روایت ۳ روز زندگی در کاخ

خلاصه داستان اسپنسر

فیلم اسپنسر Spencer به کارگردانی پابلو لارائین، نویسندگی استیون نایت و بازی کریستین استوارت، داستان ۳ روز از زندگی پرنس دایانا  در دسامبر ۱۹۹۱ است که خانواده سلطنتی به کاخ ساندرینگهام در نورفِک می‌روند تا تعطیلات را آنجا سپری کنند. این زمانی است که رابطه پرنس دایانا و پرنس چالز به علت رابطه نامشروع چالز با کامیلیا پارکز‌بولز سرد شده‌است. در این فیلم شاهد مشکلات روحی پرنس دایانا و آشفتگی های او هستیم. او مدام درگیری‌های ذهنی دارد و درحال دست و پنجه نرم کردن با آنهاست. درنهایت پرنس دایانا مشکلات روحی جدی پیدا می‌کند و حتی به دوست خود مگی می‌گوید که گاهی روح در اطراف خود می‌بینید.

آمارها و واکنش‌ها به فیلم اسپنسر

فیلم اسپنسر Spencer با وجود تمام نقدهای مثبت و تبلیغاتی که بابت بازی شگفت انگیز کریستین استوارت برایش شده بود در هفته اول اکران که در ۹۹۶ سالن به نمایش درآمد  ۲.۱۴۹ میلیون دلار  فروش داشت که این رقم برای چنین فیلمی شکست بزرگی محسوب می‌شود. به نقل از سایت ددلاین ۶۲ درصد مخاطبان خانم و ۸۵ در صد بالای ۲۵ سال بودند.

پس از انتشار اولین تریلر اسپنسر، مجله فوربس Forbes نوشت: «قطعا این نقش، اسکار را برای استورات به ارمغان خواهد آورد.» پس از اکران همگانی فیلم سایت ورایتی نوشت: «‌در جشنواره ونیز هم پیش بینی شده بود که امسال استورات نامزد دریافت اسکار برای نقش اول زن خواهد بود.»  در جشنواره ونیز تمام جمعیت حاضر کریستین استوارت را ۳ دقیقه ایستاده تشویق کردند و استورات با چشمان پر از اشک پابلو لارین را در آغوش گرفت و از او تشکر کرد.

نقد محمدرضا مقدسیان بر فیلم Spencer

نظر منتقدان درباره فیلم Spencer

• میانگین امتیاز کاربران در سایت IMDB آی ام دی بی: ۷.۱ از ۱۰
• میانگین امتیاز منتقدان در سایت راتن تومیتوز: ۸۴ درصد
• میانگین امتیاز بینندگان در سایت راتن تومیتوز: ۵۰ درصد
• میانگین امتیاز منتقدان در سایت متاکریتیک: ۷۶ درصد
• میانگین امتیاز بینندگان در سایت متاکریتیک: ۷.۱ از ۱۰

ایریش‌تایمز Irish times | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰

دونالد کراک | بازی کریستین‌استورات در نقش پرنس دایانا مربوط به زمانی است که او بسیار ترسیده و آسیب پذیر بوده ‌است. او بین ترس و اراده قوی در این فانتزیِ پابلو لارین به خوبی تعادل را برقرار می‌کند.

گاردین | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰

زان بروکس | کریستین‌استورات آمریکایی در نقش اول بسیار قابل قبول ظاهر شد. او در نقش دایانا، بی میلی او به زندگی و خوش اخلاقیش را به زیبایی نمایش می‌دهد و این دقیقا همان چیزی است که باید نشان داده می‌شد.

نیویورک تایمز | امتیاز ۲.۵ از ۴

دِوایت براون | به هنر بازیگری استوارت اکتفا کنید و دیگر خیالتان راحت باشد. در بیشتر سکانس‌ها گویی او روح پرنس دایانا، سرکش‌ترین عروس کاخ باکینگهام را در صحنه حاضر می‌کند.

بوستون گلاب  Boston Globe | امتیاز ۳ از ۴

مارک‌فنی | کار بسیار سختی است که بازیگر معروفی بخواهد نقش یک شخصیت مشهور را بازی کند. اولین چالش میزان شباهت آنهاست. استورات نقش آهوی زخمی در دام افتاده با چشمانی غم‌زده و سری که همیشه پایین است را به زیبایی به تصویر می‌کشد.

تایمز اف ایندیا The Times of India | امتیاز ۳.۵ از ۵

رنوکا ویاواهاره | اسپنسر داستان هر زنی است که از تظاهر و دروغ خسته شده است. این فیلم تصورات ما را از خوشبختی تغییر می‌دهد. دایانا همه چیز داشت. زیبایی، ثروت، خانواده اما در آخر همه آنها را به قیمت آزادی و هویت فردیش از دست داد.

شیکاگو ‌سان‌تایمز Chicago.Suntimes

ریچارد روپر | کریستین استوارت حدود نیم فوت از شاهزاده دایانا کوتاهتر است و واقعا شبیه او نیست. بازی کردن نقش کسی که بسیار مشهور و عکس برداری شده‌ترین چهره قرن است کاربسیار سختی است و البته باعث معروفیت بیشتر استوارت هم شد. به طرز دلخراشی بازی زیبا و شگفت انگیز استورات در اسپنسر به کارگردانی پابلو لارن چشمگیر و تاثیرگذار است.

