معرفی و نقد فیلم در جبهه غرب خبری نیست

خلاصه داستان فیلم در جبهه غرب خبری نیست

فیلم در جبهه غرب خبری نیست ماجرای پاول بومر نوجوان و دوستانش آلبرت و مولر است که داوطلبانه در ارتش آلمان نام‌نویسی می‌کنند چون روی موجی از شور و حرارت وطن‌پرستانه سوار شده‌اند؛ اما شور آن‌ها خیلی زود و با حضور در خط مقدم جبهه و به‌واسطه دیدن واقعیت‌های بی‌رحمانه جنگ از بین می‌رود. باورها و تصور پاول از دشمن و حتی درست و غلط در میدان جنگ، خیلی زود در هم می‌شکند. شمارش معکوس برای صلح موقت آغاز می‌شود ولی پاول باید به جنگ ادامه دهد تا میل ددمنشانه افسر ارشد خود را تغذیه کند؛ کسی که می‌خواهد در زمان اعلام پایان جنگ، آلمان حمله‌ای دیگر کرده باشد.

فهرست عوامل و بازیگران فیلم در جبهه غرب خبری نیست

کارگردان: ادوارد برگر، فیلمنامه‌نویسان: یان استوکِل، لسلی پَترسِن و ادوارد برگر، مدیر فیلمبرداری: جیمز فرند، تدوینگر: اِسوِن بودِلمان، آهنگساز: فولکر بِرتِلمان ملقب به هائوشکا

بازیگران: فیلیکس کامِرِر (پاول بومِر)، آلبرشت شوخ (اِشتانیسلوس کاتژینسکی/ کات)، دانیل برول (ماتیاس اِرزبرگر)، موریتس کلاوس (فرانتس مولر) و…

آیا می‌دانید؟

• کتاب اِریش ماریا رِمارک با الهام از تجربه‌های خود نویسنده به عنوان یک سرباز آلمانی در جنگ جهانی اول نوشته شده است. این اثر ادبی به خاطر تصویر واقع‌گرایانه‌اش از ترس‌های جنگ و رنج‌های سربازان در طول جنگ و پس از آن تحسین شده است.
• این فیلم سومین برگردان از داستان اریش ماریا رمارک است. فیلم‌های قبلی، یکی نسخه مشهور لوییس مایلستون است که در سال ۱۹۳۰ عرضه شد و اسکار بهترین فیلم را هم برای سازندگانش به ارمغان آورد؛ و دیگری نسخه کم‌تر شناخته‌شده دلبرت مان است که در سال ۱۹۷۹ نمایش داده شد.
• این فیلم گران‌ترین فیلم آلمانی در تاریخ نتفلیکس است.
• عنوان «در جبهه غرب خبری نیست» به پایان رمانی اشاره دارد که فیلم بر اساس آن ساخته شده است؛ جایی که به خواننده گفته می‌شود که تنها گزارش آن روز پایانی این بود: «هیچ خبر جدیدی برای مخابره از جبهه غرب نبود.»
• این فیلم از نظر فنی بازسازی یکی از نسخه‌های سینمایی قبلی نیست و با عنوان اقتباس دوباره‌ای از کتاب به آن اشاره شده است. از این رو، یان استوکل و لسلی پترسن فیلمنامه را بر اساس رمان سال ۱۹۲۸ اریش ماریا رمارک نوشتند.
• کارگردان از یک منطقه نظامی و فرودگاهی در شمال پراگ برای فیلمبرداری صحنه‌های جنگی و حضور سربازان در میدان نبرد استفاده کرد. این منطقه گل‌آلود بسیار بزرگ به اندازه ده زمین فوتبال است.
• فیلیکس گرامِرِر برای رسیدن به بدنی مناسب برای ایفای نقش اصلی فیلم مجبور شد جلیقه‌ای ده کیلویی را تن کند و برای چند ماه، روزی ده کیلومتر بدود. جالب‌تر این‌که اولین تجربه بازیگری او در سینما است.
• در پشت صحنه‌های منتشرشده از فیلم می‌بینیم که تمام بازیگران با سلاح‌های گرم واقعی تمرین می‌کنند.

منتقدان درباره در جبهه غرب خبری نیست چه می‌گویند؟

آبزِروِر | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰

وِندی ایده | فیلم در جبهه غرب خبری نیست با این‌که به اندازه اثر سام مندس با عنوان «۱۹۱۷» – که به‌صورت پلان‌سکانس‌های طولانی طراحی و اجرا شده – پرجلوه نیست و به شیوه خودش هراس‌انگیز و دلخراش است اما هنر درجه یکی از فیلمسازی را به نمایش می‌گذارد. لحظه‌های زیبای فیلم (مثل جایی که نور خورشید با عبور از میان درختان اسکلتی زمستانی به پرتوهایی شورانگیز بدل می‌شوند) تقریبا به اندازه صحنه‌های رنج و عذاب، تکان‌دهنده هستند و می‌توانند هر تماشاگری را به‌هم بریزند.

