بچه‌ها تشنه کار خوب هستند
بیش از سیما، از صدایش خاطره داریم. تورج نصر صداپیشه پیشکسوتی که تجربه صداپیشگی در بیش از دو هزار انیمیشن تلویزیونی را دارد، از آن دست دوبلورهایی است که بازی مقابل دوربین را هم بارها تجربه کرده و حالا در «نارگیل» ایفاگر نقشی متفاوت در فضایی فانتزی شده است. به بهانه آغاز پخش سریال «نارگیل» از سامانه فیلیمو گفتگویی با این بازیگر و صداپیشه پیشکسوت داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
- شما سابقه‌ای طولانی در کار برای کودکان و نوجوانان داشته‌اید. چه شد که به مجموعه بازیگران «نارگیل» پیوستید؟
بنده را آقای عامریان دعوت به همکاری کردند و از آنجایی که این کار مربوط به کودکان و نوجوانان بود، آن را پذیرفتم. اساسا به همین دلیل هم من انتخاب شده بودم. این کار، سریال بسیار شیرین و زیبایی شده است. یک طنز موزیکال که چیدمان هنرمندان در آن بسیار خوب است. انتخاب‌های خوبی برای کاراکترهای مختلف صورت گرفته و در مجموع کار برازنده‌ای شده است.
- فکر می‌کنید برگ برنده این سریال برای ارتباط با مخاطبان کودک و نوجوان چیست؟
برگ‌برنده‌اش تازگی سوژه سریال است. سوژه «نارگیل» بسیار تازه است و معتقدم صددرصد می‌تواند بچه‌ها را به سمت خود جلب کند. دیالوگ‌ها و گفتارهای زیبایی در این کار می‌بینیم و به همین دلیل فکر می‌کنم در مجموع کار موردتوجه کودکان قرار می‌گیرد. نه به عنوان یکی از بازیگران مجموعه که به‌عنوان یکی از مخاطبان تا اینجای کار را که دیده‌ام بسیار دوست داشته‌ام.
- یکی از ویژگی‌های سریال «نارگیل» حضور سه کاراکتر عروسکی در آن است که در سال‌های اخیر کمتر شاهد نمونه‌های مشابه آن بوده‌ایم…
چندین سال است که چنین آثاری نداریم. من بارها گفته‌ام که ما توجهی به کودک و نوجوان نداریم. سال‌هاست که بی‌توجه شده‌ایم. در حالی که کودک و نوجوان امروز تشنه این آثار است. به شخصه در میان آشنایان و بستگان می‌بینم افرادی که منتظر آثار ویژه کودک و نوجوان هستند. بودن عروسک در یک اثر، بسیار برای بچه‌ها جذاب است. آن‌ها عروسک را هم‌ذات خود می‌پندارد. مانند شخصیت‌های کارتونی که ما به جای آن‌ها صحبت می‌کنیم. بچه‌ها به قالب شخصیت‌ها فرو می‌روند و از این زاویه وقتی کاراکتر یک مجموعه عروسکی باشد و فضای موزیکال هم داشته باشد، بسیار از طرف بچه‌ها مورداستقبال قرار می‌گیرد.
- اتفاقا یکی از امتیازات این سه عروسک هم صداپیشگی خیلی خوب آن‌هاست. به‌عنوان یکی از پیشکسوتان حوزه صداپیشگی در این زمینه کیفیت کار را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
تیم بسیار خوبی کار را انجام داده‌اند و انتخاب‌های بسیار خوبی بوده‌اند. گویندگی این سه عروسک بسیار خوب از کار درآمده و تیپ‌های گفتاری که برای این سه عروسک انتخاب شده بسیار به‌جا و درست بوده است. واقعا اجرای صداپیشه‌ها در این سریال گوش‌نواز است.
- در میان سریال‌های خانگی فکر نمی‌کنید سهم مجموعه‌های کودک و نوجوان بسیار ناچیز است؟
اصلا سریال مناسب نداریم. سال‌هاست که فیلم‌های مناسب درباره کودکان نداشته‌ایم. به‌ویژه کارهای عروسکی و موزیکال.
- دلیل این غفلت را چه می‌دانید؟
کم توجهی مهمترین دلیل است. در سال‌های ابتدایی بعد از انقلاب شرایط بسیار خوب بود و تولیدات بسیار خوبی در سینما و تلویزیون برای کودکان و نوجوانان داشتیم. از جایی به بعد اما این جریان متوقف شد و این اتفاق خیلی بدی است. برای همین هم بچه‌ها دارند گرایش پیدا می‌کنند به سمت بازی‌های کامپیوتری و خارجی. همین سریال «نارگیل» که منتشر شده است، مورد استقبال خانواده‌ها قرار گرفته است. بارها شده است که شنیده‌ام والدین می‌گویند اگر کار خوب تولید و توزیع شود، ما دیگر ماهواره نگاه نمی‌کنیم. همین امروز برنامه‌های کودک تلویزیون را نگاه کنید. واقعا هیچ جذابیتی ندارد. عروسک‌ها زیبا نیست، گوینده‌ها زیبا سخن نمی‌گویند…
- یعنی معتقدید در عین کم‌کاری، کارهای انجام شده هم بی‌کیفیت بوده است؟
بله همین‌طور است. دقیقا همین است. من سروکارم با کارتون و کارهای کودک و نوجوان است. ۲۵ سال پیش کارتون پسرشجاع را صداپیشگی کرده‌ام، هنوز در خیابان من را می‌بینند می‌گویند «چطوری آقای شیپورچی!». کار خوب دیده می‌شود و ماندگار می‌شود. آن زمان کارها باکیفیت بود. کارتون‌ها جذاب و آموزنده بود. امروز همه آثار بزن‌بزن و تیراندازی شده است. این‌ها اعصاب بچه‌های ما رو بهم ریخته و می‌ریزد.
- کمی هم درباره نقش متفاوتی که در این کار داشتید صحبت می‌کنید؟
خانم آشا محرابی به‌عنوان بازیگر نقش مقابل من بسیار همکاری صمیمانه و حرفه‌ای در این کار داشتند. دیالوگ‌ها را به‌خوبی تمرین می‌کردیم. تجربه بازی در این نقش بسیار عالی بود. این کاراکتر نقش بسیار شیرین و بانمکی بود. کاراکتری که در عین بدجنسی، شیرین‌کاری‌هایی هم داشت. من هم سعی کردم این نقش را به بهترین شکل ایفا کنم و فکر می‌کنم کار خوبی هم شده است.