داستان اسپنسر در کریسمس ۱۹۹۱ در عمارت ساندرینگهام اتفاق میافتند. گروه کاملی از خدمه، کارگزاران و نیروهای امنیتی مشغول تدارک مراسم کریسمس خانواده سلطنتی هستند. داستان از زمانی آغاز می‌شود که دایانا وارد شده و گویی همیشه عمدا دیر می‌رسد و باعث عصبانیت خانواده سلطنتی می‌شود. دایانا در صحنه‌هایی در راهروی تاریک پرسه می‌زند انگار تنها در عمارت است و گاهی نیمه شب مانند زندانی فراری از کاخ بیرون می‌رود و شبحی را می‌بیند.

گاهی اوقات ما کابوس های دایانا را همراهش تماشا می‌کنیم. انگار لورین فیلمی ترسناک درباره زنی جوان و مضطرب ساخته است. زنی که دچار پرخوری عصبی شده و دوست دارد به خود آسیب برساند و بین خود با همسر، خانواده همسرش و حتی همه جهان فاصله زیادی را حس می‌کند. با موسیقی جاز گرین‌وود Jonny Greenwood که به طرز هنرمندانه‌ای صداهای درونی دایانا را برایمان تداعی می‌کند، اسپنسر یک داستان فوق العاده با طراحی و پیرنگ داستانی درست با عکس برداری های زیبا و گاها سورئال است. بیشتر عکس برداری‌ها در املاک محل تولد واقعی دایاناست. در فیلم هم به این موضوع اشاره می‌شود.

استورات در نقش دایانا با لحنی آرام و بی احساس صحبت می‌کند و سرش پایین است. می‌داند که همه نگاه‌ها به سمت اوست. با این حال گاهی واقعا ناپدید می‌شود. از هر فرصتی استفاده می‌کند که از دیگران دور باشد. چه در حمام و گاهی در اتاق حتی زمانی که همه منتظر او هستند او پنهان می‌شود. گاهی هم غرق در افکار و توهمات خود می‌شود.

دایانا در اسپنسر گیج و سردرگم است و به کمک احتیاج دارد. حتی وقتی لحظات شادی را با پسران خردسالش  ویلیام و هری سپری می‌کند ناراحتی و غم بابت ناتوانی در سرگرم کردن پسرانش درچهره‌اش دیده می‌شود. اما اینجا هنوز از پا نیافتاده است. او هنوز در این عمارت زنده است. تقریبا همه در خانواده سلطنتی شبیه مردگان متحرک هستند. همه به سختی موقع شام باهم صحبت می‌کنند. در کریسمس یا هنگام شکار کمتر به بچه ها توجه می‌شود. ساندرینگهام عمارتی خالی از سکنه و بی‌روح است. زمان فیلم ۶ سال قبل از مرگ اوست. حداقل در این ۶ سال باقیمانده او توانسته بود از تمام این حوادث عبور کند و رهایی یابد و اندکی زندگی کند.

نقد زهرا الوندی بر فیلم اسپنسر

 حواشی فیلم اسپنسر

• کن‌ورف، محافظ سابق پرنس دایانا بعد از دیدن این فیلم درباره بازی کریستین‌استورات گفت: از بین تمام کسانی که طی ۱۰ سال گذشته نقش دایانا را بازی کرده‌اند او بیشترین شباهت را به او داشته است. او توانست جزعیات رفتاری او را به درستی بازی کند.
• کریستین استورات ۶ ماه برای تلفظ صحیح کلمات با لهجه پرنس دایانا تمرین کرده است. او در مجله نیویورک تایمز گفته است: «بعد از هفته اول فیلمبرداری احساس کردم بهترین نقش زندگیم را بازی کرده‌ام و این بهترین حسی است که تا به حال داشته‌ام‌»
• شخصیت های مگی و دارن‌مک واقعی هستند. سرآشپز مک‌گریدی همچنان زنده است و در یوتیوب ویدیو آشپزی منتشر می‌کند.
• پرنس دایانا بیشترین عکس ثبت شده را در قرن ۲۱ دارد و جزو مشهورترین چهره‌های برجسته و مشهور است. او به خاطر فعالیت های خیرخواهانه و عام‌المنفعه‌اش بسیار محبوب و شناخته شده است.
• کریستین‌استورات درباره نقشش می‌گوید: «بابت واکنشم نسبت به دوربین خبرنگاران همیشه سعی کردم در لحظه زندگی کنم. من شکار شدن با دوربین را دوست دارم. انگار خود واقعی آدم‌ها را در آن عکس ها می‌توان دید. من با نگاه کردن به عکس‌های دایانا صداقت و رو راستی را دیدم. حتی وقتی گیج و سردرگم است هم، زیبا و شریف است. انگار هیچ نقابی ندارد. من توانستم احساس‌اش را در آن عکس‌ها ببینم و ارتباط برقرار کنم. این فیلم درباره ابهامات زندگی اوست. این زن با این سطح از معروفیت، ناشناخته بود. ما سعی کردیم به ۳ روز از زندگی او بپردازیم چون می‌دانستیم مردم خاطرات شخصی  و یا فرارفکنی‌هایی درمورد او دارند و با این فیلم ابهامات انها برطرف می‌شود.»