درباره فیلم اتصال کوتاه | مجموعه‌ای از چند فیلم کوتاه ایرانی تحسین‌شده

آثار مجموعه فیلم «اتصال کوتاه» حتی اگر در تمام لحظات کامل و درخشان نباشند، ارزش دیده‌شدن را دارند؛ چیزی که حداقل در مورد خیلی از فیلم‌های بلند ایرانی نمی‌شود گفت!

اهل تماشای فیلم کوتاه نیستید و تجربه‌تان در برخورد با سینمای ایران محدود شده به جریان اصلی؟ چه بهتر. این‌طوری پیشنهاد تماشای مجموعه فیلم «اتصال کوتاه» تاثیر بیشتری هم دارد؛ یک مجموعه از فیلم‌های کوتاه ایرانی جدید و تحسین‌شده. جدا از وجود عوامل و همکاران مشترک، نقطه‌ تلاقی این چهار فیلم (شامل «رورانس»، «مثل بچه آدم»، «در بین» و «جشن») شاید نمایش تصویری کمتر دیده‌شده باشد از تاریکی شرورانه طبقه متوسط که زیر نگاه عرفی سرکوب‌گر و روزمرگی فراگیر پنهان شده.

سینمای آلترناتیو در ایران ضعیف‌تر و نحیف‌تر از آن است که به‌عنوان یک جریان در نظر گرفته شود؛ بخش مهمی از این سینما را هم فیلم‌های کوتاه تشکیل می‌دهند.

شرارت، بخشی از وجود ماست؛ درست مثل سایه در تصویر. فقط در جوامعی که اصرار دارند به مدیریت فرهنگی و نمایش تصویری دخل‌وتصرف‌شده از انسان، این بخش‌های تاریک وجودی را می‌گذارند کنار. مثلا اگر تمام عمرتان را پای برنامه‌های رسانه ملی ایران صرف کرده باشید، ممکن است به این نتیجه برسید که نوع بشر به شیوه‌ گرده‌افشانی و از راه دور تولیدمثل می‌کند! حاصل اصرار بر این نگاه حذفی در سینما هم شده اختگی و انفعال که به دلیل محافظه‌کاری عرفی سازمان‌یافته، رابطه‌اش با تاریکی در حد تغذیه‌ بیمارگونه است. برای دیدن تصویر و ایده‌های متفاوت چاره‌ای ندارید جز این که از جریان اصلی فاصله بگیرید.

فیلم رورانس از مجموعه فیلم اتصال کوتاه

سینمای آلترناتیو در ایران ضعیف‌تر و نحیف‌تر از آن است که به‌عنوان یک جریان در نظر گرفته شود. بخش مهمی از این سینما را هم باز فیلم‌های کوتاه تشکیل می‌دهند؛ محصولاتی که توانسته‌اند از سد اول یعنی تامین سرمایه عبور کنند. سد بعدی بزرگتر و محکم‌تر است؛ انحصار و محافظه‌کاری کاسب‌کارانه‌ حاکم بر بدنه‌ سینما. نتیجه این که بخش عمده‌ای از خلاقیت و بازیگوشی فیلم‌های کوتاه، سخت به جریان اصلی سینمای ایران راه پیدا می‌کند.
با این حساب، «اتصال کوتاه» تجربه قابل بحثی است. آثاری که گاه در اجرا و پرداخت ایده اگر از فیلم‌های بلندمان جلوتر نباشند، عقب‌تر هم نیستند و با تماشای آن‌ها چیزهای جذابی هم گیرتان می‌آید؛ مثلا می‌شود به شیوه‌ ابراز نفرت در نمای پایانی «جشن» اشاره کرد که تمام فیلم برای رسیدن به آن چیده شده، یا بازی ذهنی هوشمندانه‌ای که «مثل بچه آدم» با تقابل تحقیر و تسلط در یک موقعیت ساده ترتیب می‌دهد و همچنین فرصتی که «رورانس» و «در بین» برای نمایشی چندبُعدی در اختیار بازیگران اصلی خود قرار داده‌ است.
آثار مجموعه فیلم «اتصال کوتاه» حتی اگر در تمام لحظات کامل و درخشان نباشند، ارزش دیده‌شدن را دارند؛ چیزی که حداقل در مورد خیلی از فیلم‌های بلند ایرانی نمی‌شود گفت!

«اتصال کوتاه» را می توانید در پلتفرم ودیو و تا تاریخ ۵ خرداد در این لینک تماشا کنید.

نظر شما چیست؟

ایمیل شما منتشر نخواهد شد

از اینکه نظرتان را با ما در میان می‌گذارید، خوشحالیم

fosil