شیکاگو سان-تایمز | امتیاز ۸۸ از ۱۰۰

ریچارد روپر | این نسخه سینمایی جدید از فیلم در جبهه غرب خبری نیست که استفاده فوق‌العاده‌ای از فناوری سده ۲۱ کرده است، از نظر بصری پرجلوه‌ترین و چشمگیرترین نسخه به شمار می‌رود؛ و البته از حیث تاثیرگذاری دراماتیک تا نزدیکی نسخه اصلی هم پیش می‌رود و موفق عمل می‌کند.

گاردین | امتیاز ۸۰ از ۱۰۰

پیتر بردشا | فیلم در جبهه غرب خبری نیست اثری مهم و قابل توجه است که در زمانی کاملا مناسب و ضروری ساخته شده است و صحنه‌هایی از جنگ در میدان نبرد دارد که ماهرانه با فناوری‌های دیجیتال اجرا شده‌اند. فیلم هرگز در ادا کردن حق مطلب موضوعی که طرح کرده کم نمی‌آورد و شاید از جایگاه کلاسیک خودش هم باخبر است.

سن فرانسیسکو کرانیکل | امتیاز ۷۵ از ۱۰۰

میک لاسال | بخش‌هایی از فیلم در جبهه غرب خبری نیست هستند که کش آمده‌اند و خسته‌کننده‌اند، هرچند با لحظه‌های هراسناکی قطع می‌شوند، اما این واقعا شکایت کردن از چنین فیلم خوبی نیست. «در جبهه غرب خبری نیست» فقط تا حدی راوی یک داستان است؛ و فراتر و علاوه بر آن، تجربه‌ای است که تماشاگرش را در دنیای خود غوطه‌ور می‌کند؛ و دعوتی است برای قرار دادن خود به جای دیگری، البته که از این سوی امن پرده نقره‌ای و در سالن تاریک سینما.

نیویورک تایمز | امتیاز ۶۰ از ۱۰۰

بن کِنیگزبرگ | ادوارد برگر کارگردان، ابزارهای بیش‌تری را در قیاس با لوییس مایلستون در سال ۱۹۳۰ در اختیار دارد که حدود صد سال پیش درگیر چالش‌های اولیه ورود صدا به سینما هم بود؛ با وجود این، مزایایی که در دسترس سازندگان این فیلم بوده‌اند به‌نوعی از تاثیرگذاری آن کاسته‌اند. بزرگ کردن مقیاس کار و صحنه‌پردازی‌های جنگ و چیره‌دستی در اجرای سینمایی به خودنمایی انجامیده است. با این حال، هدف فیلم این است که شما را به‌واسطه نمایش بی‌وقفه بی‌رحمی و ددمنشی از پا دربیاورد و واقعا هم سخت است که تحت تاثیر قرار نگرفت و عذاب نکشید.

بهترین فیلم‌های جاسوسی تاریخ سینما

لس‌آنجلس تایمز | امتیاز ۶۰ از ۱۰۰

جاستین چنگ | در حالی که دیدن تجملی که فرماندهان بلندپایه و قدرتمند با آن در موقعیت‌های امن خود روزگار می‌گذرانند (چای و شراب و شیرینی‌ها) در تضاد با رژیم‌های گرسنگی مفلوکانه سربازان، آموزنده است، در نهایت اشتباه است که فیلم از بومر و رفقایش جدا می‌شود و ما را از موقعیت و شرایطی جهنم‌گونه – چه از نظر فیزیکی و چه از منظر روان‌شناختی – جدا می‌کند.

راجرایبرت‌دات‌کام | امتیاز ۵۰ از ۱۰۰

گلن کِنی | واقعا می‌شود استدلال کرد که چرا سازندگان فیلم پیرنگ را فراموش کرده‌اند و «جنگ جهنم است» را به رقابتی با عنوان «می‌توانید بهتر از این عمل کنید و فیلم جنگی بسازید؟» بدل کرده‌اند.

امتیازهای تماشاگران و منتقدان درباره فیلم در جبهه غرب خبری نیست

پس از مرور امتیاز کاربران سایت «آی‌ام‌دی‌بی» و دو سایت مطرح جمع‌آوری آرای منتقدان، می‌توانید بخشی از نظرهای هفت منتقد برجسته را هم مطالعه کنید: