حواستان هست که این روزها مدام با قصههای تلخ، حیرتانگیز و البته بسیار سینمایی مواجهیم اما در سکوت و انفعال واماندهایم؟
خبر اول شبیه سکانس مهم بسیاری از فیلمهای سینمایی بود. دو جوان در فاصله یکی دو روز در تجمعات اعتراضی گم شدند و بعدتر جنازههایشان در حالی به دست خانوادههایشان رسید که هزار و یک اما و اگر پیرامونشان کفنپیچ شدهبود. همه میدانستند اشتباه شده اما جان دیگر باز نمیگشت…
خبر بعدی شبیه بود به سکانسهای پرهزینه فیلمهای جنگی. هلیکوپتر و اسلحه و خاک و خون. مردمانی به مرگ سلام میکردند و مردمانی لابد روحشان رابه شیطان فروختهبودند. مصیبت عظیم خلق شده بود و حالا برای التیامش خیلی دیر شدهاست. آنقدر دیر که با اختتامیه هیچ فیلمی نمیتوان سر و ته آن را هم آورد.
این آخری دیگر نوبر است. یک زندانی در مسیر رسیدن به مرکز درمانی گم میشود، هزار حدس و گمان هست و البته دریغ از یک پاسخ شفاف.
حالا بماند که این وسط تا دلتان بخواهد تصاویر مستندی منتشر میشوند که روی سکانس نامردی آن تکتیرانداز در فیلم حکومت نظامی را نه از حیث دکوپاژ که از نظر بهتآور بودن سفید کردهاند.
سینما همین است و حالا به قول یک نفر گویی ما وسط پلانهای عذابآور یک تراژدی شدهایم سیاهی لشکر، شدهایم دستیار چندم صحنه، شدهایم عابران کنجکاو اما بیحوصله که فقط بلدند چشمانشان را گرد و عدسی مردمک را کمی تنگ کنند تا وقایع با فوکوس بیشتری پیش نظرشان رخ دهد.
سینما یعنی اینها فیلم نیستند. حواستان هست؟
سلام
فیلیمو ی عزیز تکلیف اکران آنلاین در پلتفرم چی شد لطفا این همه فیلم اکران هاشون یا تموم شده یا اواخرشون هست لطفا فیلم های جدید اکران کنید بعد از لامینور هیچی پخش نشده لطفا پیگیری کنید
سلام
اکران آنلاین به درخواست تهیهکنندهها اجرا میشه. الان همونطور که هیچ تهیهکنندهای علاقهای به اکران فیلمش در سینما نداره، برای اکران آنلاین هم همین اتفاق افتاده.