انگیز از افراد فوق‌العاده ثروتمند گرایشی تکرار شونده در سینمای امسال بوده است

مایلود یکی از کارگردانان اصلی وراثت است و او همان وضوح بصری دقیق سریال را به این فیلم که توسط ست ریس و ویل تریسی نوشته شده، آورده است. داستان تقریبا بطور کامل در رستوران سرآشپز اسلوویک، هاوثورن، اتفاق می‌افتد که تنها به تعداد انگشت‌شماری از مشتریان که هر شب با قایق اجاره‌ای به آنجا می‌رسند، خدمات می‌دهد. در میان آن‌ها، تایلر به عنوان یک طرفدار بزرگ شاهکارهای غذایی اسلوویک و شریکش مارگو که بنظر کم‌تر به خوردن برخی غذاهای عجیب آنجا متمایل است، حضور دارند.

هر گرایش غیرقابل درکی که تصورش را بکنید در این رستوران خیالی هاوثورن به نمایش گذاشته می‌شود و بنظر می‌رسد هر پرس غذا به گونه‌ای طراحی شده است که فراتر از انتظارهای مهمانان آنجا باشد. علاوه بر مارگو و تایلر، یک ستاره سینما افول کرده (جان لگویزمائو)، یک منتقد سخت‌گیر (جانت مک‌تیر) و ۳ برادر سرمایه‌دار نفرت‌انگیز، از دیگر افراد حاضر در آنجا هستند. تایلر به عنوان یک ستایش‌گر واقعی اسلوویک خود را نشان میدهد، اما دانش ظاهرا عمیق او این واقعیت را رد نمی‌کند که او چیزی شبیه به یک دوستدار غیرحرفه‌ای ناخوشایند است. مایلود برخلاف خوش نیتی ما، علیه مهمانانان زمینه‌چینی می‌کند. مدعوینی که مانند نوجوانان پرسروصدایی هستند که در یک فیلم جمعه سیزدهم (Friday the 13^th) وارد یک کلبه متروکه می‌شوند و التماس می‌کنند که قربانی یک قاتل دیوانه بشوند.

بنابراین وقتی اسلوویک به تدریج شروع به پیاده کردن نقشه بزرگ‌تر خود می‌کند، از شدت وحشتناک بودن آن، شور و هیجانی مضطرب‌کننده همه را در برمی‌گیرد. ظرف‌های غذا شخصی بنظر می‌رسند، گویی که سرآشپز از تاریک‌ترین رازهای آن‌ها آگاه است. دورافتاده بودن مکان جزیره هاوثورن شوم بودن خود را بیش‌تر نشان می‌دهد. السا (هانگ چائو)، رئیس متکبر اسلوویک، با ملایمت و البته تحکم نمی‌گذارد کسی آنجا را ترک کند تا مبادا هیچ یک از پرس‌های غذای تمام نشدنی را از دست بدهد. این فیلم مانند اپیزودی از سریال منطقه گرگ و میش است که به اندازه یک فیلم بلند طولانی شده است. همچنین رد و نشان فیلم کلاسیک سورئالیستی لوئیس بونوئل ملک‌الموت (The Exterminating Angel) در منوی غذا دیده می‌شود. فیلمی محصول سال ۱۹۶۲ درباره مهمانانان ثروتمندی که متوجه می‌شوند نمی‌توانند از مهمانی شام مجلل‌ خود خارج شوند.

منوی غذا فیلمی کاملا هنرمندانه نیست. فیلمی که شوخی‌های خود را در مجموعه‌ای از لحظات غافلگیرکننده ارائه می‌دهد و مطمئن می‌شود که مهمانان خود را به دور از هر امیدی برای رستگاری، بد و شرور جلوه بدهد. ارائه تصویری مضحک و رقت‌انگیز از افراد فوق‌العاده ثروتمند گرایشی تکرار شونده در سینمای امسال بوده است. مثلث غم روبن اوستلوند، میلیاردرها را در یک کشتی تفریحی شکنجه می‌کرد و گلس آنین ریان جانسن حماقت مدیران شرکت‌های فناوری را هدف قرار می‌داد. منوی غذا در این میان غیرمعمول و منحصربفرد است؛ زیرا اسلوویک را هم به عنوان قهرمان و هم شخصیت شرور نشان می‌دهد. خشم و جوشش او بخاطر نفرت از مشتریان ثروتمندش اشتباه نیست، اما او همچنین از این واقعیت براشفته است که خود در واقع یکی از آن‌ها شده و به همان سیستمی متکی است که آن‌ها ایجاد کرده‌اند.

