فراری از فضای مجازی

انیمیشن دوست‌داشتنی اما استون

اما استون می‌گوید: «عاشق کارتون ۱۰۱ سگ خالدار بودم و دوست داشتم که سگ‌ها شبیه صاحبانشان باشند. همیشه فکر می‌کردم که این خیلی خنده‌دار است. ولی به یاد دارم که در دوران کودکی سعی می‌کردم ببینم آیا سگ‌ها واقعاً شبیه صاحبانشان هستند یا نه! جالب اینکه دیدم خیلی وقت‌ها این‌طور است. اصلا دلیل بازی‌ام در کروئلا هم همین علاقه‌ام به ۱۰۱ سگ خالدار بود.»

تمرین خنده زیر دوش

اِما استون گفته چگونه و در کجا قهقهه زدن و خنده‌های کروئلا را تمرین کرده است: «نمی‌توانم خنده را جلوی کسی تمرین کنم، چون فکر می‌کنم کار کردن روی آن تحقیرآمیز است. ترجیح دادم خنده را در خلوت تمرین کنم، جایی که هیچ‌کس نمی‌توانست صدایم را بشنود. من در حین دوش گرفتن سعی کردم خنده کامل کروئلا را بسازم. فکر می‌کنم هرکسی هم جای من بود، همین روش را برای تمرین چنین قهقهه زدنی انتخاب می‌کرد.»

موفقیت زمان‌بر است

موفقیت برای اما استون پروسه‌ای زمان‌بر بود. او الان یک ستاره بزرگ هالیوود است، اما برای تحقق آن مدت‌ها در انتظار ماند و تلاش کرد. اِما پس از نقل مکان به لس‌آنجلس، چندین شغل عجیب‌وغریب را برای تامین هزینه زندگی‌اش تجربه کرد؛ یکی از عجیب‌ترین شغل هایش کارگر تولیدکننده غذای سگ بود؛ اما وقتی مشتریان از مزه غذایی که او درست می‌کرد، شکایت کردند، کارش را از دست داد.

عاشق کمدی

اِما با اینکه شروع سختی داشته ولی می‌گوید که نقش‌های متعددی را رد کرده، چون دوست‌نداشته صرفا بر اساس چهره انتخاب شود. از طرفی استون همیشه عاشق نقش‌های کمدی بوده و سخت مبارزه کرده تا به عنوان یک بازیگر کمدی هم جدی گرفته شود! اینکه او جایزه ام‌تی‌وی را برای بهترین بازیگر زن کمدی و جایزه بهترین بازیگر زن نوجوان در یک فیلم کمدی-رمانتیک را دریافت کرده، مشخص می‌کند تا چه اندازه در مسیرش موفق بوده است.

امیلی استون؟

او در واقع امیلی جین استون است، نه اما استون. وقتی به انجمن بازیگران پیوست، متوجه شد که شخصی با همین نام وجود دارد. طبق قوانین هالیوود، فقط یک نفر با این نام می‌تواند وجود داشته باشد. بنابراین، نام اما استون متولد شد. او برای مدتی سعی کرد از نام رایلی استون هم استفاده کند، اما این نام در صحنه فیلمبرداری باعث حواس‌پرتی می‌شد. استون در خانه، در میان دوستان و خانواده، امیلی است و در هالیوود اما.

من مجازی نیستم

او یکی از معدود افراد مشهوری است که در رسانه‌های اجتماعی عضویتی ندارد. با توجه به مصاحبه اما استون با مجله وُگ، عدم حضورش در شبکه‌های اجتماعی به این دلیل است: «من فکر می‌کنم برای من چیز مثبتی نخواهد داشت. حتی زمانی که رویای شما، که برای رسیدن به آن هدف‌گذاری کرده‌اید محقق می‌شود، در شبکه‌های اجتماعی همیشه عالی نیست. این واقعیت زندگی نیست.» برای همین است که اِما ترجیح می‌دهد همه چیز را خصوصی نگه دارد.

