نقد فیلم گیجگاه در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر | کاراته و شاهنامه!
فیلم گیج گاه برای مخاطب عام ساخته شده ولی خودش را دست پایین نگرفته، به همین دلیل باید دید که حضور در جشنواره چقدر می‌تواند به نفع فیلم باشد
عادل تبریزی یکی از عوامل پرکار پشت‌صحنه سینمای ایران در سال‌های گذشته است و در اولین تجربه کارگردانی خودش هم فیلمی را ساخته که از دل سینمای بدنه بیرون آمده و بیش از تمام آثار امسال جشنواره به فیلم‌های عامه‌پسند نزدیک است و آگاهانه به آن‌ها ادای دین می‌کند. یک فیلم شلوغ و پر از خرده‌داستان و شخصیت‌های فرعی که در دهه هفتاد اتفاق می‌افتد و از عنصر نوستالژی به خوبی برای درگیر کردن احساسات تماشاگرانش استفاده می‌کند. برای نقد و بررسی فیلم گیجگاه با فیلیمو شات همراه باشید.
تیتراژ سریال می خواهم زنده بمانم با صدای همایون شجریان
برای مشاهده واکنش منتقدان و ویدیو پرسش و پاسخ به پایان صفحه مراجعه کنید.
عوامل فیلم سینمایی گیج گاه
کارگردان: عادل تبریزی، نویسندگان: ارسلان امیری و عادل تبریزی، تهیه‌کنندگان: ولی‌الله مدنی و حنیف سروری، مدیر فیلمبرداری: کوهیار کلاری، تدوین: عماد خدابخش، تیزر: مسعود رفیع‌زاده، بازیگران: حامد بهداد، باران کوثری، سروش صحت، فرهاد آییش، بهرنگ علوی، امیرحسین رستمی، نادر سلیمانی، بیژن بنفشه‌خواه، سیاوش چراغی‌پور، محمد الهی و جمشید هاشم پور.
همه چیز درباره جشنواره فیلم فجر ۹۹
فیلم گیج گاه درباره یک معلم ادبیات و ورزش است که کلاس کاراته دارد و چشمش مادر مطلقه یکی از شاگردانش را گرفته. اما کلی اتفاق عجیب و غریب دیگر می‌افتد و حتی پای جمشید هاشم‌پور ستاره فیلم‌های اکشن ایرانی آن سال‌ها هم به قصه باز می‌شود و قضایا طوری به هم می‌پیچد که انتظارش را ندارید.
در سینمای ایران که معمولا به صورت پیش‌فرض فیلم‌ها به دو دسته کمدی‌های عوامانه و فیلم‌های تلخ و جدی تقسیم می‌شوند، ساختن یک کمدی به جدی‌ترین صورت ممکن که به شعور تماشاگرش احترام بگذارد و در ایده و اجرا هم سطح بالا عمل کند، مورد کمیابی است. تبریزی در اولین فیلمش سعی کرده تا به این سمت حرکت کند و تمام عوامل و عناصر را درست کنار هم چیده. نقش‌های اصلی فیلم را حامد بهداد و باران کوثری ایفا کرده‌اند که مدت‌هاست آن‌ها را در یک اثر کمدی ندیده‌اید؛ به ویژه بهداد که یکی از نقش‌آفرینی‌های جذاب و مفتاوتش را به کارنامه بازیگری‌اش افزوده و در این فیلم شلوغ و پر از جزییات به مرکز ثقل داستان تبدیل شده است. سایر بازیگران هم در فرصتی که برای حضور کوتاه خود داشته‌اند، متفاوت و بامزه‌اند.
لیست برندگان سی و نهمین جشنواره فجر
نقد و بررسی فیلم خط فرضی در جشنواره فجر
فیلم گیج گاه اثری برای مخاطب عام ولی …
فیلم گیجگاه اثری است که برای مخاطب عام ساخته شده ولی خودش را دست پایین نگرفته. به همین دلیل باید دید که حضور در جشنواره چقدر می‌تواند به نفع فیلم تمام شود، به ویژه که در میان فیلم‌های تلخ و عبوس امسال شاید جزو معدود آثار مفرح باشد. با این وجود تمام عناصری که فیلم گیج گاه روی آن‌ها حساب ویژه‌ای باز کرده، مانند بازسازی نوستالژی دهه هفتاد و استفاده از شمایل آشنای جمشید هاشم‌پور، اگر در اجرا درست از کار در نیامده باشد و در سطح بگذرد، ممکن است به شمشیر دولبه تبدیل شود و علیه کلیت فیلم عمل کند؛ به ویژه وقتی که تماشاگر احساس کند فیلم بدون این پوسته، که برآمده از فیلم‌های ایرانی دهه هفتاد است، چیز دیگری برای ارائه ندارد. نکته دیگر در برخورد با مخاطب عام هم این است که ارجاعات و فضاسازی فیلم برای کسانی که آن دوران را تجربه کرده‌اند جذاب و درگیرکننده خواهد، اما معلوم نیست که مخاطبان نسل جدید که احتمالا تصور و خاطره روشنی از فضای آن سال‌ها ندارند، در برخورد با فیلم چه واکنشی نشان می‌دهند و تا چه حد با شخصیت اصلی و خط داستانی همراه می‌شوند.
تیزر فیلم گیجگاه
واکنش منتقدان به فیلم گیجگاه
مشخصا گیجگاه برای مخاطب عام ساخته شده و نباید در جشنواره فجر انتظار داشت که منتقدان به چشم یک کشف بزرگ آن را ببینند و تحسینش کنند، با این وجود از واکنش منتقدان برمی‌آید که در مقایسه با خیلی از فیلم‌های پرفروش سال‌های اخیر، فیلم به مراتب بهتری است و در صورتی که فرصت اکران عمومی آن در شرایط مناسب فراهم شود، با اقبال تماشاگران مواجه خواهد شد.
گیجگاه ادای دینی آشکار به سینمای عامه‌پسند ایران در دهه شصت و هفتاد است و البته امتیازات و ضعف‌های همان فیلم‌ها را هم دارد. با توجه به داستان‌های فرعی و موقعیت‌های داستانی متعدد، پی‌رنگ اصلی فیلم نحیف و کمرنگ است و دیر راه می‌افتد. در عوض، فیلم سعی دارد با ردیف کردن موقعیت‌هایی بامزه که پر است از ارجاع به فیلم‌ها و زندگی مردم در دهه هفتاد، این خلأ را پوشش دهد.
همه چیز درباره فیلم یدو + نقد و بررسی
ایده‌ها و شخصیت‌های فیلم به صورت مستقل و مجزا جذاب‌اند و هرچه بازیگرها برای ایفای نقش بیشتر فاصله گرفته باشند از از تصور ذهنی مخاطب و کارهای قبلی خود، بیشتر هم به چشم می‌آیند. در صدر هم حامد بهداد قرار دارد که یک بار دیگر و این بار در یک ملودرام با مایه‌های کمدی توانسته توانایی‌های بازیگری خودش را به رخ بکشد و نبض فیلم را در دست بگیرد.
نشست خبری فیلم گیجگاه
همه چیز درباره فیلم تی تی + نقد و بررسی