دنیای پر هیجان آقای آهنگساز
تیک، تیک… بوم! (Tick, Tick… Boom) یک فیلم درام موزیکال محصول سال ۲۰۲۱ و اولین تجربه کارگردانی فیلم بلند لین مانوئل میراندا است که بر اساس فیلمنامه‌ای از استیون لونسون ساخته شده است. فیلمنامه این داستان اقتباسی از یک نمایشنامه موزیکال است که در سال ۱۹۹۰ توسط آهنگساز آمریکایی جاناتان لارسون ساخته شده است. این نمایشنامه به نوعی یک اتوبیوگرافی است و شرح حال خود آقای آهنگساز را روایت میکند.
خلاصه داستان فیلم تیک تیک بوم | Tick, Tick… Boom
تیک تیک بوم (Tick, Tick… Boom) داستان آهنگساز تئاتر مشتاقی به نام جاناتان لارسون است که در سال ۱۹۹۰ در شهر نیویورک زندگی میکند و نگران است که انتخابش در مورد کارکردن در حیطه هنرهای نمایشی اشتباه باشد. جان (با بازی اندرو گارفیلد) در یک غذاخوری در شهر نیویورک پشت میز انتظار در حال نوشتن متنی است که امیدوار است نمایشنامه موزیکال بزرگ بعدی در امریکا باشد.
در آستانه ۳۰ سالگی، یک آهنگساز جوان آینده‌دار تئاتر، عشق، دوستی و فشارهای زندگی را به عنوان یک هنرمند در شهر نیویورک تجربه میکند. چند روز قبل از اینکه او کار خود را در یک اجرای مرگ و زندگی به نمایش بگذارد، از همه جهت تحت فشار است؛ از طرف دوست دخترش سوزان که رویای یک زندگی هنری فراتر از شهر نیویورک را در سر می‌پروراند.
از طرف دوستش مایکل، که رویای خود را برای رسیدن به زندگی‌ای با امنیت مالی کنار گذاشته است. در میان یک جامعه هنری که توسط اپیدمی ایدز ویران شده است. در حالی که زمان اندکی دارد، جان در یک دوراهی قرار دارد و با این سوال روبرو می‌شود که همه باید در مورد آن فکر کنند؛ قرار است با زمانی که در اختیار داریم چه کنیم؟ چقدر زمان برای انجام یک کار عالی داریم؟
عوامل فیلم تیک، تیک… بووم
در تیک، تیک… بوم! اندرو گارفیلد، رابین دِ ژسوس، الکساندرا شیپ، جاشوا هنری و ونسا هاجنز ایفای نقش می‌کنند. کارگردانی را لین-منوئل میرندا بر عهده دارد. فیلمبرداری این اثر در ماه مارس ۲۰۲۱ آغاز شد اما همزمان با همه‌گیری ویروس کرونا و با توجه به شرایط قرنطینه درماه اوریل ۲۰۲۱ متوقف شد. تولید در اکتبر ۲۰۲۱ از سرگرفته شد و در ماه نوامبر به پایان رسید.
تیک، تیک… بوم! اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱ انجام داد و قبل از موعد پخشاش در نتفلیکس در ۱۹ نوامبر ۲۰۲۰، به صورت محدود در سینماها اکران شد. این فیلم نقدهای مثبتی در زمینه کارگردانی میراندا، فیلمنامه لوِنسون و قطعه موسیقی لارسون از منتقدان دریافت کرد و سکانس‌هایی با بازی گارفیلد تحسین جهانی را برانگیخت.
در وب‌سایت تحلیلی Rotten Tomatoes، این فیلم بر اساس ۱۰۶ نقد، با میانگین امتیاز ۷.۶/۱۰، دارای محبوبیت ۸۷ درصدی است و عموم نقدها و تحلیل‌ها روی این نکته تاکید دارند که: «تیک، تیک… BOOM! از داستانی متمرکز بر فرآیند خلاقیت، یک موزیکال جادویی می‌سازد که شاهکاری تأثیرگذار برای اولین تجربه کارگردان، لین-مانوئل میراندا است.» در متاکریتیک، یکی دیگر از پایگاههای تحلیلی، بر اساس تحلیل‌های ۳۲ منتقد، فیلم دارای میانگین امتیاز ۷۴ از ۱۰۰، است که در دسته بررسی‌های عموما مطلوب، قرار می‌گیرد.
نظر منتقدان درباره فیلم تیک تیک بوم چیست؟
منتقد Original CIN | امتیاز: ۱۰۰/۱۰۰
تام ارنست | گارفیلد در نقش لارسون نقش مردی را بازی میکند که آماده انفجار است. هر حرکت و ژست او تمایل به شنیده شدن و دیده شدن را آشکار میکند و بنابراین بروز به شکل موسیقی به سختی غیرمنطقی به نظر می‌رسد. اصلا چه کسی می‌تواند بگوید که آهنگ و رقص واقعیت درونی تئاترهای موزیکال برادوی نیست؟ حتی اگر سناریوی موسیقایی میراندا بیش از حد خیالی باشد، به اندازه‌ای جذاب است که ما را وادار کند آرزو کنیم که واقعی باشد.
موسیقی‌های مختلف فیلم مانند ترانه‌ای که آزادی مالی بهترین دوست لارسون، مایکل (با بازی رابین دِ ژسوس) را جشن می‌گیرد، بسیار چشمگیر و اغراق‌آمیز طنین‌انداز می‌شود که گویی میراندا ترس کسانی را پیش‌بینی میکند که موزیکال‌ها را ترسناک می‌دانند و بنابراین، به طور هدفمند، صدا را بالا می‌برد. آنها آواز می‌خوانند، می‌رقصند، سعی کنید به آن عادت کنید!
