پنج فیلم مارلون براندو که ارزش تماشا کردن ندارد!
یکم جولای سالمرگ مارلون براندو است
وقتی صحبت از بهترین تاریخ می‌شود، ذهن می‌رود سمت بهترین آثاری که درش حضور پیدا کرده است. اما می‌شود این کلیشه را شکست، مارلون براندو به اعتقاد بسیاری بهترین بازیگر تاریخ سینماست، اما حتی کارنامه پربار او هم خالی از آثار کم‌ارزش و حتی بسیار ضعیف نیست.
اگر این آثار را ندیده‌اید، همان بهتر که در آینده هم نبینید و نگذارید خاطره خوب هنرنمایی‌های درجه یک و تاثیرگذار این بازیگر خوب در ذهن‌تان خراب شود. ۱۸ سال پس از مرگ مارلون براندو می‌خواهیم ۵ تا از ضعیف‌ترین آثار او را به شما معرفی کنیم که ارزش تماشاکردن ندارد.
ده حقیقت جالب درباره مارلون براندو
انعکاس در چشمان طلایی | ۱۹۶۷ | Reflections in a Golden Eye
یک فیلم به کارگردانی «جان هیوستن» و با بازی الیزابت تیلور و مارلون براندو مگر ممکن است بد باشد؟ این سه غول سینمای هالیوود ثابت کردند که بله! کاملا ممکن است! فیلم در دوران گذار هالیوود از سیستم استودیویی به هالیوود مدرن ساخته شد و با توجه به کاهش قابل توجه سانسور دولتی در آن دوره، به نظر می‌رسید قرار است تبدیل به یک شاهکار شود. اما نه درونمایه حساس آن (وجود یک مثلث عشقی) و نه حضور ۲ سوپراستار در این فیلم هیچ‌کدام مانع بد بودنش نشدند.
جزیره دکتر مورو | ۱۹۹۶| The Island of Dr. Moreau
هرچقدر به پایان عمر استاد نزدیک‌تر می‌شویم، کیفیت آثاری که در آن ظاهر شده بدتر می‌شود. بین آثار متاخر مارلون براندو، «جزیره دکتر مورو» یکی از بدترین‌هاست. جزیره دکتر مورو یک فیلم علمی تخیلی ترسناک بر اساس رمانی به همین نام اثر «اچ جی ولز» است. داستان یک بازمانده کشتی غرق‌شده که اتفاقی گذرش به جزیره‌ای می‌افتد که متعلق به دانشمندی دیوانه به نام دکتر مورو است. بازمانده کشتی به‌زودی به ماهیت دیوانه دکتر پی می‌برد. بازی براندو در فیلم داد می‌زند که استاد هیچ دلبستگی‌ای به فیلمنامه نداشته و فقط برای پول در فیلم ظاهر شده. بازیگری او در نقش دکتر به‌جای ترسناک بودن عموما مضحک از آب درآمده.
کنتسی از هنگ‌کنگ | ۱۹۶۷ | A Countess from Hong Kong
فیلمی که کارگردانش «چارلی چاپلین» کبیر باشد و مارلون براندو و سوفیا لورن و تیپی هدرن در آن بازی کنند قاعدتا نباید ناامیدکننده باشد، اما «کنتسی از هنگ‌کنگ» چیزی بیشتر از یک فیلم سرگرم‌کننده رده‌پایین که در کشورمان به خاطر دوبله بانمکش بیش از حد تحویل گرفته شد نیست. فیلم اولین فیلم رنگی چاپلین و آخرین فیلمی بود که این اسطوره کارگردانی کرد و غیر از این نکته خاص دیگری نداشت!
شجاع | ۱۹۹۷ | The Brave
«جانی دپ» که ۳ سال قبل از ساخت این فیلم، در فیلم «دون‌خوان دومارکو» با براندو همبازی شده بود، انگار خیلی تحت تاثیر بازی استاد قرار گرفت، چون سال ۹۷ فیلم فاجعه‌بار «شجاع» را ساخت تا دوباره در آن با اسطوره همبازی شود. فیلم داستان یک سرخپوست آمریکایی است که بعد از آزادی از زندان مشکلات مالی عدیده‌ای دارد، اما وقتی یک مرد مرموز با نزدیک شدن به او، از مرد سرخپوست برای بازی در یک فیلم دعوت می‌کند، اوضاع مالی‌اش دگرگون می‌شود. این نئووسترن مستقل هیچ چیز ماندگاری ندارد، جز تیتراژش که در آن نام دو بازیگر عالی نقش بسته است!
آپالوزا | ۱۹۶۶ | The Appaloosa
«آپالوزا» وسترنی است درباره یک شکارچی بوفالو که قصد دارد به همراه دوستش، یک مزرعه پرورش اسب راه‌اندازی کند. با این حال، پس از دزدیده شدن اسب محبوب او توسط یک راهزن مکزیکی، اوضاع بی‌ریخت می‌شود و کابوی تصمیم می‌گیرد تا با سفر به مکزیک، اسبش را پس بگیرد. اما به‌زودی با زنی زیبا آشنا می‌شود که از قضا نامزد همان راهزن کذایی است! هرچقدر بازی «جان ساکسون» در نقش منفی فیلم خوب است، براندو در هیبت یک کابوی به دل نمی‌نشیند و بازی‌اش عاری از ظرافت و پیچیدگی است.
