معرفی و نقد فیلم پادشاه زن

خلاصه داستان پادشاه زن

پادشاه زن داستانی برجسته درباره آگوجیه است. یک گروه تماما زنانه از جنگجویانی که از پادشاهی آفریقایی داهومی در دهه ۱۸۰۰ با مهارت‌ها و خشونتی بی‌شباهت با هرآنچه که تاکنون دیده‌اید، محافظت می‌کردند. پادشاه زن با الهام از اتفاقات واقعی، سفر حماسی ژنرال نانیسکا را دنبال می‌کند. جاییکه او نسل بعدی سربازان را آموزش می‌دهد و آن‌ها را برای نبرد با دشمنی که مصمم به نابودی شیوه زندگی‌شان است آماده می‌کند.

 

بازیگران و عوامل پادشاه زن

بازیگر نقش ژنرال نانیسکا کسی نیست جز بازیگر برنده جایزه اسکار وایولا دیویس. دیویس در طول دوران فعالیت حرفه‌ای خود بازی‌های واقعا فوق‌العاده‌ای را هم در سینما و هم در تلویزیون ارائه کرده است. نقش‌هایی که ستایش همتایان او، جوایز جشنواره‌های مختلف و توجه مخاطبانی از سراسر جهان را به همراه داشته‌اند. در کارنامه او فیلم‌های برجسته‌ای مانند حصارها Fences، بلک باتم ما رینی Ma Rainey’s Black Bottom، جوخه انتحار Suicide Squad و چگونه از مجازات قتل فرار کردیم How to Get Away with Murder دیده می‌شوند.

جان بویگا نیز در نقش شاه گزو در پادشاه زن حضور دارد. این بازیگر برنده جایزه بفتا با بازی در فیلم‌های مطرح غریبه نیست. زیرا پیش از این او را در فیلم‌هایی مانند جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد Star Wars: The Force Awakens و جنگ ستارگان: خیزش اسکای‌واکر Star Wars: The Rise of Skywalker و حاشیه اقیانوس آرام: طغیان Pacific Rim: Uprising دیده‌ایم.

دیگر بازیگران اصلی فیلم عبارتند:‌ توسو امبدو، لاشانا لینچ، شیلا اتیم و هیرو فاینز-تیفین.

کارگردان پادشاه زن کیست؟

جینا پرینس-بایدوود، پادشاه زن را با فیلمنامه‌ای از دانا استیونز کارگردانی کرده است. پرینس-بایدوود با هالیوود بیگانه نیست و کارگردانی اپیزدوهایی از سریال‌های مختلفی نظیر همه از کریس متنفرند و شنل و خنجر در کارنامه‌اش دیده می‌شوند. او همچنین فیلم‌های زندگی مخفی زنبورها، فراتر از نورها و عشق و بسکتبال را کارگردانی کرده است.

 

نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم پادشاه زن

کانسیکوئنس | امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰

کاریس اندرسون | پادشاه زن، مانند پلنگ سیاه، ما را در فرهنگ آفریقا غرق می‌کند. با این تفاوت که در اینجا تمرکز روی زنان واقعی است. فیلمی که بدون هرگونه احساسات‌گرایی ثابت می‌کند که ما همیشه جنگجو بوده‌ایم.

پلی لیست | امتیاز: ۹۱ از ۱۰۰

کاثیا وودز | پادشاه زن فراتر از یک فیلم اکشن است. فیلمی که بخشی از تاریخ آفریقا را به تصویر می‌کشد که به ندرت بازگو شده و فرصتی برای سیاه‌پوستان است تا انسانیت و پادشاهی خود را ابزار کنند.

تایم | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

استفانی زاکارک | پادشاه زن، نمایشی اکشن با قلبی تپنده است.

لس‌ آنجلس تایمز | امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

جاستین چانگ | احساس همبتسگی خواهرانه‌ای که به پادشاه زن قدرت می‌دهد، دلیل اصلی وجود فیلم و بخشی از امضای مولف آن جینا پرینس-بایدوود است.

گاردین | امتیاز: ۶۰ از ۱۰۰

پیتر بردشاو | این یک فیلم بزرگ و جسورانه است که حضور درخشان دیویس، لینچ، اتیم و امبدو به آن قدرتی واقعی بخشیده است.