زمان در حال گذراست و توصیه و نصیحت دوستان نگران برای در نظر گرفتن گزینه‌های شغلی دیگر بیشتر شبیه خیانت است تا حمایت. لارسون، در آستانه تولد ۳۰ سالگی خود بر خلاف الگوی خودش، استفان ساندهیم با بازی برادلی ویتفورد که در اوایل ۲۰ سالگی آهنگ‌های برادوی را تولید می‌کرد، از عدم موفقیت و سبک زندگی خود ابراز تاسف میکند.
اگر وجهی از فیلم را بخواهیم ذکر کنیم که احساس نامناسب یا ناخوشایندی را منتقل میکند، این خواسته دیوانه‌وار لارسون برای موفقیت قبل از ۳۰ سالگی است که می‌تواند بار سنگینی برای کسانی که پروژه‌های ناتمام دارند باشد اما لارسون یک قهرمان در صنعت پیدا کرده است، که به موزیکال علمی-تخیلی لارسون علاقه نشان داده و حالا لارسون یک هفته فرصت دارد تا گروهی را گرد هم بیاورد و یک آهنگ مورد نیاز برای اجرای دوم آماده کند.
اما زندگی همیشه راهی برای هجوم به هنر دارد و در این شرایط ویژه به دوست دختر او سوزان (با بازی الکساندرا شیپ) کاری بسیار عالی در خارج از شهر پیشنهاد شده است، آب برق او در شرف قطع شدن است، با مایکل باید صحبت کند، و یک همکار HIV مثبت‌اش در بیمارستان بستری شده است. متأسفانه، پیروزی لارسون پس از مرگ به دست می‌آید. لارسون شب قبل از اولین اجرای عمومی در سن ۳۵ سالگی بر اثر آنوریسم مغزی می‌میرد. مرگ نابهنگام او به شخصیت عرفانی او دامن می‌زند. یک داستان تراژدی که فقط می‌تواند ناشی از مرگ فردی باشد که اینقدر جوان و تحت چنین پارادوکس غم انگیزی می‌میرد.
کارگردانی داستان لارسون برای میراندا مناسب به نظر می‌رسد، با توجه به اینکه اگر لارسون زندگی می‌کرد، آنها احتمالا معاصر بودند. میراندا نمایشنامه را روی پرده می‌آورد و داستان لارسون را با دلسوزی و از همه مهمتر با موسیقی روایت میکند.
منتقد نیویورک پست | امتیاز: ۸۸/۱۰۰
جانی اولکسینسکی | در این فیلم، لارسون، با بازی اندرو گارفیلد استثنایی، در تلاش است تا یک موزیکال مرزشکن را به اجرا برساند در حالی که دوستانش در اطراف او بر اثر ایدز می‌میرند. او نمی‌تواند قبوض آب و برق را بپردازد. در سن ۳۰ سالگی، او با وحشت به خودش می‌گوید که «زمانش در حال تمام شدن است.» لارسون هرگز نمی‌توانست تصور کند که یکی از مشهورترین موزیکال‌های آمریکایی را خواهد نوشت، اما ما می‌بینیم که او ناخواسته این کار را انجام میدهد.
لارسون یک نقش عالی برای گارفیلد است که به نظر من بهترین بازی دوران حرفه‌ای خود را انجام میدهد. من متقاعد شده‌ام که این بازیگر هیچ وقت به عنوان یک ستاره اکشن و همیشه در فرش قرمز راحت نبوده است. میتوانید بگویید که او ترجیح میدهد مانند لارسون یک سبک زندگی بوهمیایی داشته باشد – تا ساعت ۳ بامداد با درآمد اندک در تئاتر کارکند و تا نیمه شب در خیابانها خوشگذرانی کند. او صادق و منحصر به فرد است و آنقدر خوب آواز می‌خواند که نقشهای اکشن قبلی او را فراموش میکنید.
او همچنین با همه هم بازیهایش، به‌ویژه دوست دخترش، سوزان (با بازی الکساندرا شیپ)، رقصنده‌ای که می‌خواهد کارمندی در شهر دیگری باشد، و مایکل (با بازی رابین دِ ژسوس)، بهترین دوست‌اش که بازیگری را به خاطر کار در یک شرکت تبلیغاتی پشت سر می‌گذارد، بسیار شیرین ارتباط می‌گیرد. میراندا مانند گارفیلد به موضوع نزدیک است و خود آهنگساز است. فیلم او نگاهی جزئی و بدون زرق و برق به مبارزات یک نویسنده جوان نیویورکی است. فیلمی که او ساخته پر از بازیگران، تهیه‌کنندگان، آهنگسازان، کارگردانان موسیقی برادوی است که علاقمندان از دیدن آنها خوشحال خواهند شد.
طرفداران تئاترها و برنامه‌های برادوی قطعا در سطح عمیق‌تری نسبت به دیگران با فیلم ارتباط برقرار خواهند کرد. «تیک، تیک … بوم» یک فیلم فوق‌العاده، تکان‌دهنده و پیش‌رو درباره نیویورک، هنر، زندگی و عشق است. لین مانوئل میراندا توانایی خود را برای ساخت دیگر فیلم‌های عالی نشان میدهد. صحنه آغازین بیشتر به شکل یک کنسرت راک شروع می‌شود تا یک موزیکال سنتی و میراندا تصاویر گارفیلد روی صحنه را که توسط نوازندگان پشتیبانی می‌شود، با صحنههای واقع گرایانه در آپارتمان لارسون، صحنههای غذاخوری که در آن کار میکند یا در استودیو تمرین در حالی که نگرشش به آینده را تغییر میدهد، ترکیب میکند. ابتدا و انتها فیلم مقداری کند و سخت پیش می‌رود اما سریعا مشکل حل می‌شود.