اینجاست که مارگو وارد می‌شود. او یکی از شخصیت‌های واقعا ملموس منوی غذا است که با اعتماد به نفس و جدیت توسط آنیا تیلور-جوی به تصویر کشیده است (بازیگری که تقریبا نمی‌تواند روی پرده خسته‌کننده و فاقد جذابت باشد). یک مداخله‌گر ناخواسته که از ته و توی نقشه‌های اسلوویک سردرمی‌آورد و میان مبارزه خالصانه و بحق او و بی‌رحمی شدید تاکتیک‌های ویژه‌اش، تعادل ایجاد می‌کند. او در حالی که ایده اخلاقی مبهم فیلم را به شکلی استعاری مورد بررسی قرار می‌دهد، ریاکاری اسلوویک را به نمایش می‌گذارد. حضور او به منوی غذا برخلاف انتظار یک رگه محافظه‌کارانه می‌دهد اما این به نوبه خود به داستان کمی رنگ و بوی متفاوتی می‌بخشد.

امتیازهای فیلم منوی غذا

وبسایت	میانگین امتیاز
IMDB	۷.۵ از ۱۰
کاربران متاکریتیک	۷.۳ از ۱۰
منتقدان راتن تومیتوز	۸۹ درصد بر اساس ۲۸۲ نقد
کاربران راتن تومیتوز	۷۶ درصد
منتقدان متاکریتیک	۷۱ درصد براساس ۴۵ نقد

مصاحبه با عوامل فیلم منو

ویل تریسی: من و ست، دوستان قدیمی و همکار هم در نوشتن هستیم

من به رستورانی در یک جزیره در نروژ رفتم. یه جورایی شبیه لوکیشن فیلم ما بود. به ما یک تور جزیزه داده شده بود و شاید ۱۰ تا ۱۵ نفر بودیم. من یک فرد کلاستروفوبیک و نگران هستم و در آن موقعیت به عنوان یک فرد خارجی که در یک قایق سواری در یک جزیره تاریک بود با خودم گفتم اگر مشکلی پیش بیاید چه میشود؟ من بلافاصله کمی پارانوئید شدم اما خیلی زود حس کردم این ایده خوبی برای نوشتن خواهد بود. من به همسرم گفتم این حداقل فضای خوبی برای یک داستان خواهد بود. من فقط ایده اولیه را به ست گفتم. من و ست، دوستان قدیمی و همکار هم در نوشتن هستیم. ست با ایده‌هایی درباره این افراد بازگشت. ما روی ساختار کار کردیم و در نهایت به فیلمی با ساختار منوی غذا رسیدیم.

وقتی فیلمی در دنیای بسیار خاصی مانند این می‌سازید، شما امیدوارید که شاید افرادی این فیلم را ببینند و بعد در زندگی‌شان به یک رستوران باکلاس یا موقعیتی مشابه بروند، در حالیکه که این فیلم را در ذهن خود دارند. مثل رفتن به ساحل بعد از دیدن آرواره‌ها (Jaws) می‌ماند. این احساس خوبی است. راهی که فیلم از طریق آن زندگی دومی پیدا می‌کند.

ست ریس: تنها همکاری واقعی ما زمان نوشتن طرح کلی داستان است

ما در آپارتمان ویل همدیگر را ملاقات می‌کردیم. می‌توانم بگویم تنها همکاری واقعی‌ای که در نوشتن داریم زمانی است که طرح کلی را می‌نویسیم. فکر می‌کنم من و ویل هر ۲ از صحنه‌هایی که نمی‌دانیم کجا می‌روند یا چرا می‌نویسیمشان بیزاریم. بنابراین فکر می‌کنم طرح‌ها و نقشه‌های کلی واقعا برای ما ضروری هستند. ما فقط در آپارتمان ویل وقت می‌گذرانیم. با هم شام می‌خوردیم و درباره داستان و پیام آن با هم صحبت می‌کردیم. فکر کنم احتمالا از ابتدا شروع می‌کردیم و ادامه می‌دادیم تا به نقطه‌ای می‌رسیدیم که احساس می‌کردیم وقتش است که آن را در قالب یک فیلمنامه قرار بدهیم.

این به نوعی شبیه نحوه فعالیتمان در دی آنین بود. یعنی ما به عنوان یک کارمند درباره تمام نقاط عطف و مهمی که در یک داستان می‌توانست باشد طوفان فکری می‌کردیم و سپس به تنهایی مشغول نوشتن می‌شدیم. ویل ۱۵ صفحه می‌نوشت و آن‌ها را برای من می‌فرستاد و من کمی درباره آن‌ها نظر می‌دادم و سپس ۱۵ صفحه دیگر می‌نوشتم و برای ویل می‌فرستادم. بخش سرگرم‌کننده در مورد آن این بود که اگرچه ما یک طرح کلی داشتیم و می‌دانستیم کجا می‌رویم اما هنوز فضایی در آنجا بود که باید پر می‌شد. شگفت‌زده کردن یک دیگر با صفحات خود و با چیزهایی که بخشی از مکالمات اولیه نبودند، واقعا جذاب بود.

 

پوستر فیلم منو