وال‌استریت ژورنال | امتیاز: ۴۰ از ۱۰۰

کایل اسمیت | سونی پیکچرز پادشاه زن را نه تنها به عنوان یک اکشن هیجان‌انگیز بلکه به عنوان یک فیلم مهم معرفی می‌کند. در اکرانی که در آن شرکت کردم روی یک اسلاید تبلیغاتی نوشته شده بود:«به گفتگو بپیوندید». من هم شروع می‌کنم: آیا برای بی‌شرمی هالیوود محدودیتی وجود دارد؟

مروری بر فیلم پادشاه زن از سایت ولچر

آلیسون ویلمور | آگوجیه مدت‌ها است که تخیل فرهنگ پاپ را تسخیر کرده است. چه کسی می‌تواند در برابر ایده یک هنگ تمام زن سرسخت و شگفت‌انگیز که به نیابت از پادشاهی داهومی در غرب آفریقا به مدت ۳ قرن می‌جنگند، مقاومت کند؟ آگوجیه‌ها یا نسخه‌های مختلف آن‌ها در رمان‌ها، نمایشنامه‌ها، بازی‌های ویدئویی، در فیلمی از ورنر هرتزوگ، سریال لاوکرفت کانتری (Lovecraft Country) و مهم‌تر از همه به عنوان الهام‌بخشی برای دورا میلاجه در پلنگ سیاه، محافظان باابهت و همچنین بسیار جذاب کشور خیالی واکاندا، ظاهر شده‌اند. آن‌ها به شکل ویژه‌ای مناسب یک دیدگاه آفروفیوچریسم هستند (یک زیبایی‌شناسی فرهنگی و فلسفه علم و تاریخ که تلاقی فرهنگ دیاسپورای آفریقایی با علم و تکنولوژی را بررسی می‌کند). جنگجویانی که خارج از زمان بنظر می‌رسند یا حداقل از تمایل زمان برای مایل شدن به سمت پدرسالاری سرپیچی می‌کنند. حتی پادشاه زن، حماسه تاریخی هیجان‌انگیز جدید جینا پرینس-بایدوود که در قرن ۱۹ اتفاق می‌افتد، مجبور خواهد بود که این پیشینه را در اقدامی به سبک تارانتینو در ارائه تاریخ جایگزین، اصلاح کند. نسخه پادشاه زن از آگوجیه، به رهبری وایولا دیویس تنومند در نقش ژنرل نانیسکا، نه تنها علیه امپراتوری رقیب اویو و مردم ماهی که با آن‌ها همسو هستند، بلکه علیه اروپایی‌هایی که از همه آن‌ها اسیر می‌خرند و در نهایت علیه تجارت برده خودشان، می‌جنگند.

دانا استیونز فیلمنامه پادشاه زن را بر اساس ایده‌ای که ماریا بلو در یک مراسم اهدای جوایز برای وایولا دیویس مطرح کرده، نوشته است. فیلمی که نمی‌توان آن را بخاطر بهره بردن از همان برخورد آزادانه با تاریخ که بیش از ۲ دهه قبل در فیلم‌های محبوبی مانند گلادیاتور (Gladiator) و شجاع‌دل (Braveheart) شاهدش بودیم، سرزنش کرد. این همان نقطه‌ای است که هالیوود حساسیت‌های درام تاریخی را با رویکرد معاصر به خشونت و خونریزی ترکیب می‌کند. پادشاه زن شخصیت‌هایش را با شمایلی بی‌رحمانه معرفی می‌کند. نانیسکا را همراه با سربازانش می‌بینیم که شبانه با نیرویی قدرتمند به سوی گروهی از مردان ماهی که اسیران داهومی را گرفته‌اند هجوم می‌برند. لاشانا لینچ در نقش ایزوگی متکبر از همان ابتدا خود را به عنوان یک فرد برجسته نشان می‌دهد. جاییکه او ناخن‌های به دقت تیز شده دست خود را با ضربه‌ای محکم به کره چشم دشمن فرو می‌کند. پرینس-بایدوود با فیلم نگهبانانی از دیرباز (The Old Guard) درباره گروهی از جنگجویان نامیرا، توانایی خود در اکشن را با حسن نیت تثبیت کرد. فیلمی با سکانس‌های نبرد موثر و بی‌قواره که با انتخاب خشونتی کارآمد تاکید می‌کند که این‌ها نه ابرقهرمان بلکه جنگجویانی کارکشته هستند.

اما پادشاه زن به همان اندازه که صحنه‌های رزمی دارد از طرح و توطئه‌های زیاد و درام تکان‌دهنده‌ای بهره می‌برد. جایی که با یک سرباز جدید به نام ناوی (توسو امبدو) آشنا می‌شویم که پدرش او را بخاطر امتناع از ازدواج با مردی خشن به دنیای آگوجیه می‌فرستد. شخصیت بی‌تجربه‌ای که به نوعی نقطه مقابل نانیسکای زخم خورده قرار می‌گیرد. هر زمان که فیلم وارد حریم شاهانه می‌شود، جاییکه پادشاه گزو (جان بویگا) که اخیرا تاجگذاری کرده است در میان همسران بسیارش، سربازان زن و خواجه‌های دربار سکونت دارد، تنش جذابی وارد فیلم می‌شود. آگوجیه‌ها در جامعه‌ای گه هنوز تحت سلطه و اداره مردان است از موقعیتی ویژه برخوردارند. اگرچه فیلم کاملا از این واقعیت سلطه مردان طفره نمی‌رود – ناوی می‌خواهد بداند که چرا آگوجیه‌ها اجازه ازدواج یا بچه‌دار شدن ندارند اما مردان ارتش آزادند که هر دو را انجام بدهند – اما همچنان از پادشاهی پرشور و هنوز مستعمره نشده خود محافظت می‌کند و در واقع با هیچ‌کدام از این واقعیت‌ها روبرو نمی‌شود.

بویگا نقش گزو را به عنوان رئیسی آراسته و لاابالی بازی می‌کند. شخصیتی که به همان اندازه که متکبر بنظر می‌رسد باهوش و زیرک است. او در تجارت برده مشارکت دارد و از عواید آن بهره می‌برد، اما فیلم تاکید می‌کند که او به اصرار نانیسکا آماده است که آن را کنار بگذارد. در عوض همسر مورد علاقه‌اش شانته (جیمی لاوسون)، با تشویق او به ماندن در این مسیر و ادامه دادن فروختن اسیران به یک تاجر پرتغالی به نام سانتو فریرا (هیرو فاینز-تیفین)، برای بالا بردن شهرت و اعتبار خود نقشه می‌کشد. تمایل نه چندان پنهان پادشاه زن برای اینکه داهومی در رابطه با بی‌رحمی برده‌داری استعماری پیشروتر، بازتر و انقلابی‌تر باشد، گاهی اوقات این احساس را ایجاد می‌کند که فیلم در حال منحرف شدن از مسیر خود است. هرچه موضوع گسترده‌تر می‌شود فیلم کم‌تر قانع‌کننده عمل می‌کند. مانند زمانی که یک تاجر برده ۲ نژادی به نام مالیک (جردن بولگر) که عشقی ممنوعه به ناوی دارد در کم‌تر از چند دقیقه به میراث داهومی خود متصل می‌شود و همه چیز را در مورد تجارتی که در آن مشارکت داشته است رد می‌کند.

پادشاه زن زمانی قدرتمندتر عمل می‌کند که خود را در پویایی و فضای ویژه آگوجیه غرق می‌کند. باتوجه به قدرت بازیگران آن، از جمله شیلا اتیم در نقش آمنزا بهترین دوست و معاون نانیسکا، این موضوع جای تعجب ندارد. دیویس در نقش نانیسکا حزن و اندوهی به شخصیت خود می‌آورد که پیچیده‌تر از اهداف فیلم پیرامون او است. او  که برای اینکه جایگاهی از قدرت برای خودش پیدا کند جنگیده است، همه چیز را فدا می‌کند و با غرور خود بر زخم‌هایش سرپوش می‌گذارد. با اینحال او را می‌ببنیم که شب‌ها از وحشت از خواب بیدار می‌شود و احساس ناامنی می‌کند. اتحادی که آگوجیه از آن برخوردار است از پیشینه‌ها و مرزهای طبقاتی عبور می‌کند. همبستگی‌ای که با برنامه‌های تمرینی طاقت‌فرسا و تشریفات روابط میان آن‌ها، با زحمت ایجاد می‌شود. آن‌ها در کنار هم قدرتی فوق‌العاده تشکیل می‌دهند. با اینحال آن‌ها هنوز در خدمت هوس‌های یک پادشاه مرد هستند.

