نقد فیلم بلک کلنزمن
فیلم بلک کلنزمن داستان یک پلیس سیاهپوست است که قصد پیوستن به نیروی پلیس آمریکا را دارد.
جامعه آمریکا، اتفاقا به دلیل نوپا بودنش، نسبت به جوامع دیگر، به مراتب خودساخته‌ترین جامعه فرهنگی دنیا است. جامعه‌ای که خشونت و اندیشه همواره با هم در آن مداخله کرده‌اند و این دو عامل، جامعه فرهنگی این کشور را همچو تندیسی گلین در کوره، پخته و پرداخته‌اند. یکی از مسائلی که سینمای هالیوود دائما به آن حمله کرده است، نژادپرستی است. فیلم بلک کلنزمن داستان یک پلیس سیاهپوست است که قصد پیوستن به نیروی پلیس آمریکا را دارد. او در آغاز با مخالفت مقامات پلیس رویارو می‌شود، ولی پس از پافشاری و پذیرش سختی‌های راه، موفق می‌شود به هدف خود برسد.
ران استالورث پس از چند روز کار در بخش بایگانی، درمی‌یابد که به آن چه از پلیس بودن در ذهنش داشته است نرسیده است و آمالش را باید در جایی دیگر جستجو کند. بنابر این، درخواست پیوستن به پلیس مخفی را می‌دهد. اولین مأموریت ران این است که از کار سیاهپوستانی که برای احقاق حقوقشان گرد هم آمده‌اند، سر در بیاورد. در همین نشست است که ران عاشق پاتریک می‌شود؛ دختری که سردسته انجمن سیاهپوستان است. از طرفی دیگر ران، البته خیلی ناشیانه، وارد رابطه‌ای با گروه کو کلاس کلان می‌شود. به واسطه دوست سفیدپوست اصالتا یهودیش، به درون گروهشان نفوذ می‌کند.
فیلم ترسناک هرچه عمیق تر حفر می کنی | وقتی مرز بین مرده‌ها و زنده‌ها از بین می‌رود
فیلم بلک کلنزمن بسیار پُرکشش است و درامی پُرقدرت سراسر آن را فرا گرفته است. جوری که تماشاگر با تماشای فیلم متوجه گذر زمان نمی‌شود، اما بازی‌های فیلم و بعضا روابطی که میان کاراکترها به وجود می‌آیند، چندان حرفه‌ای به نظر نمی‌رسند. همچنین بسیاری از مواقع برای این که درام بتواند مسیرش را برود، کاراکترهای فیلم که در جایگاه انسان‌هایی باهوش گذاشته شد‌ه‌اند، کمی احمق جلوه می‌کنند. اوج این حماقت زمانی است که ران نقشه‌های بچگانه می‌کشد تا برای نفوذ به گروه کو کلاس کلان صدای خود و بدن همکارش را به شکلی ترکیبی به کار بگیرد. در حالی که می‌توانست گفتگوی تلفنی خودش را نادیده بگیرد و از یکی از همکارانش بخواهد که با کلان‌ها تماس بگیرد. البته فیلم با کشمکش‌ها و رویدادهای فیلمنامه تا اندازه‌ای موفق می‌شود از آسیب این نقشه بچه‌گانه و باورناپذیر جان سالم به در ببرد. اما از آنجا که فیلم بر اساس داستانی واقعی ساخته شده است، وجود چنین تمهیداتی، از قدرت تاثیرگذاری فیلم می‌کاهد. این در حالی است که ممکن است در واقعیت، همین گونه اتفاق افتاده باشد، اما باورپذیری در فیلم، به هیچ وجه به معنای اجرا کردن چیزی همانند آنچه که روی داده است نیست. بلکه به معنای باوراندن تصویر چیزی به جای واقعیت است. اتفاقا در بیشتر موارد، این باورناپذیری با پرداختی غیر واقعی شکلی بهتر پیدا می‌کند.
نقد و بررسی فیلم دندان شیری | درامی پر از دیالوگ‌های احساسی
اما نکته‌ای که در فیلم بلک کلنزمن نهفته است و از آغاز فیلم با آن تکه مستندوار آغازین، ذهن را به خود مشغول می‌کند، این است که فیلم دائما در حال دفاع از تریبون یهودیت است و آن را دائما در برابر نژادپرستی و پیشگام مبارزه با آن تلقی می‌کند. فارغ از پشت پرده‌های وابسته به قدرت و ثروت که در پشت فیلم قرار دارند، مسئله دیگری که جای تامل دارد، پرداختن دائمی به امور مذموم در سینمای مسلط است. امروز باید به این اندیشید که اگر هر روز صبح، به کودکی گوشزد کنیم که دزدی بد است، او را از این کار دور نموده‌ایم، یا زمانی که امر دزدی را امری فراموش شده تلقی کنیم و بکوشیم به مرور آن را از اذهان پاک کنیم. با وجود فیلم‌های زیادی که هر ساله در برابر نژادپرستی، یهودستیزی و مفاهیمی از این دست در تمام دنیا و بیش از همه در آمریکا تولید می‌شود، چه بسا کسانی هستند که نه تنها نمی‌خواهند این مفاهیم از یاد بروند، بلکه می‌کوشند آن‌ها زنده بمانند و در گوشه‌ای از ذهن مردم ماندگار شوند.
