پایان سریال بازی تاج و تخت به قلم جرج آر.آر. مارتین وفادار خواهد بود
شروع فصل هشتم و آخر سریال گیم آف ترونز، میلیون‌ها نفر را از سراسر دنیا به وجد آورده است.
شروع فصل هشتم و آخر سریال گیم آف ترونز، میلیون‌ها نفر را از سراسر دنیا به وجد آورده است؛ اما این سکه روی دیگری هم دارد؛ آماده باشید، پایان سریال بازی تاج و تخت نزدیک است. جالب است بدانید که جرج آر.آر. مارتین، نویسنده کتاب «ترانه یخ و آتش» که مبنای ساخت این سریال قرار گرفت، دو بخش آخر را با سرعتی مشابه سرعت عبور ارتش مردگان از روی دیوار نوشته است.
تصور کنید که چند دهه برای پایه‌ریزی یک روایت پیچیده تلاش کرده‌اید؛ روایتی چنان گسترده و همه‌جانبه که نسبت‌های خونی، قاره‌ها و داستان‌هایی مشترک و مرتبط را پوشش می‌دهد… اما اسمتان وقتی سر زبان‌ها می‌افتد که این اثر ادبی به یک نمایش وحشیانه تبدیل شود. سریالی که با نمایش خشونتی بدوی در سال ۲۰۱۹ به محبوبیت جهانی رسیده است، وظیفه بازگو کردن پایان داستان شما و رساندنش به گوش دنیا را بر عهده می‌گیرد؛ حال جرج آر.آر. مارتین را درک می‌کنید؟
مصاحبه‌ای که اندرسون کوپر به‌تازگی و در برنامه «۶۰ دقیقه» با نویسنده کتاب انجام داده است، به پایان سریال بازی تاج و تخت هم می‌پردازد؛ کوپر، با اعمال فشاری که معمولا برای گرفتن اعتراف از قاتلان زنجیره‌ای به‌کار می‌رود، از مارتین درباره فرجام داستان می‌پرسد. جورج آر.آر. مارتین با اشاره به این نکته که پرداختن به تمام جزییات کتاب برای سازندگان سریال (دیوید بنیاف و دی.بی وایس) عملا غیرممکن خواهد بود، اعلام می‌‌کند که فرجام داستان سریال، تفاوت چندانی با کتاب نخواهد داشت. او می‌گوید گمانه‌زنی‌هایی که در اینترنت درباره پایان ماجرا انجام می‌شود را می‌خواند و لذت می‌برد.
«با توجه به مکالماتی که قبلا داشته‌ایم، فکر نمی‌کنم پایانی که دن و دیو در نظر گرفته‌اند، با پایان موردنظر من تفاوت چندانی داشته باشد؛ البته ممکن است درباره سرنوشت بعضی از کاراکتر‌های ثانویه متفاوت عمل کنند. مطمئن هستم که بحث‌های زیادی درخواهد گرفت و بسیاری از مردم خواهند گفت که پایان موردنظر دن و دیو را از پایانی که من نوشته‌ام بیشتر می‌پسندند؛ عده‌ای دیگر هم وجود دارند که پایان من را بهتر می‌دانند و معتقدند که دن و دیو به‌درستی متوجه مفهوم داستان نشده‌اند. این دو دسته برای مدت‌های طولانی با هم به بحث می‌پردازند و این بحث و گفتگو نشانه خوبی است. بدترین اتفاقی که می‌تواند برای یک اثر هنری بیفتد، این است که نادیده گرفته شود.»
منبع: Collider