وقتی فهمید آسم دارد

در حین فیلمبرداری مثل آب خوردن easy A در سال ۲۰۱۰، اِما دچار یک حمله کوچک آسم شد. خوشبختانه، بازیگران و عوامل برای بهبودی او کمک کردند. با این‌حال، این شروع یک مبارزه واقعی برای او بود، چون نمی‌دانست که آسم دارد.

نقش‌هایی که بازی نکرد

اما استون برای نقش سیندرلا در موزیکال لایو اکشن دیزنی، به سوی جنگل into the woods در نظر گرفته شد، اما بازی در آن را نپذیرفت. او همچنین برای ایفای نقش دبورا در فیلم اکشن ۲۰۱۷، بیبی درایور در نظر گرفته شد، اما به دلیل فیلمبرداری لالالند نپذیرفت. او می‌گوید: «به کیفیت بیشتر از کمیت اهمیت می‌دهم.» گویا استون سیندرلا را شخصیتی بیش از حد منفعل می‌دانست، در حالی‌که بل قهرمانی بود عاشق کتاب و دانستن، که در نهایت با بازی او شکوفا شد.

وقتی به استون اعتراض کردند

در ۲۰۱۵ Aloha آخرین فیلم کامرون کرو، اما استون با آن موهای بلوند و چشمان سبز، در نقش آلیسون نگ، برای نقش یک خلبان جنگنده جوان که بخشی از چین، بخشی هاوایی و بخشی نیز سوئدی بود، انتخاب شد. انتقاد رسانه‌های اجتماعی علیه انتخاب بازیگر بلند شد. همه می‌پرسیدند که چرا یک بازیگر آسیایی را برای بازی در نقش شخصیتی که بخشی از آسیا است انتخاب نکرده‌اند و Aloha را فیلم سفید شده نامیدند که نتوانست تنوع قومیتی هاوایی را به تصویر بکشد.

برای همدلی با مادر

او و مادرش یک خال‌کوبی از پرنده روی مچ دستشان دارند، زیرا پرنده سیاه از گروه بیتلز آهنگ مورد علاقه آنهاست. اِما می‌گوید که این خال‌کوبی برای او راهی است تا بهبودی مادرش از سرطان سینه را جشن بگیرد.

گفت‌وگو با اما استون

والدین همیشه نگران

در دبیرستان، او یک پاورپوینت با عنوان پروژه هالیوود ساخت تا والدینش را متقاعد کند که به او اجازه دهند حرفه بازیگری را دنبال کند. در آن متن، تمام دلایلی را که پدر و مادرش باید اجازه می‌دادند تا او به کالیفرنیا برود، با جزئیات شرح داده بود. اِما در سال ۲۰۰۴ پس از انصراف از مدرسه کاتولیک از آریزونا به لس‌آنجلس رفت تا حرفه بازیگری را دنبال کند. مادرش او را همراهی می‌کرد. اگرچه والدین این بازیگر هیچ تجربه واقعی از سینما و حرفه هنرپیشگی نداشتند، اما همیشه به طرز شگفت‌آوری از دخترشان حمایت کرده‌اند.

من بزرگ‌تر از اضطرابم هستم

استون زمانی که کودک بود با اضطراب و حملات عصبی زندگی می‌کرد و از طریق درمان یاد گرفت که با آن کنار بیاید. او هر روز با خودش تکرار می‌کرده: «من بزرگ‌تر از اضطرابم هستم.» اما حتی کتاب کوچکی با همین عنوان برای خودش نوشت تا به مقابله با آن کمک کند: «اولین بار که دچار حمله عصبی شدم در خانه دوستم نشسته بودم و فکر کردم خانه در حال سوختن است. به مادرم زنگ زدم و او مرا به خانه آورد و تا ۳ سال این حملات ادامه داشت. فقط باید می‌دانستم که هیچ‌کس قرار نیست بمیرد و هیچ‌چیز تغییر نخواهد کرد.»