 

امتیازهای فیلم پادشاه زن

وبسایت	میانگین امتیاز
IMDB	۶.۷ از ۱۰
کاربران متاکریتیک	۲.۷ از ۱۰
منتقدان راتن تومیتوز	۹۴ درصد بر اساس ۲۴۱ نقد
کاربران راتن تومیتوز	۹۹ درصد
منتقدان متاکریتیک	۷۷ درصد براساس ۵۳ نقد

 

مصاحبه با بازیگران فیلم

جینا پرینس-بایدوود: هنگامی که من به پروژه وارد شدم وایولا دیویس به آن پیوسته بود

هنگامی که من به پروژه وارد شدم وایولا دیویس به آن پیوسته بود. اما وقتی فیلمنامه را خواندم لاشانا لینچ و جان بویگا بلافاصله به عنوان ۲ نفری که می‌خواستم در فیلم حضور داشته باشند به ذهنم خطور کردند. اتفاق زیبایی است که چیزی را به این شدت بخواهیم و این اتفاق بیفتد. هر ۲ می‌خواستند بخشی از آن باشند و به این ترتیب وارد پروژه شدند. شیلا اتیم و توسو امبدو از طریق تست به پروژه آمدند. هر ۲ بازیگرانی شگفت‌انگیز و نه چندان شناخته شده هستند که امیدوارم بعد از این بیش‌تر شناخته شوند. اما خیلی سریع مشخص شد که هر دوی آن‌ها باید بخشی از این پروژه باشند.

شیلا اتیم: در اکثر زمان فیلمبرداری در خود لوکیشن بودیم

واقعا فوق‌العاده بود. بسیار کم اتفاق می‌افتد که فرصت فیلمبرداری در خود مکانی که داستان پروژه در آن اتفاق می‌افتد – یا در نزدیکی آن – را داشته باشید. بدیهی است که داستان در غرب آفریقا اتفاق می‌افتد، اما می‌توانستیم در این قاره باشیم. ما در اکثر زمان فیلمبرداری در خود لوکیشن بودیم و بنابراین می‌توانستیم از چشم‌انداز – از زمین واقعی و خاک واقعی  -بهره ببریم. البته محیط گاهی چالش‌هایی ایجاد می‌کند. شما برای نور می‌جنگید و پیروز می‌شوید و شن و ماسه وارد چشمانتان می‌شود. اما فکر می‌کنم همه ما از آن سود بردیم. همچنین تصور می‌کنم فیلم هم از آن بهره برد. من فکر می‌کنم شما واقعا می‌توانید آن را در فیلم احساس کنید.

وایولا دیویس: هرگز نقشی مانند نانیسکا بازی نکرده‌ام

اول از همه بگویم که من هرگز نقشی مانند نانیسکا بازی نکرده‌ام. این یک درام تاریخی حماسی است که من همچنین تهیه‌کنندگی آن را به عهده داشتم. بسیار افتخار می‌کنیم که این پروژه را انجام دادیم و توانستیم فرصت‌هایی برای این استعدادهای شگفت‌انگیز فراهم کنیم. پادشاه زن اثر بزرگ من است زیرا آن را میراث خود می‌دانم. تهیه‌کننده آن بودن و دانستن اینکه در به ثمر رسیدن آن نقشی داشته‌ام، هیجان‌انگیز است. … همیشه چشم‌اندازی برای حرفه خود دارید، اما نقش‌های بسیار کمی برای یک بازیگر رنگین‌ پوست وجود دارد. پوست تیره با بینی پهن و لب‌های بزرگ. من فقط به گفتن آن ادامه می‌دهم؛ این داستان‌ها فوق‌العاده محدود هستند.