تن به تن تا آخرین نفس

کوه‌نشین | Highlander | 1986

کانر مک‌لود و کارگن

گریگوری ویدن با الهام از دوئل بازهای ریدلی اسکات، فیلمنامه‌ای درباره‌ جنگجویان جاودانه‌ای نوشت که سعی می‌کردند با شمشیرهای بزرگ سر یکدیگر را ببرند. باب اندرسون، شمشیرباز سابق المپیک، نبرد نهایی میان کریستوفر لمبرت و کلنسی براون را طراحی کرد. نبردی که بسیار جذاب و سرگرم‌کننده است. شعار معروف فیلم «فقط یک نفر می‌تواند باشد»، پس از آن در دنباله‌ها و اسپین‌آف‌های تلویزیونی زیادی تکرار شد.

بهترین فیلم‌های ۲۰۲۱

قهرمان | Hero | 2002

برف پرنده و ماه

همه‌ مبارزه‌های فیلم‌های ووشیای ژانگ ییمو، با راوی غیرقابل‌اعتماد و زیر متن سیاسی مبهم، تمرین‌های خلاقانه‌ای در طراحی فضای پرزرق‌وبرق و استفاده از رنگ هستند. اما جایی که مگی چانگ با برگ‌های چرخان پاییزی خود با آرامش در مقابل ژانگ زی‌یی سرسخت قرار می‌گیرد، احتمالا جذاب‌ترین دوئل در میان‌ مبارزه‌های فیلم‌های ییمو است. اگرچه برای کسانی که دنبال نکات فنی و کاربردی مبارزه با شمشیر هستند، چندان مفید نیست.

هفت سامورایی | Seven Samurai | 1954

کیوزو و سامورایی پرادعا

کامبی، رهبر سامورایی، هنگام تماشای این دوئل می‌گوید: «مزخرف است. واضح چه اتفاقی خواهد افتاد». اما شاید برای تماشاگران مبتدی یا مخاطبانی که اولین بار شاهکار آکیرا کوروساوا را تماشا می‌کنند، چندان واضح نباشد. مهاجم پرسروصدا و خشمگین است، اما با استاد بداخلاق شمشیرزنی (سیجی میاگوچی) که با یک ضربه‌ بی‌نقص او را از پا درمی‌آورد، قابل مقایسه نیست.

 

گوژپشت | Le Bossu | 1997

دوک د نُوِر و لاگرادر

در تمرین شمشیربازی آزمایشی ابتدای نمایش پرزرق‌وبرق فیلیپ د بروکا (اقتباسی از رمان پل فوآل که برداشت‌های زیادی از آن ساخته شده است)، دوک با بازی وینسنت پرزِ مغرور و سرسخت، شمشیر مخفی برنده‌ خودش را به قهرمان فیلم (با بازی دنیل اوتوی) نشان می‌دهد. فیلمی با کاراکترهایی که لباس‌های شل و گشاد به تن دارند و روابط عاشقانه‌ زیادی که مناسب سن آن‌ها به نظر نمی‌رسد.

ماجراهای رابین هود | The Adventures of Robin Hood | 1938

رابین هود و گای گیزبورن

فرد کاونز تازه‌کار در آن زمان، پس از فیلم کاپیتان بلاد، برای کمک به طراحی هیجان‌انگیز صحنه‌های مبارزه در نمایش پرزرق و برق کلاسیک مایل کورتیز استخدام شد. شما چیزی دلپذیرتر و جذاب‌تر از تقابل ارول فلین و بازیل رتبون در تکنی‌کار شگفت‌انگیز نمی‌توانید تصور کنید. شاید از شمشیرزنی معتبر قرون وسطایی کمی دور بنظر برسد، اما یکی از بزرگ‌ترین دوئل‌های سینما در همه زمان‌ها است.

 

رابین و ماریان | Robin and Marian | 1976

رابین‌هود و داروغه ناتینگهام

عاشقانه‌ تلخ و شیرین میان رابرتِ پیرتر – و البته نه خردمندتر – و ماریان به علت رابطه دوستی ظاهری و نزدیک میان رابین و دشمنش – رابرت شاو در قالب جذاب‌ترین کلانتر ناتینگهام در سینما – تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد. البته این بدان معناست که آن‌ها باید با یکدیگر با شمشیر مبارزه کنند. ویلیام هابز، به‌عنوان طراح صحنه‌های اکشن فیلم، در اینجا نشان می‌دهد که مبارزه برای آدم‌های پیر چقدر می‌تواند خسته‌کننده باشد.

بری لیندون | Barry Lyndon | 1975

بری لیندون و لُرد لاد

به‌یادماندنی‌ترین دوئل‌ها در اقتباس کوبریک از داستان ویلیام تاکری درباره یک مرد شرور، احتمالا با اسلحه هستند. اما این دوئل که توسط اندرسون طراحی شده‌ است به کمک نورپردازی طبیعی باشکوه، پیچ‌وتاب‌های بی‌نقص استیون برکوف و ترفندهای رایان اونیل، جایگاه خاص خودش را دارد.

 

شمشیرزن یکدست جدید | The New One-Armed Swordsman | 1971

لای و لانگ

دیوید چیانگ با توانایی‌های متفاوت، روی یک پل مملو از جنازه، روشی زیرکانه برای استفاده از چندین اسلحه با یکدست اجرا می‌کند. تا به این ترتیب بتواند معلم شیطانی‌ای که بهترین دوستش را کشته است، شکست بدهد. چانگ چه، استاد نمایش روابط مردانه‌ قهرمانانه، کارگردانی این فیلم را به عهده داشته است. همچنین، صحنه‌های مبارزه‌ فیلم را لائو کار-لیانگ طراحی کرده است. کسی که بعدتر به یکی از بهترین کارگردانان اکشن کمپانی برادران شاو تبدیل شد.

دلقک خیمه‌شب‌بازی | Scaramouche | 1952

آندره مورا و مارکی د ماینز

یک ماجراجویی هالیوودی در پرزرق‌و‌بر‌ق‌‌ترین شکل خود است. با حضور استورات گرانجر که اکثر شیرین‌کاری‌های خود را با شلو‌ار‌های راه‌راه کمدیا دلآرته انجام می‌دهد. او و مل فرر در یک مبارزه‌ پرجنب‌وجوش در یک سالن تئاتر پرجمعیت هستند و از صندلی‌ها و نرده‌ها نهایت بهره را می‌برند. یک دوئل هیجان‌انگیز که فرد کاونز استاد شمشیربازی آن را طراحی کرده است.

 

زاتوایچی | Zatoichi | 2003

زاتوایچی و هاتوری گتسوکه

در دوره طولانی و پررونق سینمای ژاپن (۱۹۶۲-۱۹۸۹)، هیچ کم و کسری از لحاظ پرداختن به شمشیرزنی وجود ندارد. اما برای سادگی کار، به سراغ بازسازی/ادای احترام تاکشی کیتانو می‌رویم. کیتانو علاوه بر نویسندگی و کارگردانی‌ این فیلم، نقش شمشیرزن کور را نیز به عهده دارد. او و یک رونین (با بازی تادانابو آسانو) حرکات را در ذهنشان تمرین می‌کنند (پیش از شرلوک هولمز گای ریچی)، قبل از اینکه زاتوایچی با جابجایی‌های دستانش دشمنان خود را سردرگم کند.

عروس شاهزاده | The Princess Bride | 1987

اینیگو مونتایا و کُنت روگن

«نام من اینیگو مونتایا است. تو پدرم را کشتی. خودت را آماده‌ مرگ کن». مندی پتینکین یکی از جذاب‌ترین انتقام‌های سینما را در تقابلش با مرد شش‌انگشتی، با حضور یک کریستوفر گست متفاوت، رقم می‌زند. نبردی که باب اندرسون آن را طراحی کرده است.

 

علامت زورو | The Mark of Zorro | 1940

دون دیگو وگا و سروان پاسکواله

بازیل رتبون، بهترین شمشیرباز هالیوود، همواره به‌عنوان شخصیت شرور انتخاب می‌شد، در نتیجه همیشه باید شکست می‌خورد. اما او درباره تایرون پاور گفته است: «او چابک‌ترین مرد با شمشیری است که تاکنون با او روبه‌رو شده‌ام. تایرون می‌توانست در شمشیربازی بهتر از ارول فلین باشد.» فرد کاونز دوئل فوق‌العاده آن‌ها را روی صحنه برده است.

هاراکیری | Harakiri | 1962

هانشیرو و هیکوکورو

بازسازی سال ۲۰۱۱ تاکاشی میکه از شاهکار اورجینال ماساکی کوبایاشی – فیلمی که نقد تندی علیه ریاکاری سازمانی بود – لحظات مخصوص خود را دارد. اما هیچ چیزی با تاثیر دوئل قبرستان در فیلم اصلی برابر نیست. صحنه‌ عریض سیاه و سفید همراه با نماهای عمودی داچ (نمای داچ یا هلندی نمای کج یا زاویه‌داری که در آن خط افق و اشیا به صورت مایل دیده می‌شوند) به علاوه‌ تاتسویا ناکادای در عبوس‌ترین حالتش، این دوئل را به یک مبارزه‌ی کلاسیک تبدیل کرده است.

 

چهار تفنگدار | The Four Musketeers | 1974

دارتانیان و روشفورت

باری دیگر طراحی فوق‌العاده یک صحنه‌ مبارزه را از سوی ویلیام هابز شاهد هستیم. دوئل نهایی میان یک قهرمان که پس از قتل معشوقه‌ خود دچار اندوه و خشم عمیقی شده است و دشمن حقه‌بازش با بازی کریستوفر لی انجام می‌شود. این مبارزه که در داخل یک کلیسا اتفاق می‌افتد (در مقابل راهبه‌ها شوکه شده)، تاثیر مخرب تقلای فیزیکی تدریجی را روی مبارزان نشان می‌دهد.

بیا و با من بنوش | Come Drink With Me | 1966

پرستو طلایی و ببر پشم صورت

کینگ هو – که با این فیلم براداران شاو به شهرت رسید -، با به تصویر کشیدن صحنه‌های مبارزه مانند رقص و استفاده از یک بازیگر نقش اصلی زن که در زمینه‌ باله آموزش دیده بود، انقلابی در ووشیاد ایجاد کرد. در دوئل معبد، پرستو طلایی حتی زمانی که ببر شرور سعی می‌کند با کمک نوکران چاپلوس خود او را تضعیف نمایند، موقعیت خود را حفظ می‌کند.

 

سانجورو  | Sanjuro | 1962

سانجورو و هانبی

در یکی دیگر از دوئل‌های مینیمالیستی و هیجان‌انگیز فیلم‌های کوروساوا، توشیرو میفونه و تاتسویا ناکادای قبل از اینکه شروع به مبارزه کنند مدت زیادی به یک‌دیگر خیره می‌شوند. در حالی که طرفداران مبارزه‌های شمشیرزنی از بررسی آن‌ها خسته نمی‌شوند. خون تحتِ فشار زیادی به شکل ترکیبی از آب گازدار و شربت شکلات فوران می‌زند. البته گفته می‌شود که این ترفندِ مخفی خوب عمل نکرده و نتیجه‌ آن شبیه فوران آب گرم شده است.

 

راب روی | Rob Roy | 1995

راب روی و آرچیبالد کانینگام

سندی متعبر در اثبات توانایی‌های هابز در طراحی صحنه‌های مبارزه بر مبنای شخصیت است. جایی که شخصیت مبارزان  در رقابتی هوشمندانه از طریق تکنیک‌های آن‌ها بازتاب پیدا می‌کند. کانینگام اشرافی (تیم راث) در شمشیرزنی ماهر است، اما تمایلات سادیستی و اعتماد به نفس بیش از حد دارد، در حالی که راب بی غل و غش (لیام نیسون) به شکل ناشیانه‌ای با شمشیر پهن خود مبارزه می‌کند. حدس می‌زنید چه کسی برنده می‌شود؟

گرگ تنها و توله: شمشیر انتقام | Lone Wolf and Cub: Sword of Vengeance | 1972

اوگامی ایتو و رتسودو در

کشتار و خونریزی در مجموعه ۶ فیلمی Baby Cart آن‌قدر زیاد است که به‌سختی می‌توان فقط یک صحنه‌ مبارزه با شمشیر را انتخاب کرد. اما بیایید سراغ پنجاهمین کشتار از فیلم اول برویم. هنگامی‌که رونین ایتو آواره (توبیسامورو واکایاما)، درحالی‌که پسربچه‌ای را به کمر خود بسته است، با استفاده از بازتاب نور خورشید برای کور کردن حریف از کتاب ارشمیدس پیروی می‌کند.