نقد فیلم بی حسی موضعی ساخته حسین مهکام |این شبی که می‌گم شب نیست!
«بی حسی موضعی» اثری سرگرم‌کننده از کار درآمده که برای برقراری ارتباط با مخاطب تن به هر خفتی نمی‌دهد و از سوی دیگر، خیلی هم خودش را دست بالا نمی‌گیرد.
به طرزی عجیب و غیرمنتظره، چه در زمان ساخت، چه در زمان نمایش محدود در جشنواره بین‌المللی فجر سال گذشته و چه حالا که فیلم به اکران عمومی و آنلاین رسیده، فیلم «بی حسی موضعی» با «اسب حیوان نجیبی است» فیلم جنجالی عبدالرضا کاهانی مقایسه می‌شود. دلایل زیادی هم برای این مقایسه وجود دارد؛ وجود سه بازیگر مشترک، حال و هوا و جنس روایت مشابه و البته حضور حسین مهکام نویسنده و کارگردان فیلم که پیش‌تر به واسطه همکاری در نوشتن فیلم‌های ابتدایی کاهانی مانند «بیست» و «هیچ» شناخته می‌شد. اما این مقایسه چقدر به نفع فیلم تمام می‌شود و چقدر به ضرر آن؟
«بی‌حسی موضعی» سومین تجربه مهکام در مقام کارگردان بعد از «آزادی مشروط» و «آندرانیک» است که فرصت حضور در جشنواره فجر سی‌وهفتم را پیدا نکرد و در عوض با نمایش در جشنواره بین‌المللی فجر سال ۹۸، با استقبال نسبی تماشاگران و منتقدان همراه شد. صرف ترکیب بازیگران و ابعاد تولید فیلم در مقایسه با کارهای قبلی مهکام کافی است که «بی‌حسی موضعی» را اثری بهتر و پخته‌تر در کارنامه او بدانیم اما ورای این، فیلم چه در متن و چه در اجرا واجد ویژگی‌هایی برای قرار گرفتن در جایگاه یک اثر قابل توجه هم هست.
در ادامه با فیلیمو شات همراه باشید برای مروری بر فیلم «بی حسی موضعی» ساخته حسین مهکام.
ماجرا ظرف چند ساعت و در یک شب اتفاق می‌افتد؛ خواهر و برادری نه‌چندان جوان با هم در خانه‌‌ای زندگی می‌کنند که از والدینشان به ارث برده‌اند. برادر متوجه می‌شود که خواهرش ازدواج کرده و چون از تصمیم ناگهانی و بدون هماهنگی راضی نیست، می‌خواهد رابطه میان خواهر و همسرش را به هم بزند. از طرف دیگر، خواهر می‌خواهد برادرش را از خانه دک کند و در این راه به سراغ یکی از دوستان قدیمی او می‌رود. در این میان, پای یک غریبه هم به ماجرا باز می‌شود و شاهد یک شبگردی طولانی از سوی شخصیت‌های اصلی هستیم که مدام با موقعیت‌های عجیب و تازه همراه می‌شود.
نقد فیلم تی تی در جشنواره فجر ۹۹
«بی‌حسی موضعی» به اندازه فیلم کاهانی دنبال نیش و کنایه نیست و کینه و شکایت چندانی هم نسبت به جهان پیرامونی‌اش ندارد؛ در واقع، با شکلی از کرختی و بی‌تفاوتی از جانب شخصیت‌ها نسبت به شرایط پیرامونی مواجه هستیم.
همان‌طور که از این خلاصه داستان هم برمی‌آید، بیشتر از یک پی‌رنگ دقیق و حساب‌شده با فیلمی مبتنی بر موقعیت و شخصیت‌ها طرف هستیم که قدرت خود را از لحظه‌ها می‌گیرد؛ روایتی مبتنی بر انگیزه‌های پنهان شخصیت‌ها و از طرف دیگر واکنش‌های کرخت و منفعلانه آن‌ها به عوامل بیرونی که اگر از ابتدا با آن ارتباط برقرار کنید و همراه شوید، «بی‌حسی موضعی» فیلمی جذاب برای شما خواهد بود، در غیر این‌صورت اگر از همان اول با منطق روایی و چرایی و چگونگی تصمیم‌ها و کنش‌های شخصیت‌ها کنار نیایید، در ادامه داستان هم چندان جذب و درگیر ماجرا نخواهید شد.
مروری بر فیلم چاقی ساخته راما قویدل؛ کوچک و دلپذیر
این نکته‌ای است که در مورد «اسب حیوان نجیبی است» هم صدق می‌کرد و برای همین فیلم، مانند اکثر کارهای کاهانی، به همان اندازه که طرفدار و شیفته داشت، منتقدان سرسختی هم پیدا کرد. اما «بی‌حسی موضعی» به اندازه فیلم کاهانی دنبال نیش و کنایه نیست و کینه و شکایت چندانی هم نسبت به جهان پیرامونی‌اش ندارد. اگر حدود یک دهه قبل در فیلم کاهانی خیلی از موقعیت‌ها و ایده‌ها در مقایسه با عرف سینمای ایران تند و تیز به نظر می‌رسید، که زمینه توقیف و حاشیه برای فیلم را نیز به همراه داشت، جامعه طی این مدت چنان تغییر کرده که در «بی‌حسی موضعی» با شکلی از کرختی و بی‌تفاوتی از جانب شخصیت‌ها نسبت به شرایط پیرامونی مواجه هستیم و تلاش برای نزدیک شدن به فیلمی اصلاحا چتی (معادل Stoner Movie) بیشتر به گزارشی از زمانه نزدیک می‌شود، بدون آن که فیلم قصد یا داعیه یک اثر اجتماعی را داشته باشد.
نقد و بررسی فیلم روزهای نارنجی ؛ روزهای سرخ!
در مجموع، «بی حسی موضعی» اثری سرگرم‌کننده از کار درآمده که برای برقراری ارتباط با مخاطب تن به هر خفتی نمی‌دهد و از سوی دیگر، خیلی هم خودش را دست بالا نمی‌گیرد. بازیگران فیلم از فرصت و نقش‌های متفاوتی که بهشان رسیده به میزان قابل‌قبولی استفاده کرده‌اند و در این میان، ترکیب ستاره‌های باسابقه‌ای چون باران کوثری، پارسا پیروزفر، حبیب رضایی و حسن معجونی با چهره تازه‌وارد سهیل مستجابیان که بیشتر به عنوان ستاره اینستاگرام شناخته می‌شود، کنجکاوی‌برانگیز شده. از این رو، تماشای «بی‌حسی موضعی» برای مخاطبان معمول فیلم‌های ایرانی به‌ویژه در شرایط کنونی و رکود طولانی سینمای ایران، پیشنهاد معقولی به شمار می‌آید.
نقد و بررسی فیلم ستاره بازی در جشنواره فجر ۹۹
در ادامه طرح اکران آنلاین، «بی‌حسی موضعی» ساخته حسین مهکام و با نقش‌آفرینی بازیگران سرشناسی چون باران کوثری، پارسا پیروزفر، حسن معجونی، حبیب رضایی و سهیل مستجابیان هم‌اکنون در سینمای آنلاین فیلیمو برای تماشا موجود است.
مرور کارنامه سینمایی پارسا پیروزفر به بهانه حضورش در فیلم تی تی