اگر در یک کلام بخواهیم سینمای فرانس کاپولا را روایت کنیم باید از سینمای گانگستری و نقش موثر او در کمال این گونه سینمایی بگوئیم. او شهرت جهانی‌اش را هم مدیون ساخت شاهکار پدرخوانده است که یک سه گانه گانگستری و الگویی موفق در این ژانر است. او پس از آنکه در سال ۱۹۷۱ برای فیلم پاتون اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی را گرفت، شاهکار فیلم‌سازی‌اش یعنی پدرخوانده را در سال ۱۹۷۲ ساخت که شهرتی جهانی برای او رقم زد.
این فیلم با نقش‌آفرینی مارلون براندو و آل‌پاچینو، موفق به کسب ۳ جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین بازیگر مرد (مارلون براندو) و بهترین فیلم‌نامه اقتباسی شد و همواره از آن به عنوان یکی از ۳ اثر سینمایی برتر جهان نام برده می‌شود. جالب اینکه براندو در فاصله مابین قسمت‌های اول و دوم پدرخوانده، فیلم مکالمه را ساخت و یکی از معدود کارگردانان تاریخ سینما نام گرفت که در یک‌سال، با ۲ فیلم نامزد اسکار بهترین فیلم می‌شد. در این رقابت، اگرچه جایزه اسکار به پدرخوانده ۲ رسید، اما مکالمه در همان سال نخل طلای جشنواره کن را به خود اختصاص داد. این فیلم در سال ۱۹۹۵ از سوی کنگره آمریکا برای نگهداری در آرشیو ملی فیلم انتخاب شد. جالب‌تر اینکه کاپولا اغلب در فیلم‌هایش برای اعضای خانواده خود نقشی را درنظر می‌گرفت.
۱۰ حقیقت درباره فیلم پدرخوانده
۲ پسر او در صحنه مربوط به دعوای خیابانی فیلم پدرخوانده و صحنه مراسم تدفین در فیلم دون کورلئون حضور داشتند. دخترش، صوفیا کاپولا، که اکنون خود کارگردان شده است، در ۲ قسمت اول فیلم پدرخوانده و خواهرش، تالیا شی‌یر، در هر ۳ قسمت پدرخوانده ایفای نقش داشتند. پدرش کارمین کاپولا هم که یک موسیقیدان حرفه‌ای بود، در ساخت موسیقی پدرخوانده با او همکاری کرد و جالب‌تر از همه نیکلاس کیج که برادرزاده اوست، در فیلم‌های کاتن کلاب، ماهی پرجنب‌وجوش و پگی سو ازدواج می‌کند ایفای نقش داشت. موفقیت‌هایی بزرگی که کاپولا با پدرخوانده به‌دست آورد، عاملی شد تا وی در سال ۱۹۷۴ قسمت دوم این فیلم پرطرفدار را به سینماهای جهان بیاورد.
این فیلم که آل‌پاچینو را در کنار رابرت دنیرو به بازی گرفته بود، در ۱۱ بخش نامزد دریافت جوایز اسکار شد و در ۶ بخش از جمله بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین فیلم‌نامه اقتباسی، بهترین موسیقی متن و بهترین بازیگر نقش مکمل (رابرت دنیرو) موفق به کسب جایزه اسکار شد. داستان این فیلم در کامبوج هنگام وقوع جنگ ویتنام رخ می‌دهد. قبل از شروع ساخت فیلم، روجر کورمن که سابقه ساخت چند فیلم در ویتنام را داشت، به کاپولا توصیه کرد که به آن‌جا نرود. تولید این فیلم پرهزینه با وجود مشکلات فراوان ازجمله وقوع طوفان، ناآماده‌بودن مارلون براندو و درگیری ناگهانی شورشیان با نظامیانی که سر صحنه مشغول بازی بودند ساخته شد و سرانجام در سال ۱۹۷۹ به نمایش درآمد و در همان سال نخل طلای کن را مشترکا با فیلم طبل حلبی کسب کرد. شهرت اینک آخرالزمان همانند فیلم همشهری کین با گذشت زمان افزایش یافت و هم‌اکنون یکی از شاهکارهای عصر جدید هالیوود محسوب می‌شود.
با این حال کاپولا در مصاحبه‌ای گفته است: «مردم از من نخواهند که موفقیت‌های گذشته را تقلید کنم، وجود فیلم موفقی چون پدر خوانده در کارنامه کاری من نیز تنها یک اتفاق بود. اینکه برخی می‌گویند «پدرخوانده» و «اینک آخرالزمان» در یک رده کاری هستند، کاملامسخره است. به نظر من این دو هیچ شباهتی به هم ندارند. من به مخاطبان التماس می کنم که بگذارند من کار خودم را کنم و بقیه زندگی‌ام را صرف تقلید از گذشته کاری خود نکنم، من کارگردانی هستم که سبک کاری‌ام را شخصا براساس علایق خود در هر برهه از زمان تعیین می‌کنم. به من پیشنهاد شد که ادامه «پدرخوانده» را بسازم ولی از نظر من «پدر خوانده» برای همیشه به پایان رسیده و آن‌ها تنها می‌خواهند تا از این طریق پول زیادی به جیب بزنند.».
کاپولا همواره اذعان کرده است که سبک او تحت تاثیر برادر کمتر شناخته‌شده‌اش آگوست کاپولا (نویسنده و تهیه‌کننده سینما) بوده است و کار کارگردانان هم‌نسل خود را در پیدایش انگیزه در خود ستوده است. کاپولا در یکی از مصاحبه‌هایش هنگام صحبت درباره کارگردان بزرگ ژاپنی آکیرا کوروساوا گفته است: «چیزی که کوروساوا را ممتاز می‌کند این نیست که او یک یا ۲ شاهکار خلق کرده است، او ۸ شاهکار سینمایی خلق کرده است.» با توجه به این گفته شاید تعجب‌برانگیز نباشد که ۲ فیلم از مجموعه ۱۰ فیلم منتخب کاپولا از آثار کوروساوا است.
برخی هم کاپولا را در کنار اسکوسیزی، جورج لوکاس و اسپیلبرگ به عنوان ۴ کارگردان مدرن هالیود مدرن می‌شناسند. فیلم‌های مدرن برخلاف برخی فیلم‌های عصرکلاسیک، جریان نئورئالیستی ایتالیا و آثار کارگردانی چون اینگمار برگمان، که در پایان فیلم مخاطب را به تفکر درباره جهان و هستی دعوت می‌کردند، مخاطب را به طور کامل منفعل و جذب تکنیک‌ها و بعضا فرم جذاب و خوش رنگ و لعاب خود می‌کنند. هنوز پدر خوانده را هم بهترین فیلم کاپولا می‌دانند و هم یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما.کاپولا ۵۰ سال پس از ساخت فیلم تاریخ‌ساز «پدرخوانده»، به عنوان یکی از مشاهیر هالیوود، ستاره‌ای در پیاده‌روی مشاهیر دریافت